- එහෙත්, ඒ ආණ්ඩුවේ මුල් පෙළේ ඇත්තන්ගේ පැහැදිලි නිගමනය වූයේ, විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභා පත්කර, සිරිමා බණ්ඩාරනායක-ජේආර් වැනි අපකීර්තිමත් සිදුවීම් නැවත වීමට ඉඩ නොදිය යුතුය යන්නයි.
ජනාධිපති ගෝඨාභය, 2015-19 අතර කාලයේ සිදුවූ දේශපාලන පළිගැනීම් ගැන විමර්ශනය කිරීමට පත්කළ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවේ නිර්දේශ ක්රියාත්මක කරන්නට ඇමති මණ්ඩලය තීරණය කළ බව මාධ්ය වාර්තා කළේය. ඒ යටතේ හිටපු අගමැති රනිල් වික්රමසිංහ ඇතුළු පාඨලී චම්පික රණවක, අනුර කුමාර දිසානායක, රවුෆ් හකීම්, ආර්. සම්පන්දන්, මංගල සරරවීර, සරත් ෆොන්සේකා වැනි දේශපාලනඥයන්ටද, ජයම්පති වික්රමරත්න, එම්ඒ සුමන්තිරන්, ජේසී වැලිඅමුණ වැනි නීතිඥවරුන්ටද, හිටපු ඇගමැති ලේකම් සමන් ඒකනායක, නියෝජ්ය සොලිසිටර් ජෙනරාල් තුසිත් මුදලිගේ, ශානි අබේසේකර වැනි රජයේ නිලධාරීන්ටද, ආනන්ද විජේපාල වැනි දූෂණ මර්දන ලේකම් කාර්යාලයේ හිටපු නිලධාරීන්ටද දඬුවම් දෙන්නට සූදානම් වන බව මාධ්ය වාර්තාවල තවදුරටත් ඇතුළත් විය.
මේ තීරණය පසුපස කතාව සිත්ගන්නාසුලුය.
ඒ, මේ පිරිස ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථාවේ දිවුරුම කඩ කර ඇති බවටත්, එහි ප්රතිපාදන උල්ලංඝනය කර ඇති බවටත් එරෙහිව කටයුතු කර ඇති බවට සාක්ෂි දී ඇත්තේ විජේදාස රාජපක්ෂ මන්ත්රීවරයා වීමය.
ඔහුගේ ‘කීර්තිමත්’ ඉතිහාසය කවුරුත් දනිති.
ඒ ගැන විභාග කරන්නට ආණ්ඩුක්රම ව්යවස්ථා අධිකරණයක් රටේ නැති බැවින්, ඒ සඳහා විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවක් පත්කළ යුතු යැයිද ඇමති මණ්ඩලය තීරණය කර තිබේ. ඊට අමතරව ඉහත කී 22ක් වන පිරිසට එරෙහිව නීතිමය ක්රියාමාර්ග ගැනීමට නීතිපතිවරවයාට හා අල්ලස් කොමිසමට අදාළ ලිපි ලේඛන යොමු කරනු ඇතැයිද වාර්තා වෙයි.
යහපාලන ආණ්ඩුවේ දූෂණ විරෝධී ප්රතිපත්තිය අනුව, දූෂණ විරෝධී කමිටුවක් පත්කිරීමටත්, දූෂණ විරෝධී කමිටු ලේකම් කාර්යාලයක් පිහිටුවීමටත්, ඒවාට මුදල් වෙන්කිරීමටත් තීරණය කළේ, ඒ ආණ්ඩුවේ ඇමති මණ්ඩලය විසිනි. ඒ විදියට බලනවා නම්, මේ ව්යාපෘතියේ පළමු වගඋත්තරකරුවා විය යුත්තේ සමස්තයක් හැටියට එවක ඇමති මණ්ඩලයයි. එහි ප්රධානි ජනාධිපති මෛත්රීපාල සිරිසේනද මෙහි මුල් පෙළේ වගඋත්තරකරුවකු විය යුතුව තිබුණි. දූෂණ විරෝධී කමිටුවේ බොහෝ සාකච්ඡා ඔහුගේ ජනාධිපති කාර්යාලයේද, පැජට් පාරේ නිල නිවෙසේද සිදුකෙරිණි. දැන්, ඔහු අතහැර අන් අය පමණක් පළිගැනීමට ඉලක්ක වන්නේ, සිරිසේන මහතාගේ පක්ෂය දැන් ආණ්ඩුවේ කොටසක් වී සිටින නිසා විය යුතුය. ඒ අනුව ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාගේ දූෂණ විරෝධයේද මිනුම්දණ්ඩ වන්නේ ‘අපේ එකා නිවැරදියි, විරුද්ධ එකා වැරදියි’ කියන මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේම පිළිවෙතයි.
පළිගැනීම් ගැන විමර්ශනය කිරීමට ජනාධිපතිවරයා පත්කළ උපාලි අබේරත්න මහතාගේ සභාපතිත්වයෙන් යුක්ත ජනාධිපති කොමිසම, ලංකාවේ එවැනි කොමිෂන් ඉතිහාසයේ දුර්වර්ණම කොමිසමක් හැටියට සැලකිය හැකිය. නීතිය අතට ගෙන, ආණ්ඩුවට වුවමනා එවුන් ආණ්ඩුව කියන විදියට හපා කෑම, හිටපු විනිසුරුවරුන් දෙදෙනකු හා පොලිස්පතිවරයකු මුලසුන ගත් මේ අපකීර්තිමත් කොමිසමේ කාර්යය විය. ඒ ගැන මීට පෙර ලියැවී තිබේ.
දැන් කරන්නට යන්නේ, ඒ කොමිසමේ තිබෙන නිර්දේශ ක්රියාත්මක කිරීමට, සුදුසු නිර්දේශ ලබා ගැනීමට විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවක් පත්කිරීමයි. විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවකට අදාළ වෙනම පනතක් තිබෙන අතර, එය ජේආර් ජයවර්ධන ජනාධිපතිවරයා, 1978දී, සිරිමා බණ්ඩාරනායක හිටපු අගමැතිවරිය දේශපාලන වශයෙන් මරා දැමීම සඳහා නිර්මාණය කරන ලද නීතියකි. ජේආර් ජයවර්ධන ගැන අදත් කියැවෙන හැම තැනකදීම, විශේෂ ජනාධිපති කොමිසමක් හරහා සිරිමා බණ්ඩාරනායකගේ ප්රජා අයිතිය අවුරුදු හතකට අහෝසි කිරීමේ සිද්ධියේ ලජ්ජාසහගත කළු පැල්ලම ඒ නම සමග එකට සටහන් වෙයි.
උත්ප්රාසය වන්නේ, පළිගැනීම සඳහා පනත නිර්මාණය කළ ජේආර්ගේ එක්සත් ජාතික පක්ෂ වර්තමාන නායකයන් තමන්ගේම ගිලටීනයට හසුවී සිටීමත්, එදා එයින් හිස්ගැසුම් කෑ සිරිමා බණ්ඩාරනායකගෙන් පැවත එන වර්තමාන ශ්රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය, ගිලටිනය ක්රියාත්මක කරන්නාගේ පැත්තේ සිටගෙන සිටීමත්ය. ඉතිහාසය සරදම් කරන්නේ එසේය.
කෙසේ වෙතත් විශේෂ ජනාධිපති කොමිසමක් පත්කළ යුත්තේ වර්තමානයේ සේවයේ යෙදී සිටින ඉහළ අධිකරණ විනිසුරුවරුන්ගේ සහභාගිත්වයෙනි. ඔවුන්ගේ නිර්දේශ, පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර, තුනෙන් දෙකක ඡන්දයෙන් සම්මත කරගත හොත්, වගඋත්තරකරුවන්ගේ ප්රජා අයිතිවාසිකම් අහෝසි කළ හැකිය.
මහජන දේපොළ මංකොල්ල කෑ, අපරාධ කළ මහින්ද රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවේ දේශපාලකයන්ට හා නිලධාරීන්ට විරුද්ධව කටයුතු කිරීමට, විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභාවක් පත් කළ හැකිදැයි, යහපාලන ආණ්ඩුවේ මුල් කාලයේද කතාබහට ලක්වී තිබිණ. එහෙත්, ඒ ආණ්ඩුවේ මුල් පෙළේ ඇත්තන්ගේ පැහැදිලි නිගමනය වූයේ, විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභා පත්කර, සිරිමා බණ්ඩාරනායක-ජේආර් වැනි අපකීර්තිමත් සිදුවීම් නැවත වීමට ඉඩ නොදිය යුතුය යන්නයි. ඒ යහපාලන ආණ්ඩුව රටට දුන් එක ආදර්ශයකි.
2005-2005 කාලයේ මහජන මුදල් මංකොල්ලකෑමේ යෙදුණු තමන්ගේ දේශපාලකයන් හා තමන් යටතේ සිටි නිලධාරීන් නීතිය ඉදිරියට පැමිණවීම ගැන ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ප්රමුඛ රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව ඉන්නේ දැඩි තරහකිනි. ඒ පිළිබඳව පවරා ඇති නඩු ඉදිරියට ගෙන නොයෑමත්, සමහර නඩුවලදී විත්තිකරුවන් නිදහස් වීමත්, තවත් සමහර අභියාචනාවලදී විත්තිකරුවන් නිදොස් කිරීමත් ආණ්ඩුව පෙන්වන්නට හදන්නේ, අහිංසක තමන්ගෙන් දේශපාලන වශයෙන් පළිගැනීමට මේ නඩු පැවරුවා වැනි දෙයකි. එහෙත්, ඒ සා විශාල වංචා, දූෂණ හා අපරාධ පරණ රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව කාලයේදී සිදුවුණු බව කවුරුත් දනිති. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සිය මව්පිය කෞතුකාගාරය ඉදිකරන්නට රජයේ ආයතනයකින් මුදල් ලබාගෙන තිබීමත්, ඒ ගැන විමර්ශනය කරන විට එම මුදල් ආපසු ගෙවීමත් අමතක නොකළ යුතු කාරණයකි. එහෙත් යහපාලන ආණ්ඩුවේ අකාර්යක්ෂමතාව නිසා, අද හොරුන් උපාසකයන් වී අපරාධ විමර්ශකයෝ, පැමිණිල්ලේ නීතිඥයෝ අපරාධකරුවන් වී සිටිති.
කොහොම වුණත්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා දැන් දෙන්නට යන ආදර්ශය වන්නේ, හැම ආණ්ඩුවක්ම බලයට ආ පසු මෙලෙස ජනාධිපති කොමිෂන් පිළිබඳ නීතිය අපයෝජනය කර පළිගැනීමේ කොමිෂන් පත් කර තම විරුද්ධවාදීන්ගෙන් පළිගත යුතුය යන්නය. මේ ආණ්ඩුවට පසුව එන ආණ්ඩුවද ඒ පූර්වාදර්ශය අනුව කටයුතු කළ විට, රටේ යුක්තිය කුණුකූඩයට විසිවෙනවා පමණක් නොව, හැම විටම පැරදුණු ආණ්ඩුවේ දේශපාලකයන් එන තුරු බන්ධනාගාර දොරටු විවෘතව තැබෙනවා ද ඇත.■
