අල්ලස් ගෙන වරදකරුවූ මහජන නියෝජිතයාට ජනාධිපති සමාව දෙයි

රටේ නීතිය තමාට වුවමනා විදියට නැවිය, කැඩිය හැකියැයි කල්පනාකරන ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජුනි 10 වැනිදා තවත් අපකීර්තිමත් වැඩක් කළේය.

ඒ, අල්ලස් ගැනීම සඳහා වරදකරුවකු වී කොළඹ මහාධිකරණය විසින් අවුරුදු 18කට බන්ධනාගාරගත කරන ලද, ප‍්‍රාදේශීය සභාවක හිටපු සභාපතිවරයෙකුට ජනාධිපති පොදු සමාව ප‍්‍රදානය කිරීමෙනි.

මාකාවිටගේ ලක්‍ෂ්මන් පතිරාජ සමරසිංහ නමැති මේ අල්ලස් වරදකරුවා, වරකාපොළ ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ හිටපු සභාපතිවරයාය. ඔහු මහජනතාවගේ ඡුන්දයෙන් පත්වූ මහජන නියෝජිතයෙකි. වරකාපොළ ප‍්‍රාදේශීය සභාවට අයත්, උඩගම, තඹදිය සහ ඇවිටිගල යන මාර්ග ප‍්‍රතිසංස්කරණය කිරීම සඳහා ප‍්‍රාදේශීය සභාවෙන් පිරිනැමෙන ටෙන්ඩරය ලබාගෙන, එම කාරිය සම්පූර්ණ කර නොතිබියදීත්, කොන්ත‍්‍රාත්කරුට අදාළ මුදල ගෙවීම සඳහා සිය අනුමැතිය දීමට ඔහු, කව්කෝකිල ආරච්චිලාගේ වික‍්‍රමසිරි වීරසිංහ නම් පුද්ගලයකුගෙන් රුපියල් 25,000ක අල්ලසක් 1995 ජනවාරි 1 සහ 31 අතර කාලය තුළ ලබාගෙන තිබුණි. ඒ මත, කොළඹ මහාධිකරණය ඉදිරියේ ඔහුට අල්ලස් පනත යටතේ චෝදනා හයක් නගමින් නඩු පවරා තිබුණේ, රුපියල් 25,000ක අල්ලසක් ඉල්ලීම හා ලබාගැනීම ගැනය.

දීර්ඝ නඩු විභාගයකට පසු 2009 ඔක්තෝබර් 29 වැනිදා කොළඹ පළාත්බද මහාධිකරණ විනිසුරු සුනිල් රාජපක්‍ෂ, විත්තිකරු චෝදනා හයෙන් තුනකට වැරදිකරු කළේය. ඉතිරි චෝදනා තුනටද විත්තිකරු වරදකරු බවට නිගමනය කළත් දඬුවම් නියම කෙරුණේ නැත. කෙසේ වෙතත්, සාධාරණ සැකයෙන් ඔබ්බට චෝදනා ඔප්පු කර ඇති බව නිගමනය කළ විනිසුරුවරයා, එක් චෝදනාවකට අවුරුදු හයක් බැගින්, තුනට අවුරුදු 18ක සිරදඬුවම් නියම කළ අතර, ඒ සිරදඬුවම අවුරුදු හයක කාලයක් තුළ එකට ගෙවීයන ලෙසද නියෝග කළේය. ඊට අමතරව රුපියල් 25,000ක දඩයකි. 15,000ක ගාස්තුවකි.

මහාධිකරණ විනිසුරුවරයා සිය තීන්දුවේ දක්වා තිබුණේ මෙම වරද කිරීමෙන් විත්තිකාර ප‍්‍රාදේශීය සභාපතිවරයා, සිය තනතුර අපයෝජනය කර ඇති බවය. එසේම මහජන අරමුදල් සාවද්‍ය ලෙස පරිහරණය කර ඇති බවය. තමා නියෝජනය කරන රාජ්‍යයට එරෙහි බරපතළ අපරාධයක් කර ඇති බවය.
2010 මාර්තු 20 වැනිදා මේ විත්තිකරු අභියාචනාධිකරණයට අභියාචනයක් ඉදිරිපත් කෙළේය. එහෙත්, විජිත් මලල්ගොඩ හා එච්සීජේ මඩවල යන අභියාචනාධිකරණ විනිසුරුවරුන් දෙපළ විත්තිකරු වරදකරු කරමින් මහාධිකරණය දුන් තීන්දුව ඒ පරිදිම තහවුරු කළේය. අභියාචනාධිකරණය සිය තීන්දුව ප‍්‍රකාශ කළේ, 2017 මාර්තු 3 වැනිදාය. අභියාචනාධිකරණ තීන්දුවේ සඳහන් වන්නේ, විත්තිකරු වෙනුවෙන් කරුණු කිහිපයක් අභියාචනාධිකරණයට ඉදිරිපත් වුණු බවය. එකක් නම්, චෝදනාවලට ලබා දිය හැකි උපරිම දඬුවම අවුරුදු හතක්ව තිබියදී, මහාධිකරණ විනිසුරුවරයා අවුරුදු හයක් වැනි (වැඩි* දඬුවමක් ලබාදී ඇති බවය. දෙවැන්න, වරද කළ දිනයේ සිට ඒ දක්වා අවුරුදු 21ක කාලයක් ගතවී ඇති බවය. විත්තිකරු පිළිකාවකින් පෙළෙන නිසා බන්ධනා ගාරගත කිරීම සුදුසු නොවේයැයිද කියන ලදි. ඒ කරුණු සලකා බැලූ අභියාචනාධිකරණය, එක් වරදකට අවුරුදු හයක් බැගින් මහාධිකරණය නියම කළ බරපතළ වැඩ සහිත සිරදඬුවම එකකට අවුරුදු තුනහමාරක් වන ලෙස අඩු කළේය. ඒ දඬුවම් තුන එකවර ගෙවීයන ලෙස නියම කරන ලද අතර, ඒ අනුව විත්තිකරු ගතකළ යුතුව තිබුණේ අවුරුදු තුනහමාරක සිරදඬුවමක් පමණකි.

පසුගිය ජුනි 10වැනිදා මහාධිකරණය ඉදිරියේ නැවතත් නඩුව කැඳවන ලද්දේ අභියාචනාධිකරණය දුන් තීන්දුව විවෘත අධිකරණයේ කියවීම සඳහාය. ඒ අනුව විත්තිකරු අවුරුදු තුනහමාරක සිරදඬුවම විඳීම සඳහා එදින බන්ධනාගාරගත කිරීමට නියමිතව තිබුණි. එහෙත්, ඒ වෙනුවට ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මේ අල්ලස් වැරදිකරුවාට ජනාධිපති පොදු සමාවක් දෙන නියෝගය අධිකරණය වෙත ලබාදී තිබුණි. මහාධිකරණ විනිසුරු ශෂී මහේන්ද්‍රන් ඒ නියෝගය කියවා, අල්ලස් වරදකරුවා මුදා හැරියේය.

මහජනතාවගේ නියෝජිතයකු වශයෙන් සිටිමින්, ප‍්‍රාදේශීය සභාවේ ටෙන්ඩරයක් ප‍්‍රදානය කිරීමට අල්ලස් ගත් පුද්ගලයකුට, අධිකරණ දෙකකින්ම වරදකරු කරන ලදුව තිබියදී, එක් දිනක්වත් බන්ධනාගාරගත නොවී නිවෙසට යන්නට පින ජනාධිපතිවරයා පෑදුවේ එසේය. කෙසේ වෙතත්, වරදකරු පිළිකා රෝගියකු බව මාධ්‍ය මගින් එළිදරව් කොට තිබුණි.

ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 34ඈ ව්‍යවස්ථාව අනුව ජනාධිපතිවරයාට වරදකරුවකුට සමාව දීමේ බලය ඇත. බොහෝ අය සිතන්නේ ජනාධිපතිට ඇති මේ බලය ඔහුට රිසි සේ පාවිච්චි කළ හැකි බවත්, රිසි ඕනෑම කෙනකුට ඔහු දෙන සමාව ගැන ප‍්‍රශ්න කළ නොහැකි බවත්ය. එහෙත් එය නිරපේක්‍ෂ බලයක් නොවේ. එනම්, තමන්ට ඕනෑ විදියට හිතුමතේ භාවිත කළ හැකි බලයක් නොවේ. ‘අභිමත බලය‘ ලෙස නීතියේ හැඳින්වෙන බලයක් විවිධ අවස්ථාවල විවිධ පුද්ගලයන්ට පැවරී තිබෙන නමුත්, ඔවුන්ට ඒ බලය ඕනෑ විදියට පාවිච්චි කිරීමට සීමාවන්ද විවිධ අවස්ථාවලදී නඩු තීන්දු මගින් අධිකරණවලින් පනවා තිබේ. අපේ ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවට අනුව ජනාධිපතිවරයාට තනිවම තීරණ ගැනීමට බලය ඇති අවස්ථාවලදීද එම බලය පාවිච්චි කළ යුත්තේ යම් නිර්ණායක මත පිහිටා බව විවිධ අවස්ථාවලදී අධිකරණය අවධාරණය කර ඇත.

ජනාධිපතිවරයා ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර හිමියන්ට පසු ගියදා දුන් සමාවද සිය බලය හිතුවක්කාර ලෙස පාවිච්චි කරමින් නීතිය නැවූ අවස්ථාවකි. ඒ සම්බන්ධයෙන් නිවේදනයක් නිකුත් කළ ශ‍්‍රී ලංකා නීතිඥ සංගමය විසින් පවා, ජනාධිපති තම සමාව දීමේ බලය පාවිච්චි කිරීම කළ යුත්තේ නීත්‍යනුකූල නිර්ණායක මත පිහිටා සිටිමින් බව ඔහුට සිහි කැඳවන ලදි.

රෝගී තත්ත්වය මත සමාව ප‍්‍රදානය කැරුණු බව කිසිවකු කියන්නේ නම්, අප ඔවුන්ගෙන් ඇසිය යුත්තේ බන්ධනාගාරගතව සිටින අනෙක් මාරාන්තික වෙනත් රෝගීන්ට හා පිළිකා රෝ ගීන්ටද ජනාධිපතිවරයා මේ පදනම මත පොදු සමාවක් දී ඇත්තේද යන්නයි. වරකාපොළ දේශපාලනඥයාට මෙන්ම ‘ජනාධිපති පිනක්’ අනෙක් රඳවුවන්ටද ලබාදී ඇතිද යන්නයි. x

x නිලන්ත පීරිස්