ජුලි මාසයේ 31 සිට රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගතව දැනට කෝවිඞ්-19 රෝගය වැළඳී සිටින අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු අධ්‍යක්‍ෂ ශානි අබේසේකර මහතාගේ කතාව රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ මිථ්‍යාලන්තයේ අනාගතය පිළිබඳව පෙර මග ලකුණකි.
■ තිසරණි ගුණසේකර
ලුවිස් කැරොල්ගේ Alice in Wonderland පොත පිළිබඳව අමුතු හැඳින්වීමක් අවශ්‍ය නැත. හාවකුගේ ගුලක් ඔස්සේ විස්මලන්තයට යන ඇලිස්ට එහිදී මුණගැසෙන එක් චරිතයක් වනුයේ හාරත රැජිණයි (Queen of Hearts). හාරත රැජිණගේ ප්‍රධානතම විනෝදාංශය තම පරිවාර ජනතාවගේ හිස් ගසා දැමීමට නියෝග කිරීමයි.
“ලොකු හෝ කුඩා ඕනෑම දුෂ්කරතාවකට රැජිණට තිබුණේ එකම විසඳුමකි.” කතුවරයා ලියයි. “එනම්, කිසිදු වගවිභාගයක් නොමැතිව ‘ඔහුගේ හිස ගසා දමනු යැ’යි අණ දීමයි.”
ලුවිස් කැරොල් තම හාරත රැජිණ චරිතයට පාදක කරගන්නේ එවකට බි්‍රතාන්‍යයේ රජකම් කළ වික්ටෝරියා රැජිණ බව ඇතැමුන්ගේ මතයයි. නමුත් හාරත රැජිණට මෙන් තමන්ට රිසි ලෙස තම යටත්වැසියන් මරණයට පත්කිරීමේ බලයක් වික්ටෝරියා රැජිණට තිබුණේ නැත. ඇය ‘හිරු නොබසින අධිරාජ්‍යයේ’ අධිරාජිණිය වුවද නීතියේ ආධිපත්‍යය හිමිවූයේ බි්‍රතාන්‍යයේ අධිකරණයටය.
හාරත රැජිණගේ චරිතය ළමා කතාවකින් ඔබ්බට ගොස් දේශපාලන ලෝකයටද වලංගු වනුයේ එයින් නිර්මිත වන නායකත්ව ගතිලක්‍ෂණ හේතුවෙනි. මිනිස් ඉතිහාසයේ විශාල කාල පරාසයක් තුළ අතිශයින් සුලබවූ ඒකාධිකාරී රජුන් (absolutish monarchs) හා හාරත රැජිණ අතර ඇත්තේ සමීප ඥාතිත්වයකි. මේ රජවරු නීතියේ පාලනයට යටත් නොවූහ. නීතිය ඔවුන්ගේ පාලනයට යටත් විය. ලංකාවේ අතීතයේද විසුවේ මෙවැනි රජවරුන්ය. අපේ ජනකතාවේ එන කැකිල්ලේ රජුගේ චරිතය හා හාරත රැජිණගේ චරිතය අතර ඇත්තේද පැහැදිලි සමානකමකි. යුක්තිය පසිඳලීමේ බලය රජකු සතුවූ විට, වැරදිකරුවා කවුද නිවැරදිකරුවා කවුද යන්න රජුගේ මනාපය මත තීරණය වන විට, නිර්මාණය වන බිහිසුණු හා අනාරක්‍ෂිත තත්වය මෙම චරිතවල ක්‍රියාකාරිත්වය තුළින් පිළිබිඹු වේ.
වත්මන් ජනාධිපති හෝ ඒකාධිපතිත්වය කරා පියනගන පාලකයන්ගේ අරමුණත් මෙවැනි බලයක් තමන්ට ලබාගැනීමයි. විවිධ උපක්‍රම භාවිත කරමින් අධිකරණයේ පිටකොඳු බිඳ දමා නීතිය තමන්ට වුවමනා ආකාරයට නැවීමට ඔවුන් ක්‍රියා කරනුයේ එබැවිනි.
නායකයා තුළ කොතරම් ඒකාධිකාරී ආශාවන් තිබුණද, නීතියේ පාලනය ස්ථාපිතවී තිබේ නම්, අධිකරණය තම වගකීම් නොපිරිහෙළන්නේ නම්, දේශපාලන සමාජය වහලුන් නොවේ නම්, ජනතාව තම අයිතීන් පිළිබඳ දැනුවත් නම්, ඒ ඒකාධිපති සිහිනයන් යථාර්ථයක් බවට පත්කර ගැනීමට අසීරුය. උදාහරණයක් ලෙස, ඇමරිකාවේ ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් හා චීනයේ සී ජින් පෙංග් අතර ඇති වෙනස මෙයයි.
ව්‍යවස්ථාවෙන් තීරණය වූ ධුර කාල සීමාවෙන් ඔබ්බට ගොස් තුන්වන ධුර කාලයකුත් තමන්ට හිමිවිය යුතුයැයි ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් ජනපතිවරයා කී විට, එයට හිමි වූ ප්‍රතිචාරය වූයේ විරෝධය හා සමච්චලයයි.
තමන්ට ජීවිතාන්තය දක්වා ජනපති ධුරය හිමිවිය යුතු යැයි චීනයේ ජනපතිවරයා කී විට, එරට පාර්ලිමේන්තුව අත් ඔසවා ඊට ඒකමතික අනුමැතිය දුන්නේය. භාෂණයේ හා ලිවීමේ නිදහස අහිමි චීන ජනතාව නොනිල රජකු බිහිවනු නිහැඬියාවෙන් බලා සිටියෝය.
ඇමරිකානු ජනපතිවරයා ලොව බලවත්ම පුද්ගලයා වුවද තම රට තුළ ඔහුට හිතුමනාපයට කටයුතු කළ නොහැක. කෝවිඞ්-19 වෛරසයට ප්‍රතිචාර ලෙස ඩොනල්ඞ් ට්‍රම්ප් ජනපතිවරයා විවිධ ‘ප්‍රතිකර්ම’ යෝජනා කළද ඒ සියල්ල හුදෙක් විහිළු බවට පත්වූයේ ඇමරිකාව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක් වන නිසාත්, එරට සෞඛ්‍ය බලධාරීන් පිට කොඳු බිඳ නොගත් නිසාත්ය.
ලංකාවේ පාලකයන් වසංගතයට ප්‍රතිචාර දක්වනුයේ විද්‍යාත්මක ක්‍රමයට වඩා ‘විස්මලන්ත’ ක්‍රමයටය. වසංගතයට එරෙහි ලාංකීය සටනේ නායකත්වය ලබාදී ඇත්තේ වෛද්‍යවරයකුට නොව, වෛද්‍ය විද්‍යාලයක් අසළටවත් නොගිය හමුදාපතිවරයාටය. වසංගතයට ප්‍රතිකාර සෙවීමේ කාර්යය ඉටුකරනුයේද වෛද්‍යවරුන් නොවේ. කුණ්ඩලනි ශක්තිය පතුරවන්නන් හෝ ‘දේව වරම්’ ලැබුවන්ය.
‘රාජකීය වෛද්‍ය’ ඒලියන්ත වයිට්ගේ මෙහෙයවීමෙන් මුට්ටි ගඟට දැමීමේ සංදර්ශනය මුලින්ම සිදුවිය. ඒලියන්ත වයිට් සැබෑ වෛද්‍යවරයකු නොවන බව මෙරට වෛද්‍ය සභාව ප්‍රකාශ කළේ 2011දීය. ඔහු උපතින් ඉමේෂ් රංගන නම් වන බවත්, කලක් ගායකයකු ලෙස කටයුතු කළ බවත්, මේ වන විට හෙළිදරව් වී ඇත. ව්‍යාජ රජවරුන්ට ව්‍යාජ වෙදුන් සිටීමේ වරදක් නැත. ප්‍රශ්නය නම් රජයේ බලය හා මහජන මුදල් අවභාවිත කරමින් බොරුව වැපිරීමයි.
මේ වන විට ඒලියන්ත වයිට් අබිබවා ‘ධම්මික වෙදමහතා’ ඉස්මතුව ඇත. ඔහුද දෙස්-විදෙස් කුමන හෝ වෛද්‍ය ක්‍රමයක් ප්‍රගුණ කළ කෙනෙක් හෝ ඒ පිළිබඳ අත්දැකීමක් ඇති කෙනෙක් නොවේ. වෘත්තියෙන් මේසන් බාස්වරයකු යැයි කියන මෙම පුද්ගලයා ‘වෙදමහතකු’ වී ඇත්තේ ‘දේව වරමකිනි’. ඔහු කියන ආකාරයට ඔහුගේ මෙම බෙහෙත කෝවිඞ්-19 වෛරසය නිට්ටාවට සුව කරනවා පමණක් නොවේ. එයින් එක් හැන්දක් බීවොත් කිසිම කලක කෝවිඞ්-19 වැළඳෙන්නේද නැත.
විහිළුවක් විය යුතු කතාවක් විහිළුවක් නොවූයේ රාජපක්‍ෂරුන් ‘ධම්මික පැණිය’ (හෝ වඩාත් නිවැරදිව කියනවා නම් ‘කාළි පැණිය’- මන්ද මෙහි සැබෑ නිර්මාතෘවරිය ‘කාළි දෙවියන්’ බැවිනි.) වැළඳගත් නිසාය. ගොඩ වෙදකුගේ ගොඩ බෙහෙතක් කෝවිඞ්-19 වෛරසයට ප්‍රතිකර්මයක් බවට පත්වූයේ රාජපක්‍ෂ මැදිහත් වීමෙනි. විහිළුවක් විය යුතුව තිබූ දේ රජයේ ප්‍රතිපත්තියක් බවට පත්කිරීමට රාජපක්‍ෂවරුන්ට හැකිවූයේ නීතියේ බලයෙන් නොව වෛද්‍ය ප්‍රජාවගේ හා ජනතාව වූ අපේ නිහැඬියාව හා මූඪ විශ්වාසය නිසාය. මේ දෙකටම හේතුව භීතියයි.
භීතිය මාකට් කිරීම
අනාදිමත් කාලයක සිට වසංගත තත්වයන් තුළ මරණයෙන් ගැලවීම සඳහා මිනිසුන් විවිධ ඇදහිලි හඹා ගිය බවත්, විවිධ අස්වාභාවික ප්‍රතිකර්ම වැළඳගත් බවත් ඉතිහාසය අපට මතක් කරයි. උදාහරණයක් ලෙස 1346-1353 කාලය තුළ ‘කළු මරණය’ (Black Death) යන අන්වර්ථ නාමයෙන් හැඳින්වෙන බියුබොනික් වසංගතය (bubonic plague) යුරෝපය වෙළාගත් විට එයින් ගැලවීම සඳහා මිනිස්සු අරුම පුදුම ‘ප්‍රතිකාර’ භාවිත කළෝය. පණ පිටින් සිටින කුකුළකුගේ පිහාටු ගලවා කුකුළා තුවාලයට බැඳීම, නරකත් වූ පැණි පානය කිරීම, තුවාලවලට මිනිස් අසූචි ආලේපනය කිරීම, පච්ච (emarald) මැණික් කුඩු කොට පානය කිරීම ඒ අතරින් කිහිපයකි. ආගමික ප්‍රතිකර්ම මෙන්ම කඟවේනකුගේ අංවලින් සැදුවා යැයි කියන ‘බෙහෙත්’ පානය කිරීමද ඒ අතර විය.
මේ විකාර ක්‍රියාවන්ට හේතුව රෝග බිය හා මරණ බියයි. එය වටහාගැනීම අසීරු නැත. වසංගත සමයන් තුළ ව්‍යාජ වෙදුන් මතුවීමද පුදුමයක් නොවේ. ප්‍රශ්නය නම්, මෙවැනි විකාරවලට රාජ්‍ය අනුග්‍රහය ලබාදීමය.
තමන්ගේ ‘කාළි පැණිය’ට බලාපොරොත්තු ප්‍රතිචාර සමාජයෙන් නොලැබුණු විට ධම්මික බණ්ඩාර නමැත්තා කෙලින්ම ජනපතිවරයාට හා රජයටද ආමන්ත්‍රණය කළේය. රාජපක්‍ෂවරු එම ඉල්ලීමට ඇහුම්කන් දුන්නෝය. ඇතැම් මාධ්‍ය මගින් මෙම ‘විස්මලන්ත ප්‍රතිකාරයට’ පළල් හා ධනාත්මක ප්‍රතිචාරයක් ලැබිණි. සෞඛ්‍ය ඇමතිනිය ප්‍රසිද්ධියේම පැණිය පානය කළාය. දේශීය වෛද්‍ය රාජ්‍ය ඇමතිවරයා පැණියේ ප්‍රචාරකයා බවට පත්විය.
රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ අනුග්‍රහය ලත් ‘පැණිය’ පිළිබඳව විද්‍යාත්මක හා තර්කානුකූල හේතු දැක්වීමක් ඉදිරිපත් කිරීමට සෞඛ්‍ය බලධාරීන් මෙන්ම වෛද්‍ය ප්‍රජාවද ඉදිරිපත් නොවීම අරුමයක් නොවේ. ධම්ම පදයේ කියවෙනවාක් මෙන් සියලු සත්වයෝ දඬුවමට තැති ගැනෙති. මරණයට බියවෙති.
‘කාළි පැණි’ බෝතල් 5000ක් නොමිලේ දෙන බව ධම්මික බණ්ඩාර නැමැත්තා ප්‍රකාශ කළ විට මහා ජනතාවක් පෙරදා රාත්‍රියේ සිටම ඔහුගේ දේවාලය අසළට එක් රොක්වූයේ සමාජ දූරස්ථභාවය මුළුමනින්ම කඩකරමිනි. පොලිසියට පවා ජනතාව පාලනය නොකළ හැකි විය. වාසනාවකට බෙහෙත බෙදීම තාවකාලිකව නතර කිරීමට ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරයා ක්‍රියා කළේය.
එකිනෙකාට තෙරපුණ ඒ මහා ජනකාය අතර එක කෝවිඞ්-19 රෝගියකු හෝ සිටියා නම් එය තවත් පොකුරක ආරම්භය වනු ඇත.
ලෝකය පුරා ළැව් ගින්නක් මෙන් පැතිර යන රෝගයකට ප්‍රතිකාරයක් තිබේ නම් එය ලබාගැනීමට ජනතාව රොක් වීම පුදුමයක් නොවේ. ඒ හරහා තවත් රෝගී පොකුරක් නිර්මාණය වුවහොත් ඊට ප්‍රධාන වශයෙන් වගකිව යුත්තේ ව්‍යාජ වෙදකුට නොනිල අනුමැතිය දුන් ආණ්ඩුවත්, ඒ මිථ්‍යාවට පුළුල් ප්‍රචාරයක් දුන් මාධ්‍යයත් නොවේද?
මේ ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීමට පහසු මගක් තිබේ. තම පැණිය භාවිත කළ කිසිවකුට කෝවිඞ්-19 රෝගය නොවැළඳෙන බව එහි නිෂ්පාදකයා කියයි. ඔහු දැනටමත් එය පානය කර ඇතුවා නොඅනුමානය. මේ පැණිය අගයන දේශපාලකයන් හා මාධ්‍ය ප්‍රධානීන්ද ස්වකැමැත්තෙන් එහි නියමිත මාත්‍රාව පානය කළ යුතුය. ඉන් පසු ඔවුන් කෝවිඞ් ප්‍රතිකාර මධ්‍යස්ථානවල දින කිහිපයක් රෝගීන් සමග කිසිදු ආරක්‍ෂක ආවරණයක් නොමැතිව කල් ගත කළ යුතුය. එලෙස වෛරසයට නිරාවරණය වෙමින් දින කිහිපයක් කල් යැවූ පසු සති දෙකක නිරෝධායන කාලය තුළ ඔවුන්ගේ පීසීආර් පරීක්‍ෂණ වරින්වර සිදු කළ යුතුය. ඔවුන් කිසිවකුටත් කෝවිඞ්-19 වැළඳී නැත්නම් ‘කාළි පැණිය’ කෝවිඞ් -19 රෝගයට ප්‍රතිකර්මයක් බවට අපට සහේතුකව පිළිගත හැකිය.
ඉන්පසු ‘කාළි පැණිය’ ලෝකයටම අලෙවි කළ හැක. ඉන් ලැබෙන ඩොලර් කන්දරාවෙන් අපේ සියලු විදෙස් ණය ගෙවා දැමීමට පමණක් නොව රට සුඛිත මුදිත කිරීමටත් හැකි වෙනු ඇත. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනපතිවරයාගේ ‘සෞභාග්‍යයේ දැක්ම’ යථාර්ථයක් බවට පත්කර ගැනීමට හොඳම මග එය නොවන්නේද?
මේ සඳහා ධම්මික බණ්ඩාර ‘වෙදමහතාත්’ පවිත්‍රා වන්නිආරච්චි ඇමතිනියත්, සිසිර ජයකොඩි ඇමතිවරයාත් ඉදිරිපත් වී අයිඩීඑච් රෝහලේ රෝගීන් සමග දින තුනක්වත් කල් ගත කිරීමට වහ වහාම ක්‍රියාත්මක විය යුතුය.
එය ඔවුන්ගේ ජාතික යුතුකමයි, දේශප්‍රේමී වගකීමයි.
එලෙස පැණිය පානය කොට රෝගයට නිරාවරණය වීමට ඔවුන් අකමැති නම් ඉන් පෙනීයනුයේ පැණියේ ආශ්චර්යය පිළිබඳව ප්‍රමාණවත් විශ්වාසයක් ඔවුන් තුළ නැති බව නොවේද? එසේ නම් ‘කාළි පැණිය’ ප්‍රචාරණය කිරීමෙන් ඔවුන් කරනුයේ රැවටිල්ලක් නොවන්නේද?
හේතුඵල වාදය මත පදනම් වූ ධර්මයක් පිළිපදිනවායැයි කියන රටක් මිථ්‍යාලන්තයක් බවට පත්වීම ඉතිහාසයේ සරදමක් නොවන්නේද?
කැලණිය සරසවියේ ඉතිහාස පීඨාධිපති වූ වල්පොල රාහුල පදනමේ ගල්කන්දේ ධම්මානන්ද හිමියන් වසංගතයට මුහුණ දීමේදී බුදුදහමින් උගත හැකි දෑ පිළිබඳව මෙසේ කියයි. ‘ඇදහිලි, පූජා, පෙරහර බුදුදහමේ ඇති දේවල් නෙවෙයි. ඒවා කාලයත් සමග වැඩුණු සංස්කෘතික කාරණා. බුදු දහමට අනුව මේ මොහොතේ අවශ්‍ය වන්නේ අවදි සිහියෙන් කටයුතු කිරීම.. සතිමත් බවින් කටයුතු කරන්න පුළුවන් නම් මේකට අපිට මුහුණ දෙන්න පුළුවන්. වෛරසය පැතිරෙන ආකාරය බොහොම පැහැදිලියි. ඇදහිලි, විශ්වාස පසුපස ගියා කියලා ඉන් ගැලවී සිටින්න බැරි බවට සාධක තියෙනවා. හාමුදුරුවරුන්ට පවා වෛරසය වැළඳුණු අවස්ථා තියෙනවා. හාමුදුරුවරු බෝධි පූජා තියනවා, නොයෙක් වත්පිළිවෙත්වල නිරත වෙනවා. එහෙනම් බස් එකක ගිය අනෙක් මිනිසුන්ට වෛරසය වැළඳිලා හාමුදුරුවරුන්ට නොවැළඳී තියෙන්න ඕනි නේද? එහෙම එකක් නැහැනේ. ඒ නිසා මිනිසුන්ට සත්‍යය කියා දීමයි මේ මොහොතේ කළ යුත්තේ. බොරු මායාවල්වලින් මිනිස්සු රවටන්නේ නැතිව.’ (බීබීසී සේවය, 3.11.2020)
අවාසනාවකට පාලකයනුත්, මාධ්‍යයෙන් කොටසකුත් කරනුයේ ජනතාවට සත්‍යය කීම නොව මිථ්‍යාව වෙනුවෙන් අධිවේගී මාර්ගයන් නිර්මාණය කිරීමය. ‘කාළි පැණිය’ ඉන් එකක් පමණි. තව සති කිහිපයකින් එයද ‘කුණ්ඩලනි ශක්තිය’ මෙන් අතීතයට එක්ව අලුත්ම මිථ්‍යාවක් රජකරනු ඇත.
පාස්කු ඉරිදා සමූල ඝාතනයෙන් උපන් භීතියත් නාග ලෝකයෙන් ගෙනා ධාතු රැවටිල්ලත් මගින් බලයට පත් පාලනයකට සත්‍යය කුමකටද?
මිථ්‍යාලන්තයේ අනාගතය හා ශානි අබේසේකර පුවත
කෝවිඞ් මර්දනය හමුදාවටත් මිථ්‍යාවටත් බාර දුන් රාජපක්‍ෂවරු තම බලය ස්ථාපිත කිරීමේත් ඊට බාධකයක් වූ සියල්ලන් නිහඬ කිරීමේත් නිරතව සිටිති.
ජුලි මාසයේ 31 සිට රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගතව දැනට කෝවිඞ්-19 රෝගය වැළඳී සිටින අපරාධ පරීක්‍ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු අධ්‍යක්‍ෂ ශානි අබේසේකර මහතාගේ කතාව රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ මිථ්‍යාලන්තයේ අනාගතය පිළිබඳව පෙර මග ලකුණකි.
ශානි අබේසේකර යනු ලංකාවේ බිහිවූ දක්‍ෂතම රහස් පොලිස් නිලධාරියායැයි කීම අතිශයෝක්තියක් නොවේ. 1986දී උප පොලිස් පරීක්‍ෂකවරයකු ලෙස පොලිස් සේවයට බැඳුණු ඔහු පොලිස් විශේෂ සේවා බලකායට (එස්ටීඑෆ්) ස්වේච්ඡාවෙන් බැඳී 1991 දක්වා කොටි සංවිධානයට එරෙහිව ක්‍රියාන්විත මෙහෙයුම්වලට සහභාගි විය. 1999 සිට පූර්ණකාලීන රහස් පොලිස් පරීක්‍ෂකවරයකු ලෙස කටයුතු කළ ඔහු විසඳූ ප්‍රධාන අපරාධ අතර මිනීමැරුම් 35ක් විය. 2006 කැලණිතිස්ස බලාගාරය පුපුරවා හැරීම සඳහා සිදුවූ කළු කොටි සැලැස්ම නිරාවරණ කොට පරාජය කළේද ඔහුය.
මැදමුලන රාජපක්‍ෂ කෞතුකාගාරය සඳහා මහජන මුදල් අවභාවිතාව පිළිබඳ පරීක්‍ෂණය බාරවූයේද ඔහුටය. එහි ප්‍රධාන සැකකරුවකු වූ ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා වත්මන් ජනාධිපතිවරයාය.
‘ශානි අබේසේකර එයාම හිතාගෙන ඒකට හරියන්න විමර්ශනය කරනවා. ඒවා ගැන රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ප්‍රශ්න අහන්නේ නැහැ. යුද්ධය කරපු නිලධාරින්වයි, නාවික හමුදාපතිවරයා හිරේ දාන්නයි, බුද්ධි අංශ හිරේ දාන්නයි, මාව හිරේ දාන්නයි..’ අභිනව ජනපතිවරයා 2019 නොවැම්බර් 24 වැනිදා ප්‍රකාශ කළේ එසේය. (බීබීසී, 25.11.2019)
2020 ජුලි 31 දා කොළඹ අපරාධ අංශය ශානි අබේසේකරව අත්අඩංගුවට ගන්නේ ව්‍යාජ සාක්‍ෂි සැපයීමේ චෝදනාවකටය. ඒ සම්බන්ධයෙන්ම සුගත් මොහාන් මෙන්ඩිස් හා නවරත්න ප්‍රේමතිලක යන උප පොලිස් පරීක්‍ෂකවරු දෙදෙනාද අත්අඩංගුවට ගැනුණාහ. මෙන්ඩිස් මහතාටද මේ වන විට වෛරසය වැළඳී ඇති අතර ඔහුට තවමත් නිසි ප්‍රතිකාර ලබා දී නොමැති බව වාර්තා වේ.
ශානි අබේසේකර සැබෑ ලෙසම රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගතව සිටිනුයේ ව්‍යාජ සාක්‍ෂි සකස් කිරීම නිසා නම් සිදුවිය යුතු තවත් දෙයක් තිබේ. එනම්, 2020 අප්‍රේල් මස ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත යටතේ අත්අඩංගුවට ගැනුණු නීතිඥ හෙජාස් හිස්බුල්ලා මහතාට එරෙහිව ව්‍යාජ සාක්‍ෂි නිර්මාණය කිරීමට උත්සාහ කළ සීඅයිඩී නිලධාරීන්ද වහාම අත්අඩංගුවට ගෙන රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගත කිරීමයි.
මෙය අභූත චෝදනාවක් නොවේ. වගකිව යුතු මහේස්ත්‍රාත්වරයටකු විවෘත අධිකරණය ඉදිරියේ කළ ප්‍රකාශයකි. හෙජාස් හිස්බුල්ලා නීතිඥවරයා සම්බන්ධ හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුවකට සහභාගි වන ළමා සාක්‍ෂිකරුවන්ට ඊට පෙර නීතිඥවරයාගේ ඡායාරූපයක් පෙන්වීමට උත්සාහ කිරීම අදාළ සිද්ධියයි. සීඅයිඩී නිලධාරීන් එම උත්සාහය කළේ මහේස්ත්‍රාත් රංග දිසානායක මහතාගේ නිල මැදිරියේදී ඔහු ඉදිරිපිටය. Financial Times පුවත්පත 2020 ජුලි 7 වනිදා වාර්තා කළ පරිදි මහේස්ත්‍රාත්වරයා හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුව නතර කොට සිදුවූ දේ පිළිබඳව විවෘත අධිකරණයේ ප්‍රකාශයක් කළේය.
ව්‍යාජ සාක්‍ෂි සකස් කිරීමේ චෝදනාවකට ශානි අබේසේකර රක්‍ෂිත බන්ධනාගාරගත කළ බලධාරීන් මහේස්ත්‍රාත්වරයකු ඉදිරිපිට ඔහුගේ නිලමැදිරියේදී ව්‍යාජ සාක්‍ෂි නිර්මාණය කිරීමට තැත් කළ සීඅයිඩී නිලධාරීන්ට එරෙහිව ගත් පියවර කුමක්ද? එවැනි පියවරක් නොගැනීමෙන් පෙනීයනුයේ ශානි අබේසේකර, මොහාන් මෙන්ඩිස් හා නවරත්න ප්‍රේමතිලක යන හිටපු රහස් පොලිස් නිලධාරීන්ට එරෙහිව ක්‍රියාත්මක වනුයේ අවනීතිය හා මර්දනය බව නොවේද?
Circular යනු තම කට වචනය බවත් නිලධාරීන් ඒවා ක්‍රියාත්මක කළ යුතු බවත් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කළ ජනාධිපතිවරයෙක් අපට සිටී. තමන් දන්නා ඇත්ත නොවළහා කියන, තමන් දන්නා නීතිය නිර්භයව ක්‍රියාත්මක කරන නිලධාරීන්ට පාලකයාගේ වචනය නීතිය වූ රටක අත්වන ඉරණම කවරේද? රැකියාව අහිමි වීමද? සිරගත වීමද? ඊටත් එහා ගිය දඬුවමක්ද?
හාරත රජුන් රජයන මිථ්‍යාලන්තවල ජීවත් වන අපට උරුම වන ඉරණම පිළිබඳව ශානි අබේසේකර පුවතින් ඉඟි නොකෙරේද? පුරවැසියන් යනු වහලුන් නොවන බව අපට තේරෙන්නේ කවදාද? කුණ්ඩලනී ශක්තිය, කාළි පැණි හා එවන් අනෙක් මිථ්‍යාවන් අදහන තාක් කල් පුරවැසිබවේ හා වහල්බවේ වෙනස වටහා ගැනීමට තරම් මානසික ශක්තියක් හා හැකියාවක් අපට ලැබේද? ■
