රාජපක්ෂවරුන්ට බිලියන 317
වියත්මගට බිලියන 157
ගන්න යන ණය බිලියන 1300
අතිරේක ණය බිලියන 750
සැප්තැම්බර් මස 01 වැනිදා සිට දෙසැම්බර් මස 31 වැනිදා දක්වා වූ මාස හතරක කාලය සඳහා රජයේ වියදමට අදාළ යෝජනාවක් හෙවත් අතුරු සම්මත ගිණුමක් අග්‍රාමාත්‍යවරයා මුදල්, බුද්ධශාසන හා ආගමික කටයුතු හා සංස්කෘතික කටයුතු සහ නාගරික සංවර්ධන හා නිවාස අමාත්‍යවරයා ලෙස පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කර තිබේ.
අගෝස්තු 27 දිනට අදාළ පාර්ලිමේන්තු න්‍යාය පුස්තකයේ මෙම යෝජනාව ඇතුළත්ය.
වියදම රුපියල් බිලියන 949
එම යෝජනාවට අනුව සැප්තැම්බර් සිට දෙසැම්බර් දක්වා මාස 4ක කාලයේ රජයේ වියදම රුපියල් බිලියන 949 (949,763,416,000)ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 94,900කි. උත්ප්‍රාසය වන්නේ එකී වියදම පියවාගැනීම සඳහා රුපියල් බිලියන 1300ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 130,000ක ණය ප්‍රමාණයක් ලබාගැනීමට ආණ්ඩුව පාර්ලිමේන්තුවෙන් අනුමැතිය ඉල්ලා සිටීමය.
මේ ණය ප්‍රමාණය දේශීය හා විදේශීය වශයෙන් ආණ්ඩුව ලබාගැනීමට අදහස් කරන අතර ඊට අමතරව සැප්තැම්බර් 08 දින පාර්ලිමේන්තු න්‍යායපත්‍රයේ අග්‍රාමාත්‍යවරයා ඉදිරිපත් කර ඇති තවත් යෝජනාවක සඳහන් කර ඇත්තේ මීට පෙර යෝජනා මගින් අවසර දෙන ලද මුදලට වැඩිමනත් වශයෙන් රුපියල් බිලියන 750ක හෙවත් රුපියල් කෝටි 75,000ක මුදලක් ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවේ භාණ්ඩාගාර බිල්පත් නිකුත් කිරීමෙන් ණයට ගැනීමට අවසර ලබාදෙන ලෙසය.
බිලියන 2050ක ණය
ඒ අනුව දේශීය හා විදේශීය ලෙස සැප්තැම්බර් සිට දෙසැම්බර් දක්වා මාස 4ක කාලය සඳහා ලබාගැනීමට යන ණය ප්‍රමාණය රුපියල් බිලියන 2050ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 205,000ක් බව පෙනේ. එය එම මාස හතරේ රජයේ වියදම මෙන් දෙගුණයකටත් වැඩි ප්‍රමාණයකි.
මේ තත්වය තවදුරටත් පැහැදිලි කරගැනීම සඳහා අපට අතීතයට හෙවත් මේ වසරේ පෙබරවාරි මාසයට යෑමට සිදුවේ.
ජනාධිපතිවරයා පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමට පෙර පෙබරවාරි 20 දින පාර්ලිමේන්තු න්‍යායපත්‍රයට අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂ මුදල් ඇමතිවරයා ලෙස යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කළේය. ඒ මගින් ඉල්ලා තිබුණේ ඊට පෙර යහපාලන ආණ්ඩුව 2020 ජනවාරි සිට අප්‍රේල් දක්වා මාස හතරක කාලය සඳහා අතුරු සම්මත ගිණුමක් මගින් පාර්ලිමේන්තුවේ අනුමැතිය ලබාගෙන තිබූ රජයේ වියදම වැඩිකිරීමට අවසර ලබාදෙන ලෙසය. එමෙන්ම එම රජයේ වියදම පියවාගැනීම සඳහා පාර්ලිමේන්තුව අනුමත කර තිබූ ණය සීමාව වැඩිකර දෙන ලෙසය.
යහපාලන ආණ්ඩුව 2020 පළමු මාස 4ක කාලය සඳහා රජයේ වියදම ලෙස අනුමත කරගෙන තිබුණේ රුපියල් බිලියන 757 (757,683,661,000)ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 75,700කි. පෙබරවාරි මාසයේදී මහින්ද රාජපක්ෂ අග්‍රාමාත්‍යවරයා පාර්ලිමේන්තුවෙන් ඉල්ලා තිබුණේ එම රජයේ වියදම රුපියල් බිලියන 1124 (1,124,683,661,000)ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 112,400ක් දක්වා වැඩිකර දෙන ලෙසය. වියදම රුපියල් බිලියන 367ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 36,700ක් වැඩිපුර වියදම් කිරීමට ඉඩ ලබාදෙන ලෙසය.
යහපාලන ආණ්ඩුව එම කාලයට අදාළ වියදම සඳහා ණය වශයෙන් ලබාගැනීමට අනුමැතිය ලබාගෙන තිබුණේ රුපියල් බිලියන 721ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 72,100කි. එය පැහැදිලිවම රජයේ වියදම අබිබවා නොයන්නකි. එහෙත් මහින්ද රාජපක්ෂ ඉල්ලා තිබුණේ එම ණය ගැනීමේ සීමාව රුපියල් බිලියන 1,088ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 108,800ක් දක්වා ඉහළ දමා දෙන ලෙසය. වැඩිපුර රුපියල් බිලියන 367ක් හෙවත් රුපියල් කෝටි 36,700ක් ණය ලබාගැනීමට අවසර ලබාදෙන ලෙසය.
එහෙත් විපක්ෂයේ සහාය ලබා නොදෙන බව ප්‍රකාශ කිරීම නිසා එම යෝජනාව පසුව ආණ්ඩුව ඉල්ලා අස් කරගත්තේය.
සැප්තැම්බර් 08 වැනිදා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් වන අතුරු සම්මත ගිණුමෙන් යෝජනා කර ඇත්තේ එය ඉදිරියට ගෙන යමින් රජයේ වියදමට වඩා ණය ගැනීමට අවසර ඉල්ලීමය. අතිරේකව වෙනත් යෝජනාවක් මගින් භාණ්ඩාගාර බිල්පත් මගින් තවත් ණය ගැනීමට අවසර ඉල්ලීමය.
ආණ්ඩුව වැඩිපුර ණය ගැනීමට අවසර ඉල්ලීමෙන් පෙනෙන්නේ රජයේ ආදායම් තත්වය අඩු වී ඇති බවයි. එමෙන්ම වැඩිපුර වියදම් කිරීමට අවසර ඉල්ලීමෙන් පෙනෙන්නේ කොවිඞ්-19 වසංගත ගෝලීය ආර්ථික අර්බුදයක් පවතින අවස්ථාවේදී පවා අරපිරිමැස්ම පසෙකට දා නාස්තිකාර වියදම් කිරීමට ආණ්ඩුව සූදානම් බවයි.
මේ වියදම් කිරීම්ද ණයට ගැනීම්ද රට වෙනුවෙන් ජනතාව වෙනුවෙන් යැයි අපි මොහොතකට සිතමු. එසේ නම් පත්කරන ලද රාජ්‍ය හා කැබිනට් යන අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ඔවුන්ගේ ධාරිතාව යොදා රටට වැඩ කරන්නට සම අවස්ථාව කෙසේ වෙතත් සාධාරණ අවස්ථාවක්වත් තිබිය යුතුය. එහෙත් එය එසේ සිදුවී නැත.
අමාත්‍ය මණ්ඩලයට ජනාධිපතිවරයා විෂයන් වෙන් කිරීමේදී වාගේම රජයේ වියදම් සඳහා වෙන්කරන ලද මුදලින් වැඩි පංගුව බෙදී ඇත්තේ රාජපක්ෂ පවුලේ සාමාජිකයන්ට, ජනාධිපතිවරයාගේ වියත්මග සාමාජිකයන්ට හා ජනාධිපතිවරයාගේ හිතවතුන්ටය.
රාජපක්ෂවරුන්ට බිලියන 317
රජයේ මුළු වියදම රුපියල් බිලියන 949ක් වෙද්දී රාජපක්ෂ පවුලේ සාමාජිකයන්ගේ අමාත්‍යාංශ, ආයතන හා කාර්යාල සඳහා රුපියල් බිලියන 317ක මුදලක් වෙන් වී තිබේ. මේ රාජපක්ෂ සාමාජිකයන් අතරට ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂ, අග්‍රාමාත්‍ය චමල් රාජපක්ෂ, අමාත්‍ය නාමල් රාජපක්ෂ හා රාජ්‍ය අමාත්‍ය ශෂීන්ද්‍ර රාජපක්ෂ අයත් වෙති.
එහිදී ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය සඳහා වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 174ක මුදල එහි නිල නොවන ඇමති ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ හා රාජ්‍ය ඇමති චමල් රාජපක්ෂ අතර බෙදී ගොස් තිබේ. මුදල් අමාත්‍යාංශයට වෙන් කරන ලද රුපියල් බිලියන 136න් රුපියල් බිලියන 100ක්ම ලැබී ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂ යටතටය. ඉතිරිය ඇත්තේ එහි රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්ටය.
බුද්ධශාසන, ආගමික හා සංස්කෘතික අමාත්‍යාංශයට වෙන් කළ රුපියල් බිලියන 2.8ක මුදලින් රුපියල් බිලියන 2.6ක්ම ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂ යටතේය. එහි රාජ්‍ය ඇමතිවරයාට ඇත්තේ සොච්චමක් පමණය.
නාගරික සංවර්ධන හා නිවාස අමාත්‍යාංශයට වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 27ක මුදලින් රුපියල් බිලියන 9ක් ඇත්තේ මහින්ද රාජපක්ෂ යටතේය. එහි රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් තිදෙනාටම ඇත්තේ ඉතිරි මුදල පමණය.
වාරිමාර්ග අමාත්‍යාංශයට වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 16න් රුපියල් බිලියන 14ක්ම ඇත්තේ චමල් රාජපක්ෂ යටතේය. එහි රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් දෙදෙනාට ඇත්තේ රුපියල් බිලියන 1.5ක් පමණය.
තරුණ හා ක්‍රීඩා අමාත්‍යාංශයට වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 5.4න් රුපියල් බිලියන 4.3ක්ම ඇත්තේ නාමල් රාජපක්ෂ යටතේය. ඉතිරිය එහි රාජ්‍ය ඇමතිවරයාටය.
කෘෂිකර්ම අමාත්‍යාංශයට වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 28න් රුපියල් මිලියන 5.9ක් ඇත්තේ වී හා ධාන්‍ය, කාබනික ආහාර, එළවළු, පලතුරු, මිරිස්, ලූණු හා අර්තාපල් වගා ප්‍රවර්ධන, බීජ නිෂ්පාදන හා උසස් තාක්ෂණික කෘෂිකර්ම අමාත්‍ය ශෂීන්ද්‍ර රාජපක්ෂටය.
ජනාධිපති කාර්යාලයට වෙන්කළ රුපියල් බිලියන 4.9ක මුදල හා අග්‍රාමාත්‍ය කාර්යාලයට වෙන්කළ මුදල ඊට අමතරවය.
රාජපක්ෂ පවුලේ සාමාජිකයන්ට වෙන්වී ඇති මේ මුදල මුළු රාජ්‍ය වියදමෙන් සීයට 33.43කි. කැබිනට් හා රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් සංඛ්‍යාව 66ක් වෙද්දී ඉන් පස් දෙනෙකුට ලැබී ඇති පංගුව එයාකාරය. එහිදීත් අප අමතක කළ යුතු නැති කාරණය වන්නේ කිසිදු අමාත්‍යාංශයක විෂය පථයකට අයත් නොවන ස්වාධීන කොමිෂන් සභා ඇතුළු රාජ්‍ය ආයතන ප්‍රමාණයක්ද තිබෙන බවය. එම ආයතනවලට වෙන්කරන ලද මුදල් කිසිදු අමාත්‍යවරයෙකුට වෙන් නොකරන ලද මුදල් ලෙස සැලකුවොත් අමාත්‍ය මණ්ඩලය තුළ රාජපක්ෂවරුන්ගේ පංගුවේ ප්‍රතිශතය තවත් ඉහළ යයි.
වියත්මගට බිලියන 157
ඉන්පසු අපට හමුවන්නේ ජනාධිපතිවරයාගේ වියත් මග සාමාජිකයන්ට වෙන් කර ඇති මුදල්ය. අජිත් නිවාඞ් කබ්රාල්, සරත් වීරසේකර, සීතා අරඹේපොල, නාලක ගොඩහේවා හා චන්න ජයසුමන යන වියත්මග සාමාජිකයන් රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් ලෙස කටයුතු කරද්දීත් රුපියල් බිලියන 157ක මුදලත් වෙන්කර තිබේ. එය මුළු රාජ්‍ය වියදමෙන් සීයට 16.53කි.
මුදල් ප්‍රාග්ධන වෙළඳපළ සහ රාජ්‍ය ව්‍යවසාය සංවර්ධන රාජ්‍ය ඇමති ලෙස අජිත් නිවාඞ් කබ්රාල්ට රුපියල් බිලියන 6.4ක්, පළාත් සභා හා පළාත් පාලන රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ලෙස සරත් වීරසේකට රුපියල් බිලියන 104ක්, නිපුණතා සංවර්ධන, වෘත්තිය අධ්‍යාපන, පර්යේෂණ හා නව නිපැයුම් රාජ්‍ය ඇමතිවරිය ලෙස සීතා අරඹේපොලට රුපියල් බිලියන 6.3ක්, නාගරික සංවර්ධන, වෙරළ සංරක්ෂණ, අපද්‍රව්‍ය බැහැර ලීම හා ප්‍රජා පවිත්‍රතා කටයුතු රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ලෙස නාලක ගොඩහේවාට රුපියල් බිලියන 14.7ක් හා ඖෂධ නිෂ්පාදනය, සැපයීම හා නියාමන රාජ්‍ය ඇමතිවරයා ලෙස චන්න ජයසුමනට රුපියල් බිලියන 25.3ක් වශයෙන්ය.
රාජ්‍ය ඇමතිවරුන් වූවාට වියත්මග මේ සාමාජිකයන්ට බොහෝ කැබිනට් අමාත්‍යවරුන්ටත් වඩා මුදල් වෙන් කර ඇති බව ඒ අනුව පෙනේ.
මීට අමතරව අධිකරණ අමාත්‍යාංශයට රුපියල් බිලියන 10.3ක් වෙන්කර ඇති අතර ඉන් රුපියල් බිලියන 7ක් ඇත්තේ අමාත්‍ය අලි සබ්රි යටතේය. බන්ධනාගාර ප්‍රතිසංස්කරණ හා සිරකරුවන් පුනරුත්ථාපන රාජ්‍ය ඇමතිවරයාට ඇත්තේ ඉතිරියය.
රාජපක්ෂ පවුලේ සාමාජිකයන් පස්දෙනා, වියත්මග සාමාජිකයන් පස්දෙනා හා ජනාධිපතිවරයාගේ නීතිඥවරයා වූ අමාත්‍ය අලි සබ්රි යන 11 දෙනා ගත් විට රජයේ මුළු වියදමෙන් රුපියල් බිලියන 481ක් හෙවත් සීයට 50.70ක ප්‍රතිශතයක් මෙහෙයවීම සිදුකරයි. එය තවදුරටත් කිවහොත් අමාත්‍යවරු 66න් 13ක් රාජ්‍ය වියදමෙන් සීයට 50ට වැඩි පංගුවක් පාලනය කරන බවය. පාලක කල්ලියේ සෞභාග්‍යයේ දැක්ම යැයි කියන්නේ එයටය.■
