විනාශය, ඝාතනය සහ අමානුෂිකත්වය හැරුණු කොට හිට්ලර්ට ආරෝපණය කළ හැකි වෙන කිසි චරිතාංගයක් හෝ දේශපාලනික ලක්ෂණයක් හෝ නැත. කොටින්ම, තව කෙනෙකුට අනුකරණය කිරීමට සුදුසු කිසිවක් නැත. ඔහු මොන පැත්තකට හරවා බැලූවත්, ඔබට පෙනෙන්නේ ඝාතකයෙකි. උන්මත්තකයෙකි. අමනුස්සයෙකි. මීට වෙනස් ඕනෑම අර්ථයක් හිට්ලර් නැමැති නාමයේ ඇතොත් උපුටා පෙන්වන්නැයි අස්ගිරියේ අනුනායකගෙන් හෝ ‘වියත් මගේ’ නායකගෙන් මුලින්ම ඉල්ලා සිටිමි.
පසුගිය දවසක, වෙඬරුවේ උපාලි නැමැති අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ අනුනායක භික්ෂු නමක් ගෝඨාභය රාජක්ෂගේ 69 වැනි උපන් දින උත්සවයට සහභාගි වෙමින් පැවැත්වූ ධර්ම දේශනාවකදී, රටේ මිනිසුන්ට අවශ්‍ය කරන්නේ හිට්ලර් කෙනෙකු නම්, ඒ හිට්ලර් බවට පත්වී රට ගොඩගන්නැයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂගෙන් ඉල්ලා සිටි බවක් වාර්තා විය. ඒ නාමය මොන සන්දර්භයක පාවිච්චි කළත්, ඒ මගින් ඇති කළ හැක්කේ අර්ථ දෙකක් පමණකි. එකක් විය හැක්කේ, ඔබ හිට්ලර් කෙනෙක් වෙන්න එපා යන්නයි. අනික වන්නේ, ඔබ හිට්ලර් කෙනෙක් වෙන්න යන්නයි.
හිට්ලර් කෙනෙකු නොවන්නැයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂගෙන් තමන් එවේලේ ඉල්ලා සිටි බවක් මේ හිමියන් දැනටත් නොකියන නිසා, අනිවාර්යයෙන්ම ඒ ‘ශ‍්‍රීමත් හිට්ලර්’ නාමය මේ හිමියන්ගේ ශ‍්‍රී මුඛයෙන් පිටවන්ට ඇත්තේ මොන අර්ථයකින් ද යන්න වටහා ගැනීම අසීරු නැත. ශාසන ඉතිහාසයෙන්ම උදාහරණයක් ගත්තොත්, ඔබ දේවදත්ත වන්නැයි කෙනෙකු යමෙකුට කියන්නේ නම්, එහි අරුත් දෙකක් තිබිය හැකි ද? ඉතින්, මිනීමරු දේශනාවක් කිරීමට අමතරව, එසේ කළ බව ප‍්‍රතික්ෂේප කරමින් දැන් මුසාවාදයකුත් දෙසාබෑම, මේ රටේ ප‍්‍රධාන සංඝ පාර්ශ්වයක මහනායක හිමිකමට පත්වීමට සිටින භික්ෂුවකට තරම් නොවන බව කිව යුතුය.
අස්ගිරි උන්නාන්සේලා මෙවැනි කතා නිතර කියති. ජාතික ප‍්‍රශ්න සම්බන්ධයෙන් මේ අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ නායක-අනුනායක හිමිවරුන් මෙන්ම, සංඝ කාරක සභා ආදි සියල්ල මගිනුත් රටට දේශනා කළ දේවල් තවමත් ජනතා මතකයේ තිබේ. අඩු වශයෙන් දළදා මාළිගාව ඉදිරිපිට පුංචි පාරවත් ජනතා සුභසිද්ධිය සහ ජනතාවගේ සෞඛ්‍ය ආරක්ෂාව තකා විවෘත කිරීමට මේ කියන පාර්ශ්වය තවමත් මාරාන්තික ලෙස විරුද්ධත්වය ප‍්‍රකාශ කොට සිටීමෙන් තමන්ගේ ජනතා-විරෝධී රදළ දැක්ම ඇති පදම් ප‍්‍රදර්ශනය කොට තිබේ.
හිට්ලර් ජන ඝාතකයෙකු බවට පත්කළ, දේශපාලනික සහ සමාජයීය හේතුවලට අමතරව, ඔහුගේ පුද්ගල ස්වභාවය සහ මනෝභාවය ගැන, කීර්තිමත් මනෝ විද්‍යාඥයන් විසින් අධ්‍යයන රාශියක් කොට තිබේ. එයින් එක් අංශයක් පමණක් පාඨකයාගේ සහ අර කියන අනුනායක භික්ෂුවගේත්, ‘වියත් මගේ’ නායකවරයාගේත් දැන ගැනීම සඳහා මෙහි සඳහන් කරමි.
හිට්ලර්ගේ පියා හිට්ලර් කුඩා කාලයේ ඔහුට සැලකුවේ ඉතා නපුරට ය. සමහර දවස්වල කස පහරවල් පනහකටත් වැඩි දඬුවම්වලට මේ පියා හිට්ලර් භාජනය කොට ඇත. අවසානයේ පියාගේ කස පහරවල් ඉදිරියේ නොහඬා ඉන්නට හිට්ලර් පුරුදු විය. ඔහු නොහඬා කෙළේ, පියාට ඉත සිතින් වෛර කිරීමයි. මේ පියා කවුද?
ඒ පියාගේ මව, එනම් හිට්ලර්ගේ ආච්චි, ගෘහ සේවිකාවකි. ඈ සේවය කෙළේ, ධනපති යුදෙව් ව්‍යාපාරිකයෙකුගේ නිවසේ ය. අවිවාහකව සිටි ඈ හදිසියේ ගැබ් ගත්තාය. හිට්ලර්ගේ පියා උපදින්නේ එහි ප‍්‍රතිඵලයක් වශයෙනි. මැරෙන තෙක්, මේ දරුවාගේ පියා කවුදැයි අර ගැහැනිය හෙළි කෙළේ නැත. ඔහුගේ උප්පැන්නයේ පියෙකු ගැන සඳහනක් නැත. එහෙත් මේ දරුවාගේ අධ්‍යාපනය (විශ්වවිද්‍යාලය දක්වා) සහ වෙනත් සියලූ වියහියදම්, ඔහු විවාපත් වන තෙක්ම දැරුවේ, අර කියන යුදෙව් ජාතික ව්‍යාපාරිකයා ය.
දැන්, මේ පියාගෙන් දස වද විඳින පුංචි හිට්ලර් ගැන සිතා ගන්න. පියා කෙරෙහි වන වෛරය සමස්ත යුදෙව් ජාතිය කෙරෙහි යොමු වීම පුදුමයක් ද? හිට්ලර් සැලකුණේ ‘ආර්ය’ වංශිකයෙකු වශයෙනි. යුදෙව්වන් සැලකුණේ, ‘අනාර්යයන්’ වශයෙනි. එදා යුරෝපයේ යුදෙව්වෙකු යනු දැඩි සමාජ ගර්හාවට (දැන් මෙන්ම) ලක්වූ ජාතියකි. දැන්, තමාගේ ‘ආර්ය’ ලේ පිළිබඳ බරපතළ සැකයක් ඇතිව ඇතිදැඩි වන හිට්ලර්, යුදෙව්වන් කෙරෙහි යුරෝපා සමාජයේ පොදුවේ පැවති ඉහතින් කී ඓතිහාසික විරෝධයත් පාවිච්චියට ගනිමින් තමාගේ පෞද්ගලික වාඩුවත් පිරිමසා ගැනීමට බැලීම අස්වාභාවික නැත. එහිදී, තමා යුදෙව්වෙකු නොවන බව ලෝකයාට ඔප්පු කිරීමට ඔහුට උදක්ම අවශ්‍ය විය. ඒ සඳහා තිබුණු හොඳම ක‍්‍රමය වුණේ, යුදෙව්-විරෝධයක් හිතින් ගෙන, හැකි තාක් යුදෙව්වන් ඝාතනය කිරීමයි. ඒ අනුව, යුද්ධයට කිසි සම්බන්ධයක් නැති යුදෙව් ජාතිකයන් 60 ලක්ෂයක් (මහල්ලන් සහ ළමුන් ද ඇතුළුව) ඔහු ඝාතක කඳවුරුවල පිහිටි ගෑස් කාමරවලට යවා මැරුවේය. වැඩිම ඝාතන සංඛ්‍යාවක්, එනම් 11 ලක්ෂයක් ඝාතනය කෙළේ පෝලන්තයේ පිහිටි අවුෂ්විට්ස් ඝාතක කඳවුරේ ය. මා මේ කඳවුර නැරඹීමට දෙවතාවක් ගොස් තිබේ. ඒ දෙවතාවේම මට දැනුණු මිනී ගඳ සහ ඔක්කාරය, ඉහත කී අනුනායක හිමියන්ටත් දැනෙන්ට සැලැස්විය හැකි ක‍්‍රමයක් විණි නම් මොන තරම් අගේදැයි ඔහුගේ ප‍්‍රකාශය ඇසීමෙන් මගේ සිතට වන්නේය.
කෙසේ වෙතත්, වෙඬරුවේ උපාලි භික්ෂුවගේ දේශනාව ගැන මම පුදුමයට පත්නොවෙමි. මුලින්ම මා නිර්දේශ කරන්නේ, මෙවැනි භික්ෂූන්, භික්ෂූන් වශයෙන් නොව, මනුෂ්‍යයන් වශයෙන් මුලින්ම පුනරුත්ථාපනය කළ යුතුව ඇති බවයි. බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සමස්ත ධර්ම ස්කන්ධයටම මොහු සම්බන්ධයෙන් මේ දක්වා එය කළ නොහැකි වී ඇති බව මේ ප‍්‍රකාශයෙන් ස්ඵුට වෙයි. එබැවින්, අඩු වශයෙන්, 8 පංතියේ ප‍්‍රජාචාරය පොතවත් දැන් මොහුට පාඩම් කිරීමට සැලැස්විය යුතුව තිබේ.
කෙසේ වෙතත් මේ ආශ‍්‍රයෙන් ප‍්‍රධාන කරුණු තුනක් අප වෙන් කොට හඳුනා ගත යුතුව ඇත. එකක් වන්නේ, ලංකාවේ භික්ෂූ සාසනයේ පිරිහීම පිළිබඳ කාරණයයි. දෙවැන්න වන්නේ, එම පිරිහීම සමස්ත සමාජයේ මනෝභාවයක යම් නිරූපණයක් නොවන්නේ ද යන්නයි. තෙවැන්න වන්නේ, ඒ කරුණු දෙකම ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමින්, ඒකාධිපතියෙකු බිහි කර ගැනීම සඳහා වන දේශපාලනික ව්‍යාපෘතියක් මේ වන විටත් දියත්ව ඇත් ද යන්නයි.
මේ හිමියන් තමන්ගේ උපන් දිනයේදී එවැනි ප‍්‍රකාශයක් කළ බව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පිළිගනී. එහෙත් එම ප‍්‍රකාශයේ සැබෑ අරුත, ඔහුට අනුව, රට විනයගත කිරීමේ හැකියාවක් ඇති නායකයෙකු පත්කර ගැනීමේ අධ්‍යාශයලූ. හිට්ලර් ජර්මනිය විනයගත කෙළේ කෙසේද යන්න ඔහු මුලින්ම අපට කියා දිය යුතුව තිබේ. ඊළඟට, බුදුන් වහන්සේ ධර්ම දේශනා කෙළේත් ප‍්‍රඥාවන්තයන්ටලූ. දැන්, තමා වැනි ප‍්‍රඥාවන්තයෙකු මේ කියන භික්ෂුවගේ දේශනාව නිවැරදිව වටහාගෙන ඇති බවත්, අනිත් මෝඩයන් පොට පටලවාගෙන ඇති බවත් ගෝඨාභය කියයි. (මේ ගෝඨාභයට කවුරු හෝ දිරච්ච ලණු දෙන බව පෙනේ. ගැඹුරු දේශනාවක් වශයෙන් සැලකූ අභිධර්මය බුදුන් දේශනා කෙළේ තව්තිසා දිව්‍ය ලෝකයට වැඩම කරමිනි. ඒ තම මෑණියන් වෙනුවෙනි. නිර්වාණය සඳහා අවශ්‍ය කරන සකල ධර්මය ඔහු දේශනා කෙළේ හුදීජනයා වෙනුවෙනි).
රටක් විනයගත කිරීමේ හැකියාව ඇති, දැඩි මතධාරී, එහෙත් ජන ඝාතකයන් නොවන කිහිප දෙනෙකු, කෙනෙකුට අවශ්‍යම නම්, ඉතා මෑත ඉතිහාසයෙන් සොයා ගත හැකිය. ඒ, සිංගප්පූරුවේ ලී ක්වාන් යූ සහ මැලේසියාවේ මහතීර් මොහොමඞ් ය. රටවල් වශයෙන් ඒ දෙක අපට ඉතා ආසන්න ය. ජර්මනිය භූගෝලීය වශයෙන් පමණක් නොව, හිට්ලර්ගේ ඉතිහාසය සම්බන්ධයෙනුත් ඊට වඩා ඈත ය. එසේ තිබියදී අල්ලපු ගෙදර ආදර්ශය අමතක කොට වඩාත් ඈතට ගොස් හිට්ලර් කෙනෙකු ගැනම යමෙකු කියන්නේ නම්, ඒ කතාවේ තිබිය හැක්කේ එක අරුතක් පමණි. එහි නිසැකවම තිබෙන්නේ, ඔබ නිකංම අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයෙකු වශයෙන් සිටියදී පවා සුදු වෑන්වලින් එදා පෑ ඒ පෙළහර, මේ රටේ ජනාධිපති පදවියට පත්ව ඊටත් වැඩියෙන් පෙන්වා, මේ රට මකවන්න යන්නයි.
මේ අතර ඩලස් අලහප්පෙරුමත් ගෝඨාභය ගැන චරිත සහතිකයක් දී තිබේ. එය, අර කියන භික්ෂුවගේ චරිත සහතිකයම වෙනත් වචනවලින් සහ වෙනත් ආකාරයකින් ඉදිරිපත් කිරීමකි. එහි ‘හිට්ලර්’ යන වචනය සඳහන්ව නැත. එහෙත්, ගෝඨාභය යනු මස්මාළු තියා උම්බලකඩවත් නොකන ගුණවතෙකැ යි ඩලස් අලහප්පෙරුම අපට කියයි. ඔහුගේ දැන ගැනීම සඳහා ලෝක නායකයන් තුන් දෙනෙකු ගැන දළ විස්තරයක් කිරීමට කැමැත්තෙමි. එක් කෙනෙක් මස් මාළු කෑවේය. මත්පැන් බීවේය. නොනවත්වා සිගරට් බීවේය. ගැහැනුන් දෙන්නෙකු තියාගෙන සිටියේය. තව කෙනෙක්, අධික ලෙස මත්පැන් බීවේය. දවල් වන තෙක් නිදාගත්තේය. හොර ගෑනු තියාගෙන සිටියේය. තුන්වැන්නා, පදක්කම් ලත් රණවිරුවෙකි. මස්මාළු තියා උම්බලකඩවත් නොකෑවේය. එකම ගැහැනියකට මැරෙනකල් ආලය කෙළේය. පළමුවැන්නා, ඇමරිකානු ජනාධිපති ෆ‍්‍රෑන්ක්ලින් රූස්වෙල්ට් ය. දෙවැන්නා බි‍්‍රතාන්‍ය අගමැති වින්ස්ටන් චර්චිල් ය. තෙවැන්නා, ලෝකය විනාශ කළ, අස්ගිරි පාර්ශ්වයේ සහ ගෝඨාභයගේ වීරවර ඇඩොල්ෆ් හිට්ලර් ය.
හිට්ලර් ගැන ඔවා දෙන විට, එම හිට්ලර් අවසානයේ (සමස්ත ලෝකය පැත්තකින් තිබියේවා) ජර්මනියට පමණක් ඉතිරි කොට ගිය ලෞකික උරුමය පවා හිමියන් නොදන්නවා විය යුතුය. මුළු ලෝකයම අල්ලා ගැනීමට ගිය හිට්ලර් අවසානයේ විනාශ වන විට, එතෙක් තනි රටක් වශයෙන් තිබුණු ජර්මනිය, බටහිර ජර්මනිය සහ නැගෙනහිර ජර්මනිය වශයෙන් දෙකට කැඩුණි. එය යළි එක්සත් කර ගැනීමට අවුරුදු හැත්තෑවක්ම ගියේය.
දැන්, මේ භික්ෂුව ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ උපන් දිනය දවසේ මෙවැනි දේශනාවක් කරන්නේ ඇයි? වර්තමාන යහපාලන ආණ්ඩුව ගැන පොදු කලකිරීමක් සාමාන්‍ය ජනතාව අතර මේ අවස්ථාවේ තිබේ. ඊට බොහෝ කරුණු හේතු වෙතත්, ඉන් එක් ප‍්‍රධාන චෝදනාවක් වන්නේ, මේ ආණ්ඩුව පණ නැති එකක් බව ය. ඒ තත්වය තුළ, විවිධ කතා මාර්ගයෙන්, දැඩි පාලකයෙකු පිළිබඳ අදහසක් එහෙන් මෙහෙන් මතු වෙනු දක්නට ලැබේ. මේ මනෝභාවය සමග, රාජපක්ෂ පාලන කාලයේ ගෝඨාභයගේ දැඩි චර්යාව පිළිබඳ ප‍්‍රසාදයකුත් ආලේප කරමින් තිබේ. ගෝඨාභය සහ ඔහුගේ ‘වියත් මග’ පසුගිය මාස ගණනාවක සිට මේ මුට්ටිය විවිධ වේශයෙන් දැම්මේය. ඉහත කී භික්ෂුව මෙවර එය හෙළුවෙන්ම කෙළේය. ඇත්තෙන්ම ඔහුට අප ස්තුතිවන්ත විය යුතුය. මන්ද යත්, ‘වියත් මග‘ සහ ගෝඨාභය වැනි ප‍්‍රපංච හරහා, අවස්ථාවක් ලදොත්, අනාගතයේ ලංකාව ගෙන යනු ඇත්තේ මොන දිසාවකට ද යන්න, වචන සිය දහස් ගණනින් පැහැදිලි කර දීමට අපට පැවරී තිබුණු දුෂ්කර කර්තව්‍යය, මේ භික්ෂුව තනි වචනයකින් රටට පැහැදිලි කර දුන් නිසා ය. ඔබ වහන්සේට නිවන් සුව අත්වේවාෟ හිට්ලර්ටත් එසේම වේවා
