‘මම මෙතන ඉන්නේ යන්න තැනක් නැති නිසා’: ෆහාඩ් ෆාසිල්

■ සංහිතා පතිරණ

‘වික්‍රම්’ ජුනි මස 2වැනිදා ඉන්දියාවේ ප්‍රදර්ශනය ඇරඹීමට නියමිත චිත්‍රපටියක්. ත්‍රිලර් ගණයට අයත් එහි ප්‍රධාන චරිත රඟපාන්නේ කමල් හසන්, විජේ සේදුපති සහ ෆහාඩ් ෆාසිල්. ෆාසිල් මලයාලි සිනමාවේ අතිවිශිෂ්ට නළුවෙක්. අමෙරිකාවේ අධ්‍යාපනය හැදෑරීමෙන් පසු ඉන්දියාවට ආ ඔහු එතැන් සිට රඟපෑම ඇරඹුවා. මලයාලම් සිනමාව නරඹා පුරුදු අයට, ෆහාඩ් ෆාසිල්ගේ විස්මිත රඟපෑම් ගැන අමුතුවෙන් කියන්නට වුවමනා නැහැ. ට්‍රාන්ස්, කුම්බලංගි නයිට්ස්, වර දන්, ජෝජි, මලික්, සී යූ සූන්, තොණ්ඩිමුතාලුම් ඩි්‍රක්සාක්‍ෂියම් ඇතුළු චිත්‍රපටි 50කට වැඩි ප්‍රමාණයක රඟපෑ ඔහු ඉන්දියාවේ ජාතික සහ කේරළ ජාතික සිනමා සම්මාන උලෙළ රාශියකදී රංගනය සඳහා සම්මාන ලබා තිබෙනවා.

මේ ඉන්දියන් එක්ස්ප්‍රස් පුවත්පත සහ තවත් පුවත්පත් කිහිපයක් සමග ඔහු පැවැත්වූ සාකච්ඡාවල උද්ධෘතයන්.

ඔබ ප්‍රසිද්ධ වෙලා තියෙන්නේ මාධ්‍ය ඉදිරියට ඒමට සාමාන්‍යයෙන් ලැජ්ජ කෙනෙක් හැටියට.. නමුත් ක්‍ C U Soon (2020) සම්බන්ධයෙන් ඒක වෙනස්වුණා..

චිත්‍රපටියක රූගත කිරීම් පටන් ගත්ත තැන ඉඳන් ඉවර වෙනකම්ම මට තියෙන ලොකුම වුවමනාව තමයි මම හිතපු දේට සාධාරණයක් ඉටු කරලා තියෙනවාද කියන එක. මට විශ්වාස නැති වෙලාවට මම චිත්‍රපටිය ගැන කතා කරන්නේ නැහැ. මට අවශ්‍ය වෙන්නේ මගේ ප්‍රේක්ෂකයින් එය සිනමාහල්වලින් සොයාගන්නවා දකින්නයි. මම කවදාවත් මගේ චිත්‍රපට ගැන සාකච්ඡා කරන්න සූදානම් නැහැ, ඒක තමයි ප්‍රශ්නය. මේ පාර ඒක වෙනස් වෙන්න හේතු දෙකක් තියෙනවා. එකක් සී යූ සූන් විසින් නැවුම් සහ අලුත් දෙයක් පැවසීමයි. ඒ වාගේම ඒක ප්‍රේක්‍ෂකයන් ඒ වෙත යනවාට වඩා එය ප්‍රේක්‍ෂකයන් වෙත යාමයි. ඉතින් වෙනසක් දකින නිසා ඒ ගැන කතා කරන්න ඕනෑ කියලා හිතුණා.

කුම්බලංගි නයිට්ස් සහ සී යූ සූන් නිර්මාණය කළේ ඔබේ නිෂ්පාදන ආයතනය වන ‘ෆහාඩ් ෆාසීල් ඇන්ඩ් ෆ්‍රෙන්ඩ්ස්’ විසින්. එය පිටුපස ඇති අදහස මොකක්ද?

අදහස නම් ඉතින්, මුදල් ඉපැයීම. මං වගේ නළුවෙක්ට සල්ලි ඕනෑ. මට මගේම කියලා බැක්-අප් ප්ලෑන් එකක් තියෙන්න ඕනෑ. අනිත් අය ප්‍රතික්ෂේප කළ චිත්‍රපට මම නිෂ්පාදනය කරලා තියෙනවා. ව්‍යාපෘතියක් ගැන නිෂ්පාදකයින්ට ඒත්තු ගැන්වීමේ ගැටලුවක් ඇති ඕනෑම අවස්ථාවක මම ඒක බැංකුවට දැම්මා. කුම්බලංගි නයිට්ස්හි ෂම්මිගේ චරිතය කිරීමට කෙනෙකු හොයාගැනීම දුෂ්කර වුණා. ඒ සඳහා දමිළ නළුවෙකු එක්කත් සාකච්ඡා කරමින් සිටියා, නමුත් ඒක හරි ගියේ නැහැ. ඉතින්, සම නිෂ්පාදක සහ තිරකතා රචක ශ්‍යාම් පුෂ්කරන් සහ සමනිෂ්පාදක දිලීෂ් පොතාන් මට කිව්වා මමම ඒක කරන්න ඕනෑ කියලා. අභියෝගය අපිම ජයගැනීම තමයි අදහස වුණේ. ඒ වගේම මම ඔවුන් සමඟ වැඩ කිරීමට ප්‍රිය කරන නිසා මමත් සතුටු වුණා.

සුපර් ඩිලක්ස් (2019)හි මුගිල් ලෙසින් වුණත් කුම්බලංගි නයිට්ස් (2019)හි ෂම්මි ලෙස වුණත්, සීයූ සූන්හි කෙවින් ලෙසින් වුණත්, එක එක චිත්‍රපටයේ ඔබේ වෙනස් චරිත සඳහා වෙනස් පෙනුමක් ඇතිකර ගෙන තිබෙන්නේ වුවමනාවෙන්මද?

මම කලින් රඟපාපු චරිත ප්‍රේක්ෂකයන්ට අලුතෙන් මතක් කරන්නේ නැත්නම් ඒක මට ලොකු උදව්වක්. නළුවෙකු ලෙස මගේ සීමාවන් ගැන මම දන්නවා. ඒ හින්දා එකම පෙනුම නැවත ඇති නොකිරීම වැදගත්. වඩාත් නිවැරදිව කියනවා නම්, මට ඒ චරිතය දෙස බැලීමට අවශ්‍යයි.

සීමාවන් ගැන කතා කරනකොට, විශිෂ්ට කලාකරුවන්ට තමන් ගැනම සැකයක් තිබීම කොයිතරම් අවශ්‍ය දෙයක් කියලා ඔබ හිතනවාද?

මට ස්වයංසැකයක් තියෙනවා. හැබැයි, මම මාව විශිෂ්ට කලාකරුවෙකු ලෙස සලකන්නේ නැහැ. මේක අවිනිශ්චිතභාවය සමඟ කළ යුතු දෙයක් නොවෙයි. නමුත් නළුවෙක් නම්‍යශීලී විය යුතුයි. මට ලැබුණු කිසිම චරිතයක් මට කරන්න පුළුවන් කියලා මම විශ්වාස කරන්නේ නැහැ. මම මෙතන ඉන්නේ මට යන්න වෙන තැනක් නැති නිසා. මම කොපමණ කාලයක් මෙතන ඉන්නවාදැයි දන්නේත් නැහැ. මම ළඟ ඉන්නවා කියලා මම කිසිම දවසක කාටවත් පොරොන්දු වෙලා නැහැ.

ඔබ සිනමා ලෝකයට අයිති වෙන්න ඕනෑ කියලා තේරුණේ කවදාද?

මට ඒක තේරුණේ මීට අවුරුදු 10කට කලින් මම රංගනය රසවිඳින්න පටන් ගත්තාම. මේ වන විට, ඌබර් රියදුරෙකු වෙන එක ඇරෙන්න මං සතුටු වන වෙන දෙයක් නැහැ. මිනිසුන් එහා මෙහා අරගෙන යන්න මම කැමතියි. මගේ බිරිඳට කියනවා විශ්‍රාම සැලැස්මක් හැටියට, මම බාර්සිලෝනා ගිහිල්ලා ස්පාඤ්ඤය හරහා මිනිසුන් එහාමෙහා ගෙනියන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා කියලා. එයා මේ සැලැස්මට කැමතියි.

ඔබ පිටපත් රචකයන් සමඟ කොයිතරම් සමීපව කටයුතු කරනවාද? සහ ඔබ පිටපතක් තෝරාගන්නේ කොහොමද?

රචකයන් කියන්නේ මගේ පැවැත්මේ අනිවාර්ය අංගයක්. මම ඔවුන් සමඟ බොහෝ කාලයක් ගතකරනවා, නමුත් ඔවුන්ට මගෙන් කිසිම දෙයක් දෙන්නේ නැහැ. මම බොහෝම දුරට සවන්දෙන්නෙක්. මට ෂ්‍යාම් පුෂ්කරන් මුණගැසෙන්නේ ඔහු ලිවීමට පටන් ගන්නකොට, ඔහු ලිවීමේ අතරමග ඉන්නකොට සහ ඔහු වැඩේ අවසාන කළාට පස්සෙයි. මේ රැස්වීම් තුන විසින් මට රූගත කිරීම් සඳහා බොහෝ විස්තර ලබාදෙනවා. මම මගේ රචකයා, අධ්‍යක්ෂ සහ කැමරා ශිල්පියා සමඟ තිරරචනය ගැන සාකච්ඡා කරනවා. මං ප්‍රධාන වශයෙන් වැඩ කරන්නේ මම දිගු කලක් දන්නා කියන අය එක්කයි. මට කරන්න පුළුවන් දේ ගැන ඒ අය හොඳටම දන්නවා. මම ප්‍රතික්ෂේප කරපු චරිත බොහොම අඩුයි. මට ලැබුණු වැඩවලින් සියයට 80ක් විතර මම භාරගෙන තියෙනවා. මම කරපු චිත්‍රපට, මම තෝරාගෙන තියෙන්නේ තත්පරයක කොටසකින්.

මලයාලම් සිනමාවේ ‘හැම දෙනාම වීරයා’ කියන කතාව ඔබව උද්දීපනය කරනවාද? තොණ්ඩිමුතාලුම් ඩි්‍රක්සාක්‍ෂියම් චිත්‍රපටයේ රන් මාල ගිලින හොරා වැනි චරිත නිරූපණය කරන්න ඔබ උනන්දුවෙන් ජීවිතය නිරීක්ෂණය කරනවාද?

චරිත මාව උද්දීපනය කරන්නේ නැහැ, කියන විදිය, කතාව විසින් සමස්තයක් ලෙස චිත්‍රපටය කරනවා. අපි අදහස සහ කියන විදිය, ඒ කියන්නේ නැරේෂන් එක තීරණය කළාට පස්සෙ චරිත සඳහා නළුවන් ගැන හිතනවා. ඒ කියන්නේ මාත් ඇතුළත්ව. ඔබේ වීරයන් කොහොම විය යුතුද කියන එක නැරේෂන් එක විසින් තෝරාගන්නවා ඇති.

මම ඇමරිකාවේ ඉඳලා නිවාඩුවට ගෙදර ඇවිත් දවසක් කෝච්චියේ යනකොට, සද්දේ දාපු පොඩි කොල්ලෙක් එක්ක පවුලක් හිටියා. මම උඩ බලද්දි, කොල්ලා එක්ක සෙල්ලම් කරමින් හිටපු ඉහළ බර්ත් එකේ කෙනෙක් දිහා බලලා එයා හිනා වුණා. පස්සෙ, දුම්රිය නැවතුම්පළක නතර කළා. දරුවා නිදි. මං ළඟ වාඩිවෙලා හිටපු පොලිස් නිලධාරියා බර්ත් එකෙන් පහළට බැස්ස පුද්ගලයාට අත දික්කළා. මිනිහාට මාංචු දමා ඇති බව මට වැටහුණේ එවිටයි. මේ කථාව බොහෝ කාලයක් මාත් එක්කම රැඳී සිටියා. මිනිසුන්ගේ මූලික හොඳ ගැන මම විශ්වාස කරනවා. චිත්‍රපටියේ, මම චේන් එක හොරකම් කළේ නැහැ කියන විශ්වාසය ඇතිව, උච්චතම අවස්ථාව වෙනකම්ම මම හොරාගේ චරිතය රඟපෑවා. ඒක තමයි මේ චරිතය රඟපාන්න තියෙන එකම විදිහ.

ඔබේ චිත්‍රපට බොහොමයක් ස්ටී්‍රමිං ප්ලැට්ෆෝම්ස්වල තියෙන නිසා, ඒවාට උපසිරැසි යොදන්න වෙනවා. උපසිරැසි යොදන්න ගියාම දේශීය යෙදුම් සහ භාෂාවේ සූක්ෂ්මතා නැතිවීම ගැන ඔබ හිතනවාද?

උපසිරැසිකරණය තමයි මෑත වසරවලදී ඉන්දියානු සිනමාවේ වෙච්ච විශාලතම විප්ලවය. නමුත් චිත්‍රපට ඉන් ඔබ්බට යනවා. ඒ කියන්නේ ප්‍රේක්ෂකයින් හැඟීම් පසුපස හඹා යන බවයි. සිනමාවේ තියෙන්නේ හැඟීම්. ආඛ්‍යානයක තියෙන බලවත්ම දේ ඒකයි. සංගීතය, ග්‍රැෆික්ස්, උපසිරැසිකරණය මේ සියල්ල කතාවක් කීමේ හැකියාව වැඩි කරන ශිල්පීය ක්‍රම විතරයි. ඒක රඳා පවතින්නේ ඔබ විශේෂ කතාවක් කියන්න තෝරාගන්නා නිර්මාණය මතයි.

පරිණාමය වුණු මලයාලි ප්‍රේක්ෂකයින් සමඟ ඔබ බෙදාගන්නේ මොනවගේ දෙයක්ද? ඔබ දැන් හින්දි චිත්‍රපට සහ ජාත්‍යන්තර ව්‍යාපෘති කිරීමටත් විවෘතද?

මලයාලි ප්‍රේක්‍ෂකයන් ඕටීටී ප්ලැට්ෆෝම්ස්වල එන්න කලින් මගේ චිත්‍රපට නැරඹුවා, රටේ අනිත් අය බලන්න කලින්. මගේ වෘත්තීය ජීවිතය ඔවුන්ට ණයගැතියි. මම උත්සාහ කරන්නේ සහ අත්හදා බැලීම් කරන්නේ ඔවුන් නිසා. කේරළයෙන් පිටත, මම කරන විදියේ චිත්‍රපටි කරන්න පුළුවන් කියලා මම හිතන්නේ නැහැ. මගේ කිසිම චිත්‍රපටයක් ප්‍රතිනිර්මාණය කරන්නේ නැහැ. මම මෙහේදී ඒක සම්පූර්ණයෙන්ම භුක්ති විඳිනවා. දැනට මෙහි සිටීමට මට අවශ්‍යයි.

ඔබව දිරිමත් කළ සිනමාකරු කවුද?

ගොඩක් නම් තියෙනවා. මට එකක් නම් කරන්න බෑ. කෙසේ වෙතත්, මම රිෂිකේෂ් මුඛර්ජිගේ විශාල රසිකයෙක්.

Cinema Paradiso (1988), Il Postino (1994) ආරණ්‍ය කාන්දම් (2010) චිත්‍රපට නැරඹීමෙන් මට ලැබුණු ශක්තිය සිනමාවේ යමක් කරන්න කැමති තවත් කෙනෙකුට දෙන්නයි මට අවශ්‍ය. මට ඕනෑ අඩුම තරමේ එක කොල්ලෙක්වත් උඩට ඇවිත් විශේෂ දෙයක් කරන්න පොළඹවන චිත්‍රපටියක් කරන්න.

ඔබගේ නවීන චරිතත් එක්ක සසඳලා බලන විට, ඔබගේ හොඳම ඒවා ලෙස සැලකෙන, නගරයෙන් තදාසන්න චරිත එක්ක එතරම් ඒත්තු ගැන්වෙන විදියට සම්බන්ධ වෙන්න ඔබ කරන්නේ මොනවාද?

මම හිතන්නේ ඒක වෙන්නේ මගේ විද්‍යාල අධ්‍යාපනයෙන් පසු මම එක්සත් ජනපදයෙන් ආපසු පැමිණියාම මට හමු වුණු පුද්ගලයින් සමඟ ඇතිවෙච්ච සම්බන්ධකම් හින්දා බවයි. මම චිත්‍රපට කිරීමට තීරණය කළ අවස්ථාවේ ඉඳලාම මම කොටස්කාරයෙක් වෙලා තියෙන සාකච්ඡා ද ඇත්ත ඒවා. මම හිතන්නේ ඔවුන් හරහා තමයි සැබෑ ජීවිතයේ නැති චරිතයක් වෙන්න තියෙන ඒ පැත්ත, මම බිඳදැම්මේ.

උදාහරණයක් හැටියට, අන්නායුම් රසූලුම්ට පෙර, අපි එහි පසුතල තිබුණු ප්‍රදේශයේ මාසයක් නැවතිලා හිටියා. මිනිසුන් වඩාත් හොඳින් තේරුම් ගැනීමට. ඒක මම තවමත් අනුගමනය කරන දෙයක්. මං චිත්‍රපටයක් කරනවා නම්, මම එය පසුතලය වෙචච් ස්ථානයට යනවා, මිනිසුන් සමඟ ඇසුරු කරන්න, එවිට ඔබට නොදැනුවත්වම ඔබ දේවල් තෝරා ගන්නවා. එතකොට මම සවිඥානිකව විවිධ හැසිරීම් නිරීක්ෂණය කළ යුතු නැහැ. ඒවා බලෙන් ඇතුළු වෙනවා.. ඒක ස්වාභාවිකව සිදුවෙන්න ඕනෑ දෙයක්.

කුම්බලංගි නයිට්ස්හි ෂම්මි ඔබේ ඇස් හමුවේ කෙතරම් භයානකද?

සෑම චරිතයක්ම සිනමා නියෝජනයක් සම්බන්ධයෙන් ගත්තාම සංකීර්ණයි. ඒ වගේම ස්තර කීපයක් සහිතයි. චරිතයක් ඔබට තනි අවධානයකට වඩා බොහෝ මානයන් ලබා දෙනවා. කවුළුවෙන් සහ තිරය මත යමක් දැකීම අතර තියෙන ප්‍රධාන වෙනස ඒකයි. ඉතින්, ඒ අර්ථයෙන්, ෂම්මි ස්තර කිහිපයක් සහිත හා සංකීර්ණයි. ඒක චිත්‍රපටවල දකින්න ලැබෙන සාමාන්‍ය දුෂ්ට චරිතයක් නෙවෙයි.

මට අනුව ඔහු සෘණාත්මක සිතුවිලි ඇති අයෙකු නෙවෙයි. ජීවිතය පිළිබඳ තමාගේම අවබෝධයක් ඇති මිනිහෙක්. ඒ නිසාම තමයි ඔහු චිත්‍රපටයේ අනෙකුත් චරිතවලින් වෙන්කර ගන්න බැරි. ඒ අර්ථයෙන් ඔහු විරුද්ධවාදියෙක්. ඔහු ‘දුෂ්ට-දුෂ්ට’ ආකාරයේ පුද්ගලයෙක් නොවුණත්, මා මෙතෙක් රඟපෑ ඕනෑම දෙයකට වඩා ඔහු බොහොම වෙනස්.

කුම්බලංගි නයිට්ස් සඳහා මුදල් යොදවන්න ඔබව පෙළඹවූයේ මොකක්ද?

හේතුව සරලයි. කතාවක් ගැන තවත් කෙනෙකුට ඒත්තු ගන්වනවාට වැඩිය තනියෙන්ම චිත්‍රපටයක් නිෂ්පාදනය කරන එක පහසුයි. මට නම්, ඒක ගොඩාක් පහසුයි. මම කාටවත් උත්තර දෙන්න ඕනෑ නැහැ. නිෂ්පාදකයන් හමුවීම, ඔවුන්ට ඒත්තු ගැන්වීම, අයවැය සඳහා ලොකු කාලයක් ගතවෙනවා. මට ඒ හරඹ කිසිවක් හරහා යන්න අවශ්‍ය වුණේ නැහැ.

ඔබේ විවාහයෙන් පසු පළමු වතාවට, අන්වර් රෂීඩ්ගේ ‘ට්‍රාන්ස්’හි ඔබේ සහාය නිළිය ලෙස ඔබේ බිරිඳ නස්රියා හිටියා. ඒ අත්දැකීම ගැන අපට කියන්න.

හොඳයි, ඒක පහසුයි වගේම විනෝදජනකයි. එයා මාත් සමඟ වැඩ කිරීමට ලැබීම මට වාසනාවක්. එයාට මට වඩා ෂූටින් තිබුණා. ඒ සඳහා උදෙන්ම නැඟිටලා ඇය පිටත් වෙනවා. අපි එකට ඉඳගෙන දෙබස් පුරුදු වෙනවා හෝ අපගේ රංගනයන් ගැන සාකච්ඡා කරනවා හෝ නෙවෙයි, අපි චිත්‍රපටය කරමින් විනෝද වෙනවා, එච්චරයි.

ඔබේ අනෙක් දෙමළ චිත්‍රපටය වන්නේ ජාතික සම්මානලාභී ත්‍යාගරාජන් කුමාරරාජා විසින් අධ්‍යක්ෂණය කරන ලද විජය සේතුපතිත් ඉන්න Super Deluxe. ඔබ කොලිවුඩ් එක්ක කොයිතරම් සුවපහසුද?

මගේ හිතන්නේ මලයාලම් භාෂාවෙන්. ඉතින් මට මලයාලම්වලින් පිට වැඩ කරන්න වෙන හැම වෙලාවකම ඒ වැඩේ ටිකක් ආතති සහගතයි. මට මගේ මලයාලම් සිතුවිලි ඉංග්‍රීසියටත්, නැවත දෙමළ භාෂාවටත් පරිවර්තනය කරන්න වෙනවා. මට දෙමළ ශබ්දකෝෂයටත් උදවු කරන කෙනෙක් ඉන්නවා, ඒ නිසා ඒ හැම එකකින්ම ගොඩක් ෆිල්ටර් වෙනවා. ඒක නිසා මට දෙමළෙන් වැඩ කරනකොට ගොඩක් වෙලාවක් ඕනෑ වෙනවා.■