ඡන්දය පාවිච්චි කරන්න බලපෑවේ ආර්ථික පීඩනය

ගොවි සංවිධාන ක‍්‍රියාකාරික කවුඩුල්ලේ ජයතිස්ස

රජරට ජනතාව යැයි හඳුන්වන ප‍්‍රදේශවල ජනතාව පසුගිය ජනාධිපතිවරණයේදී විශාල වශයෙන් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාට ඡුන්දය දීමට හේතු විදියට ඔබ දකින්නේ මොනවාද?

පහුගිය ආණ්ඩුව අවුරුදු හතරහමාර මුලදී හොඳ න්‍යායපත‍්‍රයක් පටන්ගෙන තිබුණා. 2015 ජනාධිපතිවරණයේදී මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට විශාල වශයෙන් ඡුන්දය ලැබුණා. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව ගැන තිබුණු කලකිරීමක් ඒකට හේතුවුණා. සෝභිත හිමියන්ගේ නායකත්වයෙන් සිවිල් සමාජය එකතුව විශාල හඬක් නැගුවා. එහෙත් ආණ්ඩුව බලයට පත්වුණාට පස්සේ නාඩගම් නැටුවා මිසක් සමාජ ප‍්‍රශ්නවලට උත්තර හෙව්වේ නැහැ. බලලෝභීත්වය නිසා අභ්‍යන්තරයේ ගහගත්තා. බලය වෙනුවෙන් යටිකූට්ටු වැඩ, කැතකම් කළා. අපේ ප‍්‍රදේශවල අතිශය දරුණු දිළිඳුකමක් තිබුණා. එතෙක් හිටියේ සමෘද්ධිලාභීන් ලක්ෂ 21ක් තරම් දැවැන්ත ප‍්‍රමාණයක්. ඒ ප‍්‍රමාණය අඩු කිරීම වෙනුවට තවත් ලක්ෂ 6කින් සමෘද්ධිලාභීන් වැඩි කිරීමයි සිද්ධවුණේ. විෂමතාවට පිළිතුරු ඒ ආණ්ඩුව සමයේදී ලැබුණේ නැහැ. මිනිස්සුන්ට කෘෂිකර්මාන්තයට නිසිපරිදි ජලය ලැබුණේ නැහැ. ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය පිළිකාවක් වගේ වර්ධනය වුණා. නිවසකට වකුගඩු රෝගීන් දෙතුන්දෙනෙක් සිටින තැනට පත්වුණා. නියඟය මෙන්ම ගංවතුරෙන් මිනිස්සු පීඩා වින්දා. මේ සියලූ පීඩාවන් තමයි මැතිවරණ ප‍්‍රතිඵලයට ප‍්‍රධාන හේතු වුණේ.

කෘෂිකර්මාන්තයේත් වෙනසක් සිදුවුණේ නැහැ නේද?

කෘෂිකර්මයේදී වැදගත්ම දේ විදියට දැන් ඉස්මතු කරන්නේ පොහොර. එහෙත් ඇත්තටම ඔවුන්ට ඕනෑ පොහොර නෙවෙයි. පොහොර නැතත් කමක් නැහැ. ඕනෑ ජලය. ගොවීන්ට වගා සඳහා ජලය ලබාදෙනකොට කාරණා හතරක් සැලකිල්ලට ගත්තා.

කෘෂිකර්මාන්තය, විදුලිය, සංචාරක ව්‍යාපාරය හා පානීය ජලය කියන කාරණා තමයි සැලකිල්ලට ගත්තේ. රටේ වතුර සංචිත නිදහස් කළේ ඒවා සැලකිල්ලට අරගෙන. එහෙත් ගොවීන්ට හැමදාම වතුර දුන්නේ අන්තිමට. ගොවියාගේ ජල අවශ්‍යතාව කිසිසේත්ම සැලකිල්ලට ගත්තේ නැහැ. විෂම දේශගුණ තත්වයක් තිබුණේ. ඒත් ඒ කාරණා ගැන හරිහැටි අධ්‍යයනය කළේ නැහැ. ඒ ගැන සැලකිල්ලක් තිබුණේ නැහැ. ජල කළමනාකාරීත්ව ආයතනය කියන විදියට වතුර දුන්නා. ගොවියාට නිසි වෙලාවට වතුර ඕනෑ. ජලය පිළිබඳ කාරණා අමාත්‍යාංශ හයකින් විතර පාලනය වෙන්න බෑ.

ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය මැතිවරණයට බලපෑවාද?

මේ ණය ලබාදෙන ආයතන පටන්ගත්තේ 2002 දී. එහෙත් දරුණුම විදියට මේ මූල්‍ය ආයතනවලට අවස්ථාව ලැබුණේ මෑත කාලයේදී. ලක්ෂ 28කට වැඩි ප‍්‍රමාණයක් ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නයේ ඉන්නවා.

බහුතරයක් කාන්තාවන්. සැලකිය යුතු තරම් මිනිස්සු සියදිවි නසාගත්තා. මේක ආර්ථික ප‍්‍රශ්නයක් පමණක් නොවෙයි. සමාජීය ප‍්‍රශ්නයක් බවටත් පත්වුණා. ඊට අමතරව වගා ණය, ෆිනෑන්ස් වගේ දේවල්වලට හිරවෙලා. අපේ ගම්වල මිනිස්සු පික්පොකැට්කාරයන් වගේ වෙලා. පික්පොකැට්කාරයන්ගේ ගෙදර ඉදිරිපස දොර හැමදාම වහලා. මිනිස්සු හොයාගෙන එන නිසා කවුරුහරි ගෙදරට හොයාගෙන ආවොත්, ගෙදර කවුරුත් නෑ කියලයි කියන්නේ. අපේ ගම්වල ගොවියොත් ඒ තත්වෙට පත්වෙලා. හිඟුරක්ගොඩ වගේ හන්දියකට ආවොත් මූල්‍ය ආයතන කොපමණ තියෙනවාද කියලා බලාගන්න පුළුවන්. බොහෝ ඒවා නියාමනය කරන්නේත් නැහැ.

මිනිස්සු මේ ආයතනවල උගුල්වලට හිරවෙනවා. පසුව අපට දැනගන්න ලැබෙනවා බොහෝ ආයතනය මහබැංකුවේ ලියාපදිංචි කරලාත් නැති බව. අපේ ගම්වල එක් ගමකට රජයේ නිලධාරීන් 17 දෙනෙකු ඉන්නවා. ග‍්‍රාම නිලධාරී, සමෘද්ධි නිලධාරී ආදි වශයෙන්. මේ නිලධාරීන් හරහා මේ වගේ ග‍්‍රාමීය ප‍්‍රශ්න ඉහළට දැනගන්න ලැබෙන්නේ නැද්ද. ඔවුන්ගේ ඇස්වලට හොරෙන් මේවා ක‍්‍රියාත්මක වෙන්නේ කොහොමද.

ක්ෂුද්‍ර මූල්‍ය ණය ප‍්‍රශ්නය සමාජීය ප‍්‍රශ්න ඇතිකරන බව ඔබ කීවා.

මම ගම්වල සංවිධාන කටයුතු කරන කෙනෙක්. මිනිසුන් එක්ක මම නිතර කතාබහ කරනවා. මේවා නිසා ඇතිවෙලා තියෙන සමාජීය ප‍්‍රශ්න මට පෙනෙනවා. උදාහරණයක් විදියට ගමේ ඉන්න අම්මලාගේ පෞරුෂය දරුවන් ඉදිරියේ විනාශ වෙලා තියෙන්නේ. සල්ලි එකතුකරන බයික්කාරයා එනකොට අම්මා කියනවා මම ගෙදර නෑ කියපං කියලා. නිලධාරියා ළමයා ඉදිරියේ අම්මාට දරුණු විදියට බැණලා යනවා. දරුවා අම්මාගෙන් අඬමින් අහනවා බැණුම් අහන්නේ ඇයි කියලා. දොර වහලා ගේ ඇතුළේ අම්මා කෙනෙක් හැංගෙද්දී දරුවන් අහනවා අම්මේ ඇයි හැමදාම දොරවල් වහලා හැංගිලා ඉන්නේ කියලා. මේවා අංගුලිමාලලාව බිහිකරන විදියේ වැඩ.

වකුගඩු රෝගයත් පසුගිය රජයේ ප‍්‍රමාණවත් අවධානය යොමු නොවූ ප‍්‍රශ්නයක් නේද?

එක ගෙදර වකුගඩු රෝගීන් පහක් හයක් ඉන්න තැනට දැන් පත්වෙලා. ආණ්ඩුව හැමදාම ආවේ ඵලයට වෙදකම් කරන්න මිසක් හේතුව හොයන්න නෙවෙයි. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ආසියාවේ ලොකුම රෝහල පොළොන්නරුවේ හැදුව බව ඇත්ත. පහුවෙලා හෝ ඒක කිරීම රෝගීන්ට යහපතක්. එහෙත් වකුගඩු රෝගය කියන ප‍්‍රශ්නය විසඳන්න පුළුවන් වෙන්නේ රෝගයට හේතුව දැනගත්තාමයි. අදටත් කියන්නේ වකුගඩු රෝගය හඳුනා නොගත් එකක් කියලා. මේවා තමයි මිනිස්සුන්ට තියෙන දැවෙන ප‍්‍රශ්න.

වකුගඩු රෝගය සූදුවක් වෙලා. සමහර මිනිස්සු සල්ලි අරගෙන නුවර ඔපරේෂන් කරනවා. පස්සේ දැනගන්නවා ඔපරේෂන් එක කරපු බව පෙන්නුවාට ඇත්තටම වකුගඩුව බද්ධ කරලා නැති බව. බොහෝ තැන්වල ගමම වාට්ටුවක් වෙලා. රාත‍්‍රී දොළහට පවා මිනිස්සු ඩයලයිසීස්වලට යනවා. ඩයලයිසීස් කරන ලෙඩෙක් දවසකට හතරපාරක් රෝහලට යන්න ඕනෑ. වකුගඩු රෝගයට අමතරව අනෙක් රෝගවලටත් ප‍්‍රතිකාර කරන පහසුකම් නෑ. ප‍්‍රාදේශීය රෝහල්වල සේවා අඩපණ වෙලයි තියෙන්නේ. මෑතකදී අපි දරුවෙක්ව ඇඞ්මිට් කරන්න ගියාම කාර්ය මණ්ඩලයක් නෑ. එන හැම රෝගියෙක්ම පොළොන්නරුවට යවන බව එතැන ඉන්න කෙනෙක් කීවා. රජයේ සේවා නැති නිසා ප‍්‍රයිවෙට්වලට තමයි යොමු කරන්නේ.

ඒත් අපේ ගම්වල මිනිස්සුන්ට පෞද්ගලික වෛද්‍ය සේවා ලබන්න මුදල් නැහැ. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිතුමා තේරුම් ගන්න ඕනෑ මිනිසුන් අතර මෙවැනි ප‍්‍රශ්න නිසා තියෙන අසහනය දුරලන්න බැරිවුණොත් නැවත දැවැන්ත ලේ ගංගාවක් ඇතිවෙන විත්තිය. තරුණ පරම්පරාව තමන්ගේ අසහනය වර්ධනය වුණොත් නොසිතූ ගමනක් යනවා.

ගොවිතැන හා ආහාර නිෂ්පාදනය සම්බන්ධයෙන් රජය වෙනස්ම මැදිහත්වීමක් කළ යුතුයි නේද?

ගොවිතැන පිළිබඳව අලූතින් කල්පනා කරන්න ඕනෑ. මේ වෙද්දී ගොවිතැන වගේම ආහාර සම්පූර්ණයෙන්ම විෂ සහිතයි. මෑතකදී එක්තරා කෘමි වර්ගයක් අපේ මිතුරෙකුගේ වගාවක හිටියා. තවත් මිතුරෙක් මේ ප‍්‍රශ්නය දැකලා පරිප්පු හෝදපු වතුර ඒ වගාවට ගහන්න කිව්වා. පසුව ඒ මිත‍්‍රයා මගේ ළඟට දුවගෙන ඇවිල්ලා කිව්වා පරිප්පු හෝදන වතුරෙන් කෘමීන් විනාශ වූ බව. ඒ කියන්නේ පරිප්පුවලත් කෘමිනාශක විෂ. අද වියලි ආහාරවල ගුල්ලෝ නැත්තේ ඇයිද කියලා අපි කල්පනා කරන්න ඕනෑ. අපි එදිනෙදා අත්දකිනවා ආහාර ද්‍රව්‍යවලට මොනතරම් විෂ එකතු කරනවාද කියලා. නාටාමි වැඩ කරන කෙනා කියනවා ලොරියකින් කොළඹට හාල් ගෙනයනකොට හාල් ගොඩ අතරේ පෙත්තක් තබන බව.

කොළඹට යනකොට පෙත්ත අළුවෙලා. ඒකේ තියෙන විෂෙන් ගුල්ලන්ව මර්දනය වෙනවා. මම දෑසින් දැකලා තියෙනවා මෙවැනි රසායනික ද්‍රව්‍යවලින් ගබඩාවල ඉන්න තලගොයි, ගේ කුරුල්ලෝ වගේ සතුන් පවා මැරෙන බව. මෑතකදී බැල්ලියක් පැටව් දාලා හිටියා. ඒ පැටව් පවා මැරිලා. මේ ආහාර නිෂ්පාදනය ගැන සිදුවීම් දෙකක් පමණයි. මේවා ගැන සොයාබැලිය යුතුයි.

නියඟය ජනතාවට බලපෑමේ කොහොමද?

ඒකත් දැවැන්ත ප‍්‍රශ්නයක්. පත්තර ටික ගත්තාම මාස දෙකකට කලින් තිබුණා රජරට නියඟය කියලා. වැස්ස ඇවිල්ලා මාසයක් යද්දී කියනවා රජරට යටවෙලා කියලා. මේ වර්ෂාව හා නියඟය කළමනාකරණය බැරි ඇයි. වගා කරන කන්නයකදී වතුර දෙන්නේ නැහැ. එහෙත් අනවශ්‍ය වෙලාවට ගංවතුර ගලනවා. මේ ටික කළමනාකරණය බැරි ඇයි. ආපදා කළමනාකරණ අමාත්‍යාංශය ආදි ඒවා මුදල්වලට සැලසුම් කරනවා. විද්‍යාත්මකව මේ කාරණා අධ්‍යයනය කරන්න ඕනෑ. මේවායේ ආධිපත්‍යය සමාගම්වලින් අල්ලාගෙන ඉවරයි. සමහර සමාගම්වල දිනක ආදායම රටේ වාර්ෂික ආදායමට සමානයි. නියඟය, ගංවතුර ආදි කාරණා කළමනාකරණයට දැක්මක් ඕනෑ. එහෙත් ලංකාවේ රජයට එවැනි දැක්මක් නැහැ.

ගොවීන්ගේ කන්න රැුස්වීම් තියන්නේ පහුවෙලා. පොළොන්නරුවේ කෘෂිකාර්මික කමිටු රැුස්වීම මාස ගාණකින් පවත්වලා නැහැ. ඒක මාසිකව පැවැත්විය යුතු රැුස්වීමක්. මේ වගේ කාරණා හරිහැටි ඉටු වෙනවා නම් ගොවියන්ට වෙන කිසිවක් ඕනෑ නැහැ.

මේ ප‍්‍රදේශවල අධ්‍යාපන පහසුකම් කෙබඳුද?

පහසුකම්වලටත් වඩා අධ්‍යාපන පද්ධතියේම ගැටලූව තමයි බලපාන්නේ. අද තියෙන්නේ නොගැළපෙන අධ්‍යාපනයක්. අපි විද්‍යාව, ගණිතය වගේ විෂයන් සඳහා දරුවන්ව පංතිවලට යැව්වා හැර වෙන කිසිම දෙයක් කළේ නැහැ. දැන් විභාග සඳහා දැවැන්ත තරගයක් තියෙනවා. අපි අපේ දරුවෝ අයින් කරගෙන ඉවරයි අධ්‍යාපනය හා දේශපාලනය නිසා. ලංකාව කෘෂිකාර්මික රටක් කියලා කියනවා. ප‍්‍රධාන ආහාරය බත්. අනූ ලක්ෂයක් ගොවිතැනේ ඉන්නවා. වීවලට විතරක් අක්කර විසිලක්ෂයක් තියෙනවා. එහෙත් දැන් දරුවන් කුඹුරකට බහින්නෙ නෑ. කෘෂිකර්මයට තුන්වැනි පරම්පරාවක් නෑ.

මේක කාලකණ්ණි රස්සාවක් වෙලා. මගේ දරුවා කිසිදාක කෘෂිකර්මයට දාන්නේ නැහැ. අපි දරුවෙක්ව කුඹුරට දාන්නේ එල්ලූම්ගහට යවනවා වගේ. සූපශාස්ත‍්‍රයට හා මැහුම් ගෙතුම් සඳහා අද අධ්‍යාපනයක් තියෙනවා. මිනීමැරීමට පවා කැඩෙටින් කියලා විෂය බාහිර අධ්‍යාපනයක් දෙනවා. එහෙත් ගොවිතැනට පාසලක් නෑ. ගොවි පාසල් නෑ. තිබුණු ටිකත් වැහුණා. පොළොන්නරුව දිස්ත‍්‍රික්කයෙන්ම වෛද්‍ය විද්‍යාවට වාර්ෂිකව තෝරාගන්නේ 15 දෙනෙක්. ඒ වගේ අධ්‍යාපනික අවස්ථාවලින් මඟහැරෙන අය ආහාර නිෂ්පාදනයට යවන්න අධ්‍යාපනයක් නැහැ.

එහෙත් බොහෝ අය හිතන්නේ ග‍්‍රාමීය ජනතාව ඡුන්දය පාවිච්චි කරනකොට බෞද්ධ හිමිවරුන්ගේ ආගම්වාදී ප‍්‍රකාශ සහ නායකයන් ගැන අන්ධ භක්තිය විතරක් බලපෑ බව. ඒ නිසා එජාපය පවා විශ්වාස කරන්නේ හිමිවරුන්ගේ හිත දිනාගත්තොත් ඊළඟ මැතිවරණ ජයගන්න පුළුවන් වේවි කියලයි.

ඒක විකාර අදහසක්. ඕක විපක්ෂය අනාගන්න හදන වැඩක්. මේ වගේ කාරණාවලදී නම් දෙගොල්ලොම එකයි. දැන් අපි තේරුම් ගන්න ඕනෑ හරිහැටි විපක්ෂයට තත්වය අවබෝධ නොවීමෙන්, ආණ්ඩුව තුනෙන් දෙක ගත්තොත් රට අර්බුදයට යන බව. රටට හොඳ විරුද්ධ පක්ෂයක් ඕනෑ. යූඇන්පීය ආපහු යන්නේ අනෙක් පැත්තට. මේක දැලිපිහියෙන් කිරි කනවා වගේ වැඩ කරන්න ඕනෑ වෙලාවක් වෙලාවක්. හොඳ අවබෝධයකින් හා ඥානයකින් ඉන්න ඕනෑ මොහොතක්.

මම කලින් කීව ප‍්‍රශ්න දේශපාලනඥයන් ඇතිකරපු දේවල් බව මිනිස්සු හිතුවා. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාත් ඇතුළු දේශපාලනඥයන් ගැන මිනිසුන් අතර යම් කලකිරීමක් තිබුණා. ඒක ගමටත් පොදුයි. දේශපාලනයට පිටින් ආ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ගැන මිනිසුන් විශ්වාසය තැබුවා. ඇත්තටම මහින්දටත් වඩා ඔහුව විශ්වාස කරපු බව මම හිතනවා. යම් විදියක ආගමික ප‍්‍රවණතාවක් රටේ තිබුණු බව ඇත්ත. බෞද්ධකම ගැන කතාකළ බව ඇත්ත. ඒ ප‍්‍රවණතා ගැන මට එකඟ වෙන්න බැහැ. මෙවැනි ආගමික ප‍්‍රවණතා නිසා ලෝකයේ සිද්ධවූ දේවල් භයානකයි. ඒත් මෙවැනි ආගමික ප‍්‍රවණතාවල වැඩිම බලපෑම තිබෙන්නේ මධ්‍යම පන්තියට. ඒ ප‍්‍රවණතාවට වඩා අපේ මිනිස්සුන්ගේ ඡුන්දය පාවිච්චි කරන්න බලපෑවේ ආර්ථික පීඩනය.

ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ආගමික බලවේග ගැන තැකීමක් නොකර ජනතාව විඳින පීඩනය ගැන බැලූවොත් අනාගත ජයග‍්‍රහණය ලැබේවි. එසේ නොවී හොරු එක්ක ඉදිරියට ගියොත් කිසිවක් නැතිවේවි. ගෝඨාභය ගැන තබා තිබෙන බලාපොරොත්තුව ලංකාවේ ආගමික රාජ්‍යයක් ගොඩනැඟීම නෙවෙයි. මිනිස්සු විඳින පීඩාවට විසඳුම් සෙවීමයි. ඒ වගේම හොරුන්ව ඉවත් කරලා හරිහැටි රාජ්‍ය පාලනය ගෙනයෑමයි. පරණ ඇමතිවරුන්ගේ වංචාවලට දඬුවම් නොලැබුණා මිසක්, ඔවුන් වෙනත් කිසිවක් කරයිද කියන එක ගැන සාමාන්‍ය ජනතාවට සැකයක් තියෙනවා. ඇත්තටම ඔය බොහෝ දේශපාලනඥයන් ඇමතිකම් ගත්තේ පරණ ගේම් එකට තමයි. 2015 දී එජාප කණ්ඩායමේ දේශපාලනඥයන් කළේත් හොරකම් කරන්න බලාගෙන ඇමතිකම් ගත්ත එක. ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය හා පොදුජන පෙරමුණත් ඒ වගෙයි. ඉතින්, සුපුරුදු විදියට වැඩ කරන්න ගියොත් නැවත ජනතා පීඩනය පුපුරා යාවි. මිනිස්සුන්ට මොන ආගමික ව්‍යාපාරය තිබුණත්, තමන් පීඩා විඳින ප‍්‍රශ්නවලට විසඳුමක් නැත්නම් එතැනින් එහා වැඩක් නෑ. තමන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලට විසඳුම් නැතිනම් මොන ආගමික කතාන්දරය කීවත් වැඩක් නැහැ.

දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව ගැන සාමාන්‍ය ජනතාවගේ අදහස මොකක්ද?

අපට ජනාධිපතිවරු දෙන්නෙක් ඉන්නවා කියලයි මම දකින්නේ. එක්කෙනෙක් සජිත් පේ‍්‍රමදාස. ඔහුට දෙමළ, මුස්ලිම් හා සිංහල ඡුන්ද දුන්නා. ඉතින්, ඔහුව ජනාධිපති කරන්න ඕනෑ විශාල පිරිසක් ඉන්නවා. කෙසේ වෙතත් බහුතරය ලබා ජනාධිපති වූ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ඉදිරියේදීවත් දෙමළ හා මුස්ලිම් ජනතාව දිනාගන්න ඕනෑ. ඒක නොවුණොත් තමයි භයානකම දේවල් වෙන්නේ. මට බයක් තියෙන්නේ ඒ ගැන. ජනවර්ග බෙදිලා ඉන්න බව පැහැදිලියි. මේක නොවිය යුතු දෙයක්. මහමැතිවරණයකදී මේක වෙනස් කරගත්තොත් රටට අනාගතයක් තියෙනවා.

අපි අහලා තියෙනවා ඉතිහාසයේ වැඩිම ලේ ගංගා හැදිලා තියෙන්නේ ආගම හා දේශපාලනය මුහුවුණාම බව. කුරුස යුද්ධ ඇතිවුණේ ඒ නිසයි. සොක‍්‍රටීස්ට වහබොන්න සිද්ධවුණේ ආගම්වලට මුල්වුණ අය හින්දා. පූජකයාගේ පයට පෑගෙන ශ‍්‍රී ලංකාවක් දැන් තියෙන්නේ. ඇත්තටම හාමුදුරුවරුන් දේශපාලනයට අත තැබීම හරිම භයානකයි. ලංකාවේ ඉතිහාසයේ ඒ ගැන තිබෙන හොඳම උදාහරණය තමයි බණ්ඩාරනායක මහතාට සිද්ධවුණ ඛේදවාචකය. ආගම්වල නායකයන් මුල් කරගෙන දේශපාලනය කරලා මැතිවරණ ජයගත්තොත් ඔවුන්ගේ පදයට නටන්න වෙනවා. දැන් ටීවි එකක් බැලූවොත් විවිධ නම්වලින් කතාකරන හාමුදුරුවරුන් කී දෙනෙක් ඉන්නවාද. ඒ හිමිවරුන් කතාකරන්නේ හමුදා භටයන් වගෙයි. මම ගොවියෙක් හැටියට ඒ තත්වය ප‍්‍රතික්ෂේප කරනවා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන මනුස්සයාට අපි වගේ මිනිස්සුන්ගේ ප‍්‍රශ්නවලට ඇහුම්කන් දීලා ඒවා විසඳමින් රට කරන්න ඉඩදෙන්න ඕනෑ.