අපි හිතනවා අපි විතරයි මේ විදිහට ආහාර රසායනිකවලින් නැහැවීම ගැන කරදර වෙන්නේ කියලා. නෑ ඒක එහෙම නෑ. ලෝකේ හැම අස්සකම මිනිස්සු, රසායනිකවලින් තමන්ගේ ආහාර පොහොසත්වීම ගැන දුක්වෙනවා. මනස කරදරේට දාගන්නවා. නිතරනිරන්තරේ ඒ ගැන කල්පනා කරනවා. ලෙඩක් වුණාම ඔන්න ඉතිං ජරාව කාලා කියලා දෙස්දෙවොල් තියනවා. ඊට අමතරව අපේ සීයලා ආච්චිලා බලන්නකෝ යසඅගේට ඉන්නේ ඉහෙන් බහින රෝගයක් නෑනේ කියලා අතීතකාමී වෙනවා.!.
ඉතිං කොහොම වුණත් ලෝකයේ සම්පූර්ණ ආහාර නිෂ්පාදනයම රසායනික භාවිතයන්ගෙන් ඈත්කරන්න පුළුවන් වෙයි කියලා හිතන්න බෑ. කාබනික ගොවිතැන දැන් එන්න එන්නම ජනප‍්‍රිය වෙනවා. වෙළෙඳපොළේ වුණත් දැන් ලොකු ඉඩක් මේ කාබනික කෑමවලට ලැබෙනවා. මෙහෙම එළවළු පලතුරු මස්මාංශ කාබනික වෙනකොට, ඊට සමගාමීව තවත් ආහාර රැුල්ලක් ලෝකය පුරා ආගමක් විදිහට, උපසංස්කෘතියක් එකක් විදිහට පැතිරීගෙන යනවා. ඒ තමයි සජීවී ආහාර කලාව. සජීවී ආහාර සංස්කෘතිය. නැත්තං මේකට රෝ ෆුඞ් මූමන්ට් කියලත් කියනවා. මේක එක පැත්තකින් ආගමක් වගේ.
සජීවී ආහාරයක් කියන එකේ සරල තේරුම නොපිසූ කියන එක. නැතිනම් නොසැකසූ කියන එක. කොහොම වුණත් සජීවී ආහාර සංස්කෘතියට අනුව ආහාරයක් උණුසුම් කරනවනම් ඒකට යන්න පුළුවන් සෙල්සියස් අංශක 40ක වගේ උපරිමයකට විතරයි. මේ ක‍්‍රමයට මාංශ සහ නිර්මාංශ කියන ක‍්‍රම දෙකටම සජීවී ආහාර සැකසෙනවා. ඔබට මේක ටිකක් අමුතු ඇති. මොකද අපි මස්මාංශ කන්නේ හොඳටම නටවලා හින්දලා කාරවලා නිසා. අනික් පැත්තෙන් අල වගේ දේවල් මේ ක‍්‍රමයට කන්න පුළුවන්ද කියන ප‍්‍රශ්නය එනවා නේද? අපිට මේ ප‍්‍රශ්න ආවාට මේ ආහාර රටාවට හුරුවෙලා ඉන්න කෙනෙකුට ඒක එතරම් අරුමයක් නෙවෙයි. ඔවුන් නෙක ක‍්‍රම මගින් ආහාර සජීවීව තියාගෙන බඩට දාගන්නවා.
මේ නොපිසූ ආහාර සංස්කෘතියේ ඉතිහාසය ක‍්‍රිව 1300 තරම් දුරට යනවා කියලා තමයි කියන්නේ. හැබැයි අනික් පැත්තෙන් කෙනෙකුට තර්ක කරන්න පුළුවන් අපි අපේ පරිණාමයේ මුල් අවධිවල මෙහෙම නේද කෑවේ කියලා.. ඒකෙත් ඇත්තක් තියෙනවා. හැබැයි ඒක සීයට පනහක ඇත්තක්. අද සජීවී ආහාර කියන්නේ ගහක කොළයක් පොත්තක් කන එකටවත් ගුඩුස් ගාලා ගොළුබෙල්ලෙක් ගිලින එකටවත් නෙවෙයි. ඒක පරිණාමය වෙලා තියෙන්නේ.
මේ සජීවී ආහාර රටාව අදට ගැළපෙන විදිහට අපි අතරට එන්න පටන්ගත්තේ 1860 දශකයේ අග හරිය වෙනකොට. ඒ යුරෝපය කේන්ද්‍ර කරගෙන. අද වෙනකොට මේක ආහාර සංස්කෘතියක් නෙවෙයි යෝග වගේ දේවල් එක්ක බැඳුණ ජීවන විලාසිතාවක්. ජීවන මාදිලියක්. රසායනිකවලින් සහ ලෙඩ රෝගවලින් ශරීරය ආරක්ෂා කරගෙන නිරෝගිව ජීවත්වීම තමයි මේකේ අරමුණ. කොටින්ම මෙම සංස්කෘතිය ඇතුළට ගිය සජීවී අන්තවාදීන් ලෙඩ රෝගයක් ආවාම රසායනික බෙහෙත් පවා ගන්නේ නෑ. ඒ තමන්ගේ සජීවී ආහාරවලින් සුපෝෂණය වෙන ශරීරය රසායනිකවලින් අපිරිසිදු වෙයි කියන බයට. ඔවුන් සමහර වෙලාවට දරුවන්ට උපත දෙන්නේ ජලයේ. මේ සංස්කෘතිය තුළ ඉන්න මිනිස්සු තම දරුවන් සම්මත පාසල් පද්ධතිය තුළට දාන්නේ නෑ. ඔය වගේ නෙක ජීවත්වීමේ මාදිලීන් ගොඩක් එක්ක මේ සජීවී ආහාර සංස්කෘතිය මුහුවෙලා කැලතිලා තියෙන්නේ මේ වෙනකොට. ඒකත් හරියට සලාදයක් වගේ.
අපේ ආහාර සංස්කෘතිය ඇතුළේ සජීවී ආහාර තිබුණා. ගොටුකොළ සම්බෝලයක් සජීවී ආහාරයක්. පිපිඤ්ඤා සලාදයක් සජීවී තමයි. ඒත් සම්පූර්ණ ආහාර වේලක්ම සජීවී ආහාරයක් කරගන්න එක ටිකක් අමාරු දෙයක් නේද? ඒත් උදෑසන ආහාරයට වරකා මඳුළු ටිකක් විතරක් ගන්න, මේ ආහාර සංස්කෘතියට අනුගත මිනිස්සු ලෝකේ ඕනෑ තරමට ඉන්නවා. මුංඇට කඩල වගේ දෙයක් වුණත් අපිට අමුවෙන් කන්න පුළුවන්. ඒ කොහොමද? මුංඇට දියේ දාලා පැල කළොත් මුංඇටයෙන් එළියට පනින මොටයියා එක්ක මීකිරි වගේ දෙයක් කළවම් කරලා රස සලාදයක් හදාගන්න අමාරු නෑ. අපි ඉස්සර මුවමස් ගෝනමස් මීපැණිවල දාලා තියලා කෑවා. ඒකත් ටිකක් සජීවී ආහාරයක් තමයි. අමුවෙන් මාළු කන ජපානය වගේ රටවල් එක්ක බලනකොට මාළු මස් අමුවෙන් කනවා කියන එක එච්චර අමාරු දෙයක් නෙවෙයි. ඒත් අපි එතැනදී බලන්න ඕනෑ අපි ආහාරයට ගන්න හදන මාළු හෝ මස් කොතරම් නැවුම්ද කියන එක. ඕනෑම නැවුම් මසක් මාළු පෙත්තක් සුදුලූණු යුෂ ටිකක් එක්ක මාත්තු කළාම කන්න අමාරු නෑ. ඒත් දැන් සජීවී ආහාර වට්ටෝරු ඇවිල්ලා තියෙනවා නෙක නෙක රසට මස් මාළු එළවළු පළතුරු අමුවෙන් කන්න. ඒවා ටිකක් අන්තර්ජාලයෙන් සොයා ගත්තනම් වැඬේ අමාරු නෑ.
රසම රස ලසඤ්ඤා වුණත් අද සජීවී ආහාරයක් විදිහට හදාගන්න පුළුවන්. සැලඞ්ස් වර්ග නම් ඉතිං කොහොමත් සජීවීනේ, ඒ හින්දා ඒක ගැන විශේෂයෙන් කියන්න දෙයක් නෑ. ඒත් සජීවී ආහාර සංස්කෘතියේ ඉන්න අය ඇතුළේ මේ සැලඞ්ස් නැතිනම් සලාද බොහොම ජනප‍්‍රියයි. සජීවී කන්නේ නැති කෙනෙකුට වුණත් සැහැල්ලූ රාත‍්‍රී ආහාරයක් ඕනෑ නම් සැලඞ් එකක් හදාගන්න එක හොඳයි. සජීවී හරක් මස් කැබලි එක්ක බිත්තරයක් යන්තම් රත්කරගෙන හදාගන්න කෑම වර්ග සෑහෙන්න තියෙනවා. මේවා අද සෑහෙන්න ජනප‍්‍රියයි.
ලෝකයේ අද සජීවී නැතිනම් නොපිසූ, නොසැකසූ ආහාර වෙනුවෙන්ම වෙන්වුණ අවන්හල් හැමතැනම තියෙනවා. ඔබටත් වැල්ලට ගිහිං සජීවීව ගල් මාළුවෙක් ගන්න පුළුවන්නම්, සජීවී ආහාර කලාවට වැටෙන සජීවී ආහාරයක් හදාගන්න, රහ බලන්න බැරි නෑ. හැබැයි අපි පුරුදු වෙලා ඉන්න ආහාර සංස්කෘතිය අස්සේ අපිට ටිකක් මහන්සි ගන්න ඕනෑ මේක කටට දාගන්න. කටට දාගත්තොත් ඒ තියෙන රහ එක්ක හැමදාමත් මෙහෙම කන්න ඉඩ තියෙනවා. ඉතිං සජීවී කිව්වාම ආහාර ලෝකයක්. ඒක අස්සට වැටිලා ඒකට අනුව හැඩගැහුණු ආහාර ගොඩාක් අද තියෙනවා. එහෙම බැලූවාම සජීවී ආහාරයක් රස බලනවා කියන්නේ අමුවෙන් එළවළුවක් කාගෙන කාගෙන යනවා වගේ දෙයක් නෙවෙයි. ඒක එතැනින් සෑහෙන්න එහාට ගිහිං තියෙන්නේ. ඒ හින්දා අන්තර්ජාලයට ගිහිං පොඞ්ඩක් විපරම් කරන්න පුළුවන්නම් ඔබටත් ඉඳලා හිටලාවත් සජීවී නිරෝගී පෝෂණීය ආහාර වේලක රස බලන්න අමාරු නෑ. ඒක ටිකක් වෙනස් අත්දැකීමක් වෙන්නත් පුළුවන්.
