එංගලන්තයේ ඔටුන්න හිමි චාල්ස් කුමාරයා පසුගි යදා සිය මුණුබුරන් හා මිණිපිරියන් විසින් අනාගතයේ දී උරුම කර ගැනීමට නියමිත දූෂිත පරිසරය පිළිබඳ සිය කනගාටුව ප‍්‍රකාශ කොට තිබුණි. ඔහු ප‍්‍රකාශ කළ අන්දමට සම්පුර්ණයෙන් ම දූෂිතව ගිය පරිසරයක් සහිත ලෝකයක් අප විසින් අපගේ අනාගත පරම්පරාවන්ට උරුමකර දෙන්නේ නම් අප හොඳ සිහියෙන් සිටිනවා විය නොහැක. චාර්ල්ස් කුමරු ලෝකයේ පරිසර දුෂණය ගැන වද වෙනවිට අපගේ පාලක කුමාරවරුන් රොත්ත බලකාමය නිසා තවත් යුද්ධයක් ඇරඹුවා පමණි. තිස් වසරක යුද්ධයක් පැවති රටක, මනුෂ්‍ය ඝාතනයන් අතිශය සාමාන්‍ය කරණයවී වී තිබුණ රටක, ජාත්‍යන්තරය විසින් දඬුවම් නියම කිරීමට පැවති රටක, යළිත් අභ්‍යන්තර බල අරගලය තීව්ර වී තිබේ. මෙවර බල අරගලයේ මහ මොළකරු වන්නේ යහපාලනයේ හිටපු ගිනිසිළුව සහ ජාතිවාදී දේශපාලන කඳවුරේ පරම සතුරාම බවට පත්ව සිටි සිරිසේන ජනපතිම වීම දෛවයේ සරදමකි.
සිරිසේන ජනපති සිය විධායක බලය පරිත්‍යාග කළබවට විශාල ප‍්‍රචාරණ වාසියක් අත්පත් කරගත් යුගයක් ද පැවතිණ. කෙසේ නමුත් ඔහු ද තුන්කොන් බලපොරයක එක් කේන්ද්‍රීය පාර්ශ්වකරුවකු බවට අද වන විට රුපාන්තරණය වී සිටී. සිරිසේන ජනපති සිය ජාතිකවාදී කබාය යළි ඇඟ ලා ගෙන සිටින අතර ඔහුට වික‍්‍රමසිංහ කඳවුර හා තමන් අතර පැවති දෘෂ්ටිවාදීමය වෙනස අවබෝධ වී ඇත්තේ වසර තුන හමාරකට පසුවය.
සැබවින්ම සිරිසේන හා රාජපක්ෂ සම්මිශ‍්‍රණය නිර්මාණය කරන වර්තමාන අර්බුදයේ සැබෑ න්‍යායධරයන් වන්නේ මෙරට අතිධාවනකාරී ජාතිවාදී බලවේගයි. ඔවුන් දකින පරිදි රනිල් වික‍්‍රමසිංහ යනු විජාතික බලවේගයන් නියෝජනය කරන නායකයෙකි. එසේම මහින්ද රාජපක්ෂ යනු කොතරම් චෝදනා ලැබුවත් මෙරට ගැලවුම් කරුය. මෙම මිථ්‍යාමතිකමය අදහස ඉතාමත් තදින් ජන සමාජයට කාවද්දවමින් ඉදිරි දශක කීපයක් තුළ බලය හොබවමින් සමස්ත රාජ්‍යයේ සියලූ රාජ්‍ය උපකරණ ජාතිවාදී දෘෂ්ටියෙන් ආලෝලනය කිරීම ඔවුන්ගේ අරමුණ වෙයි. එමනිසා, සිරිසේන ජනපතිගේ කර මතින් රාජපක්ෂවරුන් බලයට පත්කොට මෙරට නුතන රාජ්‍ය පසුනුතන යුගය තෙක් පසුබැස්සවීමට ජාතිකවාදී බලවේගයට අවශ්‍ය වී තිබේ.
ජාතිකවාදී බුද්ධිමය කොටස් අතර ඉහළම පිළිගැනීම නලින්ද සිල්වා සහ ගුණදාස අමරසේකර වැනි අයට හිමිවෙයි. ඔවුන් විසින් ගොඩනඟන ජාතිකත්ව කතිකාව බටහිර ජාතිය පිළිබඳ කතිකාව අනෙකා කරගනී. නූතන ජාතික රාජ්‍යය පහළවූ දාහත්වන සියවසට ඔබ්බෙන් දිවෙන සමජාතීය සිංහල ජාතියක අඛණ්ඩ ඉතිහාසය පිළිබඳ මතවාදයක් ගොඩනඟන ඔවුහු සිය කතිකාව තුළින් සුළුජාතීන් හා ඔවුන්ගේ සංස්කෘතීන් බැහැර කිරීමේ ව්‍යාපෘතියක් දියත් කරති. මෙම ජාතිකවාදය පිළිබඳ අතිශය වර්ගවාදි භීතිකාව හරහා මෙරට ජනවාර්ගික යුද්ධයට විශාල පිටුබලයක් ලැබුණි. එසේම රාජපක්ෂ ජනපති හරහා එම දෘෂ්ටිවාදය රාජ්‍යයේ කේන්ද්‍රීය හර පද්ධතියට එන්නත් කිරීමේ ක‍්‍රියාවලියක ඔවුහු නිරතවූහ.
අද දවසේ දී බලහත්කාරී බලපෙරළිය පිළිබඳ වැඩියෙන් ම සතුටුවන්නේ ද එම ජාතිකවාදී කේඩරයයි. එදා 2015 දී සිරිසේන ජනපතිට අතිශය දැඩි ලෙස පහර ගැසූ ජාතිවාදී කඳවුර අද ඔහු වටා පෙළගැසී සිටී. මෙම ජාතිවාදයේ උපක‍්‍රමික මොහොත සිරිසේන ජනපති විසින් හඳුනා ගත යුතුමුත් ඔහු ද මාන බලනු ඇත්තේ 2015 සිදුවූ දෙයම නැවත 2020 දීත් සිදු කර ගැනීමට වියහැක. ඔහුට ජනපති තරගයට ඉදිරිපත් වීමට ජාතිවාදී කඳවුරේ සහ රාජපක්ෂ පවුලේ සාමජිකත්වයේ ආශීර්වාදය අවශ්‍ය කර තිබේ.
අද දවසේ දී සිදු වී ඇති කුමන්ත‍්‍රණකාරී බලපෙරළිය සුජාතකරණයෙහි ලා ඔවුන් ගොඩ නඟන ප‍්‍රධාන තර්කය වන්නේ වික‍්‍රමසිංහ පාලනය තුළ නිරතරයෙන්ම රාජ්‍යයේ සභ්‍යත්වය තර්ජනයට ලක්වී ඇති බවයි. සභ්‍යත්වය පිළිබඳව අමරසේකර වැනි ජාතිකවාදී න්‍යායධරයන් ගොඩනඟන තර්කණය තුළ මෙරට පවතින සමස්ත අර්බුදය සංස්කෘතික තර්කනයකට ඌනිතවෙයි. නමුත් මෙම රාජ්‍යයේ සැබෑ සභ්‍යත්වය මේ මොහොත තුළමත් සජීව ලෙස නිර්මාණය වන බවත් එය බොහෝවිට අතීතකාමය නොව පාරිභෝජනකාමය හා ධනවාදී ලෝක දෘෂ්ටියට අනුව සිදුවන බව ඔවුන්ට නොපෙනේ. ඒ වෙනුවට රාජ්‍යයේ දෘෂ්ටිවාදීමය දිශානතිය තීරණය කළ යුත්තේ සංස්කෘතික විප්ලවයක් බවට යෝජනා වෙයි.
ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය පිළිබඳ අදහස බටහිර හිතලූ‍වක් සේ බැහැර කරන ජාතිකවාදීන්ගේ පෙළඹවීම මත ජනපතිවරයා පළමු වතාවට ව්‍යවස්ථාව නොසලකමින් ක්රියාත්මක වේ තිබේ. ජනපතිගේ එම ක‍්‍රියාව පිළිබඳ සතුටුවිය හැක්කේ නරුම ජාතිවාදීන්ට මිස සැබෑ මානුෂවාදීන්ට නොවේ. බුදු දහම උකස් කොට දේශපාලන සුදුවේ නිරත දූෂිත පාලක පැලැන්තිය පාර්ලිමේන්තුවට යතුරු දමා හෝ සිය බලය තහවුරු කර ගැනීමට උත්සාහ කරන මේ මොහොත තුළ ෆැසිස්ට් ජාතිකවාදී ප‍්‍රවණතාවන්ට එරෙහිව කඳවුරු ගතවීමට සියලූ අව්‍යාජ ප‍්‍රගතිශීලින්ට අද සිදුව තිබේ. වික‍්‍රමසිංහගේ නවලිබරල් විකිණීමත්, සිරිසේන රාජපක්ෂලාගේ ඊනියා දේශපේ‍්‍රමයත් තුළ අපගේ දරුවන්ගේ අනාගතය අස්ථාවර වී ඇත. ඔවුන්ගේ අනාගතය වෙනුවෙන් සටන් නොකරන් නේ නම් ඉතිහාසය අපව නිදොස් නොකරනු ඇත.
අතුලසිරි සමරකෝන්
