1964 ග‍්‍රීස්ම සෘතු ඔලිම්පික් වරම උදාකරගනු ලැබුවේ සකුරා මල් පිපෙන ජපානයයි. ඇමරිකානු සහ යුරෝපීය ආධිපත්‍ය මැද පෝෂණය වු අන්තර්ජාතික ඔලිම්පික් ඇස ආසියාව දෙසට යොමු කරමින්, ඔලිම්පික් උළෙලක් පැවැත්වීමේ අවස්ථාව ජපානයට ලබා දීම දෙවන ලෝක මහා සංග‍්‍රාමයෙන් පීඩාවට පත්ව අළු මතින් නැගී සිටි ෆීනික්ස් පක්ෂියෙකු බඳු වු ජපානයට ලෝක වාසී ජනතාව ලබා දුන් තිලිණයක් ලෙස ජපනුන් 1964 ග‍්‍රීස්ම ඔලිම්පික් උළෙල හඳුන්වනු ලැබීය. 18 වන ඔලිම්පික් උළෙල ලෙස අභිෂේක ලද ටෝකියෝ ඔලිම්පික් උළෙල ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ ආසියාවේ පවත්වන ලද ප‍්‍රථම ඔලිම්පික් උළෙල ලෙසද, ඉතිහාසයට එක් වී ඇත.
1940 වර්ෂයේ ග‍්‍රීස්ම සෘතු ඔලිම්පික් උළෙල ජපානයට ලබා දීමට ජාත්‍යන්තර ඔලිම්පික් කමිටුව තීරණය කර සිටියද, එවකට ජපානය ප‍්‍රමුඛ ජර්මනිය දෙවන ලෝක යුද්ධයට අවතීරණය වීමේ සුදානමක් මත දෙවන ලෝක යුද්ධයේ සේයාවකින් ලෝකය වැසී ගිය තත්වයක් යටතේ 1940 ඔලිම්පික් උළෙල පින්ලන්තයේ හෙල්සින්කි වෙත ලබා දීමට ජාත්‍යන්තර ඔලිම්පික් කමිටුව තීරණය කර තිබූ අතර මේ තත්ත්වය යටතේ 1940 ටෝකියෝ පැවැත්වීමට සංවිධානය කර තිබු ඔලිම්පික් උළෙල පැවැත්වීමේ භාග්‍ය ජපනුන් අහිමි කර ගෙන සිටියේය.
1964 ඔක්තෝබර් මස 10 සිට 24 දක්වා ටෝකියෝ නුවර පැවති ගිම්හාන ඔලිම්පික් උළෙල සඳහා ශ‍්‍රී ලංකාවද, ක‍්‍රීඩා ඉසව් 04 ක් නියෝජනය කරමින් ක‍්‍රීඩකයින් 06 දෙනෙකු ගෙන් සමන්විත කණ්ඩායමක් ඉදිරිපත් කරන ලදී. මෙම කණ්ඩායමට බොක්ෂිං ක‍්‍රිඩාව මැල්කම් බුල්නර් සහ විල්ස්ටන් වැල්කියුලන්බර්ග් වැනි ක‍්‍රීඩකයින් දෙදෙනාද, රෙස්ලින් ක‍්‍රීඩාව නියෝජනය කරමින් අර්නස්ට ප‍්‍රනාන්දු ක‍්‍රීඩකයාද, වෙඩිතැබීමේ ඉසව්ව සඳහා රවී ජයවර්ධන සහ එච්.පෙරේරා ක‍්‍රීඩකයන්ද, රණතුංග කරුණානන්ද මීටර් 5000 සහ 10000 නියෝජනය කරමින් කණ්ඩායමට එක්ව සිටි මළල ක‍්‍රීඩාව නියෝජනය කළ එකම ක‍්‍රීඩකයාද විය. ක‍්‍රීඩක ක‍්‍රීඩිකාවන් 5137 කින් සමන්විත රටවල් 93 ක් නියෝජනය කරමින් ජපනුන්ටම ආවේණික අභිමානනීය සමාරම්භක උත්සවයකින් ආරම්භ වූ ටෝකියෝ ඔලිම්පික් උළෙලේ මීටර් 10000 ඉසව්ව පැවැත්වීමට නියමිතව තිබුණේ ඔක්තෝබර් මස 18 වන දිනය.
ග‍්‍රීස්ම සෘතුව අවසන් වෙමින් සරත් සෘතුව ආරම්භයේ පැවති මෙදින ටෝකියෝ නුවර දිවා කාලයේ උශ්ණත්වය සටහන්ව තිබුණේ සෙල්සියස් අංශක 17 ක තරම් පහත් මට්ටමකය. එහෙත් මේ මට්ටම ධාවන තරඟ පැවැත්වීමට අවශ්‍ය අවම උශ්ණත්ව පරාසය තුළ පිහිටා තිබීම හේතුවෙන් ක‍්‍රීඩකයන් 52 දෙනෙකුගෙන් සමන්විත මීටර් 10000 තරඟය ඔලිම්පික් ක‍්‍රීඩාංගනය තුළ ආරම්භ වීම සිදුවිය. තරඟය ආරම්භ වී නොබෝ වේලාවකින් ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය නියෝජනය කළ බිල් මිල්ස් ක‍්‍රීඩකයා ධාවක පොකුරෙන් මිදී ඉදිරියට ගමන් කරන ස්වරූපයක් පෙන්නුම් කළ අතර ක‍්‍රීඩක පොකුර සමඟ බිල් මිල්ස් පැවැත්වු දුර ක‍්‍රමක‍්‍රමයෙන් වර්ධනය කර ගත් ඇමරිකානු ක‍්‍රීඩකයා ඉතා පහසුවෙන් මීටර් 10000 ඉසව්වේ රන් පදක්කම දිනා ගනිමින්, තරඟය අවසන් කරන විට ශ‍්‍රී ලංකාව නියෝජනය කළ කරුණානන්ද සිටියේ ප‍්‍රථම ක‍්‍රීඩකයාට වට 04 ක් පසු පසිනි. ජයග‍්‍රාහී ක‍්‍රීඩකයන් තරඟය අවසන් කිරීමෙන් පසු පසින් පැමිණි ක‍්‍රීඩක පොකුරද, ක‍්‍රමක‍්‍රමයෙන් තරඟය අවසන් කළ අතර ධාවන පථය මැද තනිව ධාවනයේ යෙදුනු ශ‍්‍රී ලාංකේය ක‍්‍රීඩක කරුණානන්දගේ දසුන ඒ අවස්ථාවේ ටෝකියෝ ඔලිම්පික් ක‍්‍රීඩාංගනයේ රැුස්ව සිටි තිස් දහසකට ආසන්න ක‍්‍රීඩා ලෝලීන් මවිතය දනවන දසුනක් විය.
ඉසව්වේ රන් පදක්කම් ලාභියාට වට 04 ක් පසුපසින් සිටි කරුණානන්ද සිය ප‍්‍රථම වටය අවසන් කරන විට ක‍්‍රීඩාංගනයේ රැුස්ව සිටි ක‍්‍රීඩා ලෝලීන්ගෙන් ඔහු වෙත පිරිනැමුණේ දැවැන්ත හූ හඩකි. එහෙත් අධෛර්ය සම්පන්න නොවු කරුණානන්ද සිය දෙවන වටයට පිවිසෙන විට ක‍්‍රීඩාංගනය පුරා පැතිර ගියේ දැඩි නිශ්ශබ්දතාවයකින් පිරුණු තුෂ්ණිම්භුත වු ස්වරූපයකි. කරුණානන්ද තුන් වන වටයට පිවිසෙන විට ක‍්‍රීඩාගාර වල සිටි සියළු ක‍්‍රීඩා ලෝලීන්ගෙන් ඔහු වෙත එල්ල වුයේ නොනවතින අත් පොළසන් හඬකි. ඉසව්වට සහභාගි වූ තරඟකරුවන් 52 දෙනා අතරින් 47 වෙනියා ලෙස කරුණානන්ද ඉසව්ව අවසන් කළ අතර ඔහු සිය අවසන් මීටර් 100 ඉතා වේගයෙන් ධාවනයේ යෙදෙමින් තරඟය අවසන් කරන විට ඔලිම්පික් ක‍්‍රීඩාංගනයේ රැුස්ව සිටි සියළු ක‍්‍රීඩා ලෝලීන් විනිසුරුවන්, නිලධාරින්, ක‍්‍රීඩක ක‍්‍රීඩිකාවන් සහ ජනමාධ්‍ය වේදීන් ඇතුළු සියල්ල සිය අසුන් වලින් නැගිට ”ජයග‍්‍රහණයට වඩා සහභාගීත්වය උතුම්” යන ඔලිම්පික් තේමාව ලොවට පසක් කළ මේ අධිෂ්ඨාණශීලී ශ‍්‍රී ලාංකික ක‍්‍රීඩකයාට සිය උත්තමාචාරය පුද කළේ දැවැන්ත අත් පොලසන් හඩකිනි.
ඉසව්ව අවසන් වු වහාම කරුණානන්ද වටකරගත් ජාත්‍යන්තර මාධ්‍යවේදීන් ජයග‍්‍රාහක ක‍්‍රීඩකයන් පදක්කම් ජයග‍්‍රහණය කරමින් තරඟය අවසන් කළ පසුත්, නොනැවතී ධාවනයේ යෙදීමේ හේතුව කරුණානන්දගෙන් විමසා සිටියේය. කරුණානන්දගේ පිළිතුර වුයේ ජයග‍්‍රහණයට වඩා සහභාගීත්වය මට උතුම් වුණා. මම ලංකාවේ ඉඳලා මෙච්චර දුර ආවේ තරඟය බාගයකින් නවත්තන්න නොවේ. තරඟය සම්පූර්ණයෙන්ම අවසන් කරන්න මට ඕන වුණා. ඒ තුලින් සහභාගීත්වය උතුම් බවේ පණිවිඩය මම ලෝකයට දෙනවා. කරුණානන්දගේ මෙම අපිරිමිත ධෛර්යමත් බවේ පාඩම ජපනුන් සිසු දරුවන් සඳහා සැකසුණු පාඩම් පෙළපොතකට පවා ඇතුළත් කිරීමට කෘතඥ වුණා. මෙම පාඩම ඔවුන් නම් කර ඇත්තේ ” අංක 67 ” ලෙසයි. ඒ මෙම ධාවනය සඳහා කරුණානන්ද භාවිත කළ ජර්සියේ සඳහන්ව තිබූ ධාවන අංකයයි.
තරඟ ඉසව්ව ජයග‍්‍රහණය කර ඇමරිකානු ක‍්‍රීඩක බිල් මිල්ස් රූපවාහිණී වාර්තා කරුවන්ට පවසා සිටියේ තමා මෙම ඉසව්වෙන් රන් පදක්කම ජයග‍්‍රහණය කළද, තරඟයේ නියම ජයග‍්‍රාහකයා ශ‍්‍රී ලංකාවේ කරුණානන්ද බවයි. අම්පාර උහන ප‍්‍රදේශයේ ගොවි පවුලකින් පැවත ආ කරුණානන්ද ශ‍්‍රී ලාංකීය දිගුදුර ධාවනයේ 60 දශකයේ සුවිශේෂී දස්කම් දැක්වුවෙකි. කරුණානන්දගේ ක‍්‍රීඩාශීලී බව ලොව හමුවට ගෙන ගිය ජපන් ජාතික රූපවාහිනී වාර්තා කරුවෙකු වූ හරුවෝ සුසුකි පසු කළෙක ඔහු සම්බන්ධව ජාත්‍යන්තර අවධානය දිනාගත් වාර්තා චිත‍්‍රපටියක් පවා නිර්මාණය කර තිබෙනවා. මෙම වාර්තාකරු ප‍්‍රමුඛ ජපන් මාධ්‍යවේදීන් පිරිසක් කරුණානන්දට සම්මානනිය ජපන් පුරවැසිභාවය පිරිනමා ඔහු සඳහා ජපානයේ රැුකියාවක් සූදානම් කර තිබුණත්, ඒ ගමන යාමට ප‍්‍රථම මෙම විශිෂ්ඨ ක‍්‍රීඩකයා අම්පාර නාමල් ඔයේ දියරැුළි අතර තම ජීවිතය සඟවා තැබුවා. ඔහුගේ මරණය සිදු වු නිසැක ආකාරය තාමත් අභිරහසක්.
ක‍්‍රීඩාවේ උතුම් පරමාර්ථය වු ජයග‍්‍රහණයට වඩා සහභාගීත්වයේ පාඩම ලොවට කියා දුන් කරුණානන්ද ඇග්‍යිමට ජපනුන් ක‍්‍රියා කලත් ඔහු කිසි ලෙසකත් මෙරට බලධාරීන් හමුවේ නිසි ඇගයීමට ලක්වුයේ නැත. තම මව්රට නියෝජනය කරමින් ඔලිම්පික් උළෙලක් සඳහා සහභාගී වීම ඕනෑම රටක ක‍්‍රීඩකයෙකු දකින සිහිනයකි. දිගාමඩුල්ලේ කර්කෂක පරිසරයක ඉපදී වෙල් ඉපනැලි හේන් යාය මැදින් දිවගොස් තම ක‍්‍රීඩා දිවිය ආරම්භ කල කරුණානන්ද ටෝකියෝ නුවරදී තම සිහිනය සැබෑ කර ගන්නේ ශ‍්‍රී ලංකාව නියෝජනය කරමින් ඔලිම්පික් උළෙලට සහභාගී වීමට අමතරව ඔලිම්පික් ඉතිහාසයට ක‍්‍රීඩාශීලිත්වයේ සඳාතනික මතක සටහනක්ද එක්කරමින්ය. x
x නියෝජ්‍ය පොලිස්පති ප‍්‍රියන්ත ජයකොඩි
