පක්ෂයේ නායකත්වය පිළිබඳ ප්රශ්නය තවම විසඳිලා නැහැ නේද?
නායකත්වයට හතරපස්දෙනෙක් ඉදිරිපත් වුණා. නායකතුමා කීවේ ඉදිරිපත් වූ අය කතා වෙලා, නායකත්වයට සුදුසු කෙනෙක් තෝරාගැනීම වෙනුවෙන් විසඳුමකට එන්න කියලයි. එක්කෙනෙක් ඉදිරිපත් වුණා. එතැනින් එකඟතාවකට එන්න බැරි වුණා. අන්තිමේදී නියෝජ්ය නායක හා සභාපති තනතුරුවල පුරප්පාඩු සම්පූර්ණ කරමු කියලා එකඟ වුණා. දෙසැම්බර් වෙනකොට නායක තනතුර වෙනස් කරමු කියලා එකඟ වුණා. ඒ අතරේ පක්ෂයේ මුහුණුවර වෙනස් කරලා, අලුත් යූඇන්පී එකක් හදන්න වෙලා තියෙනවා.
ලැබුණ එකම මන්ත්රීධුරයත් එක්ක එක්සත් ජාතික පක්ෂයට නැවත එකේ ඉඳන් පටන්ගන්න වෙලා. මෙය හතළිස් ගණන්වලට නැවත එජාපය ගමන් කිරීමක් වගෙයි…
ඒක ඇත්ත. අපට ප්රතිසංවිධාන වැඩකටයුතු මුල ඉඳලා පටන්ගන්න වෙලා තියෙනවා. බිම් මට්ටමේ ඉඳලා උඩටම ප්රතිසංවිධාන වැඩකටයුතු වෙන්න ඕනෑ. අපි පහුගිය කාලයේ පාක්ෂිකයන්ගෙන් ඈත් වුණා. ගොඩක් පාක්ෂිකයන්ගේ ප්රශ්නවලට ආණ්ඩුව තිබුණ කාලයේදීත් මැදිහත් වුණේ නැහැ. විශ්වාසය නැති වුණේ ඒ නිසයි. වැදගත්ම දේ මේකයි, අපට වෙන විදියකට හිතන්න වෙනවා. පරාජය අවස්ථාවක් හැටියට අරගෙන, දැන් මේක අලුතින්ම හදන්න අවකාශය විවර වෙලා තියෙනවා.
ඔබ පක්ෂ නායකත්වයත් බලාපොරොත්තු වෙන කෙනෙක් විදියට එජාපය ඉදිරියේදී හරියටම මොන වගේ පක්ෂයක් වේවිද?
ඒක කෙටියෙන් කියන්න අමාරුයි. එහෙත් ලොකුම ලොකු වෙනසක් ඕනෑ. සම්පූර්ණ මුහුණුවර වෙනස් කරනවා. පාක්ෂිකයන්ගේ විශ්වාසය තහවුරු කරගන්න ඕනෑ. විශේෂයෙන් තරුණ සමාජය එකතු කරගත් පක්ෂයක් හැටියට වැඩ කරන්න ඕනෑ. වචන කිහිපයකින් කියන්න අමාරුයි. ලොකු සැලැස්මක් නම් තියෙනවා.
බිම් මට්ටමෙන් සංවිධානය කරනවා කියන්නේ මොකක්ද?
ආසනයක් සංවිධානය කරනවා කියන එක හැත්තෑවේ ඉඳන් අපි කරපු වැඬේ. ශාඛා සමිති හදලා, පාක්ෂිකයන් බඳවාගැනීමේ ක්රියාවලියක් ඒක. එහෙත් දැන් නගරබද ප්රදේශවලට ශාඛා සමිති හදලා හරියන්නේ නැහැ. ඒ ආකෘතිවල වැඩ කරන්න ඔවුන් කැමති නැහැ. එතකොට අපි කොහොමද වෙනත් ආකෘති පාවිච්චි කරමින් ඔවුන් එකතු කරගෙන, පක්ෂය අලුතින් සංවිධානය කරන්නේ. ඒක නව අභියෝගයක්. විශේෂයෙන් තරුණ ඡන්ද ආකර්ශනය කරගන්නේ කොහොමද කියන එක විශේෂ අභියෝගයක්. කාලයක් තිස්සේ තරුණයන් අපෙන් ටිකෙන් ටික ඈත් වෙලා. කොහොමද ප්රතිසංවිධානය කරන්නේ කියලා මුළුමනින්ම හිතන්න ඕනෑ. ඒ සඳහා වැඩසටහන අපි සකස් කරන්න ඕනෑ.
දැන් ලංකාවේ වගේම ලෝකයේ ඕනෑ තැනක හරිම ජනප්රිය දේශප්රේමී ලේබල් අලවාගත්ත, වෙනත් ජනවර්ග හා රටවල් ගැන බය පතුරුවන නායකයන් ඉන්නවා. එයට ප්රතිවිරුද්ධව නවීන අදහස් තියෙන තරුණ පරම්පරාවකුත් ඉන්නවා. ලංකාවේ ජවිපෙ සහ සමගි ජන බලවේගය ඒ තරුණ පරම්පරාව එක්ක එතරම් සමීප නැති බවට චෝදනා තියෙනවා…
එහෙම ප්රවණතාවක් තියෙනවා. ගොඩක් දේශපාලන පක්ෂ තරුණ ආකල්ප ගැන අවබෝධයක් නැතිව තමයි වැඩ කරන්නේ. අපිත් පහුගිය කාලයේ ඉඳලා ඒ තත්වයෙන් පීඩා වින්දා. මම නායකත්වය එක්ක කතා කරද්දීත් කීවේ දැන් තරුණ නායකත්වයක් තමයි අවශ්ය කියලා. එම තරුණයන්ගේ ආකල්ප දැන හඳුනාගෙන ඉදිරියේදී ඔවුන්ගේ ප්රශ්නවලට, සිතිවිලිවලට ආමන්ත්රණය කරන්නේ කොහොමද කියලා අපි විශේෂයෙන් කල්පනා කරනවා.
සමගි ජන බලවේගය එක්ක ජාතික මට්ටමේ නායකයන් බොහොමයක් ඉවත් වූ පසු එක් විදියකට එක්සත් ජාතික පක්ෂය තමයි අලුත් පක්ෂය…
ඒක තමයි. දැන් අපට හොඳ අවස්ථාවක් තියෙනවා. මීට කලින් එංගලන්තයේ ලේබර් පක්ෂයත් මේ වගේ අභියෝගයකට මුහුණදුන්නා. එම පක්ෂය හැමවෙලේම සාම්ප්රදායික දේශපාලනයේ නිරත වුණා. ජ්යෙෂ්ඨ අය තමයි හැමවෙලේම පක්ෂය තුළ වැඩ කටයුතු කළේ. එහෙත් ටෝනි බ්ලෙයාර් තරුණ නායකයෙක් විදියට නව කණ්ඩායමක් හැදුවා. නිව් ලේබර් කියලා ලොකු ප්රවණතාවක් හදාගත්තා. ලොකු සංස්කෘතික හා සමාජයීය විප්ලවයක් කළා. අන්තිමේ මහමැතිවරණය ජය අරගෙන අනූගණන්වල අග රට වෙනස් කරන තැනට පත් වුණා. එවැනි දෙයක් කරන්නට ශ්රී ලංකාවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයටත් අවස්ථාවක් තියෙන බව මා හිතනවා. ඒ සඳහා හොඳ කණ්ඩායමක් හදාගන්න ඕනෑ.
පාර්ලිමේන්තුව, රූපවාහිනී දේශපාලන වැඩසටහන්වල ඉඩකඩ එජාපයට දැන් ලැබෙන්නේ අඩුවෙන්…
එජාපයට දැන් අලුත් කලාපවල වැඩ කරන්න වෙනවා. දේශපාලනය කියන්නේ ඔබ සඳහන් කළ තැන් වල කතා කිරිම පමණක් නොවෙයි. අපට දැන් වැඩ කරන්න තියෙන්නේ සාම්ප්රදායික දේශපාලන අවකාශවල නෙවෙයි. සමාජ, සංස්කෘතික, කලා අවකාශවලත් අපට වැඩ කරන්න වෙනවා. වෘත්තිය සමිති සහ අනෙකුත් ක්ෂේත්රවල වැඩ කරන්නත් වෙනවා. බොහෝවිට පාර්ලිමේන්තුවේ කතා පවත්වන දේවල් මිනිසුන්ගේ හදවත්වලට දැනෙන්නේ නැහැ. මා පාර්ලිමේන්තුව වැනි ආයතන හෑල්ලු කරනවා නෙවෙයි. ඒ ආයතනත් වැදගත්. එහෙත්, වැඩ කරන්න වෙනත් තැන් තියෙනවා. උදාහරණයක් ලෙස අධ්යාපනයේ ලොකු අර්බුද තියෙනවා. බාහිර උපාධි කරන්නට අවස්ථාව සීමා කරලා තියෙනවා. බොහෝ දරුණ තරුණියන්ට අධ්යාපනය ඉදිරියට කරගන්නට අවස්ථාව එයින් නැති වෙනවා. මෙවැනි ප්රශ්න බොහොමයක් ගැන අපි කතා කරන්න ඕනෑ. අපි ආණ්ඩුවට අභියෝග කරන්නට එළියේ සටන් බිමක් හදාගන්නවා.
ඇමෙරිකාවේ ඇලෙක්සැන්ඩි්රයා ඔකේසියෝ කෝටෙස් වගේ තරුණ කණ්ඩායම් වාමාංශික ප්රවණතාවලිනුත් අදහස් අරගෙන සමාජ සාධාරණත්වය වෙනුවෙන් සටන් කරනවා. ලංකාවේ තියෙන ප්රශ්න වලටත්, එවැනි සටන්කාමී තරුණ නායකයන් ඕනෑ බව ඇතැමුන් හිතනවා…
ඔබ ඇලෙක්සැන්ඩි්රයාත් සිහිපත් කිරීම හරි වැදගත්. ඒ රටේ සිස්ටම් එකේ ලොකු ප්රශ්නයක් තියෙනවා කියලා එයාලා අඳුනගෙන තියෙනවා. ඒ සිස්ටම් එක වැඩ කරන්නේ නැති බව අඳුනගෙන තියෙනවා. එරට ජනවාර්ගික ප්රශ්නය මතු වීගෙන එනවා. ගෝලීය දේශගුණ අර්බුදයත් මතු වෙලා. ඉතින්, අපේ රටේ තත්වයේත් වෙනසක් නැහැනේ. අපේ රටේ තරුණයන් මුහුණදෙන ප්රශ්න නිසා ලොකු පීඩනයකින් ඉන්නවා. ක්රමයේ වෙනසක් අවශ්ය බව හැමෝම හිතනවා. එවැනි තත්වයක් මේ රටේ අවශ්යයි. මේ රට සීඝ්රයෙන් ඉදිරියට යන්න පුළුවන් වෙලාවක හෙමින් ගමන් කරන්නේ. යාන්ත්රණයේ අවුලක් තරුණ සමාජය හඳුනාගෙන අවසන්. ඇතැම් ප්රශ්නවලට විසඳුම් යෝජනාත් තරුණ සමාජයට තියෙනවා.
අධිකාරිවාදී පාලනයක් ඕනෑ බව ඇතැම් තරුණයන් හිතනවා. අසහනය එක්ක ජාතිවාදයටත් තරුණයන් යොමු වෙනවා. ඒ අයගේ දැනුම වැඩි කරලා, සංවාද කරන්නට එජාපය වේදිකා හදන්න පුළුවන්…
අනිවාර්යයෙන්. හොඳ අදහස් තියෙනවා. ඔබ කීවා වගේ ඒ අදහස් තිබුණාට අසහනය නිසා ජාතිවාදය වගේ අනවශ්ය දේවල්වලට යොමු වෙනවා. සමාජ මාධ්යවලින් බොරු තොරතුරු දාලා ජාතිවාදය අවුස්සන බවත් පේනවා. මේ ඔක්කෝම අපට කතා කරන්න පුළුවන්. තරුණයන්ගේ දැනුම වැඩිදියුණු කරන්නට අපි විවිධ ආකෘති ශක්තිමත් කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. තරුණයන් අතර දේශපාලන දැනුම වැඩි කරන්නට ඉස්සර රන්ජන් විජයරත්න ඇකඩමිය කියලා එකක් තිබුණා. ඒක තුළ අපි ගොඩක් තරුණ අයට දේශපාලන දැනුම සැපයුවා. දේශපාලනයට කැමැත්තක් තියෙන අයගේ කථිකත්වයේ ඉඳලා හැමදේම දියුණු කරන්න අවස්ථාව දුන්නා. දැන් අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ ඒක අක්රියයි. දැන් අපි එය නැවත පටන්ගන්නයි ඉන්නේ. මේ රටේ තියෙන ප්රශ්න සහ ගැටලු ගැන සමාජයේ ලොකු සංවාදයක් තියෙන්න ඕනෑ. දේශපාලන පක්ෂයකට කොටු වුණෙත් ඒ කෝණයයෙන් විතරයි අපි ප්රශ්න දකින්නේ.
දැන් එජාපයේ නායකත්වය හෝ වෙනත් දේවල් අපේක්ෂා කරන බොහෝ අය ඉන්නවා. පක්ෂයේ අනාගතය ගැන විවිධ අය දකින්නේ විවිධ ආකාරයට. පක්ෂයේ ඉන්න නායකයන් අතර එකඟතාව හදාගැනීම අභියෝගයක් නේද?
ඒ අභියෝගය එජාපයේ ඉහළ තනතුරුවලට එන අයට හැමදාම තිබුණා. ශ්රීලනිපය මුල ඉඳලාම බණ්ඩාරණායක පවුල එක්ක බැඳිලා හිටපු පක්ෂයක්. දැන් ඒක වෙනස් වෙලා. පොදුජන පෙරමුණ දැන් වෙනත් පවුලක පක්ෂයක්. ඔවුන් දන්නවා හැමවිටම එක් නායකයෙකුගේ කාලය අවසන් වුණාම වෙනත් නායකයෙක් පවුල ඇතුළෙන් එනවා කියලා. එහෙත් එජාපය කියන්නේ පවුලෙන් නායකත්වය මාරු වෙන පක්ෂයක් නෙවෙයි. ඒ නිසා ඔක්කෝම බලා ඉන්නේ නායක පුටුවට එන්නයි. ඒ නිසා පොඩි මතගැටුම් තියෙනවා. ප්රශ්න ඇතිවෙනවා. ඒක පක්ෂයට නරක දෙයක් නෙවෙයි. ඇත්තෙන්ම දැන් අපි ඓතිහාසික පරාජයකට මුහුණදීපු ප්රශ්නයක්නේ. වැටුණු වැටිල්ලෙන් ගොඩ එන්නට නම් කුළල් කාගැනීම නතර කරන්න ඕනෑ. එකමුතු වෙලා අලුත් බලාපොරොත්තුවක් එක්ක ඉදිරියට එන්න ඕනෑ. එහෙත් ඒ වෙනුවෙන් ගොඩක් වෙනස්කම් කරන්න ඕනෑ. එහෙත් පංගුවක් අය අලුත් වෙන්න කැමති නැහැ. ඔවුන්ට මේ ගැන තේරුම් කරලා දීම අභියෝගයක්.
එජාපයේ නායකයන් බුද්ධාගමට අපහාස කළ නිසා පක්ෂයට ඡන්දය අඩු වූ බව ප්රකට අදහසක්. ඒ ගැන ඔබ හිතන්නේ මොකක්ද?
කාලයක් තිස්සේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට බෞද්ධ ඡන්ද අහිමි වුණා. ගොඩාක් අය දැක්කේ අපි සුළු ජාතීන්ගේ ප්රශ්නවලට විතරක් මැදිහත් වෙන පක්ෂයක් හැටියට. ඇමෙරිකාව, එංගලන්තය ආදී බටහිර රටවල් එක්ක ගනුදෙනු කරන පක්ෂයක් හැටියට අප ගැන දැක්කා. සමහර නායකයන්ගේ ප්රකාශ නිසා අපේ බෞද්ධ ඡන්දත් අහිමි වෙන්නත් ඇති. ඒ වගේම අපි හිටපු ආණ්ඩුව ජාතික ආරක්ෂාවට මුල් තැන නොදුන් බව විශ්වාස කිරීමත් අපේ පක්ෂයට හානියක් වුණා. අපි යහපාලන ආණ්ඩුවක් ගේන්න කියලා වැඩ කරනකොට රටේ ලොකු බලාපොරොත්තු තිබුණා. හිටපු ජනාධිපතිතුමාත්, අපේ ආණ්ඩුවත් අතර තිබුණ විරසකභාවය නිසා ගොඩක් අයට අප ගැන කළකිරුණා.
යම් පක්ෂයක් ජනවාර්ගික අයිතීන් වැනි නොයෙකුත් කාරණා ගැන සංවේදී වීම, ජාත්යන්තරව පිළිගත් ආයතන සමග සුහදව ගනුදෙනු කිරීම වරදක් හෝ රට පාවාදීමක් නොවෙයි, ඒවා හොඳ ප්රවණතා. දැන් එජාපය ජනප්රිය සිංහල බෞද්ධ ඡන්ද ගැන හිතන්න පටන්ගෙන, අර දියුණු ප්රජාතන්ත්රවාදී මූලධර්මවලින් එජාපය ඈත්වේවිද?
නැහැ. දියුණු ප්රජාතන්ත්රවාදී මූලධර්මවලින් ඈත් වුණොත් ඒක පක්ෂයක් හැටියට අප කරන වරදක්. ඒක රටේ අනාගතයටත් හොඳ නෑ. එජාපය කියන්නේ සියලු ජාතීන් එකමුතු කරන පක්ෂයක්. සියළු පුරවැසියන්ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් අපි පෙනී ඉන්නවා. දැන් ලෝකයේ ඕනෑ රටක ජනප්රිය ජාතිකවාදයට ලොකු ඉඩක් තියෙනවා. යුරෝපයේ, ඇමෙරිකාවේ, ඉන්දියාවේ වගේ හැමතැනම. එහෙත්, අපට ඡන්දය දිනාගන්න කියලා ජනප්රිය ජාතිකවාදය පස්සේ ගියොත් රටේ අනාගතයට යහපතක් වේවිද. හුදෙක් ඡන්දය දිනාගැනීම වෙනුවෙන් අනෙක් ජාතීන් යටපත් කරලා, ඔවුන් ගැන බිය පතුරුවලා හරියන්නේ නැහැ. එහෙත් අපි බෞද්ධ විරෝධී නැහැ. බෞද්ධ ජනතාවගේ විශ්වාසය අපි දිනාගන්න ඕනෑ. සමහර අයගේ ප්රකාශ නිසා ස්වාමීන් වහන්සේලා ගොඩක් ඈත් වුණා. පක්ෂයට සහයෝගය දුන්න ස්වාමීන් වහන්සේලා පවා ඈත් වුණා. ඉදිරියේදී එවැනි තත්වයකට ඉඩ දෙන්න හොඳ නෑ. සංඝරත්නයේ විශ්වාසයත් දිනාගෙන, ඒ උපදෙස් අරගෙන තමයි මේ ගමන යන්න ඕනෑ. ඒ විශ්වාසය දිනාගැනීම අපේ රටේ සම්ප්රදායක්.
ඔබ කෑගහලා කතා පවත්වන කෙනෙක් නෙවෙයි, ජනතාව අතර ආදරය, ජනප්රියත්වය දිනාගන්නේ කොහොමද?
මා හිතන විදියට ජනප්රියත්වයත් ඕනෑ. ආදරය දිනාගන්නට ජනතාව එක්ක ඉන්න නායකයන් අවශ්යයි. එහෙත් රටේ අනාගතය ගැන හිතමින් රාජ්ය තාන්ත්රිකව වැඩ කරන්න නායකයන් ඕනෑ. ඒ දෙකේ සමබරතාව ඕනෑ.
එජාපය එක්ක ඉන්න නොයෙකුත් සංවිධාන නැවත ප්රතිසංවිධාන කරන්න වේවි. සාමාන්යයෙන් දේශපාලන පක්ෂවලට අනුබද්ධ සංවිධාන නායකයාගේ එහෙයියන් විතරයි. පක්ෂයේ සීමාව ඇතුළේ කොටු වෙලා. ජවිපෙට අනුබද්ධිත සංවිධානත් එහෙමයි…
අපේ භික්ෂු පෙරමුණ, තරුණ පෙරමුණ, ලක් වනිතා පෙරමුණ, ජාතික සේවක සංගමය ආදී සියල්ල අලුත් කරන්න වෙලා තියෙනවා. පක්ෂයට රීබෑන්ඩින් එකක් අවශ්යයි. ඒ ඒ සංවිධානවල ස්වාධීනත්වයත් ඇති වෙන්න ඕනෑ. හැම වෙලාවේම අපට ඕනෑ විදියට ඔවුන් නටවන්න යනවානම් ඒකේ සාර්ථකභාවයක් තියේවි කියලා හිතන්න බැහැ. ඒ සංවිධානවලට හොඳ නායකයන් අවශ්යයි. ඔවුන්ට නිදහසක් දෙන්නත් ඕනෑ. යම් කිසි පාලනයක් තියෙන්නට අවශ්යයයි. අනවශ්ය නිදහසක් දුන්නොත් කඩාගෙන ගිහින් වෙනත් දේවල් කරයි. එහෙත්, ඒ සංවිධානය දියුණු කරන්නට, යම්කිසි ප්රතිපත්තිමය රාමුවක් ඇතුළත අලුත් දේවල් කරන්නට නිදහස දෙන්න ඕනෑ.
ඍජුව දේශපාලනය කියලා අප නොහිතන සංස්කෘතික, කලා, සමාජ කලාපවල වැඩ කටයුතුලට යොමු වීම දේශපාලන පක්ෂයක කාර්යභාරයක්. ඒක අනෙක් පක්ෂ වැඩ නොකරන හොඳ අවකාශයක්…
අපේ පක්ෂය ඉස්සර එම අවකාශවල වැඩ කළා. කෙළින්ම දේශපාලනය නොවන, එහෙත් සංස්කෘතික මතවාදයක් ගෙනයන කණ්ඩායම් තිබුණා. අපි අනිවාර්යයෙන්ම ඒවා ගැනත් සලකා බලන්න ඕනෑ. ඒක කරන්නට නම් ආපහු මේ සියලුම කණ්ඩායම්වල විශ්වාසය දිනාගන්න වෙනවා. අපේ පක්ෂය වෙනස් බව දැක්කොත්, කට්ටිය අපේ වටේ එකතුවේවි.
ඔබ පක්ෂය සංවිධාන කරන අතරේ ආණ්ඩුව 20 වැනි සංශෝධනය සම්මත කරගන්න ලෑස්ති වෙනවා…
අපි 2015 දී ප්රජාතන්ත්රවාදය තවත් ශක්තිමත් කරන්නට 19 වැනි සංශෝධනය ගෙනාවා. දැන් සමහරු කියනා 19 වැනි සංශෝධනයේ අඩුපාඩු තියෙන බව. එහෙමත් ඇති, එහෙත් මා හිතන විදියට විධායක ජනාධිපති ක්රමය තවදුරටත් සුදුසු නැහැ. ජේ.ආර්. ජයවර්ධන මහතා තම ආර්ථික වැඩපිළිවෙල ගෙනයන්නට ඒ බලතල අවශ්ය බව ඒ මොහොතේ හිතන්න ඇති. එහෙත් ඊට පසු එම බලතල නිසා රටට අයහපත් දේවල් සිද්ධ වුණා. 19 වැනි සංශෝධනය ගෙනාවේ ඒ නිසයි. 20 වැනි සංශෝධනය ගේනකොට දැන් ඉන්න ජනපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හොඳ කෙනෙක් කියා උපකල්පනය කරමු. එහෙත් එතුමාගෙන් පස්සේ ජනාධිපති වෙන්නේ කවුද, ඒ කෙනා හරියට එම බලතල පාවිච්චි කරයිද කියලා අපි බලන්න ඕනෑ. වැඩ කරන්න නායකයන් අවශ්ය බව ඇත්ත. එහෙත්, වැරදි පුද්ගලයන් ආවොත් ඊට වඩා විශාල හානිකර තත්වයක් මේ රට තුළ ඇති වෙන්න පුළුවන්.
අපට එක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීධුරයක් විතරයි තියෙන්නේ. ඒ නිසා අපට මේ සටන එළියේ ඉඳන් තමයි ගෙනියන්න වෙන්නේ. මුලින් රටේ ජනතාව 20 වැනි සංශෝධනය ගැන දැනුවත් කරන්න ඕනෑ. ඒකෙන් සිද්ධවෙන්නේ මොනවගේ හානියක්ද කියා කතා කරන්න ඕනෑ. අනෙක් පැත්තෙන් අපි මේක උසාවියටත් ගෙනියන්න ඕනෑ. අධිකරණයට යන්නත් අපි සැලසුම් කරලා ඉන්නවා. 20 වැනි සංශෝධනයෙන් මේ රටට කිසිම සෙතක් වේවි කියලා මා නම් හිතන්නේ නැහැ. ඒ හානිය පෙන්වාදෙන්න අපි බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ වෙනුවෙන් වැඩසටහන් සංවිධානය කරලා තියෙනවා.■