විරෝධතා පාලනය කරන්න අවශ්‍ය ආයුධය දැන් ජනාධිපති අතට අරගෙන
ජනාධිපති නීතිඥ, ආචාර්ය ජයම්පති වික්‍රමරත්න

ජනාධිපතිවරයා පසුගියදා හදිසි නීති රෙගුලාසි පැනෙව්වා. මේ තත්වය පැහැදිලි කරන්න පුළුවන්ද?

අගෝස්තු 30 වැනිදා ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශයෙන් ප්‍රකාශයක් කරලා කිව්වා අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය සැපයීම පිළිබඳව හදිසි රෙගුලාසි නිකුත් කරලා තිබෙනවාය කියලා, මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනතේ 2 වැනි වගන්තිය යටතේ. ඒ වාගේම 5 වැනි වගන්තිය යටතේ හදිසි රෙගුලාසි ප්‍රකාශ කර තිබෙනවාය කියලා. එහි තිබෙනවා ‘ii වගන්තිය’ යටතේ නියෝග නිකුත් කරලා තියෙනවාය කියලා. ඊළඟට එම වගන්ති ක්‍රියාත්මක වන ආකාරයත් කියලා තියෙනවා. ඒත්, කොහේවත් මේකේ පැහැදිලි කරලා කියලා නැහැ, හදිසි නීතිය හෝ හදිසි අවස්ථාවක් ප්‍රකාශ කළාය කියලා.

සාමාන්‍යයෙන් ආණ්ඩුවක් හදිසි නීතිය ප්‍රකාශ කරනකොට, ඒ බව පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කරලා ඊට බලපෑ හේතුත් පැහැදිලිව රටට දක්වනවා. නමුත් මේ සැරේ එහෙම කිව්වේ නැහැ. ඒ නිසා මුළු රටම පාහේ හිතුවේ, මේ මගින් අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය මිල හා බෙදාහැරීම සඳහා මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනතේ යම් රෙගුලාසියක් පනවන්න ඇතිය කියලා.

බැලූ බැල්මට මේ වගන්තිය සාමාන්‍ය අහිංසක පෙනුමක් තියෙන රෙගුලාසියක්. ඒ නිසා බොහෝ අය හිතන්න ඇති මේ වගේ වෙලාවක ඒකේ කිසි වරදක් නැහැ කියලා. විරුද්ධ පක්‍ෂයටත් පැය විසිහතරකට වැඩි කාලයක් ගියා ඇත්ත වශයෙන් තේරුම් ගන්න මොකක්ද මේ වුණේ කියලා. දේශීය සහ විදේශීය මාධ්‍යයන්වල කියලා තිබුණා ආහාර හදිසි අවස්ථාවක් හෙවත් ‘ෆුඩ් ඉමර්ජන්සි’ එකක් ප්‍රකාශ කළා කියලා. බැලූ බැල්මට පෙනෙන්නේ ආහාරවලට සීමාවූ යම් හදිසි ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත්තා කියලා තමයි. නමුත් රටට තේරුණේ නැති දේ තමයි, මෙසේ කිරීමෙන් මුළු රටේම සම්පූර්ණ හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කරලා තියෙනවාය කියලා.

මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනතේ 2(1) උප වගන්තියේ තියෙනවා රටේ හදිසි තත්වයක් ඇතිවුණාම ජනාධිපතිවරයාට පුළුවන්ය කියලා, ‘මහජන ආරක්‍ෂාව හෝ මහජන සාමය ඇතිකරගැනීම සඳහා හෝ ජනජීවිතයට අත්‍යවශ්‍ය සැපයීම් සහ සේවාවන් තහවුරු කරගැනීම සඳහා එම පනතේ ‘2 වැනි කොටස’ (PART II) යටතේ ප්‍රකාශනයක් නිකුත් කරන්න’.

ඒ ප්‍රකාශනයේ විශාල නෛතික බලපෑමක් තියෙනවා. ඒ තමයි, එවැනි අවස්ථාවක හදිසි නීතිය මගින් රට පාලනය කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට පුළුවන් වෙනවා. පාර්ලිමේන්තුවේ පනත් සම්මත කරන්නේ නැතිව හදිසි නීති මගින් පනතකින් කරන්න පුළුවන් හැම දෙයක්ම කරන්නට ඔහුට හෝ ඇයට බලයක් ලැබෙනවා. ඒ නිසාම ආණ්ඩුවක් මේවා සාමාන්‍යයෙන් ආවාට ගියාට පාවිච්චි කරන්නේ නැති විධිවිධාන.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 155(3) යටතේ එවැනි හදිසි නීති රෙගුලාසි නිකුත් කළ විට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව හැරෙන්නට වෙනත් ඕනෑම නීතියක ප්‍රතිපාදන අබිබවා යන්නට ඒවාට පුළුවන්. මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනතේ සමහර වගන්ති, විශේෂයෙන් 3 වැනි කොටස යටතේ තියෙන වගන්ති ක්‍රියාත්මක කරන්න හදිසි නීතිය ප්‍රකාශ කිරීමක් අවශ්‍ය වෙන්නේ නැහැ. උදාහරණ වශයෙන් 12 වැනි වගන්තිය යටතේ සන්නද්ධ හමුදා කැඳවන්න පුළුවන්. 16 වැනි වගන්තිය යටතේ ඇඳිරි නීතිය පනවන්න පුළුවන්. 17 වැනි වගන්තිය යටතේ යම්කිසි සේවයක් අත්‍යවශ්‍ය සේවයක් හැටියට ප්‍රකාශයට පත්කරන්න පුළුවන්. ඒවා කිරීමට මේ 3 වැනි කොටසට අවශ්‍ය නැහැ, හදිසි නීති අවස්ථාවක් ප්‍රකාශයට පත්කිරීමට.

දැනටත් මාසයකට වරක් ජනාධිපති සන්නද්ධ හමුදාව කැඳවලා ගැසට් එකක් ප්‍රකාශයට පත්කරනවා. ඒ මේ යටතේ වෙන්න ඇති…

අන්න හරි. ඒක කරන්නේ මේ 3 වැනි කොටස යටතේ. එතකොට හදිසි නීතිය ප්‍රකාශනයක් අවශ්‍ය නැහැ.

එහෙනම් මහජන ආරක්‍ෂක පනතේ 2 වැනි කොටස ක්‍රියාත්මක කළ විට ඇතිවන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාමය ප්‍රතිඵලය කුමක්ද?

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 155(2) වගන්තිය තුළ තියෙනවා මේකේ බලපෑම මොකක්ද කියලා. එනම් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව හැරෙන්නට ඕනෑම නීතියක් අබිබවා යන්නට, ඕනෑම නීතියක් සංශෝධනය කරන්නට, යම් පනතක තියෙන යම් ප්‍රතිපාදනයක බලාත්මකභාවය අත්හිටුවන්නට පුළුවන් මේ හදිසි නීතිය මගින්.

මොකක්ද මේකේ තියෙන භයානකකම?

එතකොට පාර්ලිමේන්තුවට යන්න අවශ්‍ය නැහැ. පාර්ලිමේන්තුවේ පනත් කෙටුම්පත් සම්මත කරන්න අවශ්‍ය නැහැ. පනතක් හැටියට සම්මත කරන්නෙ නැති වුණාම, බලාත්මක කිරීමට පෙර ඒ පනත් කෙටුම්පතේ තිබෙන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථානුකූලභාවය විමර්ශනය කිරීමට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. කෙනෙකුට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියට ගිහින් අභියෝග කරන්න අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. පනත් කෙටුම්පත ගැන පාර්ලිමේන්තුව තුළ සාකච්ඡාවක් සිදුවන්නේ නැහැ. පනත් කෙටුම්පතේ වගන්තිවල තියෙන යම් දෝෂ පෙන්වා දෙන්න මන්ත්‍රීවරුන්ට අවස්ථාවක් ලැබෙන්නේ නැහැ. වගන්තිය ඊට වඩා හොඳට තිබිය යුත්තේ මෙසේයැයි පෙන්වා දෙන්නට අවස්ථාවකුත් නැහැ.

හදිසි නීතිය යටතේ රෙගුලාසි නිකුත් කළාම ඒවා අවලංගු කරගන්නට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට යන්න බැරිකමක් නැහැ, නමුත් ඒ යන්න වෙන්නේ සාමාන්‍ය මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් මගින්. අපි දන්නවා එවැන්නක අවසාන තීන්දුව එනකං දීර්ඝ කාලයක් යනවා. ඒ වෙනකොට අවශ්‍ය හානිය වෙලා ඉවරයි.

මේ 2 වැනි වගන්තිය යටතේ ජනාධිපතිවරයා කළ ප්‍රකාශය අනුමත කරගත යුතුයි පාර්ලිමේන්තුව තුළින්. වර්තමාන ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයක් තියෙන නිසා ඒක කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැහැ.

නමුත් ආණ්ඩුව මීට පෙර දිගටම කිව්වේ කොවිඩ් වසංගතයට මුහුණ දීමට හදිසි නීති පනවන්නේ නැති බව..

2020දී කොවිඩ් ව්‍යසනය පැතිරුණාට පස්සේ ආණ්ඩුව කියා සිටියා අපි මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනත පාවිච්චි කරන්නේ නැහැ, හදිසි නීතිය පාවිච්චි කරන්නේ නැතිව අපිට මේක කරන්න පුළුවන් කියලා. 2020 මාර්තු 3 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරියා. ඊට පස්සේ හදිසි නීතිය දැම්මා නම්, එහෙම විසුරුවා හරින ලද පාර්ලිමේන්තුව ඒ හදිසි නීති ප්‍රකාශය අනුමත කිරීමේ කාර්යය සඳහා නිරායාසයෙන් කැඳවෙනවා. නැවත කැඳවුණු පාර්ලිමේන්තුව හදිසි නීතිය බලපවත්නා තාක් කල් දිගටම පවතිනවා. නමුත් ඒ පාර්ලිමේන්තුව තුළ තමන්ට බහුතරයක් තිබුණේ නැති නිසා ආණ්ඩුව ඒක කළේ නැහැ.

දැන් පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක් තියෙද්දීත්, තමන්ට ඕනෑම නීතියක් සම්මත කරගන්න පුළුවන් වෙලා තියෙද්දීත්, හදිසියේම හදිසි නීතිය දාලා තියෙනවා.

ඊළඟට ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශයෙන් කළ ප්‍රකාහයේ මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනතේ 2 වැනි කොටස (පාර්ට් ටූ) කියනවා වෙනුවට රෝම ඉලක්කම් ‘ii වගන්තිය’ දාලා තියෙනවා. එවැනි වගන්තියක් ඒ ආඥා පනතේ නැහැ. ඒක හිතාමතා කෙරුවාද නීතිය දන්නේ නැතිව කළාද කියන්න අමාරුයි.

පහුගිය කාලේ ආණ්ඩුවට පුළුවන්කම තිබුණා තමන්ට ඕනෑම නීතියක් පාර්ලිමේන්තුවෙන් සම්මත කරවාගන්න. විපක්‍ෂය ඉල්ලා සිටියා වසංගතය පිළිබඳ නීති ගෙනෙන්න, අපි සහයෝගය දෙන්නම් කියලගා. ටීඑන්ඒ මන්ත්‍රී සුමන්තිරන්, ‘හදිසි මහජන සෞඛ්‍ය පනත’ කියලා පනත් කෙටුම්පතක් ගෙනාවා, 2021 අප්‍රේල් 23 වැනිදා, පෞද්ගලික මන්ත්‍රී පනත් කෙටුම්පතක් හැටියට. එහි තියෙනවා මහජන සෞඛ්‍ය හදිසි තත්වයක් ප්‍රකාශ කිරීමට අවශ්‍ය වගන්ති සියල්ල.

ආණ්ඩුවට වුවමනා නම් හදිසි පනතක් ගෙනෙන්නත් පුළුවන්. 19 වැනි සංශෝධනයෙන් හදිසි පනත් ගෙනෙන්න තිබුණු විධිවිධානය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් අයින් කළා. 20 වැනි සංශෝධනයෙන් හදිසි පනත් ගෙනෙන්න තියෙන අවස්ථාව ආපහු ගෙනෙන්න හදනකොට ආණ්ඩුවේම හවුල්කාර කුඩා පක්‍ෂ ගණනාවක් ඒකට විරුද්ධ වුණා. අන්තිමේදී එකඟ වුණේ, කාරණා දෙකකට පමණක් සීමා වෙලා හදිසි පනත් ගෙනෙන්නට පුළුවන් කියලා. එනම් ජාතික ආරක්‍ෂාව සහ ආපදා කළමනාකරණය වෙනුවෙන් පමණක් කියලා. ඒ නිසා ආණ්ඩුවට දැන් වුණත් පුළුවන් හදිසි පනත් කෙටුම්පතක් ගෙනල්ලා දවසකින් දෙකකින් සම්මත කරගන්න. නමුත් ඒක කරන්නේ නැතිව, හදිසි නීතිය මගින් රට පාලනය කරන්න තමයි උත්සාහ කරන්නේ. ඒක ඉතාම පැහැදිලියි.

වර්තමාන රජය තමන්ට එන විවේචන හා විරෝධතා පාලනය කරන්නට තිබෙන නැඹුරුතාව නිසා අපිට හිතන්න පුළුවන්, මේ ප්‍රකාශ කළ හදිසි නීතිය පාවිච්චි කරාවි කියලා, එවැනි විරෝධතා නීති විරෝධී කරන්න සහ වෙනත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විරෝධතා සියල්ල අඩපණ කරන්න.

ආණ්ඩුවේ ජනප්‍රියතාව අද දවසින් දවස හීනවෙනවා බලවත් ලෙස. ආණ්ඩුවේ ප්‍රධාන හවුල්කරුවන් පවා අද ආණ්ඩුව ආරක්‍ෂා නොකරන තත්වයක් තියෙනවා. මෙවැනි කෙටිකාලයක් තුළ මේ ආකාරයට ජනප්‍රියතාවෙන් හීනවුණු ආණ්ඩුවක් ඉතිහාසයේ නැති තරම්.

1953 මේ මහජන ආරක්‍ෂක ආඥා පනත ගෙනා දවසේ පටන් ඇත්ත අවශ්‍යතාවක් තිබුණා වුණත්, හැම ආණ්ඩුවක්ම අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට වඩා හදිසි නීතිය තියාගෙන හිටියා පමණක් නෙවෙයි, එය අනවශ්‍ය කාරණාවලට පාවිච්චි කරලා තියෙනවා. ජේආර්ගෙ ආණ්ඩුව කාලේ ලුණු හැදීම ගැන පවා හදිසි රෙගුලාසි ප්‍රකාශ කළා.

තමන්ට විරුද්ධ අදහස් නොඉවසීමේ මේ ආණ්ඩුවේ තිබෙන නැඹුරුතාව අනුව අපිට හිතාගන්න පුළුවන් ජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී අයිතිවාසිකම් මර්දනකය කිරීමට එය ඉිදිරියේදී පාවිච්චි කරාවිය කියලා.

ඒ කියන්නේ ජනාධිපති තමන්ට විරුද්ධ ක්‍රියාකාරකම් මර්දනය කරන්න අවශ්‍ය ආයුධය දැන් අතට අරගෙන තියෙනවා කියන එකද?

ඔව්. වසංගතය පාවිච්චි කරලා ඒ ආයුධය තමන්ගේ අතට අරගෙන තියෙනවා. අවුරුදු එකහමාරක් තිස්සේ හදිසි නීතිය අපිට අවශ්‍ය නෑ කිය කිය ඉඳලා, අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය සම්බන්ධයෙන් පැනවිය හැකි වෙනත් ඕනෑ තරම් නීති සහිත සාමාන්‍ය පනත් තියෙද්දී, ඕනෑ නම් දවසකින් දෙකකින් නීති හදන්න පුළුවන් තරම් පාර්ලිමේන්තු බලයකුත් තියෙද්දී, හදිසි නීතිය ගෙනාවේ ඒ නිසායි. හදිසි පනත් ගෙනඒමට බලයත් 20 වැනි සංශෝධනයෙන් තියෙද්දී තමයි මේක ගෙනාවේ.

නීති පැනවීමට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක බලයකුත් තියෙද්දී පවා ඒක පාවිච්චි කරන්නේ නැතිව, පාර්ලිමේන්තුවේ බලයත් ජනාධිපති අතට ගැනීමක් නෙවෙයිද මේ?

අන්න හරි, පාර්ලිමේන්තුවේ ඒ බලය පාවිච්චි කරන්නෙ නැතිව ගාලු මුවදොර තමන්ගේ කාර්යාලයේ සිට ජනාධිපති දැන් නීති හදනවා. පැහැදිලිවම මෙයින් පාර්ලිමේන්තුව අවප්‍රමාණ කරලා තියෙනවා.■