දවසකට එකක් හෝ දෙකක් බැගින් භයානක විහිළු සපයන ආණ්ඩුවේ අලුත් ම භයානක විහිළුව නම්, ‘එක රටක්-එක නීතියක්’ රටේ ඇති කිරීම සඳහා සොයා බලා නිර්දේශ ඉදිරිපත් කිරීමට ජනාධිපතිතුමා විසින් අලුතෙන් ම පත් කළ ජනාධිපති කාර්ය සාධක බලකායයි.
මුලින් ම කිව යුත්තේ මේ කාර්ය සාධක බලකායට තමන්ට පවරා ඇති කාර්යය කරන්නට සුදුසුකමක් වෙත්දැ’යි ජනාධිපතිතුමා බලයට පත් කළ ඡන්දදායකයන් හැට නව ලක්‍ෂයට වුව ද කුකුසක්, අඩමානයක් හට ගනු නිසැක බව ය.
එහෙත්, මේ කාර්ය සාධක බලකාය විසින් ද නැවතත් තහවුරු කරනුයේ, ලංකාවේ රාජ්‍ය පාලනය වූ කලි කෙතරම් විකාරයක් ලෙස ආණ්ඩුවේ නායකයන් සලකන්නේ ද යන දුක්ඛ සත්‍යයයි.
ජනාධිපතිතුමා සිය සෞභාග්‍යයේ දැක්ම ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයේ ‘එක රටක්-එක නීතියක්’ ගැන දක්වා තිබුණා ඇත්ත ය.
කරුණු කාරණා දන්නා මිනිසුන්ට නම් එක රටක් – එක නීතියක් කියන වචන යට ඇති බිහිසුණු වුවමනාව තේරුම් ගැනීම අපහසු නොවේ. ජනාධිපතිතුමාගේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයට එන්නට කලින් ද එය ව්‍යවහාර කරන ලද්දේ මේ රටේ සිංහල-බෞද්ධ ස්වෝත්තමවාදී අන්තවාදීන් විසිනි. එයින් හඟවන ලද්දේ, රටේ තිබිය යුත්තේ සිංහල බෞද්ධයන්ට අවශ්‍ය නීතිය පමණක් බවත්, දෙමළ, මුස්ලිම් වැනි ජනවර්ගයන්ට ආවේණික ‘පෞද්ගලික නීති’ යනුවෙන් නීතියේ හැඳින්වෙන නීතිවලට තවදුරටත් පැවැත්මක් නොතිබිය යුතු බවත් ය. ඇත්ත, සමහර පෞද්ගලික නීතිවල, වර්තමානයට කිසිසේත් නොගැළපෙන නීතිමය විධිවිධාන හා පරිචයන් ඇතුළත් වෙයි. ඒවා වෙනස් විය යුතු ය. එහෙත් ඒවා වෙනස් විය යුත්තේ ඒ ඒ ජනවර්ග තුළින් ම පැන නැගෙන වුවමනාවක් අනුව මිස, බහුතර ජනවර්ගය ඔවුන් පිට පටවන බලහත්කාරයක් අනුව නොවේ.
2019 නොවැම්බරය වන විට රට වසාගෙන තිබුණු ‘ශක්තිමත් පාලනයක්, එක රටක්, එක නීතියක්‘ කියන වචන යොදා ගැනුණේ වර්තමාන පාලක කණ්ඩායම සිංහාසනයට වැඩැම්මවීම සඳහා ය. යහපාලන ආණ්ඩුවේ නායකයන්ගේ බල කෑදරකම් නිසා අවුල්ව තිබුණු රට, ගොඩ ගත හැක්කේ එවැනි බලවත් නායකයකු හා එක රටක් එක නීතියක් ඇති කර ගැනීමෙන් පමණක් ය යනුවෙන් මහජනතාවද විශ්වාස කරන තත්වයකට ඒ වන විට රට පත්ව තිබුණේ ය. ඒ නිසා වර්තමාන ආණ්ඩුවේ මුඛ්‍ය පොරොන්දුවක් වූයේ, ලංකාව එක නීතියක් පවතින රටක් බවට පත් කරන බවයි. හැබැයි එහි සැඟවුණු අදහස නම්, අර පෙර කී, සිංහල බෞද්ධ ස්වෝත්තමවාදය ම ය.
ඒ කාර්ය සාධනය සඳහා යෙදවිය යුතු නියම මිනිසා ජනාධිපතිවරයා විසින් තෝරා ගනු ලැබ තිබේ.
ගලගොඩ අත්තේ ඥානසාර හිමියන් සමග ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතාගේ පයුරුපාසානකම්, මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතාගේ ජනාධිපති පාලන සමය දක්වා ම දිවේ. ඒ කාලයේ, ගාල්ලේ පිලානේ බොදු බල සේනාව සඳහා අධ්‍යාපන ආයතනයක් විවෘත කිරීමේ උත්සවයේ ප්‍රධාන අමුත්තා හැටියට ආරක්‍ෂක අමාත්‍යාංශයේ එවකට ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා ඇරියුම් ලැබීමෙන් ඒ බව තහවුරු වෙයි.
එදා සිට ආ මිතුරුකම අද එහි අග්‍රඵලය භුක්ති විඳින බව පෙනේ.
ඇත්ත වශයෙන් ම නම්, ගලගොඩ අත්තේ ඥානසාර හිමි මේ වන විට සිටිය යුතු ව තිබුණේ බන්ධනාගාරයේ ය. ඔහුට අවුරුදු හයක සිරදඬුවම් ලැබී තිබුණේ, අධිකරණයට අපහාස කිරීමේ චෝදනාවලට ය. එසේ සිරදඬුවම් විඳිමින් සිටි ඔහුට ජනාධිපති සමාවක් ලබා දුන්නේ හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ය.
අද ගලගොඩ අත්තේ ඥානසාර හිමියන් කාර්ය සාධන බලකායට පත් කිරීම ගැන මාධ්‍යවේදීන් ප්‍රශ්න කරන විට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්‍ෂයේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් ‘අපි ඕවට නෑ’ වැනි ලෙස උත්තර නොදී ලජ්ජාවෙන් මෙන් පැන යනවා රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්තිවල දකින්නට ලැබේ. ඔවුන් ඒ තරම් ලජ්ජා වෙනවා නම්, ඔවුන්ගේ නායකයා, මෛත්‍රීපාල සිරිසේන කොතරම් ලජ්ජාවට පත් විය යුතුදැයි අපට සිතා ගන්නට පිළිවන.
එහෙත්, ඥානසාර හිමි බන්ධනාගාරගතව සිටීම, මෙවැනි කාර්ය සාධක බලකායකට ඔහු පත් නොකරන්නට හේතුවක් නම් නොවේ. භාරත ලක්‍ෂ්මන් ප්‍රේමචන්ද්‍ර ඝාතනයේ වරදකරුට ද සමාව ලැබී නිවාස සංවර්ධන අධිකාරියේ සභාපති ධුරයට පත් කැරෙන කාලයක් වන අද, ඥානසාර හිමිට ද ජනාධිපති සමාවක් මෙන් ම මෙවැනි සභාපතිකමක්ද අද එක විට ලැබෙන්නට හොඳට ම ඉඩ තිබේ.
රටේ එක නීතියක් පවත්වා ගැනීම ගැන නිර්දේශ ඉදිරිපත් කරන්නට පවරනු ලැබූ පුද්ගලයා අඩු ගණනේ රටේ නීතිය නොකඩා සිටීමේ යහපත් චරිතයක් තිබිය යුතු ය. ඔහු භික්‍ෂුවක නම් අඩු ගණනේ භික්‍ෂු විනය වත් රකින කෙනකු විය යුතු ය. ඔහු බුද්ධාගම්කාරයකු නම් අඩු ගණනේ බුදුදහමේ ජීවය වන අවිහිංසාව ගැන වත් දැනුමක් පරිචයක් ඇති කෙනකු විය යුතු ය.
ඒ කිසිවක් නැති තැන?■
