රිෂාඞ් බදියුදීන්ගේ සහෝදරයා රියාජ් බදියුදීන්, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ (සීඅයිඩී) රඳවාගැනීමෙන් නිදහස් කිරීම ගැන වැඩියෙන්ම උරණ වුණේ කාදිනල් මැල්කම් රංජිත් හිමිය.
කාදිනල්වරයා, පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් පසු, යහපාලන ආණ්ඩුව බලයෙන් විසිවෙන තුරුම කළේ, ප්‍රහාරය ගැන ‘තමා පමණක් දන්නා ඇත්තක්’ සොයන්නට ආණ්ඩුව මහන්සි වන්නේ නැතැ’යි චෝදනා නැගීමය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපති වන්නට කාදිනල්වරයාගේ මේ චෝදනාද දැඩි ලෙස උදව් විය. අලුත් ආණ්ඩුව පත්වුණු පසු, කරගෙන යන පාස්කු ප්‍රහාර විමර්ශනය ගැන කාදිනල්වරයා ප්‍රසිද්ධියේම සිය ප්‍රසාදයත් විශ්වාසයත් පළකළේය. දැන් පැණිවරකා ගහට හෙණ ගසා ඇත. ඒ මාස පහකට පමණ පෙර අත්අඩංගුවට ගත් රිෂාඞ් බදියුදීන් මන්ත්‍රීවරයාගේ සොහොයුරා සීඅයිඩීයෙන් නිදහස් කිරීම, ඩීල් එකක්දැයි සැක බවට කාදිනල්වරයා ප්‍රකාශ කිරීමත් සමගය. කාදිනල් හිමිගේ මේ ප්‍රකාශය නිසා, ආණ්ඩුවද කැළඹුණේය. ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ ජනාධිපතිවරයාට, කිසිම ඩීල් එකක් නැතැයි කියන්නටද, චමල් රාජපක්‍ෂ ඇමතිවරයාට, බදියුදීන් නිදහස් කළාට විමර්ශන තවදුරටත් පැවැත්වෙනවායැයි පාර්ලිමේන්තුවේදී කියන්නටද සිදුවිය.
රිෂාඞ් බදියුදීන් සමග ආණ්ඩුවේ ඩිල් එකක් ඇත්දැයි තවමත් පැහැදිලි නැත. එහෙත්, ‘මුස්ලිමුන් නම් ඩීල්කාරයන්’ යැයි සමාජයේ පවතින ඒකාකෘතික සම්මතය මේ සිදුවීමෙන් නැවතත් තහවුරු වේ. බදියුදීන් මන්ත්‍රීවරයා, චමල් රාජපක්‍ෂ මහතා සමග වව්නියාවේ විවෘත කිරීමකට සහභාගිවී සුහදව කතා කළ ඡායාරූප හරහා මේ මතය සමාජගත කරන ලදි. ටිකක් දුර බැලූ විට පෙනෙන්නේ එවැන්නක් සමාජගත කරන්නට වැඩිම වුවමනාව තිබෙන්නේ ආණ්ඩුවට බවය.
කාදිනල් හිමි මතු නොව, සමගි ජන බලවේගයේ (සජබ) නායකයෝද ඉන්පසු කැළඹුණහ. සජිත් ප්‍රේමදාස හා තිස්ස අත්තනායක වැන්නෝ, බදියුදින් තමන්ගෙන් ගැලවී යනු ඇතැ’යි උපකල්පනයක සිටිමින් මෙන්, බදියුදීන්ට වක්‍ර ප්‍රහාර එල්ල කළහ. තමන් සමග සිටින මුස්ලිම් පක්‍ෂ හා මන්ත්‍රීවරුන් කොයි මොහොතක හෝ ආණ්ඩුවට එකතු වෙතැයි සජබයේ ලොකු ලොක්කන්ගේ, විශේෂයෙන් ජාතිකවාදී ලොක්කන්ගේ හිතේ තිබෙන සැකයකි.
කාදිනල්වරයා තවත් ඉදිරියට ගොස්, රියාජ් බදියුදීන් නිදහස් කිරීම පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශකයා, ඔහු අත්අඩංගුවට ගත් වෙලාවේ කළ ප්‍රකාශයක් සමග සංසන්දනය කළේය. බදියුදීන් ත්‍රස්තවාදීන් සමග සම්බන්ධකම් පවත්වා ඇති බවද, හෝටලයකදී ඔවුන් හමුවී ඇති බවද, දූරකථන ඇමතුම් දී ඇති බවද ඒ වෙලාවේ පොලිස් මාධ්‍ය ප්‍රකාශකවරයා කිව්වේය. ඒ ඔහු හිතාමතා කිව් දෙයක් නොවේ. ඔහුට ආණ්ඩුවෙන් ලැබුණු පිටපත කියවීමකි.
‘ත්‍රස්තවාදී කණ්ඩායම සමග සාකච්ඡා හා ව්‍යාපාර කළා යැයි මාස පහකට කලින් කී පුද්ගලයකු කිසිම වරදක් කළේ නෑ කියලා එකවර නිදහස් වුණේ කොහොමද? අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ පරස්පරයක් මම දකිනවා. මේ පුද්ගලයා ත්‍රස්ත කණ්ඩායම සමග සම්බන්ධ වූ දුරකථන ඇමතුම් පවා ඇති බව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව අපට කලින් කිව්වා. මේක දේශපාලන ඩීල් එකක්ද?’ කාදිනල්වරයා දැන් නගන ප්‍රශ්නය එයයි.
මේ කතා කියවන විට අපට කාදිනල් හිමි ගැන සිතෙන්නේ මෙවැනි දේවල්ය. උන්නාන්සේ සිටින්නේ රියාජ් බදියුදීන් මේ ප්‍රහාරයට වගකිවයුතුයැයි කියන ස්ථාවරයකය. විමර්ශන හරිහැටියට කරන්නේ නැතැයි, නියම වගකිවයුත්තන් අත්අඩංගුවට ගන්නේ නැතැයි පසුගිය ආණ්ඩුවට චෝදනා කළ කාදිනල්වරයා, මේ ආණ්ඩුවේ විමර්ශන ගැන ප්‍රශංසාව පළකරනුද, බදියුදීන් හා නීතිඥ හිස්බුල්ලා අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් පසු නිශ්ශබ්ද වනුද පැහැදිලිව දකින්නට ලැබිණි. දැන් ඔහුට ඇහැරී තිබෙන්නේ බදියුදීන් නිදහස් කිරීම නිසාය. එය, බදියුදීන් ත්‍රස්තවාදීන් සමග සම්බන්ධකම් පැවැත්වූවායැයි පොලිස් ප්‍රකාශකවරයා මුලින් කී දේ දැන් බොරු වීම නිසා කාදිනල් හිමිට හටගත් ප්‍රශ්නයක් නොවේ. ‘ප්‍රහාරයට වගකිවයුතුයැයි තමා නිගමනය කරගෙන සිටි අයකු’ නිදහස් කර හැරීම ගැන උරණවීමෙන් කාදිනල් හිමිට ඇතිවූ ප්‍රශ්නයකි.
ඇත්ත නම්, ආණ්ඩුව පාස්කු ප්‍රහාරය පිළිබඳ විමර්ශන කරන්නේ කාදිනල්වරයා හා ඔහුගේ බස් අසා තමන්ට ඡන්දය දුන් කතෝලික ජනතාව සතුටු කරන්නට බවය. ඒ සඳහා වරින් වර කිසිවකු අත්අඩංගුවට ගෙන, ඔහු මේ මේ විදියට ප්‍රහාරයට සම්බන්ධයැයි බොරු ගෙතීම ආණ්ඩුවේ සාමාන්‍ය ප්‍රතිපත්තියයි. ඉන් වෙනත් ප්‍රශ්නයක් ද පැන නගින්නට ඉඩ තිබේ. දැන් අත්අඩංගුවේ පසුවන නීතිඥ හිස්බුල්ලාට එරෙහිවද මේ විදියටම චෝදනා නැති බව පෙනීගියොත් ඔහු නිදහස් කිරීමට, මේ කාදිනල් විරෝධය නිසා ආණ්ඩුව පැකිළෙන්නට ඉඩ තිබීම ඒ ප්‍රශ්නයයි. ඒ නිසා තමන් නිර්දෝෂී වුණත්, කාදිනල්ට බය ආණ්ඩුව නිසා තවදුරටත් අත්අඩංගුවේ සිටීමේ ඉරණම විඳින්නට හිස්බුල්ලා මහතාට සිදුවනු ඇත.
අත්අඩංගුවට පත්වන්නන්, දරුණු අපරාධකාරයන් හැටියට ලේබල් කිරීම අපේ පොලිසියේ දෛව ප්‍රතිපත්තියයි. එහෙත්, ටික කාලයක් විමර්ශන කරගෙන යන විට ප්‍රමාණවත් සාක්‍ෂි නැති නිසා පුද්ගලයන් නිදහස් කිරීම ප්‍රසිද්ධියේ මෙන්ම අප්‍රසිද්ධියේද සිදුවෙයි. පොලිස් අත්අඩංගුවේ සිටින සැකකරුවන් ඝාතනය කරන්නට පොලිසියට ඉඩක් නොදිය යුතුයැයි අප කියන්නේ මේ හේතුවද නිසාය. අත්අඩංගුවේ ඉන්නේ අපරාධවලට නිශ්චිතවම වගකිව යුත්තෙක්දැයි පොලිසියවත් නොදැන මිනිසුන් මරාදමන නිසාය.
සාධාරණ සැකයක් මත අත්අඩංගුවට ගැනීමටත්, ඒ සැකය තහවුරු නොවේ නම් ඒ පුද්ගලයන් නිදහස් කිරීමටත් පොලිසියට බලයත් හැකියාවත් තිබේ. වරද ඒ බලය පොලිසිය විසින් විවිධ අයගේ වුවමනාවන්වල හැටියට අපයෝජනය කිරීමය. කාදිනල්වරයා නින්දෙන් ඇහැරී ඇත්තේ මේ කිසිවක් නොදන්නවාක් මෙනි. එහිමියන්ගේ චින්තන පරිසීමාව එයින් පෙනෙයි. පාස්කු ප්‍රහාරයට ලක්වූවන්ට යුක්තිය ඉෂ්ට කිරීම සඳහායැයි සිතමින් ඔහු වරින්වර කරන ළාමක ප්‍රකාශ අවසානයේ ඡන්ද බවට පත්වි වැටෙන්නේ රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ මල්ලටය. කාදිනල්වරයා ඒ බව නොදන්නවා විය නොහැකිය.
අන්තිමේදී පොලිස් ප්‍රකාශකවරයාට තනතුරත් අහිමි වුණේය. ඔක්කොම කුණු බේරුවල් බොක්කට කතාව මෙනි. දේශපාලකයන් ලියා එවන පිටපත් මාධ්‍ය ඉදිරියේ කියවන විට, මෙවැනි ප්‍රතිඵල අත්වේයැයි රජයේ නිලධාරීන් ඒ අනුව යළිත් සිතට ගත යුතුය.■
■ අරුණ ජයවර්ධන
