බලාපොරොත්තු වුණු පරිදිම, එක්සත් ජාතික පක්‍ෂයේ හිටපු ලේකම් තිස්ස අත්තනායක කොළඹ මහාධිකරණය විසින් අප්‍රේල් 24දා මුදාහරින ලදි. ඔහුට විරුද්ධව නැගී තිබුණු චෝදනාව වුණේ, 2015 ජනාධිපතිවරණය ආසන්නයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂය සහ දෙමළ ජාතික සන්ධානය අතර ‘රට බෙදීමට’ රහසිගත ගිවිසුමක් පවතින බවට ව්‍යාජ ලේඛනයක් සකස්කර එය මාධ්‍ය හමුවකදී ප්‍රදර්ශනය කිරීමෙන් ජාතීන් අතර සුහදතාව කඩාකප්පල් කිරීමට උත්සාහ කිරීමත්, ඒ අනුව එක්සත් ජාතීන්ගේ සිවිල් හා දේශපාලන අයිතීන් පිළිබඳ ප්‍රඥප්තිය පනත යටතේ වරදක් සිදුකිරීමත් සම්බන්ධයෙනි.
අප්‍රේල් 24වැනිදා, ඔහුගේ නීතිඥවරයා, මෙම නඩුවට පාදක වී තිබෙන ලේඛනය ප්‍රසිද්ධියට පත් කිරීම තුළින් පැමිණිලිකාර රනිල් වික්‍රමසිංහ හා මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහත්වරුන්ට යම් අපහසුවක් හෝ පාඩුවක් සිදුවී නම් ඒ සම්බන්ධයෙන් විත්තිකරු සමාව අයැද සිටින බවත් මින් මතුවට විත්තිකරු මේ ආකාරයේ ලේඛන ඉදිරිපත් නොකරන බවත් ප්‍රකාශ කර සිටියේය. ජනාධිපතිවරයාගේ හා අගමැතිගේ නීතිඥවරුන් ඒ සඳහන පිළිගත් බැවින් නඩුව අවසන් කොට තිස්ස අත්තනායක නිදහස් (නිදොස් නොවේ.) කරන ලදි. ඒ තත්ත්වය මත මහාධිකරණ විනිසුරුවරයාට ගත හැකි වෙනත් පියවරක් නැත.
එහෙත්, තිස්ස අත්තනායක මහතා මෙසේ නිදහස් වීම, ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේත් අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහගේත් වංක සහයෝගය නිසා සිදුවූවකි. අත්තනායක මහතාගේ සමාව ගැනීම ඒ දෙදෙනා පිළිගැනීම නිසා ඒ නිදහස ලැබිණ. ජනාධිපතිගේත් අගමැතිගේත් වංක සහයෝගය කෙතරම් ලැබුණේද යත්, 2015දී නඩුව ආරම්භයේ සිට මේ දක්වාම නඩුවාර හය හතකදී, ප්‍රධාන සාක්‍ෂිකරුවන් වන ඒ දෙදෙනා අධිකරණයට ආවේ නැත. ඔවුන් ඉදිරිපත්වී සාක්‍ෂි දුන්නේ නම්, තිස්ස අත්තනායක මහතා සිටිනු ඇත්තේ හිරගෙදරය. රටට හෙණ ගැහී ගියත්, තමන්ගේ එකා බේරාගැනීමේ සංකල්පය අනුව, ඔවුහු තිස්ස බේරාගැනීමට, උසාවි නොපැමිණ වංක ලෙස සහාය දුන්හ.
තිස්ස අත්තනායක මහතා ජනාධිපතිගෙන් හා අගමැතිගෙන් සමාව ගත්තත්, ඔහු වරදක් කරන්නට යෙදුණේ ඒ දෙදෙනාට පමණක් නොවේ. රටේ සාමකාමී සිංහල දෙමළ ජනතාවට විරුද්ධවය. ඒ කූට ලේඛනය හැදීමෙන් ඔහු උත්සාහ කළේ, ජනාධිපතිවරණයේදී දෙමළ විරෝධී හැඟීම් සමාජයේ අවුස්සා, ඒ ජාතිවාදී හැඟීම්වල වාසියෙන් මහින්ද රාජපක්‍ෂ යළිත් ජනපති කරන්නටය.
ඒ නිසා සමාව ගන්නවා නම් තිස්ස සමාව ගත යුත්තේ ඒ දෙදෙනාගෙන් පමණක් නොවේ. රටේ සාමාකාමී මහජනතාවගෙන්ය. ■
■ අරුණ ජයවර්ධන
