2015 ජනාධිපතිවරණය මුව විට තිබියදී, එනම් 2014 දෙසැම්බර් 22වැනිදා, මාධ්ය සාකච්ඡුාවක් පවත්වා, පොදු අපේක්ෂක මෛත්රීපාල සිරිසේන, රනිල් වික්රමසිංහ යන මහත්වරුන්, රට බෙදීම සඳහා ද්රවිඩ ජාතික සන්ධානයේ නායක ආර් සම්පන්දන් සමග රහස් ගිවිසුමක් අත්සන් කර ඇතැ’යි කියමින් ඒ ‘ගිවිසුමේ පිටපතක්’ද මාධ්යවලට ප්රදර්ශනය කළේ තිස්ස අත්තනායක මහතාය. ඒ වන විට ජනාධිපතිවරණ ප්රචාරක ව්යාපාරයේ අවසාන මොහොතේ, ඔහු එක්සත් ජාතික පක්ෂය හැර දමා මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාගේ සහායට පිල් මාරු කර සිටියේය.
ඒ වනාහි අමූලික බොරුවකි. ඒ හොර ගිවිසුමේ, මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතාගේ, රනිල් වික්රමසිංහ මහතාගේ අත්සන් හොරට ගසා තිබුණි. තිස්ස අත්තනායක මහතාට ඒ අවස්ථාවේ මහින්ද රාජපක්ෂ පාර්ශ්වයෙන් පැවරී තිබුණු රාජකාරිය වුණේ, මේ ‘රහස් ගිවිසුම’ මාධ්යවලට ඉදිරිපත් කර මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට විරුද්ධ පිලේ අය, දෙමළ සන්ධානය සමග එකතුවී රට දෙකඩ කරන්නට යනවාය යන මහා බොරුව සමාජගත කර, මහජනයා කැළඹිල්ලට පත්කර, ඊට විරුද්ධ වන ඡුන්ද තමාගේ ගොඩට දමාගැනීමයි. ඇත්ත වශයෙන්ම එය මහජනතාවට එරෙහිව, මහජනතාව නොමග යවමින්, ඔවුන් කැළඹීමට පත්කිරීමට හෝ කුපිත කිරීමට, ජාතීන් අතර වෛරයක් ඇති කිරීමට වුවමනාවෙන්ම කරන ලද අපරාධයකි. කූට ලේඛන සෑදීමකි.
2015 ජනවාරියේ මෛත්රීපාල සිරිසේන මහතා ජනාධිපති ලෙස පත්වීමත් සමග මේ අපරාධය ගැන පොලිස් විමර්ශන ආරම්භ කෙරිණි. එහි ඇති අත්සන් ව්යාජ ඒවා බව ඉතා ඉක්මනින් සොයාගත හැකිවුණු අතර, ඒ මත පදනම්ව තිස්ස අත්තනායක මහතාට කොළඹ මහාධිකරණයේ නඩු පැවරිණි.
2007 අංක 56 දරන සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබඳ ජාත්යන්තර සම්මුතිය පනතේ 3(1* වගන්තිය යටතේ ඒ නඩුව පවරා තිබිණ. ඒ නඩුව, එම පනත යටතේ නීතිපතිවරයා විසින් මහාධිකරණයක් හමුවේ පවරන ලද පළමුවැනි නඩුවද විය.
2016 සැප්තැම්බර් 9 වැනිදා මහාධිකරණය ඉදිරියේ පවරන ලද මෙම නඩුවේ ප්රධාන සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනා වුණේ, මේ රහස් ගිවිසුමේ අත්සන්කරුවන් හැටියට ව්යාජ ලෙස පෙන්වූ සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා හා අගමැති රනිල් වික්රමසිංහය. එහෙත්, නඩුව පැවරූ 2016 සිට මේ දක්වා කිසිම නඩු වාරයකදී ඒ දෙදෙනා සාක්ෂි දීමට අධිකරණය ඉදිරියේ පෙනීසිටියේ නැත. අවම වශයෙන් දින හයක් ඔවුන්ට අධිකරණයේ පෙනීසිටින ලෙස නොතීසි නිකුත් කර තිබුණි.
පසුගිය 25වැනිදා නඩුව කැඳවූ අවස්ථාවේදී, නඩුව ‘කෙටි ක්රමයකින්’ අවසන් කළ හැකි බව විත්තිකාර අත්තනායකගේ නීතිඥවරයා අධිකරණයට දැනුම් දුන් හෙයින්, ඒ සඳහා නඩුව අපේ්රල් 4වැනිදා යළි කැඳවෙනු ඇත.
තිස්සත්, සිරිසේනත්, රනිලූත් දේශපාලන යහළුවෝය. එහෙත් තිස්ස අත්තනායක කළ වරද වනාහි එසේ මෙසේ එකක් නොව, ජාතීන් හා ආගම් අතර වෛරී හැඟීම් ඇතිකිරීම සඳහා හිතාමතාම කරන ලද අපරාධයකි. දැන් එහෙව් අපරාධයක් කළ තැනැත්තා, නිදොස් කර නිදහස් කිරීමට නියමිතය. ඒ නඩුව ‘කෙටි ක්රමයකින්’ අවසන් කර ගැනීමට හෙවත් විභාගයට නොගෙන අවසන් කරගැනීමට ජනාධිපතිත් අගමැතිත් එකඟ වීම නිසාය.
එවිට, මේ නඩුවේ විමර්ශන සඳහා වැය වූ පොලිසියේ කාලය, කළ රාජ්ය වියදම, මහජනතාව අතර වෛරීසහගත කැළඹිල්ලක් ඇතිවිණි නම් ඉන් ඇතිවිය හැකිව තිබුණු විනාශය ආදි කිසිවක් සැලකිල්ලට නොගෙන, යාළු මිත්රයන්ගේ එකඟතාව මත නඩුව අවසන් වෙයි. යුක්තිය බලාපොරොත්තු වුණු මහජනතාව තේරුම් ගත යුත්තේ, ‘නඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ බඩුත් හාමුදුරුවන්ගේ ’ කියාය.x
අරුණ ජයවර්ධන
