19 වැනි ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථා සංශෝධනය පදනම් කරගෙන ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සභාපති, ජිඑල් පීරිස් සහ ලංකාවේ සිටි අපකීර්තිමත්ම අගවිනිසුරුවරයා වන සරත් නන්ද සිල්වා යන දෙදෙනා විසින් ඉහළට ඔසොවා ඇති සංවාදය මුළුමනින්ම පුස් වෙඩිල්ලකි. පදනමක් නැති විකාරයකි.
19හි ඇති අවුල ගැන ඔවුන් ගෙනෙන තර්කවලට කිසිම නෛතික පදනමක් ඇත්තේ නැත. නිහාල් ජයවික්රම මහතා විසින් හුදෙකලාව නැගූ තාක්ෂණික කාරණයක්, ඔහුගේ මස්සිනා වන ජීඑල් පීරිස් (නිහාල් ජයවික්රම හා ජීඑල් පීරිස් විවාහ කරගෙන සිටින්නේ තෝමස් අමරසූරියගේ දියණියන් දෙදෙනෙකි.) මල් වෙඩිල්ලක් කොට අහසට යවන්නට තැතනුවත් එහි ඇත්තේ පුස් වෙඩිල්ලක් බව, එම තර්කයට ප්රතිපක්ෂව මේ වන විට ඉදිරිපත් තිබෙන නීතිමය හා අනෙකුත් තර්කවලින් පැහැදිලිව පෙනෙයි. ඒ නිසා, 19වැනි ව්යවස්ථා සංශෝධනයේ සිදුරක් ඇද්ද යනුවෙන් සමහරුන් නිර්මාණය කරන ව්යාජ ප්රශ්නයට ඇත්තේ ඍජු පැහැදිලි පිළිතුරකි. එනම් ‘ කිසිසේත් නැත’ යන්නයි.
මේ මොහොතේ 19හි එල්ලෙන්නට ඒකාබද්ධ විපක්ෂයටත්, එහි නායක මහින්ද රාජපක්ෂටත් සිදුවුණේ ඇයි? පිළිතුර සිත්ගන්නාසුලූ එකකි.
ඉදිරි ජනාධිපතිවරණය මුල් කොට ගෙන ඒකාබද්ධ විපක්ෂය තුළ, කවුරුත් නොසිතූ විරූ අවුලක් නිර්මාණය වී තිබේ. මහින්දගේ සහෝදර ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, තමා ජනාධිපති අපේක්ෂකයා වන බව කියමින් ප්රචාරක ව්යාපෘතිය පටන්ගෙන බොහෝ කල්ය. මුල් අවස්ථාවේ පෙණ දමමින් ඉස්සෙන රත්වුණු කිරිහට්ටියක් මෙන් ඉහළට ආ ගෝඨාභයගේ චාරිකාව, දැන් නිසි වෙලාවට ගින්දර නොවැටුණු කිරි හට්ටියකට සිදුවන්නාක් මෙන් පෙණත් නැතිව නිකම්ම කිරි බැස යන්නට පටන් ගෙනය. ඒ අතරේ සිය සහායට කැඳවා ගත් හිටපු හමුදා නායකයෝ කිහිපදෙනෙක්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ප්රචාරක ව්යාපෘතියට හිට්ලර් පන්නයේ ත්රස්ත මුහුණුවරක් එකතුකළ අතර, ඇසු ඇසූවන් බියවද්දන මරණීය තර්ජන එල්ල කරන තත්ත්වයකට එම ව්යාපෘතිය පත් කළෝය. ඒ අතර, වාසුදේව නානායක්කාර, තිස්ස විතාරණ, දිනේෂ් ගුණවර්ධන වැනි ඒකාබද්ධයේම පෙර පෙළ නායකයෝ එළිපිටත්, වක්රවත් ගෝඨාභයගේ ගමනට සිය විරෝධය පළකළහ. අවුල තවත් ඉදිරියට ගෙනයමින්, කුමාර වෙල්ගම ඒ අවලාද වේදිකාවටම ගෙන ආවේය. අවසානයේ මහින්දානන්ද පැටලූණු අතර, ඒකාබද්ධය තුළ වර්ධනය වෙමින් පවතින දේශපාලන විනාශය ඉවෙන් මෙන් තේරුම් ගත් මහින්ද රාජපක්ෂ මැදිහත්වී සිය බලය යොදා මේ කතාබහ මර්දනය කරන තැනටම තත්ත්වය දරුණු විය. ඒ අතර, ජනාධිපති අපේක්ෂක හැටියට පස්දෙනකු ගැන සලකා බලමින් සිටින බවත්, නියම අපේක්ෂකයා තෝරන්ගේ ජනාධිපතිවරණය ආසන්නයේ බවත් කියන්නට, නැතිනම් එතැනට පසුබසින්නට, මෙතෙක් ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ ව්යාපෘතියේ කලඑළියේ සිටි උදය ගම්මන්පිළ වැන්නන්ට පවා සිදුවිය. මේ නිසා, දැන් ඒකාබද්ධය තුළ තිබෙන්නේ ඉදිරි ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකත්වය පිළිබඳ පුදුමාකාර අවුලකි. එක පැත්තකින් එය රාජපක්ෂවරුන් අතර සීතල යුද්ධයක් වන විට, අනෙක් පැත්තෙන් ඔවුන් හා පක්ෂයේ අනෙක් නායක ස්තරයන් අතර ගැටුමක් බවට පත්වී තිබේ. හැමදාම රාජපක්ෂ කෙනකු අපේ නායකයා විය යුතු නැතැයි කියන තැනකට කුමාර වෙල්ගම වැන්නන් තල්ලූවී සිටින්නේ මේ ගැටුමේ ප්රතිඵලයක් හැටියටය. තත්ත්වය, මේ ආකාරයෙන්ම ඉදිරියට පැවතියා නම්, මේ වන විට ජනාධිපතිවරණය හත් ගව්වක් දුර තිබියදීම ඒකාබද්ධය බලවත් අවුලක කිඳී යන්නට හොඳටම ඉඩ තිබුණි.
වාසනාවකට, 19හි තාක්ෂණික ප්රශ්නයක් ගැන ලියූ නිහාල් ජයවික්රමගේ ලිපියක් මතුවන්නේය. ගෙඟ් ගහගෙන යන්නා තණකොළ ගසෙත් එල්ලෙන්නා සේ මේ තාක්ෂණික කාරණාව ඉදිරියට දමාගන්නට ජීඑල් පීරිස් ඇතුළු පිරිස කල්පනා කරන්නට ඇත. ඒ හරහා මහින්ද රාජපක්ෂ ඉදිරියට ගැනීමෙන් පක්ෂය තුළ ඇති ඇනකොටාගැනීම්වලට යම් ආකාරයකින්වත් පිළිතුරක් දිය හැකි බවට ඔවුන් කල්පනා කරන්නට ඇත.
19හි අවුලකින් මහින්ද රාජපක්ෂ ඉදිරියට ගැනීම නිසා බලවත්ම පහර වැදුණේ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂටය. අතිවිශාල මුදල් කන්දරාවක් වියදම් කරමින්, ඉතාමත් සුඛෝපභෝගී කාර්යාල සංකීර්ණ මිලදී ගනිමින්, තරු පහේ හෝටල්වල සම්මන්ත්රණ පවත්වමින් ගොඩනගාගෙන ආ ගෝඨාභය ප්රචාරක ව්යාපෘතියේ වලංගුභාවය මේ නිසා ක්ෂණයෙන් බිඳවැටිණ. අනෙක් අතින්, ගෝඨාභයට අපේක්ෂකත්වය ලබාදීම සම්බන්ධයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ පවුල තුළ පසුගිය කාලයේ ඇතිව තිබුණු විචිකිච්ඡුාව අනුව, ගෝඨාභය තරගයෙන් විසිකිරීමට ඔවුන්ට තිබුණු වුවමනාවද මේ ක්රියාකලාපය තුළ පිළිබිඹු වන්නේය. දැන් යළිත් කියැවෙන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ නමයි. ඔවුන්ට අනුව, ඊළඟ ජනාධිපතිවරයා වන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ නොව මහින්ද රාජපක්ෂය.
එහෙත්, 19 පිළිබඳ අවුල ඒකාබද්ධයට අවාසිවන අන්දමට විසඳීමට නියමිතය. ඒ එහි කිසිම පදනමක් නැති නිසාය. එවිට, යලිත් මහින්ද රාජපජෂගේ ජනාධිපති අපේක්ෂකභාවයේ රැුස් සිඳි යනු ඇත. නැවතත් අපේජෂකයවකු හොයායන්නට ඒකාබද්ධයට සිදුවනු ඇත. ඒ අවස්ාවේ ගෝඨාභය රාජපජෂ ඉදිරියට ආවත්, ඒ එන්නේ, මේ මොහොතේ ඔහුට සිදුවුනු දේශපාලන තුවාල සහිතවය. වෙනත් ආකාරයකට කිවහොත්, තමාගේ සහෝදරයාගෙන්ම විශාල දේශපාලන පහරක් කා තුවාල වුණු පුද්ගලයකු හැටියටය. ඒ අවස්ථාව, පක්ෂය තුළ දැනටත් ඇති ප්රතිවිරෝධයන් සිය දහස් ගුණයකින් නැවතත් ඇවිළෙන අවස්ථාවක් වනු නියතය.
19හි එල්ලීමෙන් කැපීපෙනෙන අනෙක් අප්රසන්න කාරණය වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ නොනැසී පවතින බල තණ්හාවයි. 19 ප්රශ්නයක් ගැන ඉඟියක් ලැබුණු වහාම ඔහු අලූත් උනන්දුවකින් මෙන් ජනාධිපතිවරණ අුපේක්ෂකයකු බවට වහා පත්විය.
බලයේ සිටියදී අතිවිශාල රැස්වළල්ලක් විහිදුවාලමින් තමාත් තම පරපුරත් වෙනුවෙන් රටේ සියලූ සම්පත් හැකි සෑම අයුරකින්ම අපයෝජනය කළ දේශපාලකයකුට, සිතාගන්නටවත් බැරි මොහොතක, සිතාගන්නටවත් බැරි කෙනකු අතින් පරාජය වන්නට සිදුවීම ඓතිහාසික පසුබෑමකි. එනිසාම, බලය සඳහා ඇති අසීමාන්තික තණ්හාව, මසුරුකම මහින්ද රාජපක්ෂගේ ජීවිතයෙන් අදටත් ගිලිහී ගොස් නැත. අනාගතයේදී විවිධාකාර නඩු හබවලදී තමන්ටත් තම පවුලේ අයටත් විඳින්නට සිදුවන ගැහැටවලින් ගොඩයෑමේ එකම ක්රමය ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ හඳුනන්නේද හැකි ඉක්මනින් බලය යළි ඩැහැගැනීමය. 19 කතාබහ හමුවේ දැන් යළිත් ඇවිළී ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂගේ මේ අපිරිසිදු බල තණ්හාවයි. රටේ ජනාධිපතිවරයකුව සිට පරාජය වී කුරුණෑගල දිස්ත්රික්කයෙන් නැවතත් නිකම්ම නිකම් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරයකු හැටියට එන්නට තරම් පුද්ගලයකු පහත වැටෙන්නේ මේ බල තණ්හාව නිසාය. රාජපක්ෂවරුන් හැර අන් සරණක් නැතැයි අදහන, ඒකාබද්ධ විපක්ෂයේ සකල ජනතාවම මේ තත්ත්වයන් ගැන නැවතත් සලකා බැලිය යුතුය.
ඒ අතර, 19න් මහින්ද ජනාධිපති කිරීමේ අලූත් සටන, ඒකාබද්ධය මෙතෙක් ගෙන ආ අසාර්ථක මහජන උද්ඝෝෂණවලම තවත් දිගුවක් හැටියට දැකිය හැකිය. 2015 බලයෙන් ගිලිහී සුළු කාලයක් ඇතුළත, මහින්ද සුළඟ නමින් අවුළුවන ලද, සිය පාක්ෂිකයන් අවදිව හා බලාපොරොත්තු සහගතව තබාගැනීමේ ක්රියාකලාපයේම දිගුවකි ඒ. පසුගි ය පළාත් පාලන මැතිවරණයේදී ඔවුන්ගේ ඡුන්ද ව්යාපාරය මෙහෙයවන ලද්දේ කෙටි කලකින් මහින්ද අගමැති කරවන ඉලක්කයක් දෙමින්ය. පහළ මට්ටමේ සාමාන්ය ඡුන්දදායකයෝ මහින්ද අගමැති කරවන වුවමනාවෙන් ඡුන්දය දුන්හ. එහෙත්, ආණ්ඩුව පෙරළුණේ නැත. ආණ්ඩු පෙරළීමේ පෝය කිහිපයක් ම ගෙවී ගිය නමුත්, පළමු වෙඩිමුර දහයක් පහළොවක් පත්තු වුණ නමුත්, මහින්ද රාජපක්ෂ අගමැති වන බවක්, ඒකාබද්ධයේ බලය තිබෙන ආණ්ඩුවක් පිහිටැවෙන බවක් පෙනෙන්නට නොතිබුණි. අන්තිම සටන වුණේ, පාර්ලිමේන්තුවේ විපක්ෂ නායකකම ඩැහැගැනීමය. ඒ සඳහා පත්තුකරන ලද වෙඩිලිද සම්පූර්ණයෙන්ම පුස් වෙඩිලි බවට පත්විය. දැන්, 19 හරහා බලාපොරොත්තු වන්නේ, ඉහත සියලූ අවස්ථාවන් ගිලිහී යෑම නිසා උකටලීව සිටින තම ඡන්දදායකයන්ට හපාගෙන සිටින්නට අලූත් චූවිංගම් එකක් සැපයීමටය. එයද තව ටික දිනකින් නිකම්ම නිකම් රබර් කෑබැල්ලක් වීමට නියමිතය.
මහින්ද රාජපක්ෂ මහතාට තුන්වැනි වරකට ජනාධිපති ධුරයට ඉල්ලන්නට බැරි බව පැහැදිලිය. ඒ සඳහා ශ්රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසන්නට අවශ්ය නැත. එසේම, ජීඑල් පීරිස් කියන ලෙස කිසිම කෙනකුට ශ්රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියට ගිහින් අහවල් කාරණය ගැන අර්ථ නිරූපණ ඉල්ලා සිටින්නට බැරිය. ඒ බලය ඇත්තේ, ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ 129 අනුව ජනාධිපතිවරයාටම පමණි. දිසා අධිකරණයට ගොස්, මේ තත්ත්වය ගැන අර්ථ නිරූපණයක් ඉල්ලන තැන දක්වා යා හැකියැයි කියන තර්කයද ජීඑල් පීරිස් මහතාගේ මනෝ විකාරයකි. එහෙත් එහි ඇති භයානකකම වන්නේ, ජීඑල් පීරිස්, සරත් නන්ද සිල්වා වැනි පුද්ගලයන් කියන බොරු විශ්වාස කරන යම් ජනතාවක් හෝ සිටීමය. ඒ බොරු කිසිවක් ගැන තමන්ගේ දැනුමෙන් හෝ, දැනුමැතියන්ගෙන් නොවිමසාම පිළිගෙන, කර උඩ තියාගෙන මිනිත්තුවක් ගානේ ජපකරන මාධ්ය භාවිතයක් ලංකාවේ තිබීමය.x