ඔහුගේ නම ජාලිය චිත්‍රාන් වික්‍රමසූරිය ය. නෑ කමින්, හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂගේ ඇවැස්ස මස්සිනා ය. රාජපක්ෂ පාලන කාලයේ ලංකාව නියෝජනය කරමින් ඇමරිකාවේ සිටි ශ්‍රී ලංකා තානාපතිවරයා ය.
ලංකාව, හොරකම් කළ හැකි රටකි. ඇමරිකාවත් හොරකම් කළ හැකි රටකි. එහෙත් රටවල් දෙක අතර ප්‍රධාන වෙනසක් තිබේ. ලංකාවේ හොරකමට සම්බන්ධ තැනැත්තා බලය හොබවන කෙනෙකු නම් ඔහු බොහෝ විට නීතියේ දැළට හසු නොවේ. ඇමරිකාවේ හොරකමට සම්බන්ධ තැනැත්තා, තරාතිරම නොබලා, බොහෝ විට නීතියේ දැළට හසු කර ගැනේ.
ඇමරිකාවේ සිටි ශ්‍රී ලංකා තානාපති ජාලිය වික්‍රමසූරිය ලංකාවේ ජනතාවගේ මුදල් සොරකම් කොට ඇත. ඇමරිකානු අධිකරණය ඉදිරියේ මේ පුද්ගයාට එරෙහිව පවරා ඇති නඩුවේ එක් චෝදනාවක් වන්නේ ‘ලංකාවේ රජයට වංචා කිරීම’ යන්නයි. එය, ලංකාවේ ජනතාවටවත්, ලංකාවේ ආණ්ඩුවටවත් ප්‍රශ්නයක් නොවීය. එහෙත් ඇමරිකාවේ ආණ්ඩුවට එය ප්‍රශ්නයක් විය. ලංකාවේ ආණ්ඩුවෙන් සහ ලංකාවේ ජනතාවගෙන් මුදල් සොරකම් කිරීම ඇමරිකන්කාරයාට ප්‍රශ්නයක් වුණේ අහවල් එකකටදැ යි කෙනෙකුට සිතෙන්ට පුළුවන. හරියට, ලංකාවේ දෙමළ සිවිල් වැසියන් යුද්ධයේ යම් කාලයකදී ඝාතනය වීම දෙමළ නොවන බටහිර ජාතීන් ප්‍රශ්නයක් කර ගත යුත්තේ මන්දැයි කෙනෙකු ප්‍රශ්න කරන්නා සේ ය. හරියට, ළමුන් 11 දෙනෙකු පැහැරගෙන ගොස් ඝාතනය කිරීමේ සිද්ධියක චූදිතයෙකු වශයෙන් හිටපු නාවුක හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩව නම් කිරීමට පොලීසියට රුදාවක් හැදී තිබෙන්නේ, ‘එන්.ජී.ඕ. කාරයන්’ සමග පොලීසිය පයුරුපාසනය කරන නිසා යැයි ජනාධිපති නීතිඥයෙකු විවෘත අධිකරණයේ කියා සිටින්නා සේ ය. අවශ්‍ය නම් 2009 මැයි මාසය වැනි කාලයක, නීතියට හසු නොවී ඕනෑම කෙනෙකු ඝාතනය කිරීමට, ‘අප වෙනුවෙන් යුද්ධය දිනා දුන්’ ඒ කරන්නාගොඩට හැකියාවක් තිබිණි යැයි මෝඩ කයිවාරුවක් ගසන්ට තරම් හයියක් එවැනි ජනාධිපති නීතිඥයන් විවෘත අධිකරණයේ පවා ප්‍රදර්ශනය කරන්නා සේ ය.
නැත. ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට ශ්‍රී ලංකා තානාපතිවරයෙකු විදේශ රටක් මගින් අධිචෝදනා යටතේ අපරාධ චූදිතයෙකු කොට ඇත්තේ, නීති ක්‍රමය සහ අධිකරණ ජාලය ලංකාවට වඩා ක්‍රමවත්ව සහ දැඩිව ඇමරිකාව ඇතුළු බටහිර ලෝකයේ ක්‍රියාත්මක වන බැවිනි. ‘වයර් ෆ්‍රෝඞ්’ නමින් හැඳින්වෙන විද්‍යුත් සහ තොරතුරු තාක්ෂණ ක්‍රම ඔස්සේ සිදු කර ඇති සොරකම් දෙකක්, ‘මුදල් විශුද්ධිකරණය’ නමින් හැඳින්වෙන කළු සල්ලි ජාවාරම පිළිබඳ චෝදනා දෙකක් සහ වීසා වංචා දෙකක් යටතේ ඔහු ඇමරිකාවේ අධිකරණය ඉදිරියේ මේ වන විට චුදිතයෙකු කොට තිබේ. මේ චෝදනා යටතේ, ඉතිහාසයේ පළමු වතාවට, ලංකාවේ නිල තානාපතිවරයෙකු වශයෙන් සිටියදී කරන ලද අපරාධ චෝදනා සම්බන්ධයෙන් ඇමරිකාවේ හිරේට ගිය හැකි ප්‍රථමයා වීමේ භාග්‍යයත් ලබා ගනු ඇත්තේ මහින්දගේ ඇවැස්ස මස්සිනා වන මේ ජාලිය වික්‍රමසූරිය විය හැකිය.
2013 දී ඇමරිකාවේ ලංකා තානාපති වශයෙන් සිටියදී ජාලිය වික්‍රමසූරිය සහ තවත් කිහිප දෙනෙකු, ශ්‍රී ලංකා තානාපති කාර්යාලය සඳහා අලුත් ස්ථානයක් මිල දී ගැනීමේ ගනුදෙනුවකදී ඩොලර් 332,000 ක මුදලක් යටිමඩි ගසාගෙන තිබේ. මේ මුදල ඔහු හොර පාරෙන් බැංකු ගිණුම් දෙකකට බැර කරවාගෙන තිබේ. එක බැංකු ගිණුමක්, ඇමරිකාවේ ‘පේපර් ක්‍රවුන්’ නැමැති සමාගමේ ගිණුමකි. අනෙක, ලංකාවේ ‘පී.පී.පී. ඉන්ටර්නැෂනල්’ නැමැති සමාගමේ ගිණුමකි. මේ සමාගම් දෙකම, ජාලිය වික්‍රමසිංහගේ ශ්‍රී ලාංකික මිත්‍රයන්ගේ ය.
ඇමරිකානු බලධාරීන් මේ සොරකම් සහ අක්‍රමිකතා කිහිපය සොයා ගත් සැණින්, ජාලිය වික්‍රමසිංහ ඇමරිකාවේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති ධුරයෙන් වහා ඉවත් කර ගන්නැයි මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයාට දැනුම් දුන්හ. ඒ අනුව, මහින්ද රාජපක්ෂ තම බෑනාව ඇමරිකාවෙන් ඉවත් කර ගත්තේය. එහෙත් එසැණින්ම එම පුද්ගලයාව කැනඩාවේ ශ්‍රී ලංකා තානාපති වශයෙන් පත්කෙළේය. එසේ වෙතත්, මේ පුද්ගලයාගේ ඇමරිකානු කැරැට්ටුව ඒ වන විට කැනඩාව දැන සිටි නිසා, ලංකා තානාපති වශයෙන් ඔහුව සිය රටට පිළිගැනීම එම රටත් ප්‍රතික්ෂේප කොට සිටියේය.
ඇත්තෙන්ම කියතොත්, මේ ජාලිය වික්‍රමසූරිය යනු තේ වෙළඳාමක් කරගෙන ඇමරිකාවේ පදංචිව සිටි සුළු ව්‍යාපාරිකයෙකි. රාජපක්ෂලාගේ මස්සිනා කෙනෙකු වීමට අමතරව, ඇමරිකාව වැනි රටක ලංකාවේ තානාපතිවරයෙකු වශයෙන් කටයුතු කිරීමේ වෙනත් අධ්‍යාපනික හෝ වෘත්තීය සුදුසුකමක් නොතිබුණු තැනැත්තෙකි. ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සමාගම වැනි භාරදූර ව්‍යාපාරයක් ද්විතීය අධ්‍යාපනික සුදුසුකම්වත් නැති තවත් මස්සිනා කෙනෙකුට පවරා බංකොලොත් කළ රාජපක්ෂට, ඇමරිකාවේ තානාපති වශයෙන් මෙවැනි නුසුදුස්සෙකු පත්කිරීම ගැටළුවක් නොවීම අපට තේරුම් ගත හැකිය.
ලංකාවේ බොහෝ ධන කුවේරයෝ සහ දේශපාලනික බලවත්තු ආදායම් බදු ගෙවීම පැහැර හරිති. වත්කම් ප්‍රකාශයට පත්නොකරති. ඇමරිකාවේත් එවැනි ධන කුවේරයෝ සහ දේශපාලනික බලවත්තු සිටිති. එහෙත්, ලංකාවේදී මෙන් නීතියෙන් රිංගා යාමට ඔවුන්ට ඇති ඉඩ එරටේ සීමිත ය. මයික්‍රොසොෆ්ට් වැනි යෝධ ජාත්‍යන්තර සමාගම් පවා ඩොලර් කෝටි ගණනින් එරටේ දඩ කන ආරංචි විටින් විට අසන්ට ලැබේ. මේ කියන ජාලිය වික්‍රමසූරිය මුලින් මාට්ටු වුණේ, බදු ගෙවීම පැහැර හැරීම සහ වත්කම් ප්‍රකාශයට පත්නොකිරීම යන සාමාන්‍ය අක්‍රමිකතාවන් සම්බන්ධයෙනි. ඔහුගේ අනිත් බරපතල වංචා සහ දූෂණ කටයුතු හෙලිදරව් වුණේ, ඇමරිකානු බලධාරීන් විසින් ඒ පරීක්ෂණ ඉදිරියට ගෙන යාමේදී ය.
රාජපක්ෂ පාලනය අවසන් වීමෙන් පසු ජාලිය වික්‍රමසූරියට එරෙහි චෝදනා ලංකාවේ අධිකරණය ඉදිරියේත් ගොනු කෙරුණි. ඒ අනුව, 2016 නොවැම්බර් 16 වැනි දා ලංකාවට පැමිණෙන අවස්ථාවේ කටුනායක ගුවන් තොටුපොළේදීම ඔහුව අත්අඩංගුවට ගත් මුත් පසුව ඇප පිට නිදහස් කෙරුණි. ඉන් පසු, 2017 දී වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ගැනීම සඳහා මාස දෙකකට ඇමරිකාවට ගොස් පැමිණීමට අධිකරණයෙන් අවසර ගත් මොහු යළි කවදාවත් ලංකාවට ආවේ නැත. ඒ අනුව පසුගිය ඔක්තෝබර් මාසයේ කොටුව මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණය මොහුව යළි අත්අඩංගුවට ගෙන ඉදිරිපත් කරන ලෙස විවෘත වරෙන්තු නිකුත් කොට තිබේ. දැන් ඔහු, මහින්දගේ තවත් ඇවැස්ස මස්සිනා කෙනෙකු සහ තවත් හිටපු තානාපතිවරයෙකු වන උදයංග වීරතුංග මෙන්ම, ලංකාවේ නීතියෙන් සහ අධිකරණයෙන් පලා ගොස් සිටින පුද්ගලයෙකු බවට පත්ව තිබේ. එපමණක් නොව, මේ වන විට ඇමරිකානු අධිකරණය සහ පොලීසිය මගින් ද සොයමින් සිටින, එරටේ සැඟව සිටින පුද්ගලයෙකු බවට පත්ව සිටී.
තානාපතිවරුන්ට තමන් සේවය කරන රටේ නීතිය ඉදිරියේ මුක්තියක් තිබේ. එනම්, එරටේ සාමාන්‍ය ජනතාව නීතිය ඉදිරියේ වරදකරුවන් කරන ආකාරයෙන්, මේ නීතියේ මුක්තිය නිසා, වෙනත් රටක තානාපති නිලධාරීන්ව වරදකරුවන් කළ නොහේ. වැඩිම වුණොත් එවැනි රටකට කළ හැක්කේ අදාළ තානාපති නිලධාරියාව ඔහුගේ රටට පිටුවහල් කිරීම පමණි. ජාලිය වික්‍රමසුරිය ඇමරිකානු තානාපති තනතුරෙන් ඉවත් කළ පසු අර කියන මුක්තිය ඔහුට අහිමි විය. එහෙත් එදා සිටි මහින්ද රාජපක්ෂ පාලනය, ලංකාව පැත්තෙන් ඔහු සතුව තිබූ රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික මුක්තිය ඉවත් කොට තිබුණේ නැත. කෙසේ වෙතත්, යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමෙන් පසු 2017 ඔක්තෝබර් මාසයේදී අපේ විදේශ අමාත්‍යාංශය ඒ මුක්තිය ඔහුගෙන් ඉවත් කෙළේය. (යහපාලකයන්ටත් එය කිරීමට වසර තුනකට ආසන්න කාලයක් ගතව තිබීම පුදුමාකාර ය). ඊට එරෙහිව ජාලිය වික්‍රමසූරිය අභියාචනාධිකරණය ඉදිරියේ පෙත්සමක් ගොනු කළ ද එය නිෂ්ප්‍රභා වීමෙන් අනතුරුව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ඇපෑලක් ඉදිරිපත් කොට තිබේ. එයින් ඔහු කියා සිටින්නේ, තමාට කලින් හිමිව තිබූ මුක්තිය යළි ස්ථාපිත කරන ලෙසයි.
එහෙත්, මේ කාලය මුළුල්ලේ ඇමරිකාවට ඔහු කියා සිට ඇත්තේ ඊට වෙනස් කතාවකි. ඇමරිකාවේ තානාපති ධුරය අහිමි වූ සැණින්, එනම් 2014 මාර්තු මාසයේදී එරටේ ‘ග්‍රීන් කාඞ්’ නමින් හැඳින්වෙන ඇමරිකානු නිත්‍ය පදිංචි සහතිකය ඉල්ලා මොහු අයදුම්පතක් ඉදිරිපත් කොට ඇත. එම අයදුම්පතේ එක කොන්දේසියකින් කියැවෙන පරිදි, යමෙකු සතුව ඒ වන විට විශේෂයෙන් ඇති අයිතීන්, වරප්‍රසාද සහ මුක්තීන් අත්හැර දැමීමට කෙනෙකු එකඟ වෙයි. තවත් විදිහකින් කිවහොත්, මේ ‘ඇමරිකානු නිත්‍ය පදිංචි සහතිකය’ ඉල්ලා සිටින අයවළුන්, එරටේ නීතිය ඉදිරියේ වෙනත් ඕනෑම පුද්ගලයෙකුට අදාළ සෑම කොන්දේසියකටම යටත් වන බවට ප්‍රතිඥා දීමකි. එසේ මුක්තිය අතහරින බවට ඇමරිකාවේදී පොරොන්දු වෙන ජාලිය වික්‍රමසූරිය ලංකාවේ අධිකරණයෙන් මුක්තියක් ඉල්ලා සිටීම තවත් හොරකමකි.
ලංකාවෙන් පලා ගොස් සැඟව සිටින මෙවැනි ප්‍රභූ චෞරයන් ගණනාවක්ම දැන් අපට සිටී. මේ කියන රාජපක්ෂලාගේ දෙමස්සිනාලාට අමතරව, මහබැංකු අධිපතිව සිටි අර්ජුන මහේන්ද්‍රන් කෙනෙකු ද සිටී. ඔවුන් එසේ පලා ගොස් වෙනත් රටවල සැඟව සිටින්නේ මන්දැයි මේ ලියුම්කරුට නොවැටහේ. ලංකාවේ අධිකරණය හරහාම, අත්අඩංගුවට පත්වීමෙන් වැළකී සිටිය හැකි බව මේ වන ගෝඨාභය රාජපක්ෂත්, හිටපු නාවුක හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩත් පෙන්වා දී ඇති පාඩම් ඔවුන් නොදන්නේ ද? ඊළඟට, ලංකාවේ නීතිය හරහාම, මාස හයේ හෝ හතේ අටේ කෑලි වශයෙන් නඩු වාර කල් දමා ගැනීමේ කලාව, බැසිල් රාජපක්ෂ සහ විමල් වීරවංශ වැනි දේශපාලඥයන් විසින් පෙන්වා දී ඇති ආදර්ශ ඔවුන්ට නොපෙනේ ද? ඒ සියල්ල සඳහා අවශ්‍ය කරන්නේ, මිලියන ගණනක් වැය වන, ‘දේශප්‍රේමී ලේ කැකෑරෙන’ ජනාධිපති නීතිඥයෙකුගේ සහාය ලබා ගැනීමත්, අනිත් පැත්තෙන් ජනාධිපතිවරයා ලවා නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවේ ඇතැම් ප්‍රබලයන් හීලෑ කර ගැනීමත් පමණි.
