විමල් වීරවංස මහතා මේ වෙලාවේ හදන්නේ ජාතියට මග පෙන්වන්නා බවට පත්වෙන්නටය. රටේ ආණ්ඩුවත්, ආණ්ඩුවෙන් ස්වාධීනවූ පක්‍ෂත්, විරුද්ධ පක්‍ෂත්, අරගලකරුවනුත්, මහජනතාවත් කළ යුතු දේ සහ නොකළ යුතු දේ ගැන දැන් කියාදෙන්නට හදන්නේ වීරවංසය. චරිත සහතික දෙන්නට හදන්නේ වීරවංසය. ඔහුගේ මැයි රැස්වීමේ තේමාව අධිරාජ්‍යවාදයට එරෙහිවීමය.
ඒ රැස්වීමේදී ඔහු හැමෝටම උපදෙස් දෙන්නට උත්සාහ ගත්තේය. ගෝල්ෆේස් අරගලය ගැන ඔහුගේ අදහස මේකය.
‘ඕන ජොකියකුට පුළුවන් ගෝල්ෆේස් ගියොත් වීරයෙක් වෙන්න. ඕන රස්තියාදුකාරයෙක්ට එතැනට ගියොත් වීරයෙක් වෙන්න පුළුවන්. හැබැයි අර්බුදය ඇතුළෙ අරගලකාරයෙක් වෙන එක නෙවෙයි අභියෝගය.’
ගෝල්ෆේස් පැත්තේ එක දවසක්වත් ගිය කෙනකු වීරවංසගේ මේ කුහක කතාව පිළිගන්නවාද? ඕනෑ ජොකියකුට, රස්තියාදුකාරයකුට එහිදී වීරයකු විය හැකි බව දැක තිබෙනවාද? නැත. එහෙත්, ඕනෑම රස්තියාදුකාරයකුට, ජොකියකුට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකුත්, ඇමතිවරයකුත් වන්නට නම් පුළුවන. වීරවංස ඊට හොඳම උදාහරණය නොවුණත් උදාහරණයකි.
පාර්ලිමේන්තුවේ ඉන්නා බොහෝ දෙනකුත් වීරවංසගේ පක්‍ෂයේ අයත් තව උදාහරණය.
මෙහෙම කියන වීරවංසට කියන්නට තිබෙන්නේ, පුළුවන්නම් ගෝල්ෆේස් පැත්තට විනාඩියකට යන්නට කියාය. එහි ඉන්නා ‘ජොකියන්, රස්තියාදුකාරයන්’ ඔහුට වීරයකු හැටියට සලකන හැටි එවිට අපට බලන්නට පුළුවන.
අරගලය ගැන අර්ථ නිරූපණ දෙන්නට හදන මේ වීරවංසගේ පැටිකිරිය නොදන්නේ රටේ කවුරුද? ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් දේශපාලනය පැමිණ අවුරුදු තිස්ගාණක් දේශපාලනය කළත්, ඇමතිකම් කොතරම් දැරුවත්, ලංකාවේ සිටින සීරියස් දේශපාලකයකු හැටියට වැරදීමකින්වත් කිසිවකු ඔහු පිළිගන්නවාද? මුඛරි කටෙන්, හැමදාම මේ රටේ මිනිසුන් අතර ජාතිවාදී ආගම්වාදී භේද ඇවිළුවා වූ, දිවිහිමියෙන් රාජපක්‍ෂ වලව්වේ කීකරු වහලකු බවට පත්වී සිටියා වූ (අදද එහි වෙනසක් නැත), මේ අපකීර්තිමත් දේශපාලකයා, අනුන්ගේ දේශපාලනය ගැන, අරගල ගැන අර්ථකථන දෙන විට තමන්ගේම අතීත කෙරුවාව ගැන ඉතා පරෙස්සම් විය යුතුය. ඔහුගේ දේශපාලන අතීතයත් පෞද්ගලික අතීතයත් ඒ තරම්ම පිළිකුල්ය. පහත්ය. වංචාකාරීය. ව්‍යසනකාරීය.
වීරවංසට ගුවන්ගමන් බලපත්‍ර දෙකක් තිබුණේද? ඒවා ලබාගැනීම සඳහා තම උපන් දිනය ඔහු ව්‍යාජ ලෙස යොදා තිබුණිද? ඔහුගේ බිරිඳ ආගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තුව වෙත ව්‍යාජ තොරතුරු ඉදිරිපත් කරමින් රාජ්‍යතාන්ත්‍රික ගුවන් ගමන් බලපත්‍රයක් සකස්කළ බවට අධිකරණය ඉදිරියේ නඩු තිබිණිද? ජීවිත කාලය තුළ වීරවංස සහ බිරිඳ නම් කීයකින් පෙනීසිට තිබේද? මාවරමණ්ඩියේ පර්චස් 4 කුඩා ඉඩමක නියෝජිත තැපැල් හලක් පවත්වාගෙන ගිය විමල් වීරවංස, දැන් පිට්ටුගල, මාලබේ ඉදිකර තිබෙන මහල් නිවස ඉදිකළේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු හා ඇමතිවරයකු හැටියට උපයාගත් මුදලින්ද? ඔහුගේ පුත්‍රයා කොළඹ ආනන්දයට ඇතුළු වුණේත් චීනයේ උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා ගියේත් සාමාන්‍ය ක්‍රමවලින්ද? ඒවාට පිටතින්ද? 2015න් අවසන්වූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුවේ ඉදිකිරීම්, ඉංජිනේරු සේවා, නිවාස සහ පොදු පහසුකම් ඇමති හැටියට සිටිද්දී, ඔහුගේ නිල නිවසේ විදුලි බිල මාසයකට රුපියල් 1,18,176.80කට වැඩිවීද, නැද්ද? එම අමාත්‍යාංශය යටතේ පැවැති ආයතන විසින් මත්තේගොඩ සහ කහතුඩුවේ ඉදිකරන ලද රජයේ නිවාස, ඔහුගේ, බිරිඳගේ පවුලේ ඥාතීන්, දේශපාලන හිතවතුන් කීදෙනකුට නියමිත මිලට අඩුවෙන් ලබාදී තිබුණිද? අමාත්‍යාංශයේ වාහන කීයක් මාගල්කන්දේ සුදත්ත වැනි පාරාජිකාවූ භික්‍ෂූන්ගේ සහ පක්‍ෂයේ සාමාජිකයන්ගේ ගමන් බිමන් සඳහා මහජන මුදලින් ඉන්ධන වියදම් කර ලබා දී නොතිබිණිද? කුරුණෑගල දොස්තර මොහොමඩ් සාෆි ගැන වඳ සැත්කම් පිළිබඳ අමූලික බොරුවක් නිර්මාණය කොට ‘ගර්භාෂ යුද්ධයක් ’ ගැන, වඳ කොත්තු ගැන, වඳ බ්‍රෙසියර් හා පෙති ගැන කියා රටේ බහුතර සිංහල ජනතාව ජාතිවාදයෙන් ඇවිළුවේ මේ කියන වීරවංස හැර වෙන කවුරුද?
ඉහත සඳහන් වෙන්නේ ඔහුගේ කිලිටි වැඩවලින් කිහිපයක් පමණි. ඇත්ත වැඩ ප්‍රමාණය ඒ මෙන් සිය ගුණයකි. රට ගැන, ජාතිය ගැන අනුනට බණ දේශනා කරන්න පෙර වීරවංස, එකී ගර්හිත අතීතය ගැන ආපස්සට හැරී බැලිය යුතුය.
‘ඒ විදියට කාඩ් සෙල්ලම් කරන්න ගියොත් ඒ අර්බුදය ඇතුළේ සියලුම දෙනා පරාජිතයන් වී රාජ්‍යයත් අපට අහිමි වීමේ අවදානම තිබෙනවා.’
වීරවංස මැයි රැස්වීමේදී කිව්වේය. රාජ්‍යය, ලංකාවේ පුරවැසියන්ට අහිමිවීම ඉදිරියට සිදුවන්නට තිබෙන දෙයක් නොවේ. මේ වන විටත් ලංකාවේ වැසියන්ට තම රාජ්‍යය අහිමි වී තිබේ. අද ලංකාව තිබෙන්නේ බංකොලොත් රටක් හැටියටය. ලෝකයේ කිසිම රටකින් ලංකාවට ණයක් දෙන්නේ නැත. ණය ශ්‍රේණිගතකිරීම්වල පහළම මට්ටමේය. බෙහෙත් ටික මිලදී ගන්නට පවා මුදල් නැත. බෙහෙත් හිඟය නිසා රෝහල්වල සැත්කම් පවා නොකෙරේ. ඉන්දුනීසියාව වැනි රටවලින් ආධාර හැටියට බෙහෙත් ගන්නට සිදුවී තිබේ. බංග්ලා දේශයෙන් ස්වොප් ණය ගන්නට සිදුවී තිබේ. ඒවා ගෙවීම කල් දමාගන්නට ඔවුන්ට නැවත කනිපින්දම් කියන්නට සිදුවී තිබේ. ලංකාව බලවතුන්ගේ කෙළිබිමකි. ඉන්දියාව, චීනය සහ අමෙරිකාව හිතු හිතු හැටියට ලංකාවේ ක්‍රීඩා කරති. රටේ එක කෑල්ලක් ඉන්දියාවට දෙන විට තව කෑල්ලක් චීනයටය. තවත් කෑල්ලක් අමෙරිකාවටය. ඔය කියන ‘රාජ්‍යයක්’ රැකී තිබුණා නම්, බලවතුන්ගේ මෙවැනි කෙළිබිමක් බවට ලංකාව පත්වෙනවාද? පසුගිය අවුරුදු දෙකහමාරක කාලය තුළ මේ තරම් විනාසයකට රට ඇදදැමූ ආණ්ඩුවේ සම-කප්පිත්තෙකු වුණේ වීරවංසය. ඒ විනාසයට මග කැපූ 2005-2015 මහින්ද රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුවේද වීරවංසගේ චරිතය ඒ වගේමය. ඒ නිසා, අද වන විට ලංකා රාජ්‍යය, නාමිකව පමණක් පවතින දෙයක් වන තත්වයට පත්කිරීමට වීරවංසද හරි හරියට දායක වී තිබේ. ඉදිරියේදී අහිමි වන රාජ්‍යයක් ගැන ඔහු කියන විට හිනායන්නේ ඒ නිසාය.
ගෝඨා ගෝ හෝම් කියන ජනතාව රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුවටද ගෙදර යන්නට කියති. දැන් බොරුවට ඊනියා ස්වාධීන චරිතයක් රඟපෑවාට, රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුත් රාජපක්‍ෂ පෙළපතත් ගෙදර යන විට වීරවංසද ගෙදර යායුතුය. බල්ලන් සමග මැක්කන්ද යා යුතුමය. රාජපක්‍ෂලා යවා වීරවංසලා තබාගැනීමෙන් රට මීට වඩා අඩියක්වත් ඉදිරියට යන්නේ නැත. රාජපක්‍ෂලා මේ රටේ පාරාජිකා වී ඇත්තේ කොයි තරම්ද විමල් වීරවංසලා ඊටත් වඩා කිහිප ගුණයකින් පාරාජිකාවී තිබේ. රාජපක්‍ෂ රජපෙළපත මේ රටේ මුල් අද්දවන්නට දරදිය ඇද්දාවූ එක් දේශපාලන වහලෙකු හැටියට වීරවංස කිහිප වාරයකින් ඊට වගකිව යුතුය.
මැයි රැලියේදී රටේ දේශපාලනය කරන විදිය සජබට සහ ජවිපෙට උගන්වන්නට ආවේ මේ විමල් වීරවංසය. ‘මේ අර්බුදය දිහා ප්‍රයෝජ්‍යවාදී ඇහෙන් බැලුවොත් හරියන්නේ නැහැ. මේ අර්බුදය දිහා සම්‍යක් දෘෂ්ටි ඇහෙන් බැලිය යුතුයි. එතකොට අර්බුදයෙන් වැඩකරන ජනතාව බේරගන්න පුළුවන්. සමහර විට සජිත් ප්‍රේමදාසට මේක දොකොන පත්තු වෙච්ච විලක්කුවක්. මේක අතට ගන්නා එක මේ වෙලාවේ දරුණු වැඩක්. ඉල්ලන් කන වැඩක්. ඒ නිසා මෙහෙම ගිහිල්ලා හොම්බ බිම ඇනගන්න දෙන්න ඕනෑ. සජිත් ප්‍රේමදාස මේ දිහා බලන්නේ අර්බුදය විසින් තමාට පාර කපා දේවි කියන පටු කල්පනාවට අනුව.
ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ වුණත් බලනවා ඇති මේ අර්බුදයට කරගහන්න නරකයි. අර්බුදය මගින් මග පාදා දෙනවා බලසම්පන්න තත්වයක් ඇතිකරගන්න.’
ඇත්ත වශයෙන්ම සජබත්, ජවිපෙත් මේ දෙකොන පත්තවෙන විලක්කුවට අත නොගැසීම දේශපාලනික වශයෙන් නිවැරදි තීන්දුවකි. 2020 ජනවරම ලැබුණේ පොහොට්ටුවටය. සජබට සහ ජවිපෙට ජනතාව කිව්වේ ඔවුන් ආණ්ඩු කරන්නට සුදුසු නැති බවය. මෙපමණ කල් රාජපක්‍ෂ ආණ්ඩුව කළේ තනියම වැඩේ කරන්නට ගොස් අනාගැනීමය. දැන් සියල්ල අනාගත් පසු සර්වපාක්‍ෂික ආණ්ඩු පිහිටුවන්නට විපක්‍ෂයට කතාකරනු ලැබේ.
විමල් වීරවංසලා ආණ්ඩුවෙන් එළියට බැස්සේ නැත. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ඔහුත් ගම්මන්පිලත් ඇමති මණ්ඩලයෙන් පලවා නොහරින්නට අදත් ඔවුහු ඇමතිවරුය. ඔවුන් කවදාවත් මහින්ද රාජපක්‍ෂට විරුද්ධ වුණේ නැත. කවදත් සිටියේ කවදත් මහින්ද රාජපක්‍ෂට හිතවත්වය. යටහත්වය. ගෝඨාභය ඇමතිකම්වලින් පැන්නූ පසු, ජනාධිපතිවරයාගේ උද්දච්චකම් ගැන මාධ්‍යවලට කියන්නට පටන් ගත්තෝය. ඔවුන්ට ඒ අවස්ථාවේදී වුවමනා වුණේ මහින්ද තනතුරේ තියාගෙන බැසිල් රාජපක්‍ෂ සහ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ එළවා දැමීමටය. ඒ දවස්වල විමල් වීරවංස මාධ්‍යයට කීවේ කුමක්ද? ‘ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිගේ ආණ්ඩුවක නම් ආයෙත් තනතුරු ගන්නේ නැති බව’ය. ඒ කියන්නේ ගෝඨාභය යටතේ නැවතත් තනතුරු නොදරන බවය.
දැන් ඔවුන්ගේ තැටිය මාරු කර තිබේ. දැන් ඔවුන් කියන්නේ, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිකමේ තියාගෙන අගමැති ඇතුළු ආණ්ඩුව වෙනස් කිරීමක් ගැනය. ගෝඨාභය ආරක්‍ෂා කරගෙන වැඩකිරීමක් ගැනය.
රටේ අනාගතය සඳහා මග පෙන්වන්නේ මේ පන්නයේ වීරවංසලා නම් මේ අර්බුදයෙන් අඟලක්වත් ගොඩට එන්නට අපට නොහැකිවීම පුදුමයක් නොවේ.■
