ආර්ථික ඝාතකයෝ හා දේශපාලන බෝම්බකරුවෝ

ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනපතිවරයාට හිතුවක් කිරීම සඳහා තුනෙන් දෙකේ බලයක් ලබාදීම මරණ මංචකයේදී සිහි කොට සතුටු විය හැකි පින්කමක් යැයි කියමින් බුදු දහම විකෘති කළේ මෙම භික්ෂුවය. රාජපක්ෂ පාලනය යටතේ සිදුවන හමුදාකරණය ගැන ඇසූ විට බුදුන් වහන්සේ සංඝ විනය නිර්මාණය කළේ මුළුමනින්ම හමුදා පුහුණුවක් තුළින් යැයි කීවේ මේ භික්ෂුවය. 20 වන සංශෝධනය තුළින් 19 වන සංශෝධනය පමණක් නොව 13 වන සංශෝධනයද අහෝසි විය යුතු බව කිව්වේ මේ භික්ෂුවය.

අනුරාධපුර රෝහලේ සුළු සේවිකාවක ලෙස සිය වෘත්තීය ජීවිතය ආරම්භ කළ කාන්තාවක මේ වන විට මෙරට රාජ රාජ මහා අමාත්‍යාදින්ට දැනමුතුකම්, ගුරුහරුකම් දෙන තරම් මහා බලයක් අත්පත් කරගෙන ඇති බව ප්‍රසිද්ධ රහසකි. ඥානා, ඥානා අක්කා හා ඥානා මෑණියෝ යනුවෙන් හැඳින්වෙන මෙම කාන්තාව කෝටිපති ව්‍යාපාරිකාවකද බව සති අන්ත සිංහල පුවත්පතකට කියා තිබුණේ අනුරාධපුර නගරාධිපතිවරයාය. ආණ්ඩු පක්ෂයේ පමණක් නොව විපක්ෂයේ දේශපාලකයන්ද ආර්ථික, සමාජ ක්ෂේත්‍රයන්හි ඉහළින් වැජඹෙන්නන්ද ඇගේ සරණ යන බව වාර්තා වේ.

වෛරසයකින් බිහිවුණු රෝගයකට ගුප්ත ඇදහිලිවලින් පිළියම් සෙවූ රටක පේන කියන්නියක මෙතරම් ධනයක් හා බලයක් අත්පත් කර ගැනීම පුදුමයක් නොවේ. අනාවැකි කියන්නන්ට යටහත් පහත් වූ රජුන් පෙර අපර දෙදිගම වූ බව ඉතිහාසය කියයි. වත්මන් ලංකාවේ කුමක් හෝ ගුප්ත නූලක් හෝ වෙනයම් සංකේතයක්/භාණ්ඩයක් නොපැළඳි දේශපාලකයකු දැකීම පවා විරලය.

2019 නොවැම්බරයේ සිට මේ දක්වා ගනු ලැබූ රාජ්‍ය තීන්දු තීරණ කවරක් පිටුපස මෙම ඥානා නම් වූ පේන කියන්නිය (හෝ වෙනත් ඒ වර්ගයේ පුද්ගලයන්) සිටියාදැයි කිව නොහැක. ලංකාව ගෙල මුලින්ම හිරවී ඇති මේ මොහොතේ ඇය රටේ ඉදිරිය ගැන කුමන අනාවැකියක් කියනවාදැයි දන්නේද ඒවා අසන බලැත්තන් පමණි. නමුත් ලංකාවේ නුදුරු අනාගතය පිළිබඳව පෙර මග ලකුණු දැනගැනීමට රහසිගත හෝ ගුප්ත නොවූ නිමිත්තක් තිබේ. එනම් ලෙබනන් රටේ වර්තමානයයි.

ලෙබනනය අද මුහුණ දෙන උග්‍ර සමාජ-ආර්ථික-දේශපාලන සෝදාපාළුව ආරම්භ වූයේ 2019 ඔක්තෝබරයේය. වසර දෙකහමාරට ආසන්න කාලයක් ආර්ථිකයද ජන ජීවිතයද නිමක් නොපෙනෙන අගාධයක් කරා ක්‍රම ක්‍රමයෙන් තල්ලුවෙමින් පවතී. ආහාර හා ඉන්ධන හිඟකම, විදුලිය කප්පාදුව, ගෑස් අහේනිය, ඉහළ යන බඩු මිල හා විරැකියාව ලෙබනනය පෙළන ප්‍රශ්නවලින් කිහිපයකි. ලෝක බැංකු ඇස්තමේන්තුවලට අනුව එරට ජනතාවගෙන් 80%කට වැඩි ප්‍රමාණයක් මේ වනවිට දරිද්‍රතාවට වැටී ඇත. මේ කාලය තුළ ලෙබනන පවුමේ අගය 90%කින් පහත වැටී ඇත. නිල වශයෙන් ලෙබනන් පවුමේ හුවමාරු අගය ඇමරිකන් ඩොලරයකට 1500 සීමාවේ පවතී. නොනිල වශයෙන් නම් ඇමරිකානු ඩොලරයක් මිලදී ගැනීමට ලෙබනන් පවුම් 30,000ක් පමණ අවශ්‍යය.

ආර්ථික කඩාවැටීම දේශපාලන ගැටුම්කාරී තත්ත්වයන් වර්ධනය වීමට තුඩු දී තිබේ. දශක ගණනක් පුරා ලෙබනනයට පිළිකාවක් වූ – වරෙක සිවිල් යුද්ධයකට පවා හේතුවූ- ආගමික බෙදීම් යළිත් උත්සන්න වෙමින් පවතී. පැලැස්තර අලවනු විනා අර්බුදයේ මූලයන් හඳුනාගෙන ඒවාට පිළියම් කිරීමට එරට දේශපාලන නායකයෝ තවමත් අසමත්ය. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ සාකච්ඡා 2020දී ඇරඹුණද මේ දක්වා එකඟතාවට පැමිණීමට දෙපාර්ශ්වයට නොහැකිව ඇත. එරට රජයද, ආණ්ඩුවද ව්‍යාපාරික ප්‍රජාවද, ජනතාවද සමස්තයක් වශයෙන් රටද ඉලක්කයක් අරමුණක් නැතිව පාවෙමින් සිටිති. රට මේ තරමින් හෝ පවතිනුයේ ජාත්‍යන්තර ආධාර උපකාරවල පිහිටෙනි. මේ වසරේ මැයි මස මහ මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට නියමිත වුවද එයින් අර්බුදයේ නිමාවකට මග පෑදේද යන්න සැකසහිතය.

ලෙබනන් කඩාවැටීම 1850න් පසු සිදුවූ දරුණුතම ආර්ථික අර්බුදවලින් එකක් ලෙස ලෝක බැංකුව හඳුන්වයි. අර්බුදයේ මූලයන් හඳුනාගෙන අවශ්‍ය දුෂ්කර විසඳුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමේ හැකියාව හා/හෝ වුවමනාව එරට දේශපාලන නායකයන්ට නොමැති තත්ත්වයක් තුළ ලෙබනනය ඉදිරියේ ඇත්තේ විනාශකාරී මාවත් දෙකක් පමණක් බව විචාරකයෝ කියති. එකක් නම් ආර්ථික පීඩනය ආගමික අන්තවාදය බවට පත්වී යළිත් රට සිවිල් යුද්ධයකට තල්ලු වීමයි. අනෙක නම් ආර්ථිකයත්, දේශපාලන ක්‍රමයත් සමස්ත සමාජයත් එක තැන පල්වෙමින් ජරාජීර්ණ වීමයි.

ලෙබනනය අතීතයේ හැඳින්වුණේ මැදපෙරදිග ස්විට්සර්ලන්තය ලෙසය. ලංකාවද කලක ආසියාවේ ස්විට්සර්ලන්තය ලෙස හැඳින්විණි. මෙරට මෝදුවෙමින් පවතින අර්බුදයට වහාම විසඳුම් නොසෙව්වොත් ලංකාව ආසියාවේ ලෙබනනය වන දින නොදුරු බවට අනුමාන කරන්නට අනුරාධපුරේ ඥානා නමැති පේන කියන්නියට මෙන් කාලි වරමක් අවශ්‍ය නොවේ.

විපක්ෂය සිටිනුයේ IMF එකටත් පිටුපසින්ද?

ලංකාව අද සිටිනුයේ මෙරට නූතන ඉතිහාසයේ කිසි කලකත් නොවූ විරූ ස්ථානයකය. යුද්ධ, කැරලි කෝලාහල, ජනවාර්ගික/ආගමික ප්‍රචණ්ඩත්වයන් අපට ආගන්තුක නොවේ. ආර්ථික කඩාවැටීම්, ජීවන වියදම් බර, පෝලිම්, දූෂණය, විදෙස් සංචිත හිඟකම, ණය බර, විරැකියාව, දුප්පත්කම… මේ සියල්ල අපට හුරුය. නමුත් පෝලිම්වල සිටින මිනිසුන් මැරී වැටෙන, නිර්වින්දන බෙහෙත් නොමැති නිසා රජයේ රෝහල්වල සැත්කම් නතර වෙන, දිනකට පැය 10ක් විදුලිය කපන, බංග්ලාදේශයෙන් ණය ඉල්ලන, දිනක ආනයන සඳහාවත් ප්‍රමාණවත් විදෙස් සංචිත නොමැති, උද්ධමනයෙන් ලෝකයේ 6 වන ස්ථානය අත්පත් කරගත් මෙවන් සමයක් නම් අපේ නූතන ඉතිහාසයේ නොවීය.

තමන්ගේ පාලන සමය තුළ ලංකාව විදෙස් ණය ගත්තේ නැතැයි මෙයට මාස කිහිපයකට පෙර ජනපතිවරයා උදම් ඇනීය. ඔහුගේ ක්‍රියා කලාපය දෙස බලන විට ඔහු මෙම මහා බොරුව කියන්නට ඇත්තේ දැනුවත්ව නොව නොදැනුවත්ව යයි සිතේ. රටක ආර්ථිකය පිළිබඳව මළපොතේ අකුරක් නොදන්නා නායකයකු රැවටීම නොදරුවන්ට හඳ පෙන්නා හඳහාමි කිරියි පැණියි රැගෙන එනවා යයි කීම වැනි පහසු ක්‍රියාවකි. ඇතැම්විට බැඳුම් කර විකිණීම, ජාත්‍යන්තර මුදල් හුවමාරුව (currancy swaps) යනු ණය නොවේ යැයි කවුරුන් හෝ ජනපතිවරයාට කියන්නට ඇත. මාර්තු 5 වැනිදායින් පසු විදුලිය නොකපන බවට ඔහු මහත් අභිමානයෙන් රටට සහතික වූයේද කාගේ හෝ දිරච්ච ලණුවක් අනුභව කිරීම නිසා විය හැක.
නාගරික උද්‍යාන හා ඇවිදින මං තීරු පිළිබඳව දැනුමක් හා අත්දැකීමක් ඇති විශ්‍රාමික හමුදා නිලධාරියකු ආර්ථිකය පිළිබඳව පඬිරුවනක්, සංවර්ධන සුපර් මෑන් කෙනෙක් යන මහා මිථ්‍යාව නිර්මාණය කළ රාජපක්ෂ පවුල පොදු ජන පෙරමුණ, වියත් මග හා සිංහල-බෞද්ධ සංඝ සංස්ථාවන් කිසිදු විචාරයකින් තොරව එම බොරුව වැළඳ ගත් 69 ලක්ෂයක් ඡන්දදායකිනුත් අද රට වැටී ඇති තෙරක් නොපෙනෙන වගුරේ සම නිර්මාතෘවරුය.

ලංකාව පෙර නොවූ විරූ අර්බුදයක ගිලී ඇත්තේ ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනය වෙත කිසිදු ආණ්ඩුවක් නොකළ වැරදි දෙකක් එක්වර සිදු කිරීම නිසාය. එකක් නම් 2019 නොවැම්බර්/දෙසැම්බර් බදු කප්පාදුවයි. දෙවැන්න නම් ඉන් නිර්මාණය වූ මූල්‍ය හිඟය පියවා ගැනීමට 2020 පෙබරවාරියේ සිට මහා පරිමාණයෙන් මුදල් අච්චු ගැසීමයි.

ලංකාවේ ආර්ථිකය පිළිබඳව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සිදු කළ පිටු 95ක විස්තරාත්මක විශ්ලේෂණ වාර්තාව IMF සංවිධානය ගිය සතියේ ප්‍රකාශයට පත් කළේය. මෙම වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට දීමට පවා පාලකයන් මැලිවූයේ මන්ද යන්න එය කියවන විට පැහැදිලි වේ.

රාජපක්ෂවරුන් තම බදු කප්පාදුව මාර්කට් කළේ පොදු ජනතාවට දෙන සහනයක් ලෙසය. නමුත් එය ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප් ගණයේ රටේ ඉහළම ආදායම් ලබන සුළුතරයට දුන් සහනයක් බව IMF වාර්තාවෙන් අනාවරණය වේ.

2019 දුන් බදු සහන අතර කිහිපයක් ප්‍රමුඛ විය. එකක් නම් බදුවලින් නිදහස් ආදායම් සීමාව රුපියල් ලක්ෂ 8 සිට මිලියන් තුනක් දක්වා ඉහළ දැමීමය. ඒ අනුව මිලියන 2.99ක ආදායම් උපයන්නකු වුවද බදුවලින් නිදහස්ය. දෙවැන්න නම් ඉහළම ආදායම්ලාභීන්ගෙන් අය කරන ආදායම් බදු ප්‍රමාණය 24% සිට 18% දක්වා පහළ දැමීමයි. තෙවැන්න නම් උපයන විට ගෙවීමේ PAYE බද්ද මුළුමනින්ම පාහේ අහෝසි කිරීමයි. සිව්වැන්න නම් සමාගම් ආදායම් බද්ද (corporate Income Tax) 28% සිට 24% දක්වා අඩු කොට ක්ෂේත්‍ර කිහිපයක් මුළුමනින්ම බදුවලින් නිදහස් කිරීමයි. වැට් බද්ද ගෙවිය යුතු සීමාව මිලියන 12 සිට මිලියන 300 දක්වා ඉහළ දැමීමත්, වැට් බද්ද 15% සිට 8% දක්වා අඩු කිරීමත් ජාතිය ගොඩනැගීමේ බද්ද අහෝසි කිරීමත් අනෙක් පියවරයන්ය.

ගෝඨාභය-මහින්ද-බැසිල් පාලනයේ බදු කප්පාදුවෙන් සාමාන්‍ය ජනතාවට (69 ලක්ෂයෙන් බහුතරයද ඇතුළුව) බලපාන එකම පියවර වූයේ වැට් බද්ද අඩු කිරීමත්, ජාතිය ගොඩනැගීමේ බද්ද අහෝසි කිරීමත්ය. වැට් හෝ වෙනත් වක්‍ර බද්දක් ඉහළ දැමූ විට එහි බර පාරිභෝගිකයන් මත පටවන්නට යුහුසුලු වෙන වෙළෙන්දන් එවැනි බද්දක් අඩු කළ විට එහි වාසිය තමන්ම භුක්ති විඳින බව අපි අත්දැකීමෙන්ම දනිමු. වක්‍ර බදු අඩු කිරීමෙන් යම් වාසියක් සාමාන්‍ය ජනතාවට ලැබෙන්නේ ඒ සඳහා ආණ්ඩුව මැදිහත් වුවහොත් පමණි. 2015දී සිරිසේන-වික්‍රමසිංහ පාලනය එවැනි මැදිහත්වීමක් කළේය. නමුත් 2019/2020දී රාජපක්ෂවරු එවැනි කිසිදු මැදිහත්වීමක් නොකළහ. එබැවින් වක්‍ර බදු අඩු කිරීමේ වාසියද සාමාන්‍ය ජනතාවට නොලැබුණි.

රාජපක්ෂ බදු කප්පාදුවෙන් වාසි ලැබුවේ ඉහළම ආදායම් ලබන පිරිස් පමණි. වියත් මගට ඍජුව හා වක්‍රව සම්බන්ධ වූයේත් ඇතැම්විට ඊට හා පොදු ජන පෙරමුණට මුදලින් ආධාර කළේත් මෙම පිරිස්ය. ඔවුන්ට මෙම බදු කප්පාදුව දේව ආශීර්වාදයක් විය. (අනුරාධපුර නගරාධිපතිවරයා කියන ආකාරයට ඥානා නම් වූ පේන කියන්නිය කෝටිපති ව්‍යාපාරිකාවක නම් ඇයද මින් වාසි ලබන්නට ඇත.)

රටේ සුළුතරයක් (10%-20% පමණ) ලැබූ වාසියේ බර පැටවුණේ ජනතාව මතය.

ධනවතුන්ට බදු සහන දීමෙන් අහිමි වූ රජයේ ආදායම පියවා ගැනීමට පාලකයෝ මුදල් අච්චු ගසන්නට පටන් ගත්තෝය. එයින් රුපියලේ අගය බාල්දු විය. මුලින් රුපියලේ ජාත්‍යන්තර අගය ඇමරිකානු ඩොලරයට රුපියල් 200ක පමණ මට්ටමක තබා ගැනීමට ආණ්ඩුව විදේශ සංචිත භාවිත කළේය. විදෙස් සංචිත මසක ආනයන සඳහාවත් ප්‍රමාණවත් නොවන තත්ත්වයට අඩුවූ පසු රුපියලේ අගය ඩොලරයට 200 මට්ටමට කෘත්‍රිම ලෙස තබා ගැනීමට ආණ්ඩුව ක්‍රියා කළේය. මෙයින් විදේශ ශ්‍රමිකයන් බැංකු පද්ධතිය හරහා රටට මුදල් එවීම බරපතළ ලෙස අඩු විය. එයින් විදේශ සංචිත තවත් පහළ බැස්සේය. සැත්කම් සඳහා අවශ්‍ය නිර්වින්දන ඖෂධ ගෙන්වා ගැනීමටවත් ඩොලර් නැති තත්ත්වයට ලංකාව පත්වූයේ එලෙසය.

ඉන්ධන අර්බුදය මැද රථ පෙළපාලියක් යාම පිළිබඳව රටේ බොහෝ විවේචන එල්ල විය. ඒ සාධාරණය. නමුත් ලංකාව මේ අතිදුෂ්කර මොහොතේ ආර්ථික වශයෙන් එක රටක් නොවන බව සනිටුහන් කරන ඇත්තක් ඇත. ODEL ආයතනය One Galle Face සාප්පු සංකීර්ණයේදී මෙරට ප්‍රථම Polo Ralph Laures ශාඛාව විවෘත කළේ මේ අතරතුරය. මේ ඇතැම්වා ලාංකීය නිෂ්පාදන විය හැක. නමුත් බොහෝ දේ චීනයේ හෝ වෙනත් Polo Ralph Laures නිෂ්පාදනය කරන රටවලින් ආනයනික භාණ්ඩ විය යුතුය. නිර්වින්දන බෙහෙත් ගෙන්වන්නට නැති ඩොලර් ඩිසයිනර් ඇඳුම් පැළඳුම් ගෙන්වන්නට තිබේ. රාජපක්ෂවරුන්ගේ සැබෑ ප්‍රමුඛතාවන් හඳුනාගන්නට මෙයට වඩා උදාහරණයක් අවශ්‍ය නොවේ.

ආර්ථික අර්බුදයට පිළියම් සෙවීමට පත් කළ දේශපාලනඥයන්ගෙන් සමන්විත මණ්ඩලයට උපදෙස් දීම සඳහා උපදේශක කමිටුවක්ද ගතවූ මස පත් කෙරිණි. එහි සාමාජිකයෝ අතිබහුතරයක් කෝටිපති ව්‍යාපාරිකයෝය. ඔවුහු බොහෝ දෙනෙක් වියත් මග සංදර්ශනවලදී ඉදිරි අසුන් දරා සිටියහ. 2019 බදු කප්පාදුවෙන් වැඩියම වාසි ලැබුවේද ඔවුන්ය. ඔවුන් එම බදු කප්පාදුවෙන් වූ වරද නිවැරදි කරන්නට උපදෙස් දෙයිද?

හොරාගෙ අම්මාගෙන් පේන අසනවා යැයි අපේ ජන වහරේ කියමනක් තිබේ. බදු කප්පාදුවෙන් නිර්මාණය වූ අර්බුදයට විසඳුම් සෙවීමට ඒ කප්පාදුවෙන් වඩාත් වාසි ලැබූවන් පත් කිරීම සම කළ හැක්කේ සොරකම පිළිබඳ පරීක්ෂා කිරීම හොරාගේ අම්මාට පැවරීමටය.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අර්මුදලේ වාර්තාවෙන් පැහැදිලිව කියවෙන කාරණාවක් නම් 2019 බදු කප්පාදුව අහෝසි කළ යුතු බවය. VAT බද්ද වැඩි කරන්නැයි මූල්‍ය අරමුදල කියන බවට චෝදනා කරන්නවුන් නොකියන කතාව නම් ඉහළ ආදායම් ලබන්නන්ට දුන් බදු සහන අහෝසි කිරීම මූල්‍ය අරමුදලේ ප්‍රධාන යෝජනාවක් බවය.

ලංකාවේ ඉහළ ආදායම්ලාභීන් හා සමාගම් මත පනවන බදු (Personal Income Tax PIT; Corporate Income Tax CIT) කලාපයේ අනෙක් බොහෝ රටවල් සමග සසඳන විට අඩු මට්ටමක පවතින බවත්, මෙම බදු පරිමාව පුළුල් කොට ඒවා ඉහළ දැමිය යුතු බවත් මූල්‍ය අරමුදලේ එක් යෝජනාවකි. කලාපයේ අනෙක් බොහෝ රටවලට වඩා ලංකාවේ සමාජ සුබසාධක වියදම් අඩු මට්ටමක පවතින බවත්, ආර්ථික අර්බුදයෙන් වඩාත්ම බැට කන අඩු ආදායම්ලාභී ජනතාවට සහනයක් වන ලෙස මෙම වියදම් ඉහළ දැමිය යුතු බවත් මූල්‍ය අරමුදලේ තවත් යෝජනාවකි.

ආණ්ඩුව ඉහළ ආදයම් ලබන්නන්ට දුන් බදු සහන නතර කිරීම පිළිබඳ කතා නොකිරීම පුදුමයක් නොවේ. පුදුමය නම් විපක්ෂයේ පක්ෂත් මේ ගැන කතා නොකිරීමය.

මේ රටේ ආර්ථිකය වැනසූ සැබෑ ආර්ථික ඝාතකයන් නම් රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවයි. මේ ආර්ථික ඝාතකයන් නැති කළ ආර්ථිකයට යළි ජීවය දෙන්නට විපක්ෂය ඉදිරිපත් කරන යෝජනා කවරේද? අඩුම තරමින් 2019 සිදු කළ ඍජු හා වක්‍ර බදු කප්පාදුව ආපසු හැරවීමට විපක්ෂය එකඟද? මේ ආපසු හැරවීම වැට් වැඩි කිරීමකින් නතර නොකොට ආදායම් බදු (පුද්ගලික හා සමාගම්) හා PAYE බදු දක්වා ගෙන යාමට විපක්ෂය සූදානම්ද?

මූල්‍ය අරමුදල සිය යෝජනා සියල්ල රට ඉදිරියේ තබා ඇත. ඒ යෝජනා පිළිබඳව තම මතය කුමක්දැයි විපක්ෂය දැන්වත් සවිස්තරව ප්‍රකාශ කළ යුතු නොවේද?

ගිහි-පැවිදි ජාතිවාදී අවතාර

රාජපක්ෂ-විරෝධය හුදු බැසිල් විරෝධයකටත් ආණ්ඩු විරෝධය ජාතිවාදයටත් ලඝු කිරීමේ වීරවංශ ගම්මන්පිල ව්‍යායාමයට අලුතෙන්ම එක්වී ඇත්තේ මැදගොඩ අභයතිස්ස හිමියන්ය. රාජපක්ෂවරුන් යළි බලයට පත් කිරීමට මෙම භික්ෂුවගෙන් වූ දායකත්වය අන් කිසිවෙකුටවත් නොදෙවෙනිය. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනපතිවරයාට හිතුවක් කිරීම සඳහා තුනෙන් දෙකේ බලයක් ලබාදීම මරණ මංචකයේදී සිහි කොට සතුටු විය හැකි පින්කමක් යැයි කියමින් බුදු දහම විකෘති කළේ මෙම භික්ෂුවය. රාජපක්ෂ පාලනය යටතේ සිදුවන හමුදාකරණය ගැන ඇසූ විට බුදුන් වහන්සේ සංඝ විනය නිර්මාණය කළේ මුළුමනින්ම හමුදා පුහුණුවක් තුළින් යැයි කීවේ මේ භික්ෂුවය. 20 වන සංශෝධනය තුළින් 19 වන සංශෝධනය පමණක් නොව 13 වන සංශෝධනයද අහෝසි විය යුතු බව කිව්වේ මේ භික්ෂුවය.

රාජපක්ෂ පාලනය තුළින් තමන් අපේක්ෂිත සිව්පසය නොලැබුණු නිසා දුන් තම අතීත ස්වාමීන්ට බැණ වදින මෙම ගිහි පැවිදි දේශපාලන අවතාරවල ඉලක්කය විපක්ෂ අවකාශය තමන්ට වාසිදායක ලෙස ප්‍රතිනිර්මාණය කිරීමයි. තම අරමුණ ගෝඨාභය ජනපතිවරයා බලයෙන් ඉවත් කිරීම නොව, බැසිල් ඇමතිවරයා ගෙදර යැවීම බව වීරවංශ මන්ත්‍රීවරයා කියයි. ගම්මන්පිල මන්ත්‍රීවරයා ඉදිරිපත් කිරීමට සැරසෙන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයේ ඉලක්කය ද්විත්ව පුරවැසි වගන්තිය වඩාත් ශක්තිමත් කොට ව්‍යවස්ථාගත කිරීම පමණි. අභයතිස්ස හිමියන්ගේ බලක්කයද බැසිල් රාජපක්ෂ රට පැටවීමයි. තම දේශපාලන මනදොළ සපුරා ගැනීම සඳහා ඔවුන් දැන් සැරසෙනුයේ කොටි භීතිකාව පණ ගන්වා දෙමළ විරෝධය වැපිරීමටය. ඒ සඳහා ඔවුන් යොදා ගනුයේ ආණ්ඩුව හා ටීඑන්ඒ සංවිධානය අතර පැවති හමුවයි.

තම අරමුණ එක්සත් නොබෙදුණු හා නොබෙදිය හැකි (Indivisible) ලංකාවක් තුළ ජනවාර්ගික ප්‍රශ්නයට දේශපාලන විසඳුමක් බව සම්පන්දන් මන්ත්‍රීවරයා පැහැදිලිව කියා සිටියේය. එය වත්මන් විපක්ෂයේ කිසිදු පක්ෂයකට ගැටලුවක් විය නොහැක. උතුරු නැගෙනහිර ඉඩම් ප්‍රශ්නය හා අතුරුදන්වූවන්ගේ ප්‍රශ්නය විසඳීමත්, ජාත්‍යන්තර දෙමළ සංවිධාන මත පනවා ඇති තහනම ඉවත් කිරීමත් (මෙම තහනම පැනවූයේ යුද්ධ සමයේ නොව 2014දී පළාත් පාලන මැතිවරණ වටයෙන් ආණ්ඩුවේ ඡන්ද ප්‍රතිශතය පහත වැටීමට ප්‍රතිචාර ලෙසය. 2015දී ඉවත් කෙරුණු මෙම තහනම නව රාජපක්ෂ පාලනය විසින් යළි පැනවිණි.) මෙම ඉල්ලීම් කිසිවකටත් එරෙහි වන්නට වත්මන් විපක්ෂයට නොහැක.

වීරවංශ-ගම්මන්පිල නඩයත් ඔවුන්ට සහාය දෙන භික්ෂූනුත් සැරසෙනුයේ මෙම සාධාරණ හා මානුෂික ඉල්ලීම් කොටි යළි නැඟිටීමක් ලෙස මවාපාමින් දෙමළ විරෝධය අවුළුවා ඒ මගින් යළිත් වැඩි බලයක් සහිතව ආණ්ඩුවට එක්වීමටය.

රාජපක්ෂවරුන්ගේ මෝඩ බලතණ්හාවේ ශාපයෙන් දුක් විඳින ලංකාවට ඇති එකම සැනසීම විපක්ෂය ජාතිවාදය හෝ ආගම්වාදය ඇවිළවීමෙන් වැළකී සිටීමය. ඒ තත්වය තවදුරටත් පවත්වා ගැනීම විපක්ෂ නායකයන්ගේ වගකීමයි. දෙරණ නාලිකාව සුපුරුදු අන්තවාදී සෙල්ලමට සැරසෙන විට ජාතිවාදය අවුලන්නට එපා යැයි රනිල් වික්‍රමසිංහ එජාප නායකයා කළ පැහැදිලි ප්‍රකාශය, ටීඑන්ඒ ඉල්ලීම්වලින් රටට හානියක් නොවන බව ඔහු පෙන්වා දීම හොඳ ආරම්භයකි.
සුමන්තිරන් හා රාසමානික්කම් වැනි ටීඑන්ඒ මන්ත්‍රීවරුන්ට කොටියා යැයි හඬ නැඟුණේ පාර්ලිමේන්තුවේ ආණ්ඩු පක්ෂයේ පැත්තෙනි. ඒ නිර්ලජ්ජිත ජාතිවාදී හඬ විපක්ෂයේ පැත්තෙන්ද නැඟීම වැළැක්වීම විපක්ෂ නායකවරයාගේද විපක්ෂයේ සියලු පක්ෂවලද වගකීමයි. අපේ අනාගතය තීරණය වීමේදී එයද තීරණාත්මක සාධකයක් වනු ඇත. ■