රටක නායකයා, තමන් රටේ නීතිය බවට පත්වීම

කිසිම බලයක් නැතිව
ජනාධිපතිවරයා පවසන්නේ තමන් ජනතාවට ලබා දුන් පොරොන්දු ඉටු කිරීමට අවශ්‍ය බලය විසි වෙනි සංශෝධනයෙන් අපේක්ෂා කරන බවයි. එතුමා ඉන් අන්‍යාලාපයෙන් පවසන්නේ ජනතාවට සේවය කිරීමට තමාට දැන් කිසිම බලයක් නැති බවය. අදහන්නේ කෙලෙසද? ජනාධිපතිවරණයෙන් අනතුරුව මේ ගත වුණ කාලය තුළ ජනාධිපතිවරයා තමන් වෙනුවෙන් පරිහරණය කර තිබෙන බලය අසාමාන්‍ය බව කිව යුතු ද නැත. ජනාධිපතිවරයා තමන් තීරණය කළ හා තමන්ට අවශ්‍ය සියලුම දේ කර ගෙන තිබෙන්නේ ආයාසයකින් තොරවය. එබැවින් ජනතාවට ලබා දුන් පොරොන්දු ඉටු කිරීමට අවශ්‍ය බලය කුමක්දැයි අපහැදිලිය. මැති ඇමතිවරුන් පවසා සිටින්නේ 20 වෙනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගෙන එන්නේ 19 න් රට අස්ථාවර කළ නිසා බවය. ඒ ගැන පැහැදිලි කරමින් පවසන්නේ 19 වෙනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් රට අස්ථාවර වූ නිසා පාස්කු ප්‍රහාරය සිදු වුණ බවය. උත්ප්‍රාසය වන්නේ ජනාධිපත්වරයා පත් කිරීමට සහ තුනෙන් දෙකක බලයක් සහිතව ආණ්ඩුවක් පත් කිරීමට පෙරමුණ ගත් භික්ෂූන් සහ විවිධ කණ්ඩායම් 20 වෙනි සංශෝධනය නිසා අසරණ වී සිටීම සහ කටමැත දෙඩවූ දේවල් ¤ අතේ තියාගෙන ලෙවකමින් පෙන්වූ ‘මී පැණි ගුලි’ අනපේක්ෂිතව ‘විෂ ගුලි’ යයි වැටහුණත් වමාරන්නේ නැතිව ගිලින්නට මරාන්තික උත්සාහයක නිරතව සිටීමය. ඇතැම් දේශප්‍රේමීන් මල බද්ධයෙන් වේදනා විඳින්නන් වැනිය. ඔව්හු ‘අපි විරුද්ධයි ඒත් ඡන්දෙ දෙනවා’ යයි ද කියති. තුනෙන් දෙකක් ලබා දීම නිවන් යන්නට තරම් පිනක් යයි වදාළ භික්ෂුවක් අනෙක් භික්ෂූන් සමඟ ගිනිකණ වැටී විස්සෙන් කැළඹී අනාථයි යන හැඟීමකින් පෙළුණ ද මේ අවසන් මොහොතේ ද හුස්ම නාල්ලා පවසා සිටියේ විස්ස පරාද වුවහොත් එය ජාතික අපරාධයක් බවයි. හැම කෙනෙකුගෙන්ම විiමාන වන්නේ නිදහස් අදහස් පළ කිරීමට හා හෘදය සාක්ෂියට එකඟව තීරණයක් ගන්නට අපොහොසත් බවය. ඒ අපොහොසත් වීමට ප්‍රධාන හේතුව භීතියක් බව නම් පැහැදිලිය. මේ භීතියේ ස්වරූප ද විවිධ ය. එකක් නම් රාජ්‍ය බලය භුක්ති විඳීමට අවස්ථාව අහිමි වේය යන භීතියයි. අනෙක ජනාධිපතිවරයා උරණ වේ යයි යන භීතියයි. ජීවිතය ගැන භීතිය මෙන්ම, අධිකරණයෙන් දඬුවම් විඳින්නට සිදු වේය යන සංශය පිටු පසින් හොල්මන් කරන භීතියක් වී තිබීමයි. 19 වෙනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය නිසා ජනාධිපතිට කිසිම බලයක් නැති වුණත්, අගමැතිට සියලු බලතල හිමි බව පිළිගැනුණත් ඒ දෙකම, ‘බලයක් නැති ජනාධිපතිවරයා’ බොරු කර තිබේ. වෙඩික්කාරයෙකුට ගල් කටස් එකකින් වෙඩි තබා මිනිහෙකු මරන්නට හැකි නම් මැෂින්ගන් එකක අතට ලැබුණොත් ‘මැරීම’ කොහෙන් කෙළවර වේ දැයි සිතා ගන්නට ද අපහසුය.

දක්ෂකම ද තක්කඩිකම ද
ඕනෑම ක්ෂේත්‍රයක දක්ෂයෝ සිටිති. කෙනෙකු දක්ෂයෙකු වන්නේ කෙසේ ද? අසාමාන්‍ය කුසලතා විදහා පෑමෙන් ය. කිසියම් ක්ෂේත්‍රයක ගැඹුරට වැඩ කොට ඒ ඒ ක්ෂේත්‍රයට අලුත් ඥාන සම්භාරයක් එකතු කිරීමෙන් ය. කිසිම ක්ෂේත්‍රයක දක්ෂයන් බුරුතු පිටින් නැත. ක්‍රීඩාවේ වේවා, කලාවේ වේවා, ශල්‍ය වෛi ක්ෂේත්‍රයේ වේවා, කවර ක්ෂේත්‍රයක වුව යථාර්ථය එය වේ. එහෙත් නූතන සමාජයේ දක්ෂයන් යනු අසාමාන්‍ය කුසලතා මතින්ම බිහි වන්නෝ නොවෙති. අමරදේව ට සම කරන්නට කෙනෙකු නැති බව පොදු පිළිගැනීමකි. භාතිය සන්තුෂ් දෙපළට අමරදේව සතු වූ සංගීත ඥානයවත් ¤ ගායන කුසලතාවත් නැත. එනමුත් අමරදේව මුළු ජීවිත කාලයම සංගීතයට කැපකොට දුක සේ ¤ විවිධ අසීරුතා මැද දිවියෙන් සමු ගත්තේය. භාතිය සන්තුෂ් දෙපළගේ ආර්ථික සමෘද්ධිය ¤ ‘බලය’ කෙටි කලක් තුළ උරුම කර ගත් බව ඇත්තකි. ඔවුන්ගේ කුසලතා සමඟ අමරදේවගේ කුසලතා සැසැඳීමටවත් අවශ්‍ය නොවේ. පරතරය එතරම් ය.
මොහිදීන් බෙග් රටේ කොතරම් ජනප්‍රිය ගායකයෙක් වී ද? ඔහු මියෙනතුරුම ලංකාවට ගීත ගායනා කළේය. මුළු ජීවිත කාලය තුළම ඔහුට තිබී ඇත්තේ එකම බලාපොරොත්තුවකි. එය නම් ඉඩ කඩ ඇති නිවසක ජීවත් වීමය. කුඩා කාමර දෙකකින් යුත් නිවසක දාහත් දෙනෙකු සමඟ ඔහු ජීවත් වුණ බවය වාර්තා වී තිබෙන්නේ. මොහිදීන් බෙග් දක්ෂයෙකි. ආර්ථික සමෘද්ධියක් නොමැතිව අසරණව මිය ගිය කෙනෙකි. මේ ආදි වශයෙන් විවිධ ක්ෂේත්‍රවල දක්ෂයන්ගේ ලැයිස්තුවක් ලියාගෙන ගොස් ඔවුන්ගේ ජීවන තත්වයන් විමර්ශනය කළහොත් බහුතරය ආර්ථික වශයෙන් සමෘද්ධිමත් යයි කියන්නට අපහසුය.
ලංකා සමාජය වෙනස් වන විට, විශේෂයෙන් විවෘත ආර්ථිකයෙන් පසුව සිදුවුණ ශීග්‍ර සමාජ පරිවර්තනය තුළ දක්ෂයෙකු සේ වැජඹෙන්නට අසාමාන්‍ය කුසලතා අවශ්‍ය වූයේ නැත. කුසලතා සුළු වශයෙන් ද මාර්කට් කර ගැනීම වැඩි වශයෙන් ද සන්තක කර ගත් විට දක්ෂයෙකු සේ වැජඹෙන්නට පුළුවන් විය. මාර්කට් කර ගැනීමට අවශ්‍ය සාධක අතර ඇතැම් ක්ෂේත්‍රයක කෙනෙකුට වඩාලාත් වැදගත් වන්නේ මුඛරිකමය. චාරයක් නැති කම ද සෑහෙන්න වැදගත්ය. දේශපාලන බලවතුන් සමඟ ඇසුර හා ඔවුන් වෙනුවෙන් සේවය කිරීම අතිශයින් ඵලදායකය. කොටින් කිවහොත් අද දක්ෂයෙකු ලෙස වැජඹෙන්නට ‘හොඳ හැටියට තක්කඩිකම’ තරම් වැදගත් තවත් කිසිවක් නැත.
ලංකාවේ දේශපාලන බලය උරුම කර ගන්නට මෙන්ම බලය හොඳින් භුක්ති විඳින්නට හැකියාව තිබෙන්නේ දක්ෂයන්ට නොව තක්කඩින්ටය. මේ තක්කඩින්ට රිසි ලෙස වැජඹෙන්නට උපතින්ම උරුම වූ වස්තුව නම් ‘ඇට නැති දිව’ වන්නේය. අපි මේ වන විට තක්කඩින් හඳුනාගෙ සිටින්නේ පොකුරු පොකුරු පිටින්ය.
අද ඇතමුන් දේශපාලනය කරන්නේ පරම්පරාවක් වෙනුවෙන්ය. දේශපාලන බලය ඇතමෙකුට රටක නීතිය අවැසි ලෙස භුක්ති විඳීමටය.
ඇතැම් උත්තරීතර ක්ෂේත්‍ර වනසන්නේ ඒ ඒ ක්ෂේත්‍රවලින් පහළ වන්නෝම වෙති. කාලයක් තිස්සේ ලංකාව ¤ නීති ගරුක පුරවැසියන් මහා පීඩාවකට පත්ව සිටින්නේ ¤ දුක් විඳින්නේ ¤ විවිධාකාර අන්දමින් විඳවන්නේ නීතියේ ආධිපත්‍යයට ඉහළින් දේශපාලන බලාධිකාරය ඉහළින් සිට ගැනීම නිසාය. නීතියේ ආධිපත්‍යයට අණ වින කළෝ සහ කරන්නෝ කවුරුන් ද? නීතිය හදාළ එහි දක්ෂයන් සේ කැපී පෙනුණ උදවිය නොවේ ද?
විසිවෙනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරමින් අධිකරණ අමාත්‍යවරයා කතා කළ අන්දම බලා සිටි මට මට සිහි වුණේ ‘උරාගේ මාළු උරාගේ ඇගේම තබා කැපීම’ යන පිරුළය. එසේ කිරීම කොතරම් අවලස්සණ හා පහත් නීච වැඩක් ද? කවරෙකුට වුව චාරයක් නැති වූ විට ¤ තක්කඩියෙකු වූ විට කළ නොහැක්කේ මොනවාද?

හෘදය සාක්ෂිය බල්ලට
‘පිවිතුරු හෙළ උරුමය’ යන පක්ෂයේ නායකයා උදය ගම්මන්පිලය. ඔහු නිකං හෙළ උරුමයක් වෙනුවෙන් නොව පෙනී සිටින්නේ ‘පිවිතුරු’ හෙළ උරුමයක් වෙනුවෙන්ය. භාෂාවක තිබෙන ලස්සණ වචන පරිහරණයත් ¤ පව්කාරයන් සුදු ඇඳීමත් අතර වෙනසක් නැතැයි සිතමි.
පසුගිය දවසක මේ ‘පිවිතුරු නායක’ කිසිදු චකිතයක් නැතිව ¤ පැකිලීමක් නැතිව ‘පිවිතුරු ඇත්තක්’ කීවේය. එය නම් මධුමාධව අරවින්ද සෑහෙන කාලයක් සඟවාගෙන සිටි බවය. පොලීසියට සොයා ගන්නට බැරි විදිහට සඟවාගෙන සිටි බවය ඔහු කීවේ. මේ වරදක් නොවේ ද? සාපරාධී ක්‍රියාවක් නොවේ ද? ඔහු ඇත්තටම කර තිබෙන්නේ සාපරාධී ක්‍රියාවකි. මෙය සාමාන්‍ය පුරවැසියෙකු කළේ නම් නීතියෙන් දඬුවම් ලබන්නට තරම් වරදකි. ඒ කෙසේ වෙතත් මේ පිවිතුරු නායකගේ ශ්‍රී මුඛයෙන් පවසා තිබෙන හා පැවසෙන කාරණා තඹ සතේකට විශ්වාස කළ යුතු නැති බව දැන් හෝ වටහා ගත යුතු නොවේ ද? මොහු රූපවාහිනී විවාදවල දී කියූ දේ නොකියූ බව කියා, අන්තිමට ‘කිච’ වූ අවස්ථාවලද අඩුවක් නැත.
කෙසේ වෙතත් ගම්මන්පිල ඇත්තක් කිව්වා නම් එය බොරුවක් සේ පිළිගැනීමය විය යුත්තේ. ඔහු බොරුවක් කීවා නම් එය ඇත්තක් වෙන්නට පුළුවන.
ගම්මන්පිල තමා කළ වරද සිනාසෙමින් මාධ්‍යයට කීවේ තමා ‘නීතිය’ නොතකන්නෙකු බව නොකියා කියමිනි. එහි තේරුම නීතිය දැන් ඔවුන්ට ක්‍රියාත්මක නොවන බව නොවේ ද?
දැන් රටේ නායකයා අපේය. නීතිය අපේය. අපි යනු නීතියයි. අපි අපරාධයක් කළත් එය නීත්‍යානුකූලය. අපි නොවන වෙන කවුරුන් අතින් අත් වැරැද්දක් වුව ඊට උපරිම දඬුවම් නියම කොට දඟදෙයි දඬුවම් දිය යුතුමය.
අනේ මේ දේශප්‍රේමීන්ය. අf`දා්මැයි!
කවරෙකුට වුව නායකත්වය යන වචනය සමඟ අවංකත්වය යන වචනය ඈත කාලයේ ගසට පොත්ත වැනි විය. ක්‍රමයෙන් නායකයා බොරු කියන්නෙකු බවට පත්වන්නේ ගුවන් යානාවක් ගුවන් ගත වුණ අන්දමින්ය. ලංකාවේ මෑත දේශපාලන ඉතිහාසය විමසා බලන විට බොරු නොකියූ නායකයෙකු සොයා ගැනීම අතිශයින් දුෂ්කරය. සොයන්නට වෑයම් කිරීම ද නිෂ්ඵලය. බිල් ක්ලින්ටන් අමෙරිකාවේ ජනාධිපතිව සිටි අවධියේ ඔහු සම්බන්ධයෙන් මතුවුණ විවාදාත්මක කාරණය ප්‍රසිද්ධය. මේ සිදුවීම වන අවධියේ ඇමෙරිකානු ජාතික තරුණයෙකු ලංකාවට පැමිණ පාලි භාෂාව ඉගෙන ගනිමින් සිටියේය. ඔහුට පාලි ඉගැන්වූ මහාචාර්යවරයා ක්ලින්ටන් සිද්ධිය ගැන ඔහුගෙන් විමසීය. ඔහුගෙන් ඇසූ පැනයට ඔහු දුන් පිළිතුර මෙයයි.
“ක්ලින්ටන් දැන් අපේ රටේ නායකයා. එයාගෙ ලිංගික ජීවිතය අපට ප්‍රශ්නයක් නෙමේ. හැබැයි එයා බොරු කියපු එක අපට ප්‍රශ්නයක්”
මේ අමෙරිකානුවා කීවේ නායකයාගේ හෘදය සාක්ෂිය රට වැසියන් අපේක්ෂා කරන බවය. එමෙන්ම ඇමෙරිකානු නායකයන් තමන්ගේ හෘදය සාක්ෂියට අනුව වැඩ කිරීමට කැපවුණ අන්දම ද ඔහු විස්තර කළේය. ඇමෙරිකාවේ අ්‍යාපනය ලත් උදවිය මම ඇසුරු කර ඇත්තෙමි. ඒ පුද්ගලයන් ඇමෙරිකාවෙන් ලබා ගත් අධ්‍යාපනය සමඟින් මනුෂ්‍යයෙකු වශයෙන් අවංකව වැඩ කිරීම ගැන ද වටිනා දේ ඉගෙන ගෙන ඇති අන්දම මා නිරීක්ෂණය කළ අවස්ථා අපමණය. එමෙන්ම කිව යුත්තේ ඇමෙරිකාවේ දීර්ඝ කාලයක් ජීවත් වුණත් ජානවලින් උරුම වූ වංක ගති පැවතුම්වල වෙනසක් සිදු නොවන බවය.

නිදහසට මිලක් නැත
ලංකාව යටත් විජිතයක්ව පැවති නිසාfදා්, අපේ මිතුන් මිත්තන් යටත් වැසියන් ලෙස ජීවත් වූ නිසාfදා්, ‘යටත්ව වාසය කිරීමට’ අදෘශ්‍යමාන කැමැත්තක් සිංහලයන් තුළ තිබෙන්නා සේය. එමෙන්ම ලංකාව අධිරාජ්‍යවාදයෙන් නිදහස ලබන්නේ ¤ වෙනස් වන්නේ ඉන්දියාව මෙන් නොවේ. ලංකාව නිදහස ලැබීම ගැඹුරට විග්‍රහ කර බලන විට විiමානවන්නේ යම්කිසි ආකාරයක ‘ඩීල්’ එකක් ඒ ක්‍රියාව තුළ පැවති බවය. නිදහස නිසියාකාරව ජාතික උරුමයක් බවට පත් කර ගන්නට අසමත් වූ නිසා වර්ගවාදය මර්ධනය කළ නොහැකි වල්පැලෑටියක් සේ වැඩී වර්ධනයව පැතිරී තිබේ. ඉන්දියාව නිදහස ලබා ගන්නේ නිසි ලෙස මිලක් ගෙවමිනි. අප මිලක් ගෙවා නැත. එනිසාfදා් අපට උරුම වූයේ ව්‍යාජ දේශප්‍රේමයකි. මෙය ඉරහඳ මෙන් සහතික වන්නේ දේශප්‍රේමය ඇඟපුරා දවටාගෙන සිටින සියලු දෙනා අන්ත තක්ඩින් ලෙස දකින්නට හේතු සාධක තිබෙන බැවිනි.
ඉංග්‍රිසි සහ ගණිතය ඉගැන්වීමට හොඳ ගුරුභවතුන් සිටින පාසල්වල ද සෑහෙන සංඛ්‍යාවක් දරුවන් ඉංග්‍රීසි සහ ගණිතය අසමත්වන බව විශ්‍රාමලත් අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂවරයෙකු ලියා තිබෙනු දුටිමි. ඔහු එහි සඳහන් කළ වැදගත්ම කාරණාව නම් එවැනි දරුවන්ට ගුරුවරයෙකුගෙන් ටියුෂන් ලබා දීම නිසා හොඳ සාමාර්ථ්‍යයන් ලබා ගන්නා බවය. ඒ ‘මිලක්’ ගෙවූ නිසා ද? මිලක් ගෙවීම සහ නොගෙවීම අනුව හැමදේම තක්සේරු කිරීම අපේ සොබාවයක් වැන්න.
මානව නිදහස යනු ලෝක ශිෂ්ටාචාරයේ දියුණුව හේතුවෙන් මනුෂ්‍යාට උරුම වූවකි. ශිෂ්ට සමාජයක් උරුම කර ගත් සෑම රටකම උතුම් සම්පත් වන්නේ මානව නිදහසයි. බොහෝ රටවල් මානව නිදහස උරුම කර ගන්නේ අදෘශ්‍යමාන ක්‍රියාදාමයන් ඔස්සේය. කෙසේ වෙතත් ලංකාව ‘මානව නිදහස’ භුක්ති විඳින්නට නිල වශයෙන් සමත් වන්නේ දීර්ඝ කාලයක සිටය. නීතිය, අධ්‍යාපනය, ශිෂ්ට සමාජයක යහ පැවැත්මට පොදුවේ උරුම වීම සමඟින් තමන්ගේ ආත්ම ගරුත්වය ¤ ආත්ම අභිමානය සේම අන්‍යාගේ ආත්ම ගරුත්වය ¤ ආත්ම අභිමානය ගැන වග බලා ගැනීම ද සෙමින් වුව දියුණු වුණ ගුණාංගයකි. එහෙත් රටේ දරිද්‍රතාව තුනී වී නොයාම නිසා ම ආත්ම ගරුත්වය ¤ ආත්ම අභිමානය වටිනාකමක් නැති තැනකට තල්ලු වූ සේ ය. ‘කොමිෂන් සභා කන්න පුළුවන් දැයි’ තර්ජනාත්මකව විමසුවේ රටේ අධිකරණ අමාත්‍යවරයා ය. කොමිෂන් සභා නිසා රටේ දියුණුව ඇති කළ නොහැකිය යන අදහසක එතුමන් සිටින බවකි පෙනී යන්නේ. යුද්ධය කරන සමයේ හමුදාපතිවරයාට කනිෂ්ඨ නිලධාරීන් අභිමත අන්දමට ඉහළට ගන්නට පුළුවන් වූ බව අධිකරණ ඇමතිවරයා පැවසුවේ ආඩම්බරයෙනි. පොලීසිය ද ඒ අන්දමට පාලනය කිරීමට රටේ නායකයාට අවශ්‍ය බව එතුමන් ගෙඩ නඟන්නට යෙදුණ තර්කයකි. නීතියක් ¤ පිළිගත් සම්ප්‍රදායන් ඉවත විසි කරන්නට ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කර ගැනිමට නීතිය හදාළ කෙනෙකු වෙර දැරීම සමස්ත රට වැසියන්ගේ ඛේදයකි. එහි වඩාත්ම වින්දිතයන් වන්නේ රටේ සුළු ජාතීන් බව රටේ අධිකරණ ඇමතිවරයාට නොවැටහීම පුදුමයකි.
අලි සබ්රි අධිකරණ අමාත්‍යවරයා වන්නේ එතුමා ව්‍යවස්ථා නීතිය විෂයෙහි විශාරදයෙකු නිසා නොවේ. ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පැති සභයට පත්ව අධිකරණ අමාත්‍ය පදවිය ලබන්නට අදාළ එකම සුදුසුකම ගෝඨාභය රාජපක්ෂට සේවය කිරීමය. අද එතුමා පෙන්වා දෙන්නට හදන්නේ බලය එක පුද්ගලයෙකු අත තිබුණ පලියට ඒකාධිපතියෙකු බිහි නොවන බවය. බලය පරිහරණය කරන අන්දම අනුව ඒකාධිපතියෙකු බිහිවන බවය. එක අතකට මෙය නම් ඇත්තක්ය. නීති ගරුක පුරවැසියන්ට අද තිබෙන ප්‍රශ්නය, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපති පදවියට පත් කිරීමට කැපවුණ භික්ෂූන් ඇතුළු තවත් අයට තිබෙන එකම ප්‍රශ්නය; විවෘතව නොපවසන එකම ප්‍රශ්නය අසීමිත බලය උරුම කරන්නට වත්මන් ජනාධිපතිවරයාගේ ශේෂ පත්‍රය හොඳ නැතිකමය.
අලිසබ්රි කිසියම් උමතුවකින් සේ කරන්නේ ප්‍රථමව රටේ සුළු ජාතීන්ගේ නිදහසට වැට බැඳීම ය. දෙවනුව සියලු පුරවැසියන්ගේ නිදහස අහිමි කිරීමය. කොළඹ අධික සුඛවිහරණ සහිත ජීවිතයක් ගත කළ බැවින් ගත කරන බැවින් රටේ සුළු ජාතීන් මහජාතිය නිසා පෙළෙන යථාර්ථයක් පවතින බව මෙතුමාට නොවැටහීම අභාග්‍යයකි.

අසීමිත බලය තුළ දියුණුව
රට දියුණු කිරීමට අසීමිත බලයක් අවශ්‍ය බව පැවසේ. ඇත්ත වශයෙන්ම ලෝකයේ ලංකාව වැනි කුඩා රටවල් ¤ අද දියුණුව තිබෙන රටවල් දියුණු වී තිබෙන්නේ ඒ ඒ රටවල නායකයන්ට අසීමිත බලයක් තිබුණ නිසා ද?
රාජ්‍ය පාලනයේ හැම විටම අර්බුද හට ගන්නේ නායකයාට අසීමිත බලයක් තිබෙන විටය. 19 වෙනි සංශෝධනයෙන් ජනාධිපතිගේ බලය සීමා කෙරුණ ද පාස්කු ප්‍රාහරය ඔස්සේ විශද වන්නේ ජනාධිපතිවරයාට අසීමිත බලයක් අත මිට මොළවා ගෙන සිටි බැවින් මහා විනාශයක් සිදු වුණ බවය. ජනාධිපති පදවිය, ආරක්ෂක අමාත්‍ය පදවිය, පොලීසිය හා ත්‍රිවිධ හමුදාවට අණ දීමට අවශ්‍ය පරම බලය ජනාධිපතිට පමණක් තිබුණ යථාර්ථයක ඔහු හිතුමතේ වන්දනාවේ හා සංචාරයේ නිරත වන්නේය. අද කොමිසමක් ඔස්සේ ජනතාවගේ ඇස්වලට වැලි ගැසීම මොන විකාරයක් ද? රටම දන්නා පරම සත්‍යය වන්නේ සිරිසේනතුමා පාස්කු ප්‍රහාරයට එහෙම පිටින්ම වග කිව යුතු බවය. මේ අපරාධකරුට දඬුවම් දෙන්නට රටේ නීතිය ක්‍රියාත්මක නොවන්නේ ද අසීමිත බලයක් ගගනතෙහි ලඹ දෙන නිසා නොවේ ද?
රටක නායකයා අතට ලැබෙන අසීමිත බලය දියුණුවට නොව රටක විනාශයටමය. මේ සත්‍යය සියලුම මහජන නියෝජියෝ දනිති. ජී. එල්. පීරිස් හොඳටම දනිති. වාසුදේව මනරම්ව දනියි. දිනේෂ්ගුණවර්ධන වේදනාවෙන් යුතුව දනියි. එහෙත් ඒ සියලු දෙනාම දත් මිටි කමින් නිදි යහනේ සුසුම් හෙළමින් සිටිනවා ඇත යන සිතුවිල්ල නම් බොරුවක් විය නොහැකිය. මේ අසීමිත බලයක් නැති යථාර්ථයක යථාර්ථයයි.
අද ලංකාව පවතින්නේ මොනම තාලෙකින්වත් ‘දිලිසෙන දියුණුවක්’ ඇති කරන්නට පුළුවන් තත්වයක නොවේ. අද ලංකාවට අවශ්‍ය වන්නේ තව තවත් ණය නොවන, සෑම අංශයකම දූෂණය බින්දුවට බස්සන, මහජන මුදල් මහජන දේපළ ආරක්ෂා කරගෙන වසංගතයෙන් ආරක්ෂා වන්නට පුළුවන් අසහනයෙන් තොර රටක ජීවත්වීමේ නිදහසයි.
වසංගතයකට හැමදාම ගොදුරුවන්නේ අසරණ දිළිඳු ජනතාවයි. ආසාවට හෝ ඉහළ තට්ටුවේ කිසිවෙකු වංසගතයෙන් පීඩා විඳින්නේ නැත. ඒ උදවියගේ දියුණුව තවත් මදි ද?

දේශප්‍රේමීන් නිරුවතින් මහමඟට
සියලුම දේශප්‍රේමීන්ගේ රෙදි ගැලවෙන අන්දම වැඩිකල් නොයා දකින්නට පුළුවන. උත්ප්‍රාසය නම් සිංහල බෞද්ධ ආණ්ඩුවේ ඉරණම විඳීමට සමත් වන්නාය. එහෙත් අධිකරණ ඇමති ලෙස ඔහුගේ දරදඬු විලාසයට වචනයක් හෝ කියන්නට මහින්ද රාජපක්ෂටවත් නොහැකිය. ආණ්ඩු පක්ෂයේ කිසියම් මන්ත්‍රීවරයෙකු ¤ අමාත්‍යවරයෙකු වචනයක් කිව්වොත් ගිලටීනයට ගෙල හසුවෙන බව ඔව්හු දනිති.
නුදුරු දිනක අත්සන් කෙරෙන එම්.සීසී ගිවිසුම සාධාරණීකරණය කරන්නට දේශප්‍රේමීන් හුස්ම නාල්ලා කටයුතු නොකළහොත් ඔවුන්ට අත්වන ඉරණම කුමක් විය හැකි ද? දේශප්‍රේමින් දේශප්‍රේමයේ නාමයෙන් දිවි නසා ගන්නේ නැත. වැල යන අතට මැස්ස නොගසා මොනවා කරන්න ද?
රට මහා ආගාධයකට තල්ලු වෙමින් තිබේ. මත් ද්‍රව්‍ය ජාවාරම්කාරයෙකු හදිසියේ මරා දැමීම තුළ විවෘත රහස් බොහොමයකි. ඒවා සමාජ ගත වී තිබෙන්නේ කොරෝනාවලටත් වඩා වේගයෙනි.
මහා පරිමාණයෙන් ගොඩනැගිලි ඉදි කිරීම් කරන ව්‍යාපාරිකයෙකු මගේ මිතුරෙකුට පවසා තිබෙන්නේ කුප්‍රකට චරිතයක් බන්ධනාගාර ගත වීම සමඟින් මත් ද්‍රව්‍ය මිලට ගන්නට නොහැකිව කම්කරුවන් නන්නත්තාරව සිටි බවය. ඒ ප්‍රශ්නය හෙමින් නිරාකරණය වුණ අන්දම ද ඔහු පවසා තිබේ. නොබෝදා ඔහු පවසා තිබෙන්නේ දැන් සුපර් මාර්කට් එකකින් බඩුවක් ගන්නා තරම් පහසුවෙන් මත් ද්‍රව්‍ය මිලට ගන්නට පුළුවන් බව කම්කරුවන් පවසන බවයි. කුමක් මෙහි අරුමය. අසීමිතව මත් ද්‍රව්‍ය අල්ලයි. විස්මයකි. ලංකාවට මත්ද්‍රව්‍ය අහසින් වැටෙනවා වැනිය. මධූෂ්ගේ ඝාතනය හේතුවෙන් එක් පාර්ශවයකට උරුම වෙන්නට ගිය පාර්ශව ගණනාවකට උරුම කර ගන්නට හැකි වෙනවා නම් ඉන් ගම්‍ය වන්නේ සම්ම ජාතියේ මත්ද්‍රව්‍ය ලංකාවට ගෙන ඒම නතර කළ නොවන බව නොවේ ද?
මතු දවසක දේශප්‍රේමින්ට පවසන්නට සිදු වන්නේ කුමක් ද? අද මත්ද්‍රව්‍ය ජනතාවට අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් වී තිබෙන බැවින් ඒවා භාවිත කරන අයට බාධාවකින් තොරව ඒවා ලබා ගන්නට පුළුවන් කමක් තිබිය යුතු බවය. මන්ද සියලු දේශප්‍රේමීන් ද මධූෂ්ගේ පාපොච්චාරණය තුළ සිටියේ නම් ඔවුන් තම තමන්ගේ ආරක්ෂාව ගැන වග බලා නොගෙන කොහොමද?
මේ ලිපිය පළවන විට රටේ නායකයා රටේ නීතිය බවට පත්ව සිටී නම් මම පුදුම නොවෙමි.
අපි සතුටින් සොභාග්‍යය උදාවනතුරු බලා සිටිමු. අලි සබ්රිට ජයෙන් ජය වේවා!■