ප්‍රවීණ හාස්‍යොත්පාදක රංග ශිල්පියකු වූ බර්ටි ගුණතිලක මහතා පසුගිය දිනක සිය ජීවිතයෙන් සමුගත්තේය. ඔහුගේ හාස්‍යෝත්පාදන රංගනයේ අතීතාවර්ජන අතර කැපී පෙනෙන රංග කාර්යයක් වූයේ රූපවාහිනිය තුළට ගෙනා ඇනස්ලි ඩයස්, සැමුවෙල් රොද්‍රිගු හා ඔහු රංගනයෙන් දායක වූ ‘විනෝද සමය’ය. එම විනෝද සමයේ අමතක නොවන එක් අවස්ථාවක් වූයේ බර්ටි ගුණතිලක මහතා ඔහු හා තවත් පුද්ගලයකු අතර සිදුවූ ගුටි බැට හුවමාරුවක් සම්බන්ධයෙන් කී දෙබස්ය. එම ද්වන්ද්ව සටනේ සිය වීරත්වය ගැන එහිදී ඔහු කියන්නේ ‘ඌ මට ගැහැව්වා, මට ඌ ගැහැව්වා’ යන්නය. අවසානයේ ගුටි කා ඇත්තේ එක් පුද්ගලයකු හෙවත් බර්ටි ගුණතිලක මහතා පමණය. එම හාස්‍යය අදටද අපට බඩ අල්ලාගෙන සිනහසෙන්නට හැකි එකකි.
එම හාස්‍යය අපට හමුවූයේ හාස්‍යෝත්පාදන රංග කාර්යේදීය. රංග කාර්යයක් නොවන ජීවිත කාර්යයක් වන දේශපාලනයේදීද එවැනි හාස්‍යෝත්පාදන කතා අපට අසන්නට දකින්නට ලැබී ඇත. මේ මොහොතේ බර්ටි ගුණතිලක මහතාගේ ඉහත රංග කාර්යය අපට මතක් වන්නේ ඒ නිසාය. වත්මන් දේශපාලන රංග කාර්යයේ දෙබස් කියන නළුවා වන්නේ ජල සම්පාදන අමාත්‍ය වාසුදේව නානායක්කාරය. ඔහු, ඔහු සමඟ එක්ව වැඩකළ ආණ්ඩුවේ කැරලිකාර කණ්ඩායමේ සාමාජිකයන් දෙදෙනෙකු වූ විමල් වීරවංශ හා උදය ගම්මන්පිල අමාත්‍ය ධුරවලින් ඉවත් කිරීමෙන් පසු ඒ සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ ස්ථාවරය ප්‍රකාශ කිරීමේ අවස්ථා අපට එසේ හාස්‍යෝත්පාදන සපයයි. ඒ සම්බන්ධයෙන් වූ පළමු මාධ්‍ය සාකච්ඡාවේදී ඔහු ඒ පිළිබඳ කිසිවක් කෙළින් කීවේ නැත. අවසානයේ මාධ්‍යවේදියකු නැඟූ ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු වශයෙන් කීවේ එම ඉවත් කිරීම්වලට විරෝධය පා ඔහු කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීම්වලට සහභාගි නොවන බවයි. ඔහු වැඩිදුර ප්‍රශ්න කිරීමේදී කීවේ සිය අමාත්‍යාංශයටද නොයන බවයි. එසේම එම ක්‍රියාව නිසා අමාත්‍ය ධුරයේ දීමනා ලබා නොගෙන ඔහුට සිටිය හැකි බවද, මන්ත්‍රී දීමනාවෙන් ජීවත් විය හැකි බවද කීවේය.
එම අදහස් දැක්වීම් වූ කලි ඉහත සඳහන් කළ බර්ටි ගුණතිලක මහතාගේ හාස්‍යෝත්පාදක වැකිවලට සමාන එකකි. කැබිනට් මණ්ඩලයට යන්නේ නැත්නම් හා අමාත්‍යාංශයට යන්නේත් නැත්නම් ඇමති ධුරයක් දැරීමේ ඇති ඵලය කිම? සිදුවිය යුත්තේ එම ඇමතිවරුන් දෙදෙනා ඉවත් කිරීමට එරෙහිව ඔහු අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉවත් වීමය. එය එසේ සිදුවූයේ නැත.
එම හාස්‍යෝත්පාදන වැකි තවත් තීව්‍ර වූයේ ඊට පසුදා ඒ සම්බන්ධයෙන් වැඩිදුරටත් කරුණු පැහැදිලි කිරීමට කැඳවූ ප්‍රවෘත්ති සාකච්ඡාවේදීය. පෙර දින ඔහු කළ ප්‍රකාශයන් හෙවත් ස්ථාවරයන් සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වාමාංශික පක්ෂය තුළ සාකච්ඡා කළ බවත්, එහිදී එම පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාවේ අනුමැතිය හිමිවූයේ කැබිනට් මණ්ඩලය වර්ජනය කිරීමට බවත්, ඇමති ධුරයේ තවදුරටත් කටයුතු කිරීම ඔවුන් අනුමත කළ බවත් කියවිණ. ඒ සඳහා හේතු වශයෙන් කීවේ මහජන ඡන්දයෙන් තේරී පත්වී ඇත්තේ මහජනයාට සේවය කිරීමට බැවින් ඒ උදෙසා තවදුරටත් ඇමති ධුරයේ කටයුතු කළ යුතු බවට එම පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාව තීරණය කළ බවය.
මේ නම් ආත්ම වංචනිකයකුට පමණක් කිව හැකි අපූරු අදහස් දැක්වීමකි. තර්කයකි. කැබිනට් ඇමති ධුරය කැබිනට් මණ්ඩලයට නොයා දැරිය හැක්කක් නොවේ. රාජ්‍ය පාලනය සම්බන්ධයෙන් සිය අමාත්‍යාංශය ගන්නා තීන්දු තීරණ බොහොමයක් අනුමත කරගත යුත්තේ කැබිනට් මණ්ඩලයෙනි. ඒවා කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් කළ යුත්තේ අමාත්‍යවරයාය. ඔහුට අමාත්‍යාංශයට පමණක් ගොස් එම කාර්යයන් කළ නොහැක්කේය.
ඒ එක් තත්වයකි. අනෙක් තත්වය වන්නේ මහජනයා කිසිදු විටකත් සිය ඡන්දයෙන් හෝ මනාපයෙන් ඇමතිවරුන් පත් නොකරන බවය. රාජ්‍ය පාලනයේ විධායක බලය ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ඇමතිවරුන් පත්කිරීම වූ කලි මේ වනවිට පවතින ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව තනිකරම ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්යයකි. එය සිදුවන්නේ ඔහුගේ අභිමතය පරිදිය. ඇමතිවරුන් දෙදෙනෙකු අස්කිරීම සම්බන්ධයෙන් විරෝධය දක්වන්නේ ජනාධිපතිවරයාට නම් හා ඒ නිසා කැබිනට් මණ්ඩලයට යන්නේ නැත්නම් ජනාධිපතිවරයා ලබාදුන් තනතුරේ තවදුරටත් සිටිය යුතු නැත. එසේ තවදුරටත් විරෝධයට ලක්කරන පුද්ගලයා ලබාදුන් තනතුරේ සිටිය හැක්කේ ආත්ම වංචනිකයකුට පමණය.
පසුගිය සතියේ මෙම කොලමේ පෙන්වා දුන් පරිදිම ආණ්ඩුවේ මේ කැරලිකරුවන් යනු ප්‍රතිපත්තිගරුක දේශපාලනඥයෝ නොවෙති. ඔවුන් කටයුතු කරන්නේ වරප්‍රසාද වෙනුවෙන්ය. විමල් වීරවංශ හා උදය ගම්මන්පිල ඇමති ධුරවලින් ඉවත් නොකළා නම් කිනම් විවේචන තිබ්බත් තවදුරටත් ඔවුන් ආණ්ඩුවේ ඇමති ධුරවලය. වාසුදේව නානායක්කාර මේ පෙන්නුම් කරමින් සිටින්නේ එයය. ඇමති ධුරයත් සමඟ ඇති වරප්‍රසාද අත්හළ නොහැකිකමේ රසයය.
වාසුදේව නානායක්කාර නියෝජනය කරන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වාමාංශික පෙරමුණ ගන්නා තීන්දු තීරණ අනුව ඔහු කටයුතු කරනවා යන්න අපට කෙසේවත් විශ්වාස කළ හැකි එකක් නොවේ. මන්ද එම පක්ෂයේ තීන්දු තීරණ යනු ඔහුම මිස වෙන කවුරුවත් නොවන නිසාය. එම පක්ෂය සමඟ මුල් අවස්ථාවේ සම්බන්ධව සිටි මහාචාර්ය කුමාර් ඩේවිඩ් හා මහාචාර්ය විජේකුමාර්ට අත්වූ ඉරණම අපි දන්නෙමු. වාසුදේව නානායක්කාරගේ මහින්දවාදී ගමනට එරෙහි වූ ඔවුන් පක්ෂ සම්මේලනයකදී එළවා දැමුවේ මහින්ද කහඳගම නම් වූ එම පක්ෂය නියෝජනය කරනවා යැයි කියන කූප්‍රකටයාගේ හා ඔහුගේ ගෝලබාලයන්ගේ හූ කීම් මධ්‍යයේය.
මේ අවස්ථාවේ පුරවැසියාගේ මතකයට එන්නේ 1994 මහා මැතිවරණ සමයය. එම මහා මැතිවරණ අවස්ථාවේ එදා වාසුදේව නානායක්කාර නියෝජනය කළ නව සම සමාජ පක්ෂයට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ සන්ධානයෙන් නාම යෝජනා ලැබුණේ නැත. ඒ පක්ෂ නායක වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයේදී පක්ෂය ලෙස ට්‍රෝජන් අශ්වයකු ඉදිරිපත් කරන බවට කළ ප්‍රකාශයක් හේතුවෙන්ය. වාසුදේව නානායක්කාර කළේ කුමක්ද? පක්ෂයේ මතයට එරෙහිව රත්නපුර දිස්ත්‍රික්කයේ ලංකා සම සමාජ පක්ෂයට ලැබුණ නාම යෝජනාව මගින් තරග කිරීමය.
ඒ නිසා පක්ෂයේ මතය අනුව තමා වැඩ කරනවා යැයි කීම වාසුදේව නානායක්කාර මහජනයා රැවටීම සඳහා කරන ආත්ම වංචා ප්‍රකාශයක් පමණය. මෙහි ඇති ඇත්ත වන්නේ එම පක්ෂයේ සිටිනවා යැයි කියන කිහිප දෙනෙකුව රැකබලා ගැනීම ඇමති ධුරය අත්හැරීමත් සමඟ අහෝසි වීමය. එම පක්ෂ ක්‍රියාකාරීන් නඩත්තු වන්නේ ඇමති ධුරය සඳහා ලැබෙන දේශපාලන පත්වීම් මගින්ය. ඇමති ධුරයෙන් ඉවත්වීම යනු එම පිරිස නඩත්තු කිරීමට අවස්ථාව නොලැබී යෑමය. ඔහුට ඇමති ධුරයේ කටයුතු කිරීම මගින් පෞද්ගලික ප්‍රතිලාභ නැතත් ඒ තුළ කටයුතු කරන්නේ මහජන යහපත සඳහා නම් නොවන බව කිව යුතුය. නොඑසේ නම් මේ වනවිටත් ආණ්ඩුවේ ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝධී පිළිවෙතට එරෙහිව ඔවුන් ආණ්ඩුවෙන් ඉවත්ව සිටිය යුතු හෙයිනි.■
