විස්ස රහස් ඡන්දයකින් සම්මත කරගන්න -පැෆරල් සංවිධානයේ විධායක අධ්‍යක්ෂ රෝහණ හෙට්ටිආරච්චි

විසිවැනි සංශෝධනයෙන් මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවට බලපෑම් එල්ලවෙනවාද?

මැතිවරණ කොමිසමේ ස්වාධීනභාවයට තමයි පළවැනිම බලපෑම. මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුව පැවති කාලයේත් යම් ආකාරයක ස්වාධීනභාවයක් මැතිවරණ කොමිසමට තිබුණු බව ඇත්ත. කොමිසමක් නොවුණාට දෙපාර්තමේන්තුවේ හිටපු නිලධාරීනුත් සාධාරණ මැතිවරණයක් පැවැත්වීමට පියවර ගත්තා. දහනවවැනි සංශෝධනයෙන් කොමිෂන් සභා ස්ථාපිත කළාම තනි පුද්ගලයෙකු තීන්දු ගැනීම වෙනුවට තුන්දෙනෙකුගෙන් සමන්විත කොමිසමකින් තීන්දු ගත්තා. කොමිෂන් පත් වුණේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව හරහා.

එහෙත් එලෙස පත් වූ අයගේ අඩුපාඩු ඉස්මතු කර පෙන්වනවා නේද?

පුද්ගලයන්ගේ අඩුපාඩු තියෙන්න පුළුවන්. එහෙත් පොදුවේ ගත් කළ ඒක ස්වාධීන යාන්ත්‍රණයක් හැටියට තමයි ක්‍රියාත්මක වුණේ. විසිවැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයෙන් ස්වාධීනව පත් විය යුතු මැතිවරණ කොමිසමේ සාමාජිකයන් පත් කරන්නේ ජනාධිපතිවරයා. එලෙස ජනාධිපතිවරයා පත් කළ නියෝජිතයන් කොයිතරම් දුරට ස්වාධීනද කියන ප්‍රශ්නය තියෙනවා.

මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුව කාලයේ කොමසාරිස්වරයා පත් කළ තත්වයටත් වඩා, ජනාධිපතිවරයා කොමිසමක සාමාජිකයන් පත් කරන තත්වයක් ඇතිවුණොත් බලපෑම් එල්ලවීමේ ඉඩකඩ වැඩියි නේද?

යම් අමාත්‍යාංශයක උසස් නිලධාරියෙකු හෝ ආයතන ප්‍රධානියෙකු පරිපාලන සේවයේ හෝ අදාල සේවයේ උසස්වීම් ලබා එම පත්වීම දක්වා එනවා. ඉඳහිට එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් වෙනස් වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. එහෙත් මැතිවරණ කොමිසමට එන විට මැතිවරණ ක්‍රමයෙන්ම උඩට ආපු එක්කෙනෙක්වත් මැතිවරණ කොමිසමට පත් නොකර ඉන්නත් ඉඩ තියෙනවා. ඒ අනුව මැතිවරණ ගැන අවබෝධයක් නැති, පත්කරන බලධාරියාට හිතැති කෙනෙක් කොමිසමේ සාමාජිකයන් වෙන්න පුළුවන්. පත් කිරීමේ ස්වාධීනතාවය විසිවන සංශෝධනයෙන් නැති වෙනවා. අනෙක ජනාධිපතිවරයා පත් කරන කොමිසමක් සිටියදී ඔහුත් ඉදිරිපත් වෙන ජනාධිපතිවරණයක් පැවැත්වුවොත් මහා ප්‍රශ්නයක් එනවා. තමන් පත් කළ ස්වාමියා තරගකරුවෙක් වන විට, කොයිතරම් දුරට ස්වාධීනව හා සාධාරණව කටයුතු කරන්න කොමිසමට පුළුවන් වේවිද කියන ප්‍රශ්නය තියෙනවා.

පත් කළේ ජනාධිපතිවරයා වුණත්, පත්වීමෙන් පසු ස්වාධීනව කටයුතු කළ හැකි බව තර්ක කළොත්…

එහෙම තර්ක කරන්න පුළුවන්. ඉඳහිට එලෙස ස්වාධීනව ක්‍රියා කළ නිලධාරීන් ගැන උදාහරණත් තියෙන්න පුළුවන්. එහෙත් සංකල්පයක් විදියටත්, පෙර අත්දැකීම් අනුවත් වැඩි ඉඩක් තියෙන්නේ පත් කළ පුද්ගලයාට පක්ෂපාතීව කටයුතු කිරීමටයි.

විස්ස අනුව මැතිවරණ ගැන අවබෝධයක් නොමැති තුන්දෙනෙක් වුණත් කොමිසමට පත් කළ හැකියි නේද?

දහනවවැනි සංශෝධනයෙන් කොමිෂන් සභා පත් කරනකොට නිර්ණායක තිබුණා. ඒ අනුව කොමිසමේ එක් පුද්ගලයෙක් අනිවාර්යයෙන් නියෝජ්‍ය කොමසාරිස්වරයෙක් හෝ ඊට ඉහළ තනතුරක් සහිත අයෙක් විය යුතුයි. ඒකෙන් අදහස් කළේ කොමිසමේ අනිවාර්යයෙන් එක් සාමාජිකයෙක් මැතිවරණ පිළිබඳ අත්දැකීම් සහිත බව සහතික කිරීම. මැතිවරණ කොමිසම ප්‍රතිපත්ති සම්පාදනය කරන ආයතනයක් වුණාට, මැතිවරණ ඉතිහාසය හා මැතිවරණ නීති පිළිබඳ ප්‍රායෝගික භාවිතාව නොදන්නා කෙනෙක් හිටියොත් ප්‍රායෝගික ප්‍රශ්නයක් එනවා. 20 වැනි සංශෝධනය නිසා මැතිවරණ ක්ෂේත්‍රයේ අත්දැකීම් සහිත කෙනෙක් පත් කිරීම පිළිබඳ කාරණය අත්හැරිලා තියෙනවා. මැතිවරණ කොමිසමට ඒක  තීරණාත්මකයි.

කොමිසමේ තිබුණු ගණ පූර්ණය පිළිබඳ අඩුවත් 20 වැනි සංශෝධන කෙටුම්පතෙන් නිවැරදි කරලා නැහැ නේද?

මැතිවරණ කොමිසමට අදාලව දහනවවැනි සංශෝධනයේ තිබුණු ප්‍රධාන අඩුවක් තමයි සාමාජිකයන් සංඛ්‍යාව හා ගණ පූර්ණය. සාමාජිකයන් තුන්දෙනෙක්. ගණ පූර්ණයත් තුනයි. ඒ අනුව එක් සාමාජිකයෙක් හෝ යම් හේතුවක් නිසා සහභාගී නොවුණොත්, තීන්දුවක් ගන්න බැහැ. මේ ගැන මහාචාර්ය ජී.එල්. පීරිස් පවා දිගින් දිගටම කතා කරලා තිබුණ බව මතකයි. ඒක ඔවුන් බරපතල ප්‍රශ්නයක් විදියට දැක්කා. එහෙත්, ඒක ආමන්ත්‍රණය කරලා නැහැ. සාධනීය කාරණයක් සිද්ධවෙන්න තිබුණත්, ඒක වුණේ නැහැ.

කොමිසමේ ස්වාධීනත්වයට අමතරව මැතිවරණයට බලපාන අනෙකුත් කාරණා 20 සංශෝධනයේ තියෙනවාද?

මැතිවරණ ගැන කතාකරන විට මැතිවරණ කොමිසම ගැන විතරක් කතා කරන්න බැහැ. මැතිවරණයක තවත් පාර්ශ්වකරුවන් ඉන්නවා. රාජ්‍ය නිලධාරීන් ලක්ෂ ගණනක් ඉන්නවා. එම නිලධාරීන්ට ස්වාධීනව කටයුතු කිරිමේ හැකියාව තියෙනවාද නැතිද කියන එක මැතිවරණවලට ඍජුව බලපානවා. මෙතෙක් රාජ්‍ය සේවයේ පත්වීම්, උසස්වීම් සිදුකරන රාජ්‍ය සේවා කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයන් පත් කළේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාව හරහා. ඒ අනුව ඔවුන්ට ස්වාධීනව කටයුතු කරන්න පුළුවන්කම තිබුණා. එහෙත් දැන් ඒකේ බලතල ටිකක් කැබිනට් මණ්ඩලයට අරගෙන තියෙනවා. කැබිනට් මණ්ඩලයේ උපදෙස් මත තමයි රාජ්‍ය සේවා කොමිසම ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ. රාජ්‍ය සේවය ඍජු ලෙස මැතිවරණ ක්‍රියාවලියට බලපෑම් එල්ල කරනවා.

මැතිවරණ කොමිසමේ බලතල අඩුවීමක් තියෙනවාද?

මැතිවරණ කොමිසමට තිබුණ බලතල රාශියක් රාජ්‍ය සේවා කොමිසමට පවරාගෙන තියෙනවා. දැනට මැතිවරණ කාලයකදී පත්කිරීම්, උසස් කිරීම් හා මාරු කිරීම් මැතිවරණ කොමිසමෙන් අහන්නේ නැතිව කරන්න බැහැ. එවැනි ක්‍රියාවක් අත්‍යාවශ්‍ය නම්, කොමිසමේ අනුමැතිය ඇතිව ඒක කරන්න පුළුවන්. එවැනි ප්‍රතිපාදන අවශ්‍ය වන්නේ ඇයිද කියා පැහැදිලියි. යම් කිසි දේශපාලන වුවමනාවක්  කෙනෙක් මාරු කළොත්, ඒක මැතිවරණ ප්‍රතිඵලයට බලපානවා. දිස්ත්‍රික් ලේකම්වරුන් ඇතුළු තීන්දු ගැනීම්වලට අදාල නිලධාරීන්ට බලපෑම් කරන්න ඒ අනුව අමාරුයි. විසිවැනි සංශෝධනයෙන් මේක වෙනස් වෙනවා. එම බලය රාජ්‍ය සේවා කොමිසමට යනවා. මැතිවරණයට ඍජු ලෙස බලපාන කාරණාවලට විතරයි මැදිහත් වෙන්න පුළුවන්. මේ හේතුව නිසා අපැහැදිලි තැනකුත් මතු වෙනවා.

ඒ මොකක්ද?

දිස්ත්‍රික් ලේකම්වරුන් වැටෙන්නේ රාජ්‍ය සේවා කොමිසම යටතට. එහෙත් මැතිවරණවලදී දිස්ත්‍රික් ලේකම්වරුන් තේරීම් භාර නිලධාරීන් ලෙස  පත් කරනවා. එහෙම මොහොතක මැතිවරණ කොමිසමේ අවසර නැතිව මාරු කරලා යවන්න පුළුවන්ද, බැරිද කියන එක අපැහැදිලියි.  ස්වාධීන කොමිසමක් ක්‍රියාත්මක වෙනවානම්, මෙවැනි අපැහැදිලි තැන් වාසියක් ලෙස අරගෙන ස්වාධීන මැතිවරණයක් වෙනුවෙන් මැදිහත් විය හැකියි. එහෙත්, දේශපාලන කොමිසමක් නම් අපැහැදිලි තැනකදී අක්‍රියව ඉන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒ අනුව දේශපාලනඥයන්ට වාසිදායක ලෙස කටයුතු කරන්න පුළුවන්.

මැතිවරණ කොමිසමේ බලය සීමා වෙන්නේ පත්කිරීම් හා උසස්කිරීම් ආදියට පමණද?

සංවර්ධන ව්‍යාපෘති ක්‍රියාත්මක කිරීම්, රැකියා ලබාදීම් ආදියටත් අදාලයි. මීට කලින් ජනාධිපතිවරණයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් රැකියා ලබාදෙන්නට ගත් උත්සාහයක් කොමිසම නැවැත්වුවා. මේ මැතිවරණයේදී රැකියා ලක්ෂයේ වැඩපිළිවෙලක් මැතිවරණ කොමිසමෙන් නැවැත්වුවා. ඒක පසුව ක්‍රියාත්මක වුණා. එහෙත්, යූඇන්පීයෙන් පටන්ගත් වැඩපිළිවෙල ආණ්ඩු මාරුව නිසා ක්‍රියාත්මක වුණේ නැහැ. කොහොම වුණත් මැතිවරණ කොමිසමේදී මෙවැනි පත්වීම් ලබාදීම් මැතිවරණයට වාසිදායක ලෙස පාවිච්චි කරන්නට ඉඩ තියෙනවා. ඉස්සරහට විස්ස ක්‍රියාත්මක වුණොත් මැතිවරණ කොමිසමට මෙවැනි ක්‍රියා නවත්වන්න බැරි වෙනවා.

රාජ්‍ය දේපළ අවභාවිතයට විස්සෙන් වැඩිපුර ඉඩකඩ හැදෙනවාද?

මෙහෙම දෙයක් තියෙනවා. දහනවවැනි සංශෝධනය යටතේ මැතිවරණයක් ක්‍රියාත්මක වෙන කාලයේ භාරකාර ආණ්ඩුව හැටියට ක්‍රියාත්මක වුණේ කැබිනට් මණ්ඩලය පමණයි. කැබිනට් මණ්ඩලය යටතට රජයේ සෑම අමාත්‍යාංශයක්ම හා දෙපාර්තමේන්තුවක්ම අයත් වෙනවා. ඒ නිසා, එම කාලසීමාව තුළ ආණ්ඩුව පවත්වාගෙන යන්න කැබිනට් මණ්ඩලයට පුළුවන්. එහෙත්, 20 වැනි සංශෝධනයෙන් රාජ්‍ය ඇමතිවරුන්ට හා නියෝජ්‍ය ඇමතිවරුන්ට ඇතුළු කැබිනට් නොවන ඇමතිවරුන්ටත් මැතිවරණ සමයේ ක්‍රියාත්මක වෙන්න පුළුවන්. ඒ අනුව රාජ්‍ය දේපළ හා බලය අභිමත ලෙස පාවිච්චි කිරීමට වපසරියක් 20 වැනි සංශෝධනයෙන් හැදෙනවා.

පොලීසියේ ස්වාධීනත්වයත් තීරණාත්මකයි නේද?

මැතිවරණයක ප්‍රධාන පාර්ශ්වකරුවන් පිරිසක් තමයි පොලීසිය. පොලීසියේ ක්‍රියාකාරීත්වය මැතිවරණයක නිදහස් හා සාධාරණ බවට බලපානවා. පොලිස් කොමිසම ස්වාධීනව ක්‍රියාත්මක නොවන තත්වයක් ආවොත් ඒක බරපතලයි. මැතිවරණ කොමිසමටත් වඩා පොලීසියට බලපෑම් වැඩියි. මැතිවරණ නැති සාමාන්‍ය කාලවලදී පවා පොලීසීයට දේශපාලන බලපෑම් වැඩියි. මැතිවරණ කාලයක මේක තවත් බරපතල වෙන්න පුළුවන්. ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවක් නැති තත්වයක් තුළ පොලිස් නිලධාරීන් ප්‍රාදේශීය දේශපාලනඥයන්ට අවශ්‍ය පරිදි කටයුතු කරයි. මැතිවරණ කාලයකදී ඍජුව කටයුතු කළත් ඡන්දයෙන් පස්සේ පළිගැනීමක් වුණොත් ආරක්ෂාව සපයන්න ස්වාධීන යාන්ත්‍රණයක් නැහැනේ. දැන් ව්‍යවස්ථාවට අනුව නම් පොලිස් කොමිෂන් සභාව තියෙනවා. දැන් පොලිස් කොමිසම සීයට සීයක් හොඳින් ක්‍රියාත්මක වෙන බව මට කියන්න අමාරුයි. අවසන් මැතිවරණවලදීත් පොලිස් නිලධාරීන් මාරු කර යැවූ අවස්ථා දැන් කොමිසම යටතේ තිබුණා. එහෙත්, ක්‍රමවේදයක් හැටියට පොලිස් කොමිසම වැඩිපුර ස්වාධීනයි.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව ඇතුළේ තිබුණු මතගැටුම් ගැන චෝදනා තිබුණා නේද?

එහෙත්, මැතිවරණ තීරණාත්මක බලපෑමක් එල්ල කරන්නට තරම් නරක දේවල් මේ කොමිෂන් සභාවෙන් සිද්ධවුණේ නැහැ. කොමිසමේ නොයෙකුත් මත තියෙනවා. ගැටෙනවා. පොදු පිළිගැනීම් පිළිබඳ ප්‍රශ්න එනවා. නොයෙකුත් සාමාජිකයන් නොයෙක් දේවල් මාධ්‍යවලට කියනවා. එහෙත්, යම් ක්‍රමයක් යටතේ පත් වූ මිනිසුන්ගේ ප්‍රශ්න තිබුණු පළියට අපි ක්‍රමය වෙනස් කරලා හරියන්නේ නැහැ. අවුරුදු විස්සක විසිපහක මැතිවරණ දිහා බැලුවාම මිනීමැරුම් තිබුණා. ගිනිතැබීම්, වෙඩි තැබීම් තිබුණා. එහෙත්, අපි ඒ අඩුපාඩු පෙන්වලා මැතිවරණ නැවැත්වුවේ නැහැ. ඒවා තිබුණත් අපි මැතිවරණවලින් තමයි දේශපාලන නායකයන් පත් කරගත්තේ. අපි ටිකෙන් ටික ඒ තත්වය වෙනස් කරගත්තා. අඩුපාඩු හදාගත්තා. නිරීක්ෂණ ක්‍රම ගෙනාවා. ජාත්‍යන්තර නිරීක්ෂකයන් ආවා. අවුරුදු විසිපහක්, තිහක් යනකොට මිනීමැරීම් හා වෙඩි තැබීම් නැති තත්වයට ඇවිල්ලා ඉන්නවා. ස්වාධීන කොමිෂන් සභාවලත් ප්‍රශ්නයක් තියෙනවානම් එය නිවැරදි කරගැනීම මිසක් කොමිෂන් සභා නතර කිරීම විසඳුමක් නෙවෙයි. ඉදිරි මැතිවරණ නිදහස් හා සාධාරණව පවත්වන්නට ඕනෑ කරන යාන්ත්‍රණය හා එවැනි මැතිවරණයක විනිසුරන් වන කණ්ඩායමේ ස්වාධීනත්වය බරපතල අභියෝගයකට ලක් වෙන්න පුළුවන්. කාලයක් තිස්සේ ගොඩනැගිච්ච සමහර දේවල් ආපහු හැකිළීමට ලක්වෙන්න පුළුවන්.

අන්තිම මැතිවරණ දෙකේදී ඊට කලින් මැතිවරණවල දැක්කා වගේ අඩියෙන් අඩිය පෝස්ටර් ආදී බාහිරට පෙනෙන දේවල් වෙනස් වුණා නේද?

පැහැදිලි වෙනසක් සිද්ධවුණා. ඒක දහනවවැනි සංශෝධනය නිසාම සිදු වූ එකක් නෙවෙයි. මැතිවරණ දෙපාර්තමේන්තුව තිබූ කාලයේ වුණත් ක්‍රමික දියුණුවක් අප ලැබුවා. අසූදෙකේ ජනමතවිචාරණය, යාපනයේ සංවර්ධන සභා ඡන්දය, වයඹ මැතිවරණය ආදී දූෂිතම මැතිවරණවලින් පස්සේ 2004, 2005 මැතිවරණ වන විට අප සාධනීය තත්වයකට ආවා. මැතිවරණ සංස්කෘතියේ වෙනසක් සිද්ධවුණා. ඒ සංස්කෘතික දියුණුවට ගැලපන ව්‍යුහාත්මක වෙනස්කම් ටික යම් ප්‍රමාණයකට 19 සංශෝධනයෙන් ආවා. මැතිවරණ කොමිසම තවදුරටත් මේකට අදාල ප්‍රතිපත්තිමය මැදිහත්වීම් කළා නම් ප්‍රශ්න ටික තවත් වෙනස් කරන්න තිබුණා. තවත් සාධනීය මට්ටමකට යන්න තිබුණා. කෙසේ වෙතත්, මේ දක්වා ක්‍රමිකව ඇති කරගත් දියුණුව ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවෙන් ස්ථාවර වුණා. අපට මේ ගැන බලන්න වෙන්නේ විස්ස ක්‍රියාත්මක වෙනකොට මැතිවරණ කොහොම වේවිද කියලා දැකීමෙනුයි. විස්ස යටතේ පවත්වන මැතිවරණයකදී පොලීසිය, රාජ්‍ය සේවය කෙලෙස ක්‍රියාත්මක වේවිද කියලා ඇස් දෙකෙන් බලාගන්න වෙනවා. කලින් වාගේ සක්‍රීයව පෝස්ටර් ගලවන්න ක්‍රියා කරයිද, ආණ්ඩුවේ පෝස්ටර් ඉතිරි කරයිද කියලා බලන්න වෙනවා. අපි කටයුතු කරන්නේ පෙර අත්දැකීම් අනුවනේ. ඉදිරියේදී පොලීසියට කොයිතරම් දුරට ස්වාධීන පියවර ගැනීමට හැකි වේදැයි අපට බලන්න වෙනවා.

මැතිවරණ කොමිසමේ සාමාජිකයන්ගේ නම් කියමින් විවේචන කිරීමත් දියුණු සංස්කෘතියක කොටසක් නේද?

ඔව්, එයත් දියුණු ලක්ෂණයක් ලෙස සැලකිය හැකියි. එක්තරා පොඩි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා. විවිධ මත ගැටෙන එක සහ විවිධ මත කෝණ කිහිපයකින් බලලා, සාකච්ඡා කරලා තීන්දු ගැනීම තමයි හොඳම තත්වය. එහෙත් ලංකාවේ මැතිවරණ කොමිෂන් සභාවේ වැරදි දෙකක් සිදු වූ බව මා හිතනවා. එකක් කොමිෂන් සභාවේ වාද විවාද ඔක්කෝම කරලා, එළියට එනකොට එක් මතයක් එක්ක එළියට එන්න ඕනෑ. නැතිනම් එම ආයතනය පිළිබඳ විශ්වාසය බිඳ වැටෙනවා. සභාපති එකක් කියද්දී සාමාජිකයෙන් තවත් එකක් කීම අඩුපාඩුවක්. දෙවැනි වැරැද්ද මේ කොමිෂන් සභාවලට පත් කරන්නේ විශ්‍රාමික පුද්ගලයන් පමණක් බවට අදහසක් තියෙනවා. ජව සම්පන්න, උගත්, තරුණ පුද්ගලයන්ට මෙවැනි තැනක ඉඩ නැති බව හිතනවා. හිටපු විනිසුරුවන්, හිටපු නීතිඥයන්, විශ්‍රාමික පරිපාලන නිලධාරීන් වැනි අයට පමණක් මේ ගැන දැනුම තියෙන බව හිතනවා. එවැනි පුද්ගලයන් නුසුදුසු බව මා කියන්නේ නැහැ. එහෙත්, එවැනි අය පමණක් පත් කිරීමෙන් වැඩක් නෑ.

කොමිෂන් සභාවල අඩුපාඩු පවා හදාගැනීමේ ක්‍රමවේද පැවතිය හැකියි නේද?

ඔව්, කොමිෂන් සභාවලින් පත්වෙන පුද්ගලයන්ගෙන් වැරැද්දක් වෙනවානම්, ඒ ගැන සොයා බලන්නට පාර්ලිමේන්තුවේ යාන්ත්‍රණයක් හදන්න පුළුවන්. පාර්ලිමේන්තු කමිටු ආදිය පත් කරන්න පුළුවන්. ඒ අනුව එවැනි චෝදනා පිළිබඳ ව්‍යවස්ථාදායකය ඉදිරියේ සාකච්ඡා කරන්න තිබුණා. ලෝකයේ කොහේවත් කොමිසමක් දෙකක් දැම්මාම ප්‍රශ්න සියල්ල විසඳෙන්නේ නැහැ. යම් අඩුපාඩු තියෙනවානම්, ඒවා නිවැරදි කරගන්න හැකියාව තියෙනවා. ඒකටත් ක්‍රම තියෙනවා.

මහජන ඡන්දයෙන් පත් කළ නියෝජිතයන් 20 වැනි සංශෝධනයට අත එසවීම ගැන හැඟෙන්නේ මොකක්ද?

අපට ඉල්ලන්න තියෙන්නේ මේකයි. විස්සට පක්ෂ වෙනවානම් පක්ෂ වෙන්න. විපක්ෂ වෙනවානම්, විපක්ෂ වෙන්න. හැබැයි විස්සේ තියෙන්නේ මොනවාද කියලා අධ්‍යන කරන්න. නැත්නම් මහජන නියෝජිතයන් 17 වැනි සංශෝධනයට අත උස්සනවා. ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ 18 වැනි සංශෝධනයටත් අත උස්සනවා. 19ටත් අත උස්සනවා. ඊට පස්සේ විස්සට අත උස්සනවා. මෙම සංශෝධන කියවා, එහි ඇති කරුණුවලින් ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීම සුදුසු බව අපට යෝජනා කළ හැකියි. ඊට අමතරව අපට විශේෂ ඉල්ලීමක් තියෙනවා. රටට වැදගත් නම්, විස්ස රහස් ඡන්දයකින් සම්මත කරගන්න කියලා අපි ඉල්ලනවා.■