ගෝඨාභය නිසා භයානකයි
කථිකාචාර්ය අතුල විතානවසම්
මෙය සර්ව බලාධිකාරී පාලනයක් දක්වා ගමන් කරන මාවතට අඩිතාලම දැමීමක්. මේක 1978 ව්‍යවස්ථාව ගෙන ආ අවස්ථාවටත්, 18 වැනි සංශෝධනය ගෙනා අවස්ථාවටත් වඩා භයානකයි. බලය ලැබෙන්නේ ජේ.ආර්. ජයවර්ධන හෝ මහින්ද රාජපක්ෂ වගේ නායකයෙකුට නෙවෙයි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියන්නේ මිලිටරි පාලනයක අත්දැකීම් පැවති පුද්ගලයෙක් වන නිසාම මෙය භයානකයි. සිවිල් පාලන තන්ත්‍රයකට වඩා හමුදා තන්ත්‍රයක් අනුව ක්‍රියාකරන පුද්ගලයෙක් බව ඔහු පැහැදිලිව පෙන්වලා තියෙනවා.
තකතීරු වැඩක්
කථිකාචාර්ය දඹර අමිල හිමි
20 වැනි සංශෝධනය කියලා කියන්නේ 19 වැනි සංශෝධනයට අනුව සාගරය කරා ගමන් කරන ගංගාවක් උඩු ගං බලා ගලන්නට සැලැස්වීම වගේ වැඩක්. හැම ගඟක් වාගේම ශිෂ්ටාචාරය කියන ගංගාවත් ඉස්සරහට යනවා. ආපස්සට හරවන්නට උත්සාහ කිරීම මෝඩ වැඩක්. තකතීරු වැඩක්. ඒ වගේම කරන්න බැරි වැඩක්. දැන් කොහොම හරි ඔළුගෙඩි සම්පූර්ණ කරගෙන විස්ස සම්මත කරගන්න ඉඩ තියෙනවා. ඒත්, සමාජයට එකතු කළ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සංස්කෘතිය එහෙම හරවන්න බෑ. ඒ නිසා, විස්සෙන් බැඳපු තාප්ප කඩාගෙන ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ගංගාව ඉදිරියට ගලා යයි.
බලය දුන්නොත් මොනවා වේවිද?
කථිකාචාර්ය ප්‍රියංකර රත්නායක
ලංකාවේ ව්‍යවස්ථා සංශෝධන කරන්නේ රට ගැන හිතමින් නෙවෙයි, පුද්ගල කේන්ද්‍රීයව. ඒක මීට පෙරත් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනවලදී දකින්න ලැබුණා. 19 වැනි සංශෝධනයේ යහපත් කාරණා තිබුණත්, එහිදී පවා යම් පුද්ගලයන්ගේ පුද්ගලික අරමුණු බලපෑවා. ඒ වෙලාවේත් අපි ඉල්ලුවේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන්න කියලයි. ආණ්ඩුවට අසීමිත බලයක් දුන්නේ ජනතාවට විරුද්ධ තීන්දුවක් ගන්න නෙවෙයි. යම් පක්ෂයක හෝ පුද්ගලයන්ගේ දේශපාලන අනාගතය තීන්දු කරන්න නෙවෙයි. ජනාධිපතිවරයාට මැතිවරණයෙන් ලැබුණු ප්‍රතිඵලය එක්ක ඔහු හැසිරෙන ආකාරයත් දැන් අපට පේනවා. ඒ නිසා ව්‍යවස්ථාවෙන් තවත් බලය ලැබුණොත් කුමක් සිදුවේවිද කියන එක ප්‍රශ්නයක්.
අධිකාරීමය ධනවාදී ආකෘතියකට
කථිකාචාර්ය සුමිත් චාමින්ද
විස්ස ගැන සාකච්ඡාවේ දැනට නැති ඉතා වැදගත් කාරණයක් තමයි ඒ පසුපස තියෙන දේශපාලන ආර්ථික සාධකය. ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ආණ්ඩුව හඳුන්වාදුන් ආර්ථික විවෘතකරණයට අවශ්‍ය දේශපාලන රාමුව සකස් කරන්න හැත්තෑඅටේ ව්‍යවස්ථාව ගෙනාවා. විසි වන සංශෝධනය ඊට පස්සේ ආණ්ඩුව ගේන බව කියන අලුත් ව්‍යවස්ථාව එන්නේ දැන් හඳුන්වාදෙමින් සිටින අධිකාරිමය ධනවාදී ආකෘතියට අවශ්‍ය දේශපාලන රාමුව සකස් කිරීම සඳහායි.
පරමාධිපත්‍යය විනාශයි
මහාචාර්ය අමින්ද මෙත්සිල
ජේ.ආර්. ජයවර්ධන ව්‍යවස්ථාව හදනකොට සමහරු කීවාලු මේ බලය වෙන කෙනෙකුට දරන්න බැරි නිසා, ජේආර් ඉවත් වෙනකොට අහෝසි කරලා යන්න කියලා. විසි වන සංශෝධනය සම්මත වුණොත් මේ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, නිදහස හා ජනතා පරමාධිපත්‍යය විනාශයි. මා දකින විදියට බලය තියෙන්න ඕනෑ ජනතාව අතේ මිසක්, පාලකයන් කිහිපදෙනෙකු වටේට නෙවෙයි. මෙය වැරදි මනුස්සයෙක් අතට ගියොත් ඉතාම නරකයි.
තමන්ටම වළ කපාගැනීමක්
කථිකාචාර්ය දිලීප විතාරණ
සම්පූර්ණ බලය එක තැනකට ගන්නට උත්සාහ කරන අන්තිම හානිකර සංශෝධනයක්. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය බුල්ඩෝස් කිරීමක්. දැනටමත් ජනතාව 19 සංශෝධනය අහෝසි කිරීමට කැමැත්ත පළකරලා බාගෙට අනුමැතියක් දීලා තියෙනවා. මේකට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක අනුමැතිය දෙන එකත් නරක තත්වයක්. ඒ අතරේම මම හිතන්නේ, මේක දැන් පරාජය කරන්න බැරි වුණත් දුක්වෙන්න ඕනෑ නැහැ. මේක ඉතිහාසයේ අවසානය නෙවෙයිනේ. මේක සම්මත කිරීමෙන්ම ආණ්ඩුව තමන්ටම වළ කපාගැනීම ඉක්මන් වෙනවා. බලය කේන්ද්‍ර කරගැනීමෙන් දැනට ජොලියක් තිබුණාට, ඔය වැඬේ නිසාම ආණ්ඩුවේ ගමන ඉක්මනින් කඩාවැටෙනවා. මේ වැටීමෙන් ඉගෙනගෙන අපි 19ටත් වඩා හොඳ එකක් හදාගනිමු.
පරාජය කළ යුතුයි
මහාචාර්ය චන්දන අබේරත්න
විසිවන සංශෝධනය රටට ඉතා අහිතකර සංශෝධනයක්. අපි 19 සංශෝධනයෙන් දිනාගත් යම් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ඉඩකඩක් තියෙනවා. අපි ඒ ගැනත් සෑහීමට පත්වෙන්නේ නැහැ. එහෙත්, තියෙන තත්වයට සාපේක්ෂව 19 සංශෝධනයෙන් යම් සාධනීය පියවරක් ඉස්සරහට තැබුවා. ඒ පියවරත් පස්සට ගැනීමක් තමයි 20න් වෙන්නේ. ඒකාධිපති, ආඥාදායකත්වයක් කරා ගමන්කරන වටපිටාවක් තමයි 20 සම්මත වුණොත් අනිවාර්යයෙන් විඳින්න වෙන්නේ. හැත්තෑඅටේ ව්‍යවස්ථාවෙන් පත් කරගත් ඒකාධිපති, අසීමාන්තික බලතල සහිත නායකයා නිසා රට දරුණු ඛේදවාචක ගණනාවකට මුහුණදුන්නා. ඒ වගේම තත්වයක් 20 සම්මත වුණොත් රටට ඇතිවෙනවා. මේකේ ප්‍රතිඵල අපට සමහර විට ඉතා ඉක්මනින් දකින්නට නොලැබුණත්, දිගුකාලීනව අයහපත් පලවිපාක විඳින්න වේවි. ඒ නිසා විස්ස පරාජය කළ යුතුයි.
විනිවිදභාවය නැතිවේවි
කථිකාචාර්ය ඉඳුනිල් එදිරිවීර
හැත්තෑඅටෙන් පස්සේ ලංකාවේ හිටියේ විධායක ජනාධිපතිවරුන්. ඒ ව්‍යවස්ථාව සහ පහුගිය ආණ්ඩු සියල්ලේම තිබුණු දුර්වලතා නිසා මහජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සීමා වුණා. 20 සංශෝධනයෙන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට නරක බලපෑමක් ඇති කරන්න පුළුවන්. 20 සංශෝධනයෙන් විගණකාධිපතිගේ බලය සීමා කිරීම සහ විගණන කොමිසම අහෝසි කිරීම බරපතළ කාරණයක් හැටියට මා දකිනවා. ආණ්ඩු පවතින්නේ මහජන මුදල්වලින්. විගණන කොමිසම අහෝසි වුණාම විනිවිදභාවය නැතිවේවි. විගණනය සීමා වීමෙන් ඇතිවෙන නිදහස අවභාවිත නොවේවිද කියන ප්‍රශ්නය තියෙනවා.■
