පීබීට තැලීම

■ පුලස්ති දන්තුරේබණ්ඩාර

‘හිරි ඔතප් නැත අස් නොවනු ඇත’

මේ දෙරණ මාධ්‍ය ජාලයේ අධිපති දිලිත් ජයවීර සිය ෆේස්බුක් පිටුවේ ඊයේ පෙරේදා තබා තිබුණු සටහනකි. මෙහෙම කියන්නේ කාටදැයි දිලිත් කොතැනකවත් කියා නැත. එහෙත් එය කියවන අයට නම් ඒ කා ගැනදැයි අදහසක් ඉක්මනටම පහළ කරගත හැක.

මේ දවස්වල ආණ්ඩුවේ ඉහළ පහළ හැමෝගේම පොදු සතුරා බවට පත්වී ඇත්තේ පුංචි බණ්ඩා ජයසුන්දර හෙවත් පීබී ජයසුන්දරය. හේ ජනාධිපති ලේකම්ය. ජනාධිපති ලේකම් කියන්නේ, සියලු රාජ්‍ය නිලධාරීන්ගේ ඉහළම මට්ටම හොබවන්නාය. හෙවත් ප්‍රධාන රාජ්‍ය නිලධාරියාය. ආණ්ඩුවට හිතවත් මාධ්‍ය ආයතනවල පුවත්පත්වලම පළවන විදියට එහෙව් පීබී ඉන්නේ හෙටානිද්දා ඉල්ලා අස්වීමේ ලියුම දී ගෙදර යන තත්වයකය. ඒ, ඇමතිවරුන්ගෙන් ඔහුට එල්ලවනවා යැයි කියන දැඩි විරෝධය නිසාය. දිලිත්ගේ ෆේස්බුක් සටහන පීබී සමග සංසන්දනය කළ විට කියැවෙන්නේ, හිරි ඔතප් හෙවත් ලජ්ජා බය නැති නිසා කවුරුත් හිතාගෙන ඉන්නා පරිදි පීබී අස්වෙලා ගෙදර යන පාටක් නැති බවද? (බුදුදහමේ නම් හිරි-ඔත්ප්ප කියන්නේ නිකම්ම නිකම් ලජ්ජා බය නොව, අකුසලයෙහි යෙදෙන්නට තියෙන ලජ්ජාව සහ බයයි. පීබීට තියෙන්නේ එවැනි හිරි-ඔත්තප්පයක්දැයි කියලා නම් ටිකක් කල්පනා කළ යුතු දෙයකි.)

ඒ අතර චමල් රාජපක්‍ෂ ඇමතිතුමා ජනාධිපති ලේකම් පීබී ජයසුන්දරට, කැබිනට් සාකච්ඡාවක් අතරදීම බැන අඬගැසූ බව මාධ්‍ය වාර්තා කර තිබුණේය. ඉල්ලා අස්වෙන්නට පීබී කල්පනා කර තිබුණේ ඒ අවස්ථාවේදී බව තතු දන්නෝ කියති. ඊට පසු පාර්ලිමේන්තු රැස්වීමකදී බන්දුල ගුණවර්ධන ඇමතිතුමාද පීබීට වැරෙන් ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. එහෙත් ඒ නම කෙලින් කියන්නේ නැතිවය.

ඔය අතරේ විමල් වීරවංස ඇමතිතුමාද, ඇහැලියගොඩදී පීබීට ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. ඒ යුගදනවි ගිවිසුම ගැන ඔහුගේ පක්‍ෂය සහ අනෙකුත් කුඩා පක්‍ෂ එකතුවී තබන මහජන මන්ත්‍රණ සභාවේදීය.

‘විවෘත ආර්ථික ගමනේ උත්පාත අවධිය පහුකරලා, දැන් ඇවිල්ලා තියෙන්නේ අවපාත අවධියට. දැන් ජනවාරිවල එනවා ඩොලර් මිලියන 500ක් පළමුවෙනි කොටස ගෙවන්න ඕනේ ජනවාරි 18 වෙනිදාට. මාසයකට යනවා ඩොලර් මිලියන 300කට වඩා එක තෙල් නැවක් ගෙන්න ගන්න. ඒ 700න් ඒ 300ත් දුන්නොත් 400ට බහිනවා. අපේ පුංචි බණ්ඩා ‘ජයත් නැති සුන්දරත් නැති’ පුංචි බණ්ඩත් දන්නේ ඒ සාස්තරේ. පුංචි බණ්ඩාගෙන් නම් මේ රටට ජයවෙලාත් නෑ. කිසිම සුන්දරත්වයක් වෙලාත් නෑ. පුංචි බණ්ඩා දැක්කත් මෙලෝ වගතුවක් නෑ. මොකට තියාගෙන ඉන්නවා ද කියලා මට නම් තේරෙන්නෙත් නෑ.’

වීරවංස ඇමතිතුමා තවදුරටත් මෙසේ කිව්වේය.

‘මොකද අවුරුදු 20කට වඩා ඔය පුංචි බණ්ඩා මේ රටේ ආර්ථිකය ඔය ක්‍රමයට ගෙනගියා. අටවනවා, මොකක් හරි ෂේප්මන්ට් එකක් දානවා, ණයක් ගන්නවා, දෙනවා, උන්නැහේ දන්නවා අර ස්ටාට් වෙන්නේ නැත්නම් වාහනය කම්බි දෙක හරි පූට්ටු කරලා ස්ටාට් කර ගන්න. හැබැයි තෙල් නෑ කියලා එයා දන්නේ නෑ. එහෙම බලනවා නම් මේ අද මුහුණදෙන අර්බුදය මීට අවුරුදු ගාණකට කලින් මේ රටේ නායකයන්ට කියන්න ඕනේ’
මහින්ද රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිතුමාගේ කාලයේ අවසාන මොහොතේ විමල් වීරවංස ඇමතිතුමා පීබී ජයසුන්දර සමග මීටත් වඩා අරෝවක් ඇතිකර ගත්තේය. ඒ අවස්ථාවේදී වීරවංස මහතා පීබීව හැඳින්වූයේ ‘ආර්ථික ඝාතකයා’ නමැති භයානක වචන දෙකෙනි. ඒ කාලයේ පීබී ජයසුන්දර මුදල් අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්ය. විමල් එදා කොපමණ කෑගැහුවත් පීබීව ඉන්නා තැනින් හොලවන්නට නම් බැරිවිය. කොහොම වුණත් විමල්ගේ කතාව තහවුරු කරමින් වාගේ 2015 ජනවාරි 8 වැනිදා ඒ ආණ්ඩුවේ රොත්තම බුරුත්තම බලයෙන් පහකරන්නට ජනතාව ඉදිරියට ආවෝය.

ඊට පසු පීබී ආණ්ඩු කරළියට එන්නේ ඊටත් උඩිනි. ඒ මේ ආණ්ඩුවේ ජනාධිපති ලේකම් බවට පත්වෙමිනි. මීට පෙරත් කිව්වාක් මෙන් ජනාධිපති ලේකම් කියන්නේ සියලු රාජ්‍ය නිලධාරීන්ගේ ප්‍රධානියාය. අමාත්‍යාංශ ලේකම්ලාටත් නායකයාය.

පීබී 2019 නොවැම්බරයේදී ජනාධිපති ලේකම් හැටියට පත්වෙන කොට, මීට පෙර ඔහුට ආර්ථික ඝාතකයා යැයි කියමින් පරිභව කළ විමල් වීරවංස කිව්වේ මොකක්ද? ඒ කාලයේ ඉරිදා ලංකාදීප පත්‍රයට ඔහු දුන් සම්මුඛ සාකච්ඡාවක අඩංගු කොටස් ‘ලංකානිව්ස්වෙබ්’ වෙබ් අඩවිය උපුටා පළ කර තිබුණේය. මෙන්න ඒ කොටස්.:

ප්‍රශ්නය: ඔබ ‘ආර්ථික ඝාතකයා’ කියලා කියපු පී.බී. ජයසුන්දර තමයි අලුත් ජනාධිපති ලේකම්. මේ පත්කිරීම ඔබේ කණට ගැහුවා වගේ දැනෙන්නෙ නැද්ද?

විමල්: නෑ, ඒ තීරණය මමත් දැනුවත්ව ගත්තු තීරණයක්. එතුමා ඔය තනතුර භාරගන්න ටිකක් අදිමදි කළා. මමත් දූරකථනයෙන් කතා කරලා ඒ තනතුර බාරගන්න කියලා එතුමා දිරිමත් කළා.

ප්‍රශ්නය: ඒ තරම් උනන්දුවක්?

විමල්: ඒකට හේතුව තමයි එවකට මම ඒ විවේචනය එතුමාගේ නමින් කළාට ඒ විවේචනය එතුමාට පමණක් කරපු විවේචනයක් නෙවෙයි. ඒ විවේචනය කරන්න වුණේ එතුමාගෙ නමින්. අනිත් අතට එතුමාගේ ඒ වෙලාවේ භාවිතාවට අනුව ඒ විවේචනය මට අනුව නිවැරදි වුණත් පසුව අපි විපක්ෂයේ ඉන්නකොට එතුමා කටයුතු කරපු ආකාරය එක්ක බැලුවාම ජනාධිපති ලේකම් ධුරයේ වැඩ බාරගැනීම ගැන මගේ විරුද්ධත්වයක් කොහොමටවත් නෑ. අතීතයේ ජීවත් වූ පී.බී. ජයසුන්දර නෙවෙයි වර්තමානයේ ඉන්නේ.
ප්‍රශ්නය: ඔය ප්‍රකාශය ඇට නැති දිවෙන් කළා කියලත් කියන්න පුළුවන්?

විමල්: ඔව් ඒක ඔබට කැමති විදියකට වර්ණ ගන්වන්න පුළුවන්. මට ඒක ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි. මම කියන්නේ ඇත්ත.’

මේ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව වුණත් විමල් වීරවංසලා වගේ අය කියන දේවල් අහගෙන ඔවුන් පිටිපස්සේ යන්න අපිට පිස්සුයැ? කියා අපේ මිතුරෙකු ඇසුවේ මේ කතාව ඔහුත් දැනගෙන හිටි හෙයිනි.

‘ඉතින් දැන් විමල් බනින්නෙ මොකාටද? තමන්ම තනතුර බාරගන්න කියලා ටෙලිෆෝන් කරලා පොළඹවපු කෙනෙකුට?’ රටක් වටින ප්‍රශ්න නම් ඒවාය.

කොහොම වුණත්, දැන් ආණ්ඩුවේ මැති ඇමතිවරුන්ගේ ඒකායන උත්සාහයත්, ආණ්ඩුවට හිතැති මාධ්‍යවල ‘මහජන අවධානය වෙනතක හැරවීමේ උපක්‍රමශීලී එළඹුම’ත් පීබී ජයසුන්දර කුරුසියේ තබා ඇණ ගැසීමය. මේ විවේචකයන් මහජනතාවට පෙන්වන්න උත්සාහ කරන්නේ, ආණ්ඩුව ආර්ථික වශයෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රපාතයට ඇද දමා ඇත්තේ තනි පීබි කෙනකු විසින්ය කියාය.

ඉතින් ඔය හැටි නරක නම්, පීබී ඉල්ලා අස්වන තුරු ඉන්නේ ඇයි? කරුණු කියා දී ඔහු ධුරයෙන් ඉවත් කළ හැකි නොවැ? කරුණු කියා දෙන්නේ කාටද? ජනාධිපතිතුමාටය. පීබී ඉවත් කළ හැක්කේ කාටද? ජනාධිපතිතුමාටය. ජනාධිපතිතුමා පත්කළ පීබී එක පෑන් පහරින් ඉවත් කරන්නටත් පුළුවන් ජනාධිපතිටමය.

පුදුමය නම්, ජනාධිපතිතුමා පීබීට මොකවත් නොකිරීමය. දිලිත් ජයවීර වාසය කරන්නේ ජනාධිපතිගේ (පෞද්ගලික) නිවසේ අල්ලපු වැටේය. ඒ වාගේම දෙදෙනා අතිජාත මිත්‍රයෝය. එහෙව් දිලිත් දැන් මාස කීපයක් තිස්සේ ඉවත් කරන්නට යැයි වහෙන් ඔරෝ විවිධ කතා කිව්වත් ජනාධිපතිතුමාගේ පැත්තෙන් කිසිම පියවරක් ගන්නා බවක් නොපෙනේ. එය එහෙම සිදුවෙනවා නම්, චමල්ටවත් බන්දුලටවත් ලේ රත්කර ගන්නට වුවමනා වෙන්නේ නැත.

එහි රහස මොකක්ද? රහසක් නැත.

පීබී කියන්නේ ගෝඨාභයට අවශ්‍ය පුද්ගලයාය. පීබී ජනාධිපති ලේකම් තැනට පත්වෙන්නේ පීබීගේ බලකිරීමට නොවේ. ගෝඨාභයට පීබී වැන්නකු ඕනෑ නිසාය. එහෙම ජනාධිපති ලේකම් තනතුරට පත්වෙන පීබීට රටේ ආර්ථිකය හසුරුවන්නට ඉඩක් ලැබෙන්නේ කොහොමද? ජනාධිපති ලේකම් කියන්නේ මුදල් අමාත්‍යාංශයේ ලේකම් තනතුර වැනි දෙයක් නොවේ. මුදල් ඇමතිකමට සමාන තනතුරක්ද නොවේ.

ඒ අනුව ප්‍රශ්නය තිබෙන්නේ මෙතැනය. මේ පීබී රටේ ආර්ථිකය මෙතෙක් හැසිරෙව්වා නම්, ආර්ථිකය හැසිරූ විදිය වැරදිත් නම්, මහජන ඡන්දයෙන් පත්වුණු ඔය කියන විරෝධතාකරුවන් මෙපමණ කාලයක් කළේ මොකක්ද? ජනාධිපති ලේකම්ට ආර්ථිකය හසුරුවන්නට තියෙන අයිතිය මොකක්දැයි කැබිනට් රැස්වීමකදීවත් ඇසුවේ නැද්ද? එහෙව් නිශ්ශබ්දතාවක ගිලී සිටියා නම්, දැන් වටවී පීබීට නෙලීමේ සදාචාරය මොකක්ද?

ඒ විදියට බලනකොට, මේ උදවිය කරන්නේ මුවහමට තඩි බානවා වගේ වැඩක්ය. කුඹුර පාලු කර ඇත්තේ මුවාය. මුවා අල්ලාගන්නට බැරිය. එක්කෝ මුවා සමග ඔට්ටු අල්ලන්නට හයියක් නැත. නැතිනම් මුවාට බයය. නැතිනම් මේ සියල්ලමය. ඉතින් ඒ නිසා කරන්නේ මුවා වෙනුවට ගෙදර තියෙන මුවහමට තඩි බෑමය.

ඒ අතින් බලනවිට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අනුර ප්‍රියදර්ශන මේ සියලු දෙනාට වඩා බය නැතිව කතාකරයි.

ඔහු කියන්නේ දැන් රටේ තියෙන්නේ අරාජක කාලයක්ය කියාය.

අරාජක කාලයක් කියන්නේ මොකක්ද? ‘රජකු- නැති කාලයක් හෝ රටේ පාලනයක් නැති කාලයක්’ බව හරිශ්චන්ද්‍ර විජයතුංගගේ මහා සිංහල ශබ්දකෝෂයේ අර්ථ විවරණ දී තිබේ.

ලංකාවේ දැන් රජෙක් නැත. ඒ වෙනුවට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව ඉන්නේ ජනාධිපතිවරයාය. රටේ ආරක්‍ෂාවත් විධායකයේ ප්‍රධානත්වයත් හිමිව ඇත්තේ ජනාධිපතිටය. විධායකය කියන්නේ, රටේ එදිනෙදා පාලනය මෙහෙයවන ආයතනයටය. එහෙම කියන්නේ ව්‍යවස්ථාදායකය සහ අධිකරණය, රටේ එදිනෙදා පාලනයට ඍජුව සම්බන්ධ නොවන නිසාය.

ඉතින් ආරාජක කාලයක් කියා යාපා මන්ත්‍රීවරයා කියන විට, අපට තේරුම් ගන්නට සිදුවන්නේ, රටේ පාලනයක් නැති, රාජ්‍ය ප්‍රධානියකු නැති කාලයක් දැන් උදාවී තිබෙන බවය. එහෙම කියන්නේ අප නොවේ. අවුරුදු 27ක් තිස්සේ, ඒ කියන්නේ චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක රටේ ජනාධිපති වුණු 1994 අවුරුද්දේ පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණ මේ වන තෙක් පාර්ලිමේන්තුවේ සිටින ජ්‍යෙෂ්ඨ දේශපාලනඥයෙකි. පොහොට්ටු ලැයිස්තුවේ මන්ත්‍රීවරයෙකි. පොහොට්ටුවේම සාමාජිකයෙකි.

‘මං හිතන්නේ නෑ ලංකාවේ කිසිම දවසක මේ වාගේ බරපතළ ආර්ථික අර්බුදයක් අපි ළඟාකරගෙන තියෙනවා කියලා.’ අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා සිය ඇත්දැකීමෙන් කියන්නේ එසේය. එය බොරුවක් නොවන්නේ, රටේ හිතන මතන හැම ආර්ථික විද්‍යාඥයාම පාහේ ඒ කතාවම කියන නිසාය.

‘මේ රජයේ සියලු දෙනාටම තේරුමක් තියෙන්න ඕනෑ අපි යන මාර්ගය රටට යහපත්ද කියලා. රටට යහපත් මාර්ගයක් නෙවෙයි කියලා පේනකොට ඒ මාර්ගය හොඳයි කියලා මට කියන්න බැහැ. ලංකාවෙ කැබිනට් මණ්ඩලය ඉතාම දුර්වලයි. යස් මෑන්ලා ඉන්න බෑනෙ. හැම එකම හරි කියන පුද්ගලයා කැබිනට් එකේ ඉන්න බෑ. වර්තමාන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ඇතුළෙ නායකයාට හැම වෙලාවෙම යස් කියන පුද්ගලයො පෙළක් නෙවෙයි ඇතිවෙන්නෙ. නායකයාත් පහළට ඇවිල්ලා බලන්න ඕන මොනවද මේ කියන්නෙ කියලා. පහළ ඉන්න අයත් ඒ නායකයාට කරුණු කියන්න ඕන.’

අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපාගේ මේ කනස්සල්ල එල්ල වන්නේ කැබිනට් මණ්ඩලයට විතරක් නොවේ. එහි උඩම ඉන්නා ජනාධිපතිවරයාටය. කැබිනට් මණ්ඩලය මනා ලෙස හැසිරවීමත්, ඉන් කාර්යක්‍ෂම සේවයක් ගැනීමත් නායකත්වයේ ඉනිමක ලක්‍ෂණය. අනුර ප්‍රියදර්ශනගේ කතාවෙන් පෙනෙන්නේ ඒ වගකීම හරිහැටි ඉටු නොවන බව නොවේද?

‘පීබි දක්‍ෂ නිලධාරියෙක්. හැබැයි කණ්ඩායමක් එක්ක වැඩ කරන්න එයා කැමති නැහැ. මෙතුමා ඇතුළු නිලධාරීන්ට වගකීමක් තියෙනවා මේ රටේ ආර්ථිකය හරියාකාර දිසාවකට යොමු නොකිරීම ගැන. රට පාලනය කරන්නෙ ජනාධිපති සහ කැබිනට් එක. ජනාධිපතිතමා තමයි ප්‍රධාන නිලධාරීන් පත්කරන්නේ.’ මේ විදියට යාපා මන්ත්‍රීවරයා කියන විට, වගකීම ඇත්තේ පීබී මතම නොවන බව තවත් පැහැදිලි වන්නේ නැද්ද?

රාජ්‍ය පාලන වගකීම පහුගිය කාලයේ කොයිතරම් මගහැරුණාද හෝ වැරදියට පාවිච්චි වුණාද කියා පෙන්වා දෙන්නට හොඳම උදාහරණය අප කවුරුත් දන්නා කාබනික පොහොර ප්‍රශ්නයයි. මේ සතියේ දෙරණ රූපවාහිනියේ 360 වැඩසටහනට සහභාගි වුණු කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්‍ෂ ජෙනරාල් ආචාර්ය අජන්ත ද සිල්වා තමාගෙන් ඇසූ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු දෙමින් මෙසේ කීවේය.

ප්‍රශ්නය: කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ පරීක්‍ෂණයක් මත පදනම් වෙලා නෙවෙයි රජය මේ (කාබනික පොහොර) තීරණේ ගත්තේ කියලා කියන්න පුළුවන්ද?.

පිළිතුර: ඒක එහෙම කියන්න පුළුවන්.

ප්‍රශ්නය: නිලධාරීන් මේ වැඩේට සහාය නොදුන් බව ජනාධිපතිතුමා කියනවා.

පිළිතුර: හැම වෙලාවෙම දෙපාර්තමේන්තුව ඉඳලා තියෙන්නේ පර්යේෂණ දත්ත ආශ්‍රයෙන් තමයි. ඒ නිසා එක පාරට පර්යේෂණ දත්තත් නැතුව මේක ආපු ගමන් සමහරු බයවුණා. ඒ ගැන කතා දෙකක් නැහැ. සමහර දේවල්වලදී තේරුණා දිගු කාලින වැඩසටහනකට යා යුතු බව, එහෙම නැතුව එක පාරට ඔක්කොම වෙන්නේ නෑ කියලා. …. කාබනික පොහොර නිෂ්පාදනය සඳහා ඉලක්කයක් පළමුවනියටම තිබුණාය කියලා මම කියන්නේ නැහැ. වර්ෂයකට කාබනික පොහොර කොච්චර ඕනද කියලා ගණනය කරලා තිබුණෙත් නැහැ. මාර්තු මාසයේ මේ තීරණේ ගන්න ඉස්සෙල්ලා කවුරුත් කාබනික පොහොර හදන්න කියලා උත්සාහයක් ගත්තෙත් නැහැ.’

මාර්තු මාසයේ ඒ තීරණය ගත්තේ කවුද? කිසිම ඇමතිවරයෙක් නොවේ. ජනාධිපතිතුමා මිසක. ඇත්ත කතාව එයයි. ලංකාව එක කන්නයක් අවසානයේ සිට ඊළඟ කන්නය පටන් ගන්නා වෙලාව අතරතුර සම්පූර්ණයෙන්ම කාබනික කෘෂිකර්මාන්තයට මාරු විය යුතුයැයි කියන තීරණය ගත්තේ වෙන කිසිවෙක් නොවේ. ජනාධිපතිතුමාය. කාබනික පොහොර පමණක් පාවිච්චි කරන ලෝකයේ මුල්ම රට බවට ලංකාව පත්කරන්නට ජනාධිපතිතුමාට අහිංසක සිහිනයක් තිබුණේය. ඒ ගැන ප්‍රසිද්ධියේ කිව්වේය. ඊට පසු ගැසට් එකෙන් වැඩ පටන්ගත්තේය. ඒ සරල හා කෙටි ක්‍රමය විසින් දැන් ලංකාවට ඇතිකර තිබෙන විනාශය කොයිතරම්දැයි පැහැදිලිව පෙනෙන්නට තවත් ටික කාලයක් තිබේ. එනම් මහ කන්නයේ අස්වනු නෙළාගැනීමෙන් පසුවය.

ඒ නිසා පීබී නමැති මුවහමට තඩිබෑමේ ක්‍රීඩාවෙන් කවුරු කවුරුත් ඉවත් වුණා නම් මහජනතාවගේ සිනහවට ලක්වීමෙන් බේරී ඉන්නට ඒ අයට පුළුවන. පුළුවන් නම් කළ යුත්තේ මෙයයි. පීබී තවදුරටත් තියාගෙන ඉන්නේ ඇයිදැයි කෙළින්ම ජනාධිපතිතුමාගෙන් ඇසීමයි. ඔහු ධුරයෙන් වහාම ඉවත් නොකරන්නේ නම්, තමන් දැඩි ක්‍රියාමාර්ගයකට යන බව දැනුම් දීමයි.

අනුර ප්‍රියදර්ශන යාපා මන්ත්‍රීවරයා නම්, යම් විදියක තීරණයක් ගැනීමට හිත හදමින් ඉන්නවා වගේ පෙනේ. මේ දිනවල විසිරෙන යූටියුබ් සාකච්ඡාවකදී ඔහු මෙසේ කීවේය

.
‘ගෑස්වලට වෙච්ච දේවත් ඒ ගෑස් සමාගමේ කිසිවෙක් කියන්නේ නැහැ. වෙන රටක නම් ගෑස් සමාගමේ අධ්‍යක්‍ෂ මණ්ඩලය කන්කෙටි දෙකෙන් අල්ලලා ඇතුළට දාලා. රිමාන්ඩ් කරලා. ඒගොල්ලො මොකතුත් දන්නේ නෑ වගේ ඉන්නවා. ඒ වගේ තත්වයකට රට යනවා කියන්නේ ආරජිකභාවයට පාර කැපීමක්.’

ඊටත් වඩා බැරෑරුම් කතාව මෙසේය.

‘අපිව පොළඹවමින් ඉන්නවා විප්ලවීය දිසාවකට. වෙනදා ඒක වෙන්නේ වාසිය තකා, තනතුරුවලට වරදාන තකානෙ මිනිස්සු විප්ලවේ කොරන්නෙ. එහෙම නෙවෙයි, දැන් තියෙන්නෙ රට බේරගන්න යම් උපායමාර්ගික විප්ලවීය තීන්දු කීපයක් ගත යුතුව තිබෙනවා කියලා මගේ හිත මට කියනවා. දැන් ගෙනියන උපායමාර්ගවලින් රටට යහපතක් නොවෙනවා කියලා තේරෙනකොට අපි මොකද කරන්නෙ? මේ ආණ්ඩුවට අපි ඒක දන්නන ක්‍රමය මොකක්ද කියලා අපි කල්පනා කරනවා.’

ඒ ක්‍රමය මොකක්දැයි කියන්නට නොහැකි වුණත්, ක්‍රමය ක්‍රියාවේ යොදවනවා නම්, රටත් ඇදගෙන රටේ දේශපාලනය වේගයෙන් ප්‍රපාතය දෙස ඇදීයන ගමනවත් අඩු ගණනේ නැවැත්විය හැකිය.■