පොහොර, කෘමිනාශක සහ වල්නාශක තහනම සෞභාග්‍යයේ දැක්මට පටහැනිය දෝෂ සහිතය

■ මහාචාර්ය රොහාන් සමරජීව

සාකච්ඡාවකින් තොරව පසුගිය සතියේ සම්මත කරනු ලැබූ, පොහොර, කෘමිනාශක සහ වල්නාශක ආනයනය වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි තහනම් කිරීමේ කැබිනට් පත්‍රිකාව මගින් ශ්‍රී ලංකාවේ කෘෂිකාර්මික ප්‍රතිපත්තියේ සම්පූර්ණ විපර්යාසයක් සිදුවෙයි. පාරිභෝගිකයන්ට, ගොවීන්ගේ ජීවනෝපායට සහ කෘෂිකර්මයට සහ ඊට සම්බන්ධ ක්ෂේත්‍රවල ආයෝජන කළ අයට එමගින් වන බලපෑම අතිවිශාල ය.
20 වැනි සංශෝධනය මගින් පාර්ලිමේන්තුව බාල්දු කළා වුවද, මෙවන් භාරධුර පෙරළියක් සම්බන්ධයෙන් එය මුළුමනින් නොතකා හැරීම සහ විශේෂඥතාව ඇති රජයේ ආයතන නොසලකා හැරීම වරදකි. කෘෂිකර්මය බෙදා ඇති විෂයයක් බැවින්, තෝරාපත් කරගත් සභිකයන් නොමැති වුව ද, පළාත් සභාවල අදහස් විමසිය යුතුව තිබිණි. තමන්ගේ ආයෝජන කෙරෙහි බලපෑම් ඇතිවූවන්ගේ පෞද්ගලික දේපළ සම්බන්ධයෙන් පවරාගැනීමේ බලපෑමක් ඇතිවීම නිසා, මූලික අයිතිවාසිකම් ආරක්ෂකයා සහ සාධාරණත්වය පවත්වාගෙන යන්නා වශයෙන් අධිකරණයේ බලයට ද ඉල්ලීම් කිරීමට සිදුවිය හැකි ය.

වෙනසට ජනවරමක් නැත
කැබිනට් පත්‍රිකාව අසාමාන්‍ය එකකි. යෝජිත ක්‍රියාමාර්ගය පිළිබඳ සම්පූර්ණ සාධාරණීකරණය රඳවා ඇත්තේ ජනාධිපතිවරයාගේ මැතිවරණ ප්‍රකාශනය මත ය. අධ්‍යයනයන්, කමිටු වාර්තා, ආදිය පිළිබඳ කිසිදු සඳහනක් නැත.
මැතිවරණ ප්‍රකාශනයක පොරොන්දුවල දුර්වල අත්තිවාරම මත ජාතික ප්‍රතිපත්ති ගොඩනැගීම මෝඩකමකි. සෑම මැතිවරණ ප්‍රකාශනයක ම විවිධාකාර වූ පොරොන්දු ඇත. ඡන්දය යනු මෙම ප්‍රතිපත්ති හැම එකක් ම හොඳින් සලකා බලා අනුමත කිරීමක් ද?
මැතිවරණ ප්‍රකාශනයක මූලික අරමුණ වන්නේ එය ඉදිරිපත් කරන අපේක්‍ෂකයාට හෝ දේශපාලන පක්ෂයට හෝ ඡන්දය දීමට පුරවැසියන් ඒත්තු ගැන්වීම යි. දෙවැනි අරමුණ විශේෂිත ක්‍රියා සඳහා සාධාරණීකරණයක් ලබා ගැනීම යි. මැතිවරණ ප්‍රකාශන සැකසීම විද්‍යාත්මක හෝ ක්‍රමානුකුල හෝ නොවන අතර දේශපාලනික වෙයි.
මැතිවරණ ප්‍රකාශන සැකසීමේ ක්‍රියාවලියකට සම්බන්ධව සිටි අය එම ක්‍රියාවලියේ පවතින පාරාන්ධතාව පිළිබඳව සාක්ෂි දරනු ඇත. එක දිනක පිළිගත් දේ අනෙක් දිනයේ අතුරුදන් විය හැකි අතර “අවසන් කළ” පසුව පවා අලු‍ත් වගන්ති සහ කොන්දේසි අද්භූත ලෙස ඇතුළත් විය හැකි ය. අදහස් ලබා ගැනීම, උපදේශන පැවැත්වීම සිදුකළා වුවද, අවසානයේ තීරණ ගැනීම කරනු ලබන්නේ අපේක්ෂකයාගේ සහෘදයන් ටික දෙනෙකු විසින්ය. බොහෝ විට මැතිවරණ ප්‍රකාශනයක් යනු දිශානතිය සහ ප්‍රමුඛතා සැකසුම පිළිබඳ දර්ශකයකි. මැතිවරණ ප්‍රකාශන සැකසීමට යොදාගන්නා පක්ෂග්‍රාහී සහ පාරාන්ධ ක්‍රියා පටිපාටිය නිසා වැරදි සහ ක්‍රියාත්මක කළ නොහැකි පොරොන්දු නොවැළැක්විය හැකි ය.
කැබිනට් පත්‍රිකාවේ වෙනත් කිසිදු සාධාරණීකරණයක් නැති නිසා ඒ ගැන සොයා බැලිය යුතු වෙයි. උපුටා දක්වා ඇති කොටස් මත සම්පූර්ණයෙන් රඳා පැවතීම වෙනුවට මම මූලාශ්‍රයට ගියෙමි. මැතිවරණ ප්‍රකාශනයේ භාෂාව සමඟ යෝජිත ක්‍රියා මාර්ග නොගැළපෙයි.
එබඳු සුරක්ෂිත ආහාර සඳහා මහජනයාට ඇති අයිතිය සහතික කිරීම සඳහා මීළඟ වසර දහය තුළ ශ්‍රී ලංකාවේ සමස්ත කෘෂිකර්මය කාබනික පොහොර භාවිතය සඳහා ප්‍රවර්ධනය කෙරෙයි. මේ සඳහා කාබනික පොහොර නිෂ්පාදනය වේගවත් කරනු ලැබේ.
■ කෘෂිකාර්මික ප්‍රජාව නැවත පණ ගැන්වීම සඳහා දැනට පවතින පොහොර සහනාධාර ක්‍රමය විකල්ප ක්‍රමයක් මගින් ප්‍රතිස්ථාපනය කළ යුතුව ඇත. නව ක්‍රමය යටතේ අකාබනික සහ කාබනික පොහොර යන දෙවර්ගය ම ගොවීන්ට නොමිලේ ලබාදෙනු ඇත. සම්පූර්ණයෙන් කාබනික පොහොර යොදා ගන්නා ක්‍රමයක් වෙත ක්‍රමානුකුලව මාරුවීමට ඔවුන් ප්‍රවර්ධනය කරනු ඇත.
■ සාම්ප්‍රදායික ගොවිතැනේ නියුතු ගම්මාන, කාබනික පොහොර පමණක් භාවිත කරන තත්ත්වයට පරිවර්තනය කිරීම සඳහා සහාය ලබාදීමේ ක්‍රමයක් හඳුන්වා දෙනු ඇත.
මෙම භාෂාවේ සඳහන් වන්නේ ලංකාවාසීන්ගේ ආහාරවල ආරක්ෂාව පිළිබඳව ය. එසේ වුව ද, තහනම පුරවැසියන් පරිභෝජනය කරන දේ සඳහා පමණක් නොව සියලු‍ වගාවන් සඳහා යොදාගන්නා පොහොර සහ රසායනික සඳහා බලපායි. අකාබනික පොහොර නොමිලේ ලබාදීම ද පොරොන්දුවකි. පරිවර්තනය සිදුකරනු ලබන්නේ දශකයක කාලයක් තුළදී ක්‍රමිකවය. ක්‍රියාකාරකම් සිදු කරන්නේ “පවතින ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳව ගැඹුරු අධ්‍යයනයකින් පසුව නව කෘෂිකාර්මික ප්‍රතිපත්තියක් හඳුන්වා දෙනු ලැබීමේ” සන්දර්භය තුළ ය. “කන්නයෙන් කන්නයට වෙනස්වන ප්‍රතිපත්ති” හෙළා දැකීම මගින් මෙම පොරොන්දුවට පසුබිම සකසා තිබේ.
දැනට පවතින ප්‍රතිපත්ති සහ අත්දැකීම් සමාලෝචනයක් මත පදනම් වූ ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් නැත. වෙනත් රටවල අත්දැකීම් ගැන විශ්ලේෂණයක් නැත. ප්‍රතිපත්තිය සමග සියල්ල වෙනස් කළේ කන්නයකින් නොව එක සතියකිනි. එමෙන් ම, ඉතා ම වැදගත් වන්නේ වසර දහයක ක්‍රියාවලිය මාස කිහිපයකට හැකිලීම යි. ක්‍රමානුකුලව නොව එක වරම ය. අකාබනික පොහොර නොමිලේ දෙනවා වෙනුවට කර ඇත්තේ තහනමකි. සාම්ප්‍රදායික ගම්වලට සීමා වනවා වෙනුවට සියලු‍ අංශවලට බලපාන පරිදි ප්‍රතිපත්තිය ක්‍රියාත්මක කෙරේ. යෝජිත තහනම සෞභාග්‍යයේ දැක්මට අනුකූල නැත.

කාර්ය පටිපාටිමය වශයෙන් දෝෂ සහගතය
පුළුල් බලපෑමක් සහිත ප්‍රතිපත්ති වෙනසක දී සැලකිල්ල සහ පරිස්සම අවශ්‍ය ය.
කැබිනට සංදේශය කියන පරිදි මෙම වෙනසින් යහපත් දේ බොහොමයක් සිදුවෙයි. අපගේ ආහාරවලට ‘වස විස’“ කලවම් වී ඇති බවට නැවත නැවත කීම නිසා, රසායනික පොහොර සහ කෘමිනාශකවලින් ඈත්වන ප්‍රතිපත්තියකට බොහෝ පාරිභෝගිකයන් සහයෝගය දෙනු ඇත. එසේ වුව ද, ඔවුන් ඉහළ මිල සහ ඒ සමගම එන බඩු හිඟය නොපිළිගනු ඇත. සංචාරකයන්හට සේවා සපයන හෝටල් “කැත පලතුරු” භාර නොගැනීමට ඉඩ ඇත. විශාල ලෙස අඩු වූ අස්වැන්න සහ/හෝ නිෂ්පාදන වියදමට වඩා ඉහළ මිලකට තම නිෂ්පාදන විකුණා ගැනීමට නොහැකි වීම පිළිගැනීමට වගාකරුවන් කැමති නොවනු ඇත. ශුද්ධ ප්‍රතිලාභ ගැන නිකම් කතා නොකර ඒවා පැහැදිලිව පෙන්වා දිය යුතු ය.
වගාවන්ට සූදානම් කිරීම සඳහා හෝ දැනටමත් වගා කොට ඇති බෝග සඳහා හෝ ඔවුන් කළ ආයෝජනය, ප්‍රතිපත්තියේ හදිසි ආපසු හැරවීම නිසා නාස්ති වීම ගැන ලොකු මෙන්ම කුඩා වගාකරුවන් නොසතුටට පත්වනු ඇත. රටේ පැවති නීතියට අනුකූල ගිවිසුම්වලට එළඹුණු නමුත්, දැන් ඔවුන්ගේ භාණ්ඩ වරායෙන් නිදහස් කර ගැනීමට නොහැකි වන ක්ෂේත්‍රයේ අනෙකුත් සහභාගිවන්නන් ද මෙම ප්‍රතිචාරයේ කොටස්කරුවන් වනු ඇත. පාඩු අවම කර ගැනීමට තම ව්‍යාපාරික පුරුදු ගළපා ගැනීමට හානියට පත්වන පාර්ශ්වයන්ට හැකි වන පරිදි, ප්‍රමාණවත් කාලයක් ප්‍රතිපත්ති හෝ නීති හෝ වෙනසකට පෙර ලබා දිය යුතු ය යන්න ආණ්ඩුවක සාමාන්‍ය දැනීම විය යුතු ය.
ප්‍රතිපත්ති වෙනසකින් යහපතක් විය හැකිවා මෙන් ම හානියක්ද සිදුවිය හැකි ය. වෙනත් රටවල හෝ එම රටේ ම හෝ අදාළ සිදුවීම් පිළිබඳව සොයා බැලීම ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනයේ සහ ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී පවතින සම්ප්‍රදායකි. අවදානම් තක්සේරුව, සම පාර්ශ්වීය බලපෑම් හඳුනාගැනීම සහ අහිතකර ප්‍රතිවිපාක මගහැරීම සඳහා නීති පරිස්සමින් ව්‍යුහගත කිරීම, අවශ්‍ය විශේෂඥ දැනුම සහිත රජයේ නිලධාරීන් මගින් හෝ පිටස්තර උපදේශකයන් මගින් හෝ සිදුකළ හැකි ය. ජාත්‍යන්තර දූරකථන සේවා නිදහස්කරණයට 2003 දී ආණ්ඩුව කටයුතු කරන විට අපි හොංකොං (ආසියාවේ වඩාත් ම නිදහස් ආර්ථිකය) සහ ඉන්දියාව (මග හැරිය යුතු වැරදි පියවර හඳුනාගැනීම සඳහා) ඇතුළු රටවල පූර්ව අත්දැකීම් අධ්‍යයනය කළෙමු.
සම්පූර්ණ කාබනික කෘෂිකර්මයට යොමුවන පළමු රට බවට ශ්‍රී ලංකාව පත් කරන බව ජනාධිපතිතුමා ප්‍රකාශ කළේ ය. අන්තර් ජාලයේ මෙම විෂය පරීක්ෂා කර බලන ඕනෑම කෙනෙකුට පෙනී යන්නේ සම්පුර්ණ කාබනික ගොවිතැනට යොමු වීමේ අභිලාෂය සහෝදර සාක් රටක් වන භූතානය 2008 දී ප්‍රකාශ කොට ඇති බවයි. එමෙන් ම, එරටෙහි අත්දැකීම් ස්වාධීන විද්වතුන් විසින් තක්සේරු කරනු ලැබ ඇති අතර සමානයන්ගේ සමාලෝචනයට ලක්වන විවෘත විද්‍යා ප්‍රකාශනයක් වන PLOS ONE ශාස්ත්‍රීය සඟරාවේ 2018 දී එය පළ වී ඇති බව යි. එහි උපුටනයක සඳහන් වන්නේ:
‘කාබනික කෘෂිකර්මය සැලකෙන්නේ කෘෂිකර්මය වඩාත් තිරසාර කිරීමේ උපාය මාර්ගයක් වශයෙනි. 100% කාබනික ගොවිතැනට යොමු වූ ලෝකයේ පළමු රට වීමේ අභිලාෂකාමී ඉලක්කය භූතානය වැළඳගත්තේ ය. භූතානයේ ගොවිබිම්වල මෑත කාලීන දත්ත විශ්ලේෂණය කළ විට අපට පෙනීගියේ කාබනික භෝග අස්වැන්න සාමාන්‍යයක් වශයෙන් සාම්ප්‍රදායික අස්වැන්නට වඩා 24%කින් අඩු බව යි. අස්වැන්නේ මෙම අඩුව මත පදනම් වෙමින්, 100%ක් කාබනික වීමට පරිවර්තනය කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියේ බලපෑම් අප විසින් තක්සේරු කරන ලද්දේ, කෘෂිකාර්මික කලාප, භෝග පෝෂ්‍ය පදාර්ථ සහ ක්ෂේත්‍ර මෙහෙයුම් ඇතුළත් කරගත් භූතානයේ කෘෂිකාර්මික ක්ෂේත්‍රයේ විස්තරාත්මක නියෝජනයක් සහිත ආර්ථිකය පුරා ගණනය කළ හැකි සාමාන්‍ය සමතුලිතතා ආකෘතියක් උපයෝගී කර ගනිමිනි. මෙම මුල පිරීම ආරම්භයේ පැවති කෘෂි රසායනික මත වූ අඩු රඳා පැවැත්ම සලකා බලමින් වුවද, අපට පෙනී ගියේ භූතානයේ දළ දේශීය නිෂ්පාදනයේ සැලකිය යුතු අඩුවක්, විශේෂයෙන් කෘෂිකාර්මික නොවන කුටුම්බවල සුබසාධනයේ විශාල හානියක් සහ ආහාර සුරක්ෂිතතාවට අහිතකර බලපෑමක් සිදුව ඇති බව යි.’
මෙයින් නිගමනය කළ යුත්තේ වෙනත් කිසිදු රටක් සම්පූර්ණ කාබනික කෘෂිකර්මයට නො යා යුතු බව ද? නැත. මෙම ශාස්ත්‍රීය විශ්ලේෂණය මත පමණක් සියලු‍ නිගමනයන් පදනම් කළ යුතුද? නැත. අන් අයගේ අත්දැකීම් ගැන සොයා බැලීමේ අරමුණ වන්නේ ඒවායින් ඉගෙන ගැනීම යි. එමගින් පාරිභෝගිකයන්, වගාකරුවන් සහ ක්ෂේත්‍රයේ සිටින වෙනත් අය මත පැටවෙන අයහපත් බලපෑම් අවම කිරීමට සහ දේශීය තත්ත්වයන්ට වඩාත් උචිත වන ලෙස ප්‍රතිපත්තිය සැලසුම් කිරීමට උත්සාහ නොදැරීම වගකීම් රහිත ක්‍රියාවකි.
පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී අතුරලියේ රතන හිමියන්ගේ බල කිරීමෙන් පසුගිය රජය ක්‍රියාත්මක කළ කාබනික වගා ප්‍රවර්ධන වැඩ සටහනෙහි ව්‍යසනය නිසා රට තුළ වුව ද පූර්ව දැනුම ඇත. එය අවසන් වූයේ මහජන මුදල් විශාල ලෙස නාස්ති කරමින් සහ එය ක්‍රියාත්මක කළ සේමා ආයතනය ද වසා දැමීමෙනි. එයින් පාඩම් ඉගෙන ගැනීමට වත්මන් රජය කටයුතු කළ හොත් ඒ සියල්ල නාස්ති වූවා වන්නේ නැත.
පසුබසින්නට සහ වෙනස් කරන්නට සිදු වූ පාම් ඔයිල් තහනමෙන් ද ආණ්ඩුව එතරම් දෙයක් ඉගෙනගෙන නැති බව පෙනෙන්නට තිබේ. අදාළ හැම අමාත්‍යාංශයකම අදහස් ලබා ගැනීමට සහ එකඟතාවක් ඇතිකර ගැනීමට කැබිනට් පත්‍රිකාවක් අදාළ සියලු‍ ඇමතිවරුන් වෙත ලබාදීම සාමාන්‍ය ක්‍රියා පටිපාටිය යි. පසුබසින්නට සහ වෙනස් කරන්නට සිදුවීම මෙම ක්‍රියා පටිපාටිය අනුගමනය නොකිරීමේ ප්‍රතිඵලය යි.
මෙම සම්පූර්ණ තහනම බලපාන්නේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ පරිභෝජනය කරන ආහාර ද්‍රව්‍ය සඳහා පමණක් නොවේ. අමාත්‍යංශ ගණනාවක් යටතේ ඇති විෂය ක්ෂේත්‍ර කෙරෙහි එය බලපායි. ශාක පත්‍ර අපනයනය වැනි ආහාර නොවන ක්ෂේත්‍ර කෙරෙහි එය විනාශකාරී විය හැකි ය. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුව සහ අපනයනකරුවන්ගේ සංගමය සමග මගේ ආයතනය ක්‍රියාත්මක කළ, යුරෝ ගැප් වැනි ප්‍රමිතීන් යටතේ වගා කරන ලද, වේගයෙන් වර්ධනය වන, පලතුරු සහ එළවළු අපනයනයේ ගෙල සිඳීම එමගින් සිදුවිය හැකි ය. එබඳු සමපාර්ශ්වීය බලපෑම්වල ප්‍රතිඵල සම්බන්ධයෙන් පියවර ගැනීම තෝරා ගැනීමට ව්‍යවස්ථාදායකයට හැකියාව ඇත. එසේ වුව ද, අඩු තරමින් එම කාරණා සැලකිල්ලට ගත යුතු ය. මෙම කැබිනට් පත්‍රිකාවේ එවැන්නක් සිදුකොට නැත.

කළ යුතු වන්නේ කුමක් ද?
ආණ්ඩුව කැබිනට් පත්‍රිකාව ක්‍රියාත්මක කිරීම අත්හිටුවිය යුතු අතර ආහාර සුරක්ෂිතතාව සහ පරිසර සංරක්ෂණය සහතික කිරීමේ අරමුණු සපුරා ගැනීමට ප්‍රායෝගික ක්‍රමවේද නිර්දේශ කිරීම සඳහා, පිටස්තර විශේෂඥයන් ද සම්බන්ධ කර ගැනීමේ බලය ඇති අන්තර් අමාත්‍යාංශ විශේෂඥ කමිටුවක් පත් කළ යුතු ය. යෝජිත වෙනසේ ඇති සංකීර්ණතාව සහ සමපාර්ශ්වීය බලපෑම් සැලකිල්ලට ගත් විට හොඳ ම දේ නියමු ව්‍යාපෘතියක් ක්‍රියාවට නැගීම යි. දීප ව්‍යාප්ත වැඩ සටහන සැලසුම් කළ යුත්තේ එම අධ්‍යයනයන් මත පදනම් වෙමිනි.
ආණ්ඩුව වගකීමෙන් කටයුතු නොකරන්නේ නම්, විපක්ෂය තේරීම් කාරක සභාවක් හෝ අඩු තරමින් පාර්ලිමේන්තුවේ විවාදයක් ඉල්ලා සිටිය යුතු ය. පාර්ශ්වකරුවන් තමන්ගේ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනය කිරීමට සහ අනීතිකව කටයුතු කිරීමට විරුද්ධව අධිකරණය ඉදිරියට යා යුතු ය. ආණ්ඩුකරණය ඉගෙන ගන්නා උදවියගේ අත්හදා බැලීම් උදෙසා අපගේ ආහාර සැපයුම සහ කෘෂිකර්මයේ යෙදෙන්නන්ගේ ජීවනෝපාය බිල්ලට දිය නොහැක.■