මේ තරම් ම පාවා දීමක් මිනිසකුට කළ හැකි ද? තමන්ගේ ස්ථාවරයන්, ප‍්‍රතිපත්ති පාවා දෙන මිනිසුන් අප කොතෙකුත් දැක තිබේ. එහෙත්, ජනාධිපති මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන තරම් අශික්‍ෂිත පාවාදීමක් කළ කිසිවෙකු අප මීට පෙර දැක නැත.
මීට වසර තුනකට පෙර අ-පවත් නොවූයේ නම්, මාදුළුවාවේ සෝභිත හිමියන් ළය පැළී අ-පවත් වන්නට තිබුණේ ඔක්තෝබර් 26 වැනිදා හවස් වරුවේ දී ය. පොදු අපේක්‍ෂකයා හැටියට පිළිගනු ලැබ, මුලින්ම කෝට්ටේ නාග විහාරයට පැමිණි අවස්ථාවේ මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන මහතාට තමාගේ අතින් ම මල් වට්ටියක් දී බුදුන් වන්දවා, මහජන න්‍යාය පත‍්‍රයකට අනුව පාලනය ගෙන යන බවට ශපථ කරවා ගත්තෝ සෝභිත හිමියෝ ය. සියොලඟ වේදනා දෙන නොයෙක් ආකාර රෝග ආබාධ තිබියදීත්, ඒ කිසිවක් නොසලකා, දැඩිතර මහන්සියෙන්, පාවහන් වත් නොමැති දෙපයින් රට පුරා ඇවිදිමින්, මේ පොදු අපේක්‍ෂකයාට ඓතිහාසික ජයග‍්‍රහණයක් සඳහා පාර කැපුවෝ සෝභිත හිමියෝ ය. අද ඒ පොදු අපේක්‍ෂකයා, සෝභිත හිමියන්ට කළ හැකි උපරිම අවමානය කර තිබේ. පුදුමය නම්, තමාගේ ඒ කිසිදු ක‍්‍රියාවක් ගැන බිංදු මාත‍්‍රයක කනස්සල්ලක් පසුතැවීමක් ලජ්ජාවක් නැති ව, මේ ගුණමකු මනුෂ්‍යයා, තමා ජනාධිපති ධුරයට පත් වුණේ තමාගේ ම නෛසර්ගික ශක්තියකින් හැටියට සිතා ගෙන මෙන් කතා කිරීම යි.
නිර්පාක්‍ෂික පොදු අපේක්‍ෂකයා හැටියට, එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය ප‍්‍රමුඛ ව, අනෙක් පක්‍ෂවල හා ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත පුරවැසියන්ගේ ඡුන්දයෙන් ජනාධිපති ධුරයට පත් වී, දින කිහිපයකින් ජනාධිපති සිරිසේන ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්‍ෂය භාරගත්තේ ය. එපමණකින් නොනැවතී, 2015 අගෝස්තු මහ මැතිවරණයේ දී තවත් පාවා දීමක් කළේ ය. ඒ මහින්ද රාජපක්‍ෂට අපේක්‍ෂකත්වය ලබා දීමෙනි. මේ පාවා දීම ගැන මහත් වේදනාවට පත් සෝභිත හිමියන්, ඊට සිය විරෝධය පළ කරන්නට දුරකථනයෙන් ජනාධිපතිවරයා අමතන්නට ගත් සියලූ උත්සාහයන් පවා ජනාධිපතිවරයා නොසලකා හැරියේ ය.
පොදු අපේක්‍ෂකයා ලෙස දේශපාලන වේදිකාවට තමා ගෙන ඒමට මහත් වෙහෙසක් ගත් චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායකට ද මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සැලකුවේ ඊට වෙනස් ව නොවේ. අවසානයේ, ඔහු හමුවීමට අවස්ථාවක් ලබාගන්නට පවා චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක හිටපු ජනාධිපතිනියට මාස ගණන් බලා සිටින්නට සිදු විය. තමා ඔසොවාගෙන එක්සත් ජාතික පක්‍ෂ වේදිකාවේ තබා, එජාප පාක්‍ෂිකයන්ගේ ඡුන්දය තමාට එකතු කර දුන් රනිල් වික‍්‍රමසිංහට ඔහු මුලින් ම සැලකුවේ කෙසේ ද? වික‍්‍රමසිංහගේ පෞද්ගලික විවේචකයකුට තමාගේ කාර්යාලයේ ඉහළ තනතුරක් ලබා දීමෙනි. ‘මේ මනුස්සයා නම් පුදුම ගුණමකුවෙක්’යැයි සෝභිත හිමියන්ගේ කටින් පිටවුණේ ඒ අවස්ථාවේ දී ය.
මේ ජනාධිපති සිරිසේනගේ නෛසර්ගික පාවාදීමේ පුරුද්ද ගැන වන, පෞද්ගලික සිදුවීම්වල එකතුවකි.
එහෙත්, ඉන් එහාට ගොස්, ඔහු ලක්‍ෂ 62ක ජනතාවගේ ඡුන්දයත්, දේශපාලන අරමුණුත් දැන් මුළුමනින් ම පාවා දී අවසන් ය. 2015 ජනවාරියේදී රටේ බහුතර මිනිසුන්ට අවශ්‍ය ව තිබුණේ, කවුරු හෝ ජනාධිපති ධුරයට පත් කර ගන්නට නොවේ. අවුරුදු නවයක දුර්දාන්ත, දූෂිත, ආඥාදායක පාලනයක් ආපස්සට හරවන්නට ය. එහි නායකයා මහින්ද රාජපක්‍ෂ ය. රාජ්‍යයේ සියලූ බලය හා සම්පත්, තමන්ගේ මැතිවරණ ජයග‍්‍රහණය සඳහා රිසි සේ යොදා ගනිමින් සිටි ප‍්‍රබල තරගකරුවකු පරාජය කරන්නට, ඊට එරෙහි ව සිටින සියලූ දෙනා එකට එකතු කරන්නට අවශ්‍ය විය. ඒ සඳහා පක්‍ෂ පාට භේදයෙන් තොර, සියලූ දෙනාට ම එකඟ විය හැකි සටන් පාඨ යටතේ කටයුතු කරන පොදු අපේක්‍ෂකයකු ඕනෑ විය. චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක මහත්මියගේ මූලිකත්වයෙන් මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන පොදු අපේක්‍ෂකයා වන්නේ ඒ අනුව ය. 2015 ජනාධිපතිවරණය සඳහා වූ, විධායක ජනාධිපති ක්රමය අහෝසි කිරීම, නව ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් ඇති කර ගැනීම වැනි අංග ඇතුළත් මහජන මහජන න්‍යාය පත‍්‍රයක් ඒ වන විටත් පුරවැසියන්ගේ පාර්ශ්වයෙන් සකස් කොට තිබුණි. මෛත‍්‍රීපාල සිරිසේන සෑම මහජන රැස්වීමක දී ම, පොරොන්දු වුණේ ඒ මහජන න්‍යාය පත‍්‍රය ඉටු කරන බවට ය.
අද ඔහු කර ඇත්තේ කුමක් ද? ඒ මහජන න්‍යාය පත‍්‍රයට සපුරා එරෙහි ව සිටි ‘ජන හතුරා’ සමග එකට සිට ගැනීම ය. මෙතරම් ම පාවාදීමක් මිනිසකුට කළ හැකි ද?
