ශ්රී ලාංකීය ආර්ථික සංවර්ධනය නඟා සිටුවීමට දේශීය නිෂ්පාදන ඉහළ නැංවීම සිදු කළ යුතු බව අවිවාදාත්මකව පිළිගැනීමට ලක්වන කතාබහකි. එහෙත් රටක් ලෙස අපට සියල්ල රට ඇතුළේ නිෂ්පාදනය කළ නොහැක. නූතන ලෝකයේ සංකීර්ණ පරිභෝජන රටා සැකසී ඇත්තේ ඒ ආකාරයට නොවේ.
ඒ අනුව නිෂ්පාදන සඳහා තෝරාගනු ලබන්නේ නිසි ක්ෂේත්රයන්ද යන වග සහ ගනු ලබන ක්රියාමාර්ග මෙන්ම තීන්දු තීරණ පවතින සමාජ සන්දර්භය තුළට අනුගත කළ හැකි ද යන්න ගැටලුවකි. ආර්ථික සංවර්ධන වේගය ඉහළ දැමීම වෙනුවෙන් රජය අප්රේල් මාසයේ ටයර් ඇතුළු නිෂ්පාදන භාණ්ඩ 156ක් සඳහා ආනයනික සීමා පනවන ලදි. ඉන් ජූලි මාසයේදී ටයර් ප්රමාණ කිහිපයක් සඳහා ආනයන සීමා ලිහිල් කර ඇත.
සැත්තැම්බර් 13 ඉරිදා සන්ඬේ ටයිම්ස් පුවත්පතේ ලිපියකට අදහස් දක්වා තිබුණු ආසියා ටයර් ආනයනකරුවන්ගේ සංගමයේ උපසභාපති සුනිල් ෆොන්සේකා මෙසේ කියා තිබුණි.
‘මිලියන 1.2ක මගී මෝටර් රථ, සැහැල්ලු ට්රක්, ට්රක් සහ ප්රධාන මාර්ගවල බස් රථවලින් සියයට 40ක් දක්වා ආනයනික ටයර් අවශ්යයි. ශ්රී ලංකාවේ මසකට ආනයනය කරන ලද ටයර් 150,000ක් පමණ අලෙවි වන අතර, පවත්නා ආනයන සීමාවන් සමඟ පවත්නා කොටස් මට්ටම් වේගයෙන් පහත වැටෙමින් තිබේ.’
ආනයන සීමා කිරීමත් සමඟම දැනට පවතින ටයර් ප්රමාණයේ හිඟයක් මතු වී ඇත. මන්ද මෙම ටයර් ආනයනයට සීමා පනවනු ලබන්නේ දැනටමත් රටේ පවතින ඉල්ලුමෙන් සියයට 50ක ප්රතිශතයක් රට තුළ නිෂ්පාදනය වන වටපිටාවකය. ඒ අනුව විදේශයන්ගෙන් ආනයන කරනු ලබන්නේ දැනට තිබෙන සම්පත් මත සම්පූර්ණයෙන්ම දේශීය වශයෙන් නිෂ්පාදනය කිරීමට නොහැකි වීම නිසාවෙනි.
මේ සම්බන්ධව පෞද්ගලික බස්රථ හිමියන්ගේ සංගමයේ සභාපති ගැමුණු විජේරත්න ප්රකාශ කළේ මෙවැන්නකි. ‘අපි දැනටමත් පාවිච්චි කරන්නේ ලංකාවේ නිෂ්පාදන කරන ටයර් තමයි. ප්රශ්නය තියෙන්නේ දුර දුවන බස් ඔක්කොටම වගේ දාන්නේ පිටරටින් ගේන ටයර්. ඉතින් ඒවාට ගැටලුවක් තියෙනවා. දේශීය නිෂ්පාදනයන්ට තැන දෙන එක හොඳයි. ඒක අපි අගය කරනවා. ඒත් දැන් මේ ප්රශ්නයට විකල්පයක් අවශ්යයි. ඒ නිසා යම් ප්රතිශතයක් හරි තව ගෙන්නන්න ඕනෑ. ඒක ගැන අපි රජයට දිගින් දිගටම කියනවා. දැන් මේ දවස්වල බස් දුවනවා අඩුයි. සෙනඟ අඩු නිසා. ඒ නිසා දැනට පවතින හිඟය ලොකුවට පේන්නේ නෑ. අනික් කාරණය තමයි දැන් තියෙන ඒවා ටිකත් ගණන් යනවා මේ ගෙන්නන එක සීමා කිරීම නිසා. ඒක තවත් ප්රශ්නයක්. අනිත් එක මෙහෙ අපිට තියෙන්නේ රබර් විතරයි. අනිත් ඔක්කොම රසායන ද්රව්ය ගෙන්නන්න ඕනෑ පිටරටින් නේ. දේශීය දේ වුණත් නිෂ්පාදනය කළාට කමක් නෑ. හැබැයි හරි ප්රමිතියට දෙන්න.’
පවතින තත්වය යටතේ පිටරටින් ආනයන කරන ලද ටයර් වෙනුවට දේශීයව ටයර් නිෂ්පාදනය කරන තෙක් යම් කාලයක් ගත වේ. මේ කාලය අතරතුර එම නිෂ්පාදනයන්ගේ හිඟයක් මතු වීමත් හා පවතින ටයර් ස්වල්ප ප්රමාණයේ වූව ද මිල ගණන් ඉහළ යාමට තිබෙන ඉඩකඩ නිසාවෙන් ඇතිවන අර්බුදය සුඛෝපභෝගී රථ හිමියන්ට පමණක් නොව එදිනෙදා පොදු බස් රථ සේවයේ ගමන් කරන සාමාන්ය මගී ජනයාටද බලපෑම් කරයි. ඔවුන්ගේ බස් ගාස්තුවට එය ඍජුව බලපායි.
ආසියානු ටයර් සෙන්ටර් ආයතනයේ නිලධාරියෙකුගෙන් කළ විමසීකදී ඔහු සඳහන් කළේ ‘කාර් සහ බස්වල ටයර් අඩුවක් තියෙනවා. ඒවාට ඉල්ලගෙන එන ටයර්වල සයිස් අපි ළඟ නෑ.’ යනුවෙනි.
ත්රීරෝද රථ සංගමයේ ලලිත් ධර්මසිරි පැවසුවේ, ‘පාරිභෝගිකයන් සුරකින, පාරිභෝගිකයන්ට ආදරය කරන දේශීය වෙළෙන්දෝ නම් අපිට හම්බෙලා නෑ. ඒවා සුරංගනා කතා. අපි අත්විඳින දේ මම කියන්නේ. තහනම් වෙන්න කලිනුත් අපි නම් ගොඩක් පාවිච්චි කළේ සියැට්, ඩී.එස්.අයි. වගේ දේශීය ඒවා. ඒත් දැන් වැඬේ කියන්නේ ටයරුත් එක්කම වාහන අමතර කොටස්වලටත් දැම්මා තහනම. ක්ලච් කේබල් එකටත් ඒ තහනම ආවා. ඒවා මෙහේ නිෂ්පාදනය කරන ඒවා නෙවෙයි වගේම ත්රීවීල්වල අත්යවශ්යම කොටස්. පස්සේ කියලා කියලා ඒ තහනම ඉවත් කරගන්න තීන්දුව එද්දී වෙළඳපොළේ තිබුණ බඩුවල මිල ගණන් ඉහළ ගියා. ඒවා තාම එහෙමමයි. මේකත් ඒවාගේ වෙයි ද කියන එකයි ප්රශ්නය.’
යුරෝපීය සහ ජපාන වාරික වාහන වන මර්සිඩීස්, බෙන්ස්, බී.එම්.ඩබ්ලිව්, වොල්වෝ, අවි සහ ටොයොටා ලෑන්ඞ් කෲසර් සඳහා ටයර් දේශීයව නිෂ්පාදනය නොකෙරේ. මේ සියල්ල දෙස බැලීමේදී පෙනී යන අර්බුද කිහිපයක් වේ. ටයර් ආනයනය සීමා කිරීමත් සමඟ රට තුළ මේ වන විට පවතින ටයර් ප්රමාණය වාහන සඳහා ප්රමාණවත් නොවීම, ඇතැම් වාහන සඳහා අවශ්ය ටයර් දේශීයව නිෂ්පාදනය නොවීම නිසා එම නිෂ්පාදන මෙරට ආරම්භ කිරීමට කාලයක් ගත වීම, ඒ කාලය ඇතුළත ඇතිවන අවශ්යතා සපුරා ගැනීමට විකල්පයක් නොවීම, ටයර් හිඟය ඇති වීම තුළින් මිල ගණන් ඉහළ යාම ආදිය ඉන් කිහිපයක් වේ.
රටේ ආර්ථිකය ගොඩනැංවීමට ක්රියාමාර්ග ගැනීමේ දී එහි ප්රායෝගික තත්වය පිළිබඳ වැඩි අවධානයක් යොමු කළ යුතුය. මන්ද මෙවැනි තීරණ මුළුමහත් සමාජයටම බලපෑම් කළ හැකිය. එසේ වුවහොත් ජනතාවට අත්වන ඉරණම ගහෙන් වැටුණු මිනිහට ගොනා ඇන්නාක් බඳුය. මේ තත්වය මත හෙට අනිද්දා වන විට වාහන ඉවතලා පයින් යෑමට සිදුවුවහොත් එය ද පුදුමට පත්වීමට තරම් කරුණක් නොවනු ඇත
නිත්යා සෙව්වන්දි
There might be a hidden and back-door scheme behind this particular import restriction.Even a child knows that tire is an essential need for both production and distribution because vehicles moves on tires We know that there was a hidden agenda behind abolition of sand transport permits.