■ මිණි සර
ආර්ථික අර්බුදය දේශපාලන කුණාටුවක් දක්වා වර්ධනය වී තිබේ. ශ්‍රී ලංකාව අසරණ රාජ්‍යයක් බවට පත්වී හමාරය. මහජනතාව විසඳුම් ඉල්ලා සිටී. මහජන නියෝජිතයන් තනතුරු සඳහා සටන් කරමින් සිටින බව පෙනේ. ස්ථාවර ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශයට පත් කළ හැකි පරිදි පාලන ව්‍යුහයක් වහාම ඇති කරගත යුතුය. එය ප්‍රමාදවන දිනයක් පාසා ජන ජීවිතය තවත් ආගාධයට තල්ලුවීම වැලැක්විය නොහැකිය.
මහ බැංකු අධිපතිවරයා පැහැදිලි ප්‍රකාශයක් කර ඇත. ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් අලුත් විශ්වාසයක් ගොඩ නැගීමට ආචාර්ය නන්දලාල් වීරසිංහ මහතා සමත්විය. ව්‍යවසායකයන්, ව්‍යාපාරික ප්‍රජාව පමණක් නොව පොදු මහජනතාව ද ඔහු අනුගමනය කරන්නට ඉඩ ඇති ඕනෑම තීන්දුවකට විවෘත කැමැත්ත පළ කර තිබීම විශේෂත්වයකි. මුල්‍ය අරමුදලේ ණය, එහි කොන්දේසි, විනිමය අනුපාතිකය, පොලී අනුපාතිකය වැනි තීරණාත්මක තීන්දු ගැන පුළුල් එකඟතාවකට පැමිණීමට හැකිවීම වාසිදායක බව පැහැදිලිව පෙනිණ. දේශපාලන ස්ථාවරභාවය ඇති කරගැනීමට උන්දුවක් නැති අවස්ථාවක ඔහු තව දුරටත් මහ බැංකුවේ නිල තල උසුලන්නට සූදානම් නැති බව ප්‍රකාශ කර තිබේ. මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවේ දී මහජනතාව, ආර්ථිකය හා සමාජ ව්‍යුහය ගැන ඉතාම ගැඹුරෙන් කල්පනා කළ යුතුය. ජන සමාජයේ සෑම අංශයකම කැපවීම වැදත්ය. සියලුම දෙනා පියවරක් පිටුපසට ගෙන ඉදිරි ගමන සඳහා ශක්තියක් විය යුතු බව අවධාරණ කළ යුතුව තිබේ.
ආර්ථික කුණාටුවක් නැගෙන බවට තිබුණ පෙරනිමිති හමුවේ ගත යුතු පියවර විද්වත්හු අවධාරණය කළහ. එය කෙළවර වන දේශපාලන විනාශය ගැන ද කෙලින්ම කියා තිබුණි. බලලෝභී, අන්‍ය අදහස්වලට නොනැමෙන දේශපාලනඥයෝ ඒවා නොතකා දිගින් දිගටම කටයුතු කරමින් සිටියේය. කුණාටුව පහත් වී තිබේ. ශ්‍රී ලංකාව නමැති ආර්ථිකය සාගරයේ කුඩා ඔරු පියල්ලකි. ලෝකයේ බලවත් රටවල විශාල ආර්ථික සමග සසඳන පසු මෙම කුඩා ඔරු පියල්ලට ගැලවීමක් නැත. කුණාටුව එන්නට කලින් පවත්වාගෙන යා යුතුව තිබුණ ගමන් දිසාව වෙනස් කරන හා පාලනය අතට ගන්නා සාකච්ඡා කුණාටුවෙන් විනාශ වූ පසු වැදගත් නැත. ඊළඟ පාර්ලිමේන්තුවේ බලය අල්ලා ගැනීම ගැන කරන නිර්ලජජිත අරගලය රට තවත් නොදන්නා ඉසව්වකට පා කරන අතර එහි භයානක ඉරණම ගැන ජනතාවගෙන් යැපෙන දේශපාලනඥයන් අනුමාන නොකිරීම විමතියට හේතුවකි. මරාගෙන මැරෙන ආර්ථිකයක් දක්වා ගමන් කිරීම ඉතාම සාහසික තත්ත්වයකි.
බලය හා අධිපතිවාදය සඳහා වූ පවුල් එකමුතුවක් තිබුණ බව අමතක කළ යුතු නැත. එම එකමුතුව විනාශ කරන්නේ එය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට හා විවෘත ආර්ථික ක්‍රමයට බරපතළ හානියක් බව ඒත්තු ගැන්වීමෙකින් අනතුරුවය. ක්‍රමය වෙනස් කිරීම සඳහා තදබල උවමනාවක් සමාජය තුළ තිබේ. මහජන ඡන්දයෙන් පත් වූ පාලනය පන්නා දමන්නට ජනතාව මහ පාරට බහින්නේ අරගලයක සංඥාව සහිතවය. අරගලයකට පසු බිහිකරගන්නා නැවුම් උද්දාමය වනාහි එකමුතුවක් නැති, වැඩපිළිවෙළක් රහිත, පාර්ලිමේන්තු බලය සඳහා පමණක් අභිලාෂය කරගත් උදාසීන පිරිසකගේ පාලනයක් විය යුතු නැත. වහාම සැලැස්මක් සකස් කළ යුතුව තිබේ. වැඩ පිළිවෙළක් ප්‍රකාශයට පත් කළ යුතුය. දෙස් විදෙස් ආයෝජන, දෙස් විදෙස් දේශපාලනය වෙත විශ්වාසය ජනිත කළ හැකි පියවරක් කරා වහාම ගමන් කළ යුතුව ඇත.
ශ්‍රී ලංකාව දැනට ජීවත්වෙන්නේ මානුෂීය ආධාර මත බව අමතක කළ යුතු නැත. ඉන්දියාව සපයන ලද සහාය හැමදාම සැණකෙළි පවත්වන්නට නොවේ. ඉන්ධන සංචිතය සඳහා වන චක්‍රීය ණය ඉක්මනින් අවසන් වනු ඇත. ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියනයකින් ආරම්භ වී එය දෙගුණයක් දක්වා ගිය ආහාර හා ඖෂධ ඇතුළු අත්‍යවශ්‍ය දේ මිල දී ගන්නට ලබා දුන් ණය තව ස්වල්ප දිනකින් අවසන් වනු ඇත. බංගලිදේශය, චීනය, ඉන්දියාව, යුරෝපා ප්‍රජාව හෝ වෙනත් රටක් ලබා දුන් ආධාර පවතින ඛේදවාචකය හමුවේ එම රටවල ජනතාවගෙන් අය කරගත් බදුවලින් නිකුත් කරන ලද සලාකයක් බව අමතක කළ යුතු නැත. ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදල පවා නිකුත් කරන්නට ඉඩ ඇති වාරිකය කිසිසේත් හුස්ම ගැනීමට පවා ශක්තියක් ලබාදෙන්නේ නැත. ඊළඟට හැදෙන්නට නියමිත බල අරගලයක් සහිත බව පෙනෙන ආණ්ඩුව අමතක කළ යුතු නැති පැත්තකි. ඡන්ද පවත්වන්නට, ව්‍යවස්ථා අලුතින් හදන්නට බැරිකමක් නැත. කලින් ආර්ථිකය ස්ථාවර කරගත යුතුය. ගිලෙන ඔරුවක සිටින අප සියලුම දෙනා ගොඩබිමට ගොස් අලුත්ම නැවක් සකස් කරගන්නා ආකාරය ගැන තම තමන්ගේ අභිලාෂ පරිද්දෙන් ප්‍රකාශ කරමින් සිටින අතර අප පසුවන්නේ ගොඩබිමක් නොපෙනෙන සාගරයක බව අවධාණය කළ යුතුය.
මහා භාණ්ඩාගාරයේ ඉලක්කම් අනුව 2022 වසර සඳහා ඉදිරිපත් කරන ලද අය වැය දැන් වලංගු නැත. එහි තිබුණ ඉලක්ක ඉරී විනාශ වී ගොස් තිබේ. පොලී අනුපාත, විනිමය අනුපාත යනාදිය සැලසුම්වලට තියුණු බලපෑමක් එල්ල කර ඇත. ණය නොගෙවන්නට ගෙන ඇති තීරණය පදනම් කරගෙන විදේශ විනිමය බැඳුම්කර නිකුත් කරන්නට කිසිම අවස්ථාවක් නැති තැනක පසුවේ. 2021 වසරේ අය වැය හිඟය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 12.2 ක තිබුණි. මෙම වසරේ සියයට තුනක වර්ධනයක් සහිතව අය වැය හිඟය සියයට 10.2 ක පාලනයක් කරා ගමන් කළ හැකි බව පුරෝකථනය කර තිබුණ බව මතක් කළ යුතුය. දැන් පවතින පරිසරය තුළ කිසිම ආකාරයකට එම සංවර්ධන ඉලක්කයට යා නොහැක. ආර්ථික වර්ධනය මගහැරෙන පසුබිම තුළ රජයේ ආදායම බිඳ වැටේ. අය වැය හිඟය දෙගුණ තෙගුණ විය හැක. එහි හිඟය පියවන්නට දේශීයව ගන්නා ණය තවත් වටයකින් උද්ධමනය නංවන බව පැහැදිලිය. ජීවන වියදම සම්බන්ධයෙන් බරපතළ තත්ත්වයක සිටින ජනී ජනයාට ඉදිරියේ දී පවා ලැබෙන උත්තරය සහනදායී විය නොහැක.
ඉදිරි මාස කිහිපය තුළ තවත් බර වැඩිවනු ඇති අතර විදුලිය, ගෑස් හා අනෙකුත් අත්‍යවශ්‍ය සේවා සම්පූර්ණ කිරීම දැවැන්ත අභියෝගයක් වනු ඇත. තාවකාලික ආණ්ඩුවක මුල් පුටුව හා ඇමැති තනතුරුවලට පෙළ ගැසෙන පිරිස තමන්ට කළ හැකි තරම ගැන තක්සේරුවක සිටිය යුතුය. ක්‍රමය වෙනස් කර සහන සම්පාදනය කරන තෙක් ජනතාව බලා සිටී. තාවකාලික ව්‍යුහයකට ගමන් කළ හැකි සීමාවක් ඇත. ඒවා නොතකා සිහින මැවීම අනාගතයට කරගන්නා වරදකි. අද කළ යුතු සාමූහික තීරණයක් ගෙන විද්වතුන්ගේ උපදෙස් පරිදි තීර්ථයක් කරා සේන්දුවීමය. විද්වතුන්ගේ යෝජනා ද ප්‍රායෝගික විය යුතුය. ජනතාව විශාල දුෂ්කරතාවක සිටින අතර එකවරම බදු වැඩි කර ආර්ථිකය එකවර නග්ගන්නට වෑයම් කිරීම නැවත වතාවක් විරෝධතාවලට අතවනන අවස්ථාවක් වනු ඇත. මේවා පරෙස්සමෙන් ලිහිල්ව කරගත යුතු ප්‍රතිසංස්කරණ වන අතර ජනතාව මත අධික බලාපොරොත්තු ඇති නොකරන, මෙම ඉරණම තමන්ගේ වාසියට හරවා නොගන්නා යාන්ත්‍රණයක් හැර අනෙකකින් මෙම අවකාශය තුළ පලක් නැත.■
