■ ප්‍රියන්ජිත් ආලෝකබණ්ඩාර
වෙළඳ ප්‍රචාරණ ක්ෂේත්‍රයේ අත්දැකීම් නිවේදක වෘත්තියට එන්න හේතුවෙන්න ඇති..
ඒ කාලේ ලංකාවටම තිබුණේ වෙළඳ ප්‍රචාරණ ආයතන 10ක් විතර. පාසලෙන් ඉවත්වෙච්ච ගමන්ම වාගේ මම පයනියර් වෙළඳ ප්‍රචාරණ ආයතනයට සම්බන්ධවෙලා වැඩකළා. නිවේදකයෙක් වෙන්න පසුබිම සකස් වෙන්නේ එතැනින්. මම එතැන ගුවන් විදුලියට හා පුවත්පත් දැන්වීම්වලට කොපි ලිව්වා. පයනියර් ආයතනයේ හිමිකරු රංජිත් පලන්සූරිය ‘සිරිබෝ අයියා’ චිත්‍රපටියේ නිෂ්පාදක. ඒ නිසා චිත්‍රපටිවල ප්‍රචාරක වැඩ සෑහෙන්න එතැනට ආවා. ඒ කාලේ චිත්‍රපටි ගැන විනාඩි 15ක ප්‍රචාරක වැඩසටහනක් ගුවන් විදුලියේ ප්‍රචාරය වුණා. ගැමුණු විජේසූරිය, බණ්ඩාර කේ. විජේතුංග, ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්, රංජිත් පීරිස්, ධර්ම ශ්‍රී වික්‍රමසිංහ, එල්මෝ ප්‍රනාන්දු, කේ.ඩී.කේ. ධර්මවර්ධන හා සමන් අතාවුදහෙට්ටි වගේ අය තමයි ඒ වැඩසටහන් ඉදිරිපත් කළේ. ඒ කාලේ සිංහල සේවා අධ්‍යක්ෂ චිත්‍රානන්ද අබේසේකර. ලලිත් එස්. මෛත්‍රීපාල ඉදිරිපත් කළ ‘ගුරුගේ මැණික් වාසනා උදාව’ වැඩසටහන සම්බන්ධීකරණ ශිල්පියා මම. ඒ වැඩසටහන එක්ක රට වටේ ගියා. ‘සංවර්ධන ලොතරැයි වාසනා චක්‍රය’ වැඩසටහන සම්බන්ධීකරණය කළේත් මම. ග්‍රෙගරි පාරේ තිබුණු ‘සැලසිනේ’ ආයනයේ තමයි ඒ වැඩසටහන් පටිගත කළේ. රැලෙක්ස් රණසිංහ අපේ අධ්‍යක්ෂවරයා. පත්තර සඳහා නිර්මාණය කළ වෙළෙඳ දැන්වීම්වල ආර්ට්වර්ක් කළේ ප්‍රේම් දිසානායක. සිසිර විජේතුංග, අතුල මහවලගේ වගේ අයත් ඒ කටයුතුවලට සහභාගි වුණා. මරදානේ එල්පින්ස්ටන් එකට එහා පැත්තේ පාරේ කෙළවරේ සෝමපාල හේවාකපුගේගේ අයියාගේ (එඩ්වින් හේවාකපුගේ) මුද්‍රණාලයක් තිබුණා. පෝස්ටර් මුද්‍රණය කරගත්තේ එතැනින්. කලාකාරයෝ හැමෝම එතැනට එනවා. ඔහොම වැඩ කරගෙන ඉන්නකොට ‘සොඳුරු සෙවණ’ වැඩසටහන කරන්න එන්න කියලා ජයන්ත රෝහණ මට කිව්වා.
‘ඔයා කැමති කෙනෙක් ගාව සහායකයෙක් ලෙස වැඩ කරන්න’ කියලා මට කියලා තිබුණා. කේ.ඩී.කේ. ධර්මවර්ධන ගාවට යන්න කවුරුත් කැමති නෑ. මොකද කියලා මට අදටත් තේරෙන්නේ නෑ. කේ.ඩී.කේ. අයියා මා එක්ක මිත්‍රයි. ඔහුත් එක්ක මම ‘ඔබයි සේසතයි’ වැඩසටහන හා තව වැඩසටහන් කිහිපයක් කරලා තිබුණා. කේ.ඩී.කේ. අයියාගේ සහයකයා විදිහට මම ටික කලක් වැඩකළා. මේ කාලේ මම සමන් අතාවුදහෙට්ටි හා අසෝක කරුණානායක කළ ‘ක්‍රීඩා සංග්‍රහය’ වැඩසටහනට දායක වුණා. ‘උඹ අර වැඩේ කරපන්, මේ වැඩේ කරපන්’ කියලා සමන් අතාවුදහෙට්ටි අපට වැඩ කරන්න ඉඩකඩ හදලා දුන්නා.
ඔබේ පළමු ගුවන් විදුලි ඉදිරිපත් කිරීම, ‘සිටි එෆ්එම්’ සේවයේ ‘ශනිදා හෝරාව’ වැඩසටහනේ කොටසක්..
සමන් අතාවුදහෙට්ටි සිටි එෆ්එම් සේවයේ ‘ශනිදා හෝරාව’ වැඩසටහන කළා. ලිස්ට් එක ලියලා දුන්නාම මම තමයි පුස්තකාලයට ගිහින් ගීත තෝරලා අරන් එන්නේ. අසෝක කරුණානායක පටිගත කරන්නේ. දවසක් සමන් එකපාරටම කිව්වා ‘සුගතපාල ද සිල්වාගේ අපේ කට්ටියේ අලුත් නාට්‍යය ගැන තමයි අද අපි කතාකරන්නේ. අද වැඩසටහන මෙහෙයවන්නේ කැළුම් ශ්‍රීමාල්’ කියලා. මම උඩ ගියා. සූදානම් වෙන්නවත් වෙලාවක් තිබුණේ නෑ. හැබැයි එදා මම ඒ වැඩසටහන ඉතාම හොඳට කළා කියලා බොහෝ අය කිව්වා. ඊට පස්සේ ශනිදා හෝරාව වැඩසටහන අතරතුර විකාශය වූ සම්මුඛ සාකච්ඡා කිහිපයක්ම කරන්න මට අවස්ථාව ලැබුණා. කේමදාස මාස්ටර් එක්කත් එකක් කළා. විනාඩි පහක් කාලයක් වුණාට ඒක මට මහා විශාල දෙයක් වුණා.
1986 ගුවන් විදුලියට සහන නිවේදකයෝ තෝරා ගන්නකොට මාව තේරුණේ මගේ හඬ නිසා හා හf`ඩ් පැහැදිලිකම නිසා. ඇත්තටම මම ගායකයෙක් වෙන්නයි හිතාගෙන හිටියේ. දන්නෙම නැතුව මම නිවේදකයෙක් වුණා.
පත්තරකාරයෙක් ලෙස වැඩකළ කාලය කොහොමද?
සමන් අතාවුදහෙට්ටිගේ මග පෙන්වීම නිසා මට තිලක් ඈපාආරච්චිගේ ‘තිරතරු’ පත්තරේට සම්බන්ධ වෙන්න ලැබුණා. පාට් ටයිම් වගේ. තිරතරු පත්තරේ කර්තෘ උදය තෙන්නකෝන්. බොරැල්ලේ සුපර්මාර්කට් එකේ කාර්යාලය තිබුණ්. තිරතරු කාර්යාලයට එහා පැත්තේ ‘සූකිරි’ ළමා පත්තරේ කාර්යාලය. සේනක ටයිටස් ඒකේ කර්තෘ. අනික් පැත්තේ ‘ලක්දිව’ පත්තරේ තිබුණා. ලක්දිවේ ප්‍රධාන කර්තෘ සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක. ඩලස් අලහප්පෙරුම, විනී හෙට්ටිගොඩ, සුනිල් මිහිඳුකුල, ගුණසිරි සිල්වා, අතුල මුණසිංහ. ඡායාරූප ශිල්පී නිමලසිරි එදිරිසිංහ, හර්ෂ වික්‍රමසිංහ, ගාමිණී සමරසිංහ ලක්දිවේ වැඩකළා. විමල් වීරවංශත් කිහිප දවසක් එතැනදි දැකලා තියෙනවා. මට වඩාත් සමීප වුණේ සුනිල් මාධව ප්‍රේමතිලක. ගුණසිරි අයියා ඒ වෙනකොට ජ්‍යේෂ්ඨ පත්තරකාරයෙක්.
පස්සේ අතුල මහවලගේ මාව බන්දුල පද්මකුමාරට අඳුන්නලා දුන්නා. එතැන මට ‘සමුදුර’ පත්තරේ කරන්න දුන්නා. සෑහෙන කාලයක් සමුදුරේ වැඩකළා. ඒ එක්කම තිලංග සුමතිපාල මහත්තයා ‘ලක්බිම’ පත්තරේ පටන් ගත්තා. ඉරිදා ලක්බිමේ පළමු ක්‍රීඩා සංස්කාරක මම. මගේ ප්‍රධානියා මහින්ද අබේසුන්දර. බ්‍රහස්පතින්දා රෑට කර්තෘ මණ්ඩලේ අය එළි වෙනකම් වැඩ කරනවා. නිමලසිරි එදිරිසිංහ, විනී හෙට්ටිගොඩ, මහින්ද ඉලේපෙරුම, සම්පත් දේශප්‍රිය, සමන් ප්‍රියංකර, ක්‍රිෂ්ණ විජේබණ්ඩාර, සමන් වගආරච්චි, සුන්දර නිහතමානි ද මැල්, නීල් කරුණාරත්න. වගේ අය ලක්බිමේ හිටියේ. එම්.එස්.එම්. අයුබ් තමයි සෝදුපත් බැලුවේ. නිහාල් පීරිස් ‘රිද්ම’ අතිරේකය කළා. මමත් ගැමුණු රත්නායකත් රිද්ම අතිරේකයට ලිව්වා. රිද්ම ලංකාවේ පත්තරයක් එක්ක ආ පළමු අතිරේකය. ලක්බිමේ වැඩකරන ගමන් මම එම්.ටී.වී. එකේ ටික ටික වැඩකරමින් හිටියා.
ඔය අතර ක්‍රිකට් විස්තර විචාරකයෙක් වෙනවා..
ඒ වෙනකොට ලංකාවේ ක්‍රිකට් විස්තර විචාරකයෝ දෙන්නයි හිටියේ. පාලිත පෙරේරායි, ප්‍රේමසර ඈපාසිංහයි. ඒ අය කාර්යබහුල වෙනකොට ඒ පුරප්පාඩුව පුරවන්න කමල් දේශප්‍රිය ආවා. කමල් සෙලාන් බැංකුවේ ඉහළ තනතුරක් දැරුවේ. ඒ නිසා වෙලාව තිබුණේ අඩුවෙන්. මම ක්‍රිකට් ගහලා තිබුණා. පොඩියට විස්තර විචාර කරලා තිබුණා. සමන් අතාවුදහෙට්ටි කිව්වා ‘උඹ ක්‍රිකට් විස්තර විචාරය කරපන් කියලා.’ මම පටන් ගත්තා. වැඩේ අල්ලලා ගියා. ‘උඹේ ක්‍රිකට් විචාර හැඩේ වෙනස්, ඒකට මිනිස්සු කැමති වෙයි’ කියලා බ්ලූම්ෆීල්ඩ් පිට්ටනියේදී කරුණාදාස සූරියාරච්චි දවසක් කිව්වා. බන්දුල වර්ණපුර අපේ ඉස්කෝලේ. ‘අතාරින්නේ නැතුව කරපන්’ එයා කිව්වා.
සිරසට සම්බන්ධ වෙන්නේ කොහොමද?
‘අලුත් රේඩියෝ එකක් පටන් ගන්නවා, මට උඹව ඕනෑ’ කියලා නිමල් ලක්ෂපතිආරච්චි දවසක් ගුවන් විදුලියේ දී හම්බවෙලා කිව්වා. මට දවස් දෙක තුනක්ම එන්න කිව්වා. මම ගියේ නෑ. ‘උඹ එනවාද නැද්ද?’ කියලා දවසක් කතාකරලා ඇහුවා. ඊට පස්සේ මම ගියා. නිමල් මාව හඳුනාගෙන හිටියේ හැම දෙයක්ම කරන්න පුළුවන් කෙනෙක් හැටියට. ඒ නිසා ක්‍රීඩා විතරක් නෙමේ සිරස ආරම්භයේදී නිමල්ගේ අදහස් ක්‍රියාවට නංවන්න මම සෑහෙන දායක වුණා. සිරසේ ආරම්භක සාමාජිකයෝ කිහිප දෙනා අතරින් කෙනෙක් වුණේ එහෙම. ඉරිදා දවල් 12ට සිරස ගුවන් විදුලියේ ‘රස රිසි ගී 20’ පටන්ගත්තේ මම. වඩාත් ජනප්‍රිය ගුවන් විදුලි වැඩසටහන ලෙස රස රිසි ගී 20 ‘ස්ලිම්’ සම්මානය අවුරුදු 4ක් දිනාගත්තා. මමයි චාමික රොෂානුයි තමයි වැඩසටහන ඉදිරිපත් කළේ. නිමල් ලක්ෂපතිආරච්චි හැබෑම දක්ෂයෙක්. එයා තමයි අපේ කාලේ මාධ්‍යතාන්ත්‍රිකයා. නිමල්ට කොපි ලියන්න මොකවත් බෑ. ඒත් ආකෘතිය ඔළුවේ තියනවා. මමයි නිහාල් වික්‍රම එදිරිසූරියයි, භාරතී වීරසිංහයි සිරසේ මුල් කාලේ බොහෝ කොපි ලිව්වේ.
ලංකාවේ පළමුවෙනි ‘ස්ටේෂන් ජිංගල්ස්’ පටන්ගත්තේ සිරසෙන්. මුල්ම ඒවා ලිව්වේ දිලීප අබේසේකර. පස්සේ මට ලියන්න වුණා. ස්ටේෂන් ජිංගල්ස්වලට මම දාපු නම ‘විකාශන අනන්‍යතා තේමා’. මීඩියා නෙට්වර්ක්, ‘මාධ්‍ය ජාලය’ කියලා සිංහලට හැරෙව්වේ මම. එම්.බී.සී. මීඩියා නෙට්වර්ක් එකට ‘එම්.බී.සී. මාධ්‍ය ජාලය’ කියලා නම දැම්මා. පස්සේ ‘ඕක එකක් කරපන්’ කියලා රාජා මහේන්ද්‍රන් කිව්වා. ඊට පස්සේ ‘සිරස මාධ්‍ය ජාලය’ කියලා පාවිච්චි කළා. සංගීත සංදර්ශනවල අහසට ගහන ලයිට් එකට ‘ගගන පහන’ කියලා නම දැම්මේ මම. ‘වසන්ත උදානය’ වගේ නම් තොගයක් සිරස වෙනුවෙන් හැදුවා.
සිරසේදී ඔබ ප්‍රසංගවල නිවේදන කටයුතුවලට දායකවෙනවා..
සිරසේ ඉන්න කාලේ මටත්, ප්‍රියන්ත විජේසිංහටත් සජීව ප්‍රසංගවල නිවේදන කටයුතු කරන්න සිද්දවුණා. ප්‍රියන්තයි, මායි එකම වේදිකාවේ කාලය බෙදාගෙන කළේ. ගායක ගායිකාවෝ 20ක් 30ක් එනවා. පස්සේ නිහාල් වික්‍රම එදිරිසූරියත් සම්බන්ධ වුණා. ප්‍රියන්ත එළිමහන් සංදර්ශනවලට රුසියා. නිදි මරන්න තිබුණු අකමැත්ත නිසා මම එළිමහන් ප්‍රසංගවලින් අයින් වුණා. හැබැයි ගෘහස්ථ සංදර්ශනවල මමත්, නිහාලුත් දිගටම නිවේදන කටයුතු කරන්න පටන්ගත්තා.
අද වෙනකොට ලංකාවේ ගෘහස්ථ ප්‍රසංග බොහෝමයක නිවේදන කටයුතු කරන්නේ ඔබ..
පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ අමරදේව මාස්ටර් හා රූකාන්ත ගුණතිලක එක්කරලා ප්‍රසංගයක් කළා. ඒකේ නිවේදන කටයුතු කළේ මම. ඒ නිසා රූකාන්ත මගේ ඉදිරිපත් කිරීම් දැකලා තිබුණා. කේ.ඩී.කේ. අයියා රූකාන්තට මාව අඳුන්නලා දෙනකොට ‘මූ යමක් කරන්න පුළුවන් එකෙක්’ කියලා තිබුණා. 1998 රූකාන්ත ගුණතිලකගේ ‘රූ සඳ රෑ’ ප්‍රසංගයක් තිබුණා. හේමසිරි හල්පිට තමයි ඒ ප්‍රසංගයේ නිවේදන කටයුතු බාරව හිටියේ. හදිසියේ ඔහුට එන්න බැරි වුණා. සෙනසුරාදා මට පණිවිඩේ කිව්වේ. ප්‍රසංගය ඉරිදා දවල් 3.30ට. ඉරිදා දවල් 1 වෙනකම් සිරසේ රස රිසි ගී වැඩසටහනේ. වැඩසටහන ඉවර වෙන්න ගීත දෙකක් ප්‍රචාරය වෙන්න තියෙද්දි ‘අයියේ උඹ පලයන්’ කියලා චාමික කිව්වා. හරියටම 3.30ට මම කුලියාපිටියේ. මුලින්, මුලින් කටට ආව ටික කිව්වා. පස්සේ වැඩේ යන ගමන් පිටපතක් හදාගත්තා. එදා සිට අද වෙන තුරු රූ සඳ රෑ ප්‍රසංගයේ නිවේදකයා මම. හේමසිරි හල්පිට ආයේ ආවේ නෑ. නලින් ප්‍රමුඛ මේරියන්ස් තමයි රූ සඳ රෑ ප්‍රසංගයේ සංගීතය සැපයුවේ. සිරසේ වැඩවලදිත් නලින් පෙරේරා එක්ක වැඩකරලා තිබුණා. මේරියන්ස් ගෘහස්ථ සංදර්ශන කරන්න පටන් ගත්තාට පස්සේ එයාලාගෙත් නිල නිවේදකයා විදිහට මාව තෝරාගත්තා. ඔවුන් එක්ක රටරටවල ගියා. පස්සේ කීර්ති පැස්කුවෙල්ගේ ප්‍රසංගයේත් ලංකාවේ බොහෝ ගෘහස්ථ ප්‍රසංගවලත් නිවේදකයා බවට මම පත්වුණා.
ප්‍රසංග වේදිකාවේ එතෙක් පැවති ඉදිරිපත් කිරීමේ ස්වරූපය වෙනස් කරන්න ඔබට පුළුවන් වුණාද?
නිවේදකයා වේදිකාවේ කෑගහන එක මම වෙනස්කළා. කියන්න ඕනෑ දේ කෙටියෙන් පැහැදිලිව කියන්න මට පුළුවන් වුණා. ඒක ගුවන් විදුලියෙන් මම ලබාගත්ත විනය, පුහුණුව, පන්නරය. වචන විසිපහක්, වචන පනහක්, වචන 100ක්, 150ක් හිතේ තියාගෙන හරියටම ඒක කියනවා. නැත්නම් වැඩියෙන් කතාකළා කියලා අප්‍රසන්න හැඟීමක් මටම ඇතිවෙනවා. මගේ වාග් විලාසය මමම හොයාගත්ත එකක්. ඒක මමමයි ලියාගන්නේ. හැම තිස්සේම ඉදිරිපත් කිරීමක මිනිසුන්ට දැනෙන තොරතුරක් දෙන්න උත්සාහ කරනවා. ඒක මගේ විශේෂත්වය කියලා මම හිතනවා. සිංදු හැදිච්ච ආකාරය ගැන රසවත් තොරතුරු බොහෝ විට මම කියනවා. ප්‍රේමකීර්ති, කේ.ඩී.කේ., බණ්ඩාර කේ. විජේතුංග වගේ ගීත රචකයෝ ළඟින් ඇසුරු කරන්න ලැබුණු නිසාත් මර්වින් පෙරේරා එක්ක සමීප ඇසුරක් තිබුණු නිසාත් මට ඒ හැකියාව තියනවා.
දෙරණ රූපවාහිනියේ ඔබ ඉදිරිපත් කරන ‘මා නොවන මම’ වැඩසටහන විශාල ප්‍රේක්ෂක ආකර්ෂණයක් දිනා ගෙන තිබෙන බව පෙනෙනවා..
රස රිසි ගී 20 කළේ ‘ක්‍රීම් සෝඩා රස රිසි ගී 20’ කියලා. ක්‍රීම් සෝඩා එලිෆන්ට් හවුස්. ඒකේ සාමාන්‍යාධිකාරීවරයා වුණේ ලක්සිරි වික්‍රමනායක. ඒ හිතවත්කම නිසා තමයි දෙරණ පටන් ගත්තාම ‘මා නොවන මම’ වැඩසටහන කරන්න මට අවස්ථාව ලැබුණේ. චින්තක ගම්ලත් එහි නිෂ්පාදක. ඒ වගේම සංගීත කණ්ඩායම විශේෂයි. ඔවුන් ඔක්කොම පරිණත මිනිස්සු නෙමෙයි, පරිණත කොල්ලෝ. ඔවුන් හරි අපූරුවට අපි එදිනෙදා දකින, ඇහෙන, වයන සංගීත භාණ්ඩම පාවිච්චි කරලා අලුත් හැඟීමක් මතුකරලා ගන්නවා. පැහැදිලිව ඇහෙන, කනට සනීප නාද රටා මවනවා. මා නොවන මම වැඩසටහන මට බාර දෙනකොට ලක්සිරි වික්‍රමනායක මට කීවේ ‘ඔයාගේ විදිහට මේක කරන්න’ කියලා.
අපි කව්රුත් හිතුවක්කාරයි. ඒ බය නැතිකම ඇතිවුණේ කාලයක් තිස්සේ මම නිර්මාණාත්මක ලේඛනයේ නිරත වුණු නිසා වෙන්න ඇති. නිවේදනයක් කියන්නේ වචන එක්ක කරන සෙල්ලමක්. ‘ඔබේ මනසට තනු එන්නේ කොහෙන්ද?’ කියලා රෝහණ වීරසිංහගෙන් දවසක් මම ඇහුවා. ‘උඹට වචන ගලාගෙන එන්නේ කොහෙන්ද?’ රෝහණ අයියා පෙරලා මගෙන් ඇහුවා. ‘වචන එන්නේ කොහොමද මම දන්නේ නෑ’ මම කිව්වා. ‘එහෙනම් තනු එන්නේ කොහෙන්ද මම දන්නෙත් නෑ’ රෝහණ අයියා කිව්වා.
වේදිකාවෙදී ප්‍රේක්ෂකයායි වේදිකාවයි දෙකක් වුණාට ඒ වෙනස පෙන්නන්න නරකයි. ප්‍රේක්ෂක සභාවෙන් කෙනෙක් තමයි නිවේදකයා. මම වේදිකාවේ ඉඳලා ‘එහෙම නේද?’ කියලා ඇහුවාම ප්‍රේක්ෂාගාරයේ කෙරවලේ කෙනෙක් ඔළුව වනනවා මම දැකලා තියනවා.■
