රාජපක්ෂ කඳවුරේ සිටින ක්‍රියාශීලී මහජන බුද්ධිමතෙකු වන මහින්ද පතිරණ මහතා පසුගිය දිනවල රාජපක්ෂ කඳවුර මුහුණ දෙන බරපතළ දේශපාලන අනතුරක් පිළිබඳව අපගේ අවධානය යොමු කළේ ය. ඔහුගේ ෆෙස්බුක් පිටුවේ පළ වූ අදාළ ප්‍රකාශය මෙසේ ය: “සිංහල බෞද්ධ වර්ගවාදය තීරණාත්මක ව පරාජය නොකරන්නට සිංහල බෞද්ධයා දේශපාලනිකව හුදකලා වනු ඇත. සදාකල් පරාජිත වනු ඇත. වටකොට පහර දෙනු ඇත.”
මේ ප්‍රකාශය මඟින් පතිරණ මහතා පැහැදිලිවම විවේචනයට ලක්කරනු ලබන්නේ රාජපක්ෂ කඳවුරේ ප්‍රමුඛ බුද්ධිමය ධාරාවක් වන රැඩිකල් සිංහල-බෞද්ධ ජාතිකවාදී ධාරාවයි. මහින්ද පතිරණ මහතා හරහා ප්‍රකාශ වූයේ ඔහුගේ පුද්ගලික අදහසකට වඩා රාජපක්ෂ කඳවුරේ ම පාර්ශ්වයක් තුළ ඇති කනස්සල්ල බව පෙනේ.
ඇත්ත වශයෙන්ම වර්තමානයේ රාජපක්ෂ කඳවුර තුළ දක්නට ලැබෙන අභ්‍යන්තර ආතතිය මහින්ද පතිරණ හරහා ප්‍රකාශයට පත්වන ඉහත සංසිද්ධියට සීමාවන්නේ නැත. ඔක්තෝබර 26 දින සිදු වූ පෙරළිය විසින් රාජපක්ෂ කඳවුර තුළ තවත් අර්බුදයක් නිර්මාණය කරනු ලැබ තිබේ. එම අර්බුදයේ ආරම්භය පැහැදිලි ලෙස පෙන්නුම් කෙරුණේ මහින්ද රාජපක්ෂ ද ඇතුළු පිරිසක් ප්‍රසිද්ධියේ ම, ජනප්‍රිය ව්‍යවහාරයේ පොහොට්ටුව යනුවෙන් හැඳින්වෙන, ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකත්වය ලබා ගැනීමත් සමඟ යි.
මේ ක්‍රියාවත් සමග නිල ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සිය පැවැත්ම සම්බන්ධයෙන් බරපතළ ගැටලු‍වක් වෙත නිරාවරණය කරන ලදි. පසුගිය පළාත් පාලන මැතිරණයෙන් පැහැදිලි ලෙස පෙන්නුම් කෙරුණේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ නිල හා විධිමත් සම්බන්ධය නොමැතිව වුව ද පොහොට්ටුව පක්ෂයට කලින් ශ්‍රීලනිපයට ආකර්ෂණය වූ ඡන්දදායකයා ආකර්ෂණය කරගැනීමේ හැකියාවක් තිබෙන බවයි. ඇත්ත වශයෙන්ම ඊට අවශ්‍ය වූයේ මහින්ද රාජපක්ෂ පොහොට්ටුව සමග ඇති සංකේතාත්මක සම්බන්ධය ප්‍රසිද්ධියේ පෙන්නුම් කිරීම පමණි. උදය ගම්මන්පිල මේ තත්වය ඉතා හොඳින් ප්‍රකාශ කළේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ නමින් පොල්ලෙල්ලක් දැම්මත් මිනිස්සු ඡන්දය දෙන්නේ ය යන ප්‍රකට ප්‍රකාශය මඟිනි.
මේ තත්ත්වය තුළ තීරණාත්මක වශයෙන් බිත්තියට හේත්තු වීම සිදුවුණේ නිල ශ්‍රීලනිපය යි. එය මුහුණ දෙන තීරණාත්මක උභතෝකෝටිකය වන්නේ දැනට එම පක්ෂය තුළ ගොනු වී සිටින සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයක් වූ දේශපාලන ප්‍රභූන් පිරිසට පොහොට්ටුව වෙත සංක්‍රමණය වීම මඟින් තමන් මෙතෙක් ශ්‍රීලනිපය තුළ හෙබ වූ තත්වය ඒ හැටියෙන්ම පවත්වාගෙන යාමේ හැකියාවක් නොලැබීමට ඇති ඉහළ ඉඩකඩයි. මේ නිසා ඒ පිරිස් අතර ශ්‍රීලනිපය නැවත ශක්තිමත් කරගැනීම සඳහා උනන්දුවක් ඇති වී ඇති බව පෙනේ. පෙනෙන ආකාරයට ජනාධිපතිවරයාගේ ඔක්තෝබර් 26 ක්‍රියාව මඟින් මෙම උත්සාහයට නව පණක් ලැබී තිබේ. ඉතාම පැහැදිලි කාරණයක් වන්නේ ජනාධිපතිවරයාගේ පැත්තෙන් ඔක්තෝබර් 26 ක්‍රියාවට අර්ථයක් ලැබෙන්නේ ඔහුගේම දේශපාලන අනාගතය සුරක්ෂිත කරගැනීම සඳහා ගනු ලැබූ පියවරක් ලෙස එය තේරුම් ගැනීම මඟිනි. ඇත්ත වශයෙන්ම මෙම අර්බුදයේ ප්‍රමුඛතම වාසිය ලැබී ඇත්තේ ද ජනාධිපතිවරයාට බව ද පෙනෙන්නට තිබේ. ජනාධිපතිවරයාට දේශපාලන රඟමඬළේ කේන්ද්‍රයට පැමිණීමට නැවත මේ මගින් හැකියාව ලැබී තිබේ. මෙතෙක් ඔහු දුෂ්ටයෙකු ලෙස සංජානනය කරනු ලැබූ රාජපක්ෂවාදී (සහ සාම්ප්‍රදායික ශ්‍රීලනිප) ඡන්දදායක ජන කණ්ඩායම අතර ජනාධිපතිවරයාට නැවත පිළිගැනීමක් ලැබී තිබීම ඔහුට කදිම වාසිදායක ආයෝජනයකි.
මේ තත්ත්වය තුළ දේශපාලන ගොනුවක් ලෙස කිසියම් සීමිත අවශ්‍යතාවක් උදෙසා හෝ (එනම් ජනාධිපතිවරයාගේ හා පොහොට්ටුවට යාමට අකමැති ශ්‍රීලනිප නායකයන්ගේ අවශ්‍යතා නිසා) ශ්‍රීලනිපයට පැවැතීම සඳහා හේතුවක් ලැබී තිබේ. වර්තමානයේ දේශපාලන ප්‍රභූ කණ්ඩායම් තුළම ඇති ගැටුම් (intra-group conflicts) බෙහෙවින් තියුණු නිසා පොහොට්ටුව සහ ශ්‍රීලනිපය එකිනෙක වෙත වඩා පහසුවෙන් පක්ෂපාතිත්වය හුවමාරු කිරීමේ ඒකකයක් ලෙස පැවැතීම එම ගැටුම්කාරී ප්‍රභූන්ට වාසිදායක තත්ත්වයකි. මෙය පොහොට්ටුව පැත්තෙන් ගත් කල තරමක අවාසිදායක තත්වයක් වන අතර ශ්‍රීලනිපය සම්බන්ධයෙන් වාසිදායක තත්ත්වයකි.
ශ්‍රීලනිපයට අවශ්‍ය නම් වාසියට යොදාගත හැකි තවත් කොන්දේසියක් තිබේ. එනම් පොහොට්ටුවට සාපේක්ෂව සිංහල-බෞද්ධ නොවන අභිලාෂවලට ආමන්ත්‍රණය කිරීමේ හැකියාවයි. පෙර සඳහන් කළ ආකාරයට රාජපක්ෂ කඳවුර තුළ රැඩිකල් සිංහල-බෞද්ධ ජාතිකවාදයේ ශක්තිමත් වීම පිළිබඳව දැනටමත් සැලකිල්ලක් යොමු වී තිබුණත්, ඊට විරුද්ධව කටයුතු කිරීමට එසේ සැලකිල්ලක් දක්වන පිරිස්වලට ඇති හැකියාව සීමිතය. ඒ සඳහා තීරණාත්මක උත්සාහයක් ගතහොත් ගතහොත් රැඩිකල් සිංහල-බෞද්ධ ජාතිකවාදීන්ගේ උදහසට ඒවා හේතුවනු ඇත. එය සුවපහසු තත්වයක් නොවේ. ඒ තත්වය තුළ කිසියම් මධ්‍යස්ථ ජාතිකවාදී ස්ථාවරයක් තුළ කටයුතු කිරීමේ වැඩි හැකියාවක් නිල ශ්‍රීලනිපය සතුව පවතී. එසේ වුවත් එය තීරණය වන්නේ දැනට ඒ තුළ සංවිධානය වී සිටින දේශපාලන ප්‍රභූන් ශ්‍රීලනිපය ස්වායත්ත දේශපාලන ගොනුවක් ලෙස දිගට පවත්වාගෙන යාමට කොයි තරම් උනන්දුවක් දක්වනවා ද යන්න මතයි.■
නිර්මාල් රංජිත් දේවසිරි
