විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අපට එපා

ජාතික උරුම, ප්‍රසංග කලා, ග්‍රාමීය කලා ශිල්පීන් ප්‍රවර්ධන කටයුතු රාජ්‍ය අමාත්‍ය

විදුර වික්‍රමනායක

මහමැතිවරණයේ ප්‍රතිඵලය ගැන ඔබේ අදහස මොකක්ද?

අපි මේ ඡන්ද ප්‍රතිඵලය ගැන උදම් වෙන්න නරකයි. මේ ජයග්‍රහණය නිසි පරිදි කළමනාකරණය කර නොගත්තොත් 2009 යුද්ධ ජයග්‍රහණයෙන් පසු ලැබුණා වගේ ප්‍රතිඵලයක් අත්වෙන්න ඉඩ තියෙනවා. අපට ඕනෑ එකක් කරන්න ඡන්දය තියෙනවා කියලා හිතන්න බෑ. ජනතාව ඡන්දය දුන්නේ නිශ්චිත ඉලක්කයක් හා වුවමනාවක් එක්ක. ඔවුන්ට ජනාධිපතිවරයා කෙරෙහි යම් ගෞරවයක් තිබුණා. ඒ විශ්වාසය තහවුරු කිරීමට අපි උපරිමය කරන්න ඕනෑ. අනෙක පත් වූ අප සේවකයන් මිස නායකයන් නොවන බව තේරුම් කරගන්න ඕනෑ. ඕක තමයි මගේ විග්‍රහයේ පූර්විකාව තමයි ඒක.

එතැනින් එහාට කතාකළොත්..

ජනතාව පැවති රජය වෙනස් විය යුතු බවට පැහැදිලි තීන්දුවක් ගත්ත බව පැහැදිලිව පේනවා. ඒ තීරණය ගත්තේ පාස්කු ඉරිදා බෝම්බ ප්‍රහාරයත් එක්ක. ඒ වෙලාවේ තමයි මේක වෙනස් විය යුතුම බවට තීන්දු කළේ. මේ වගේ මැතිවරණයට කලින් තීන්දු කරපු තැන් ඉතිහාසයේ තිබුණා. හැත්තෑවේ මහමැතිවරණයේදී සිරිමා මැතිණිය ප්‍රධාන කරගත්ත සමගි බලවේගය ජයගත්තා. හැත්තෑහතේදී අපේ තාත්තලා ඇතුළු ඔක්කෝම පරාද වුණා. ඒ වෙලාවේ ජනතා තීන්දුව ගත්තේ මැතිවරණය අබියස නෙවෙයි. හැත්තෑහතර, හැත්තෑපහ වගේ කාලයේදී ජනතාව ඒ ආණ්ඩුව පරාජය කළ යුතුම බවට තීන්දු කරලා ඉවරයි. ඒ වගේම තවත් අවස්ථාවක් තමයි 1994 දී එජාපය පරාජය කළ යුතු බවට ගත් තීන්දුව. ඒ තීන්දුව ගත්තේ අසූනවයේදී. ඒ අවුරුද්දේ මැතිවරණයේ දූෂිත බවත්, භීෂණ තත්වයත් එක්ක ඊළඟ ඡන්දයේදී පරාද කරන බවට තීන්දුව ගත්තා. ඊටත් පස්සේ 2015 ජනවාරි මාසයේදී ජනතාව පැහැදිලි තීන්දුවක් ගත්තා. ඒ තීන්දුව ගත්තේ 2014 වගේ කාලයේදී.  ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා ජනාධිපති ධුරයට පත්කීරීමේ තීන්දුව ගත්තේ පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය එක්ක.

මහමැතිවරණයට ජනාධිපතිවරණයේ තීන්දුව බලපෑවේ කොහොමද?

ගෝඨාභය රාජපක්ෂට ඡන්දය පාවිච්චි කළ වෙලාවේ ඒ හැම ඡන්දදායකයෙක්ම වගේ මහමැතිවරණයේදී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහත්තයාට පාර්ලිමේන්තු බලය දෙන්න ඉටාගන්න ඇති. ඒකත් එක්ක තමයි මේ ප්‍රතිඵලය ආවේ. කොවිඞ්-19 වසංගතයෙන් ලෝකයේ දැවැන්ත පසුබෑමක් තියෙනවා. ඒක රටක් හැටියට කළමනාකරණය කරගත් ආකාරය පිළිබඳ ජනතාව සෑහීමට පත්වුණා. පක්ෂ භේදයකින් තොරව ලංකාව සාර්ථක බවට අදහසක් තිබුණා. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා කෙරෙහි විශාල ගෞරවයක් ඇතිවුණා. මහමැතිවරණ ප්‍රතිඵලයට ආසන්න හේතුව හැටියට බලපෑවේ ඒක. වංචා, දූෂණ, නාස්තිය නැතිව රටක් විදියට ගොඩනැගීමේ අවශ්‍යතාව ජනතාවට දැනෙන්න ඇති. මේ මැතිවරණයේදී ඒකට අවස්ථාවක් විදියට ජනතාව අපට ඡන්දය දෙන්න ඇති.

ආණ්ඩු කරපු අයත්, ආණ්ඩුවට උදව් කරපු අයත් ගැන ජනතාව කළකිරිලා හිටියා. උදාහරණයක් විදියට ජවිපෙ. එයාලාගේ තර්ක, හැසිරීම ප්‍රගතිශීලී විය හැකියි. එහෙත් ඔවුන්ට ලැබුණ මන්ත්‍රීධුර සංඛ්‍යාව අඩු වෙලා. ඒක ඔවුන් හිටපු ආණ්ඩුවට සහයෝගය දුන් බවට ජනතාව තුළ ඇති වූ විශ්වාසයෙන් හැදුණ දෙයක්. ඔවුන් ආණ්ඩුවේ නිල නොලත් කොටසක් බවට පත් වූ බව ජනතාව විශ්වාස කළා.

මේ තුනෙන් දෙකකට ආසන්න බලය ආණ්ඩුව කෙරෙහි දැඩි විශ්වාසය හා ආදරය නිසාම ලැබුණ ජයග්‍රහණයක් බව හිතනවාද?

නැහැ. දේශපාලන වශයෙන් විරුද්ධ පක්ෂය හැටියට තිබුණු එජාපය දෙකඩ වීමත් බලපෑ බව අමතක නොකළ යුතුයි. එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ කොටසක් ඡන්ද පොළට ආවේ නැහැ. සමහර තැන්වල සීයට දහයක් වෙන්න ඇති. සීයට පහළොවක් පවා වෙන්න ඇති. සාමාන්‍යයෙන් මහමැතිවරණයකදී සීයට හැත්තෑඅටක් හා අසූදෙකක් පමණ ඡන්දය පාවිච්චි කළා. මේ පාර සීයට හැට ගණන් දක්වා ගොඩක් අඩු වුණා. එජාප පාක්ෂිකයන් එන්න මැලිකමක් දැක්වූ බව පැහැදිලියි. එජාපය දෙකට වෙන් වෙලා හිටපු නිසා ලැබුණ ඡන්ද ප්‍රතිශතයත් බෙදිලා ගියා. ඒ නිසා වැඩි ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් අපට ලැබුණා.

ඒ කියන්නේ ඕනෑ දෙයක් කරන්න බලයක් නෑ…

අන්න ඒකයි. මම මුලිනුත් කීවේ ඒකම තමයි. ජනතාව අපට චාන්ස් එකක් දුන්නා. එහෙම නැතිව, අපට පෞද්ගලික වාසි අත්පත් කරගන්න අයිතියක් නෑ. අපේ කල්ලියට, කණ්ඩායමට ඕනෑ හැටියට කරන්න බලයක් දුන්නා නෙවෙයි. ඒක හොඳින්ම පැහැදිලි වෙන්නේ මනාප ලබාදීමේදී ජනතාව කතිරය පාවිච්චි කරලා තියෙන හැටි බැලුවාම.

කළුතර දිස්ත්‍රික්කයේ පළවැනි තැනට ඔබ පැමිණීමත් එවැනි තත්වයක්ද?

ඔව්, නොසිතූ අය ඉහළට ගෙනාවා. ලොකු මැතිවරණ ව්‍යාපාරයක් නොකර ඉහළට ආ ගොඩක් අය නියෝජනය කළේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මතවාදය.

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ වෙනසක් ගැන දැන් කතාකරනවා නේද?

යම් යම් බාධක තියෙන තැන් වෙනස් කරගෙන මේ ගමන යන්න ඕනෑ බව අපි හිතනවා. අපේ පෞද්ගලික අදහස අනුව මේ ව්‍යවස්ථාව සම්පූර්ණයෙන් ඉවත් කරන්න ඕනෑ. මේ ව්‍යවස්ථාවට පැච් දාලා වැඩක් නෑ. මේක රටේ මූලික නීතිය. ඒක දුර්වල නම්, නිතර සංශෝධනය වෙනවානම් ඒක හොඳ නෑ. ඊළඟ සංශෝධනය එන්න ඕනෑ අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් සඳහා. අපේ රටේ අරමුණ ඉලක්ක කරගෙන නෙවෙයි වත්මන් ව්‍යවස්ථාව හදලා තියෙන්නේ. ඊයේ, අද හා හෙට පිළිබඳ එකකට එකක් ගැටගැසුණු රට ඉහළට යෑමේ කටයුත්තට ව්‍යවස්ථාව පාර කපලා නෑ.

සමහරුන් කියන්නේ ආගමට වැඩි බරක් තියෙන සිංහල-බෞද්ධ ව්‍යවස්ථාවක් ඕනෑ බව…

ජාතික අභිමානය කියන එක සිංහල බෞද්ධ අයට විතරක් සීමාවුණ එකක් නෙවෙයි. ජාතික අභිමානය කියන්නේ සියලුම රටවැසියන්ට අයිති දෙයක්. ඒ නිසා සිංහලද, හින්දුද, ඉස්ලාම්ද කියන ප්‍රශ්නය මත නෙවෙයි. මේක රටේ ප්‍රශ්නයක්. රට පසුබෑවොත් අපි ඔක්කෝම වැටෙනවා. රටේ නීතිමය රාමුව තමයි ව්‍යවස්ථාව. ඒක ජනතාවට කිට්ටු ව්‍යවස්ථාවක් දක්වා වෙනස් වෙන්න ඕනෑ. උදාහරණයක් විදියට ඡන්දදායකයාට කිට්ටු මහජන නියෝජිතයෙක් ඕනෑ. ඒ සඳහා මැතිවරණ ක්‍රමයක් ඕනෑ. පක්ෂවල කාකොටාගැනීම් තියෙන මනාප ක්‍රමය වෙනස් කරන්න ඕනෑ. කේවළ ක්‍රමය හා කුඩා පක්ෂවලට අවස්ථාවක් දෙන්න අනුපාත ක්‍රමයක් ඇති කරගන්න ඕනෑ.

බලය බෙදීම ගැනත් බලන්න එපායෑ..

ඒ ගැන කතාව මෙහෙමයි. අපේ රටේ ස්වෛරීත්වය හා ස්වාධීනත්වය දණගස්වපු තැනක් තමයි 13 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය. ඒ නිසා පළාත් සභා ක්‍රමය අහෝසි වෙන්න ඕනෑ. එහෙම ලැබුණ දෙයක් තියෙනවානම් පළාත් සභා ක්‍රමය නිසා රටේ ප්‍රශ්න විසඳෙන්න එපායැ. පළාත් සභා ක්‍රමය අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ තිබුණානේ. පළාත් සභා පාවිච්චි වුණේ සමහර අයට මන්ත්‍රීකමක් දෙන්න, පාර්ලිමේන්තුවට යන්න පාලමක් කරගන්න. පළාත් සභා ක්‍රමය අපේ රටට නොගැළපෙන ක්‍රමවේදයක්. ඒ නිසා ඒක අහෝසි කරලා නගර සභා, ප්‍රාදේශීය සභා වැනි පළාත් පාලන ආයතනවලට යම් බලයක් දෙන්න කියලා අපි යෝජනා කරනවා. පෙර ක්‍රියාත්මක වූ ආකාරයට, අධ්‍යාපනය, සෞඛ්‍ය හා කෘෂිකර්මය වැනි විෂයන් නැවත මධ්‍යම ආණ්ඩුව යටතට ගත යුතුයි.

ඒකෙන් උතුරු නැගෙනහිර ජනතාවගේ ආතතියක් ඇතිවේවි නේද?

පළාත් සභා තිබුණු නිසා ඒ මිනිසුන්ට ඇතිවුණ සෙත මොකක්ද කියලා කියන්නකෝ. යම්කිසි ආකාරයකට උතුරු නැගෙනහිර ජනතාව පළාත් සභා ක්‍රමය නිසා පුදුමාකාර සතුටකින් ජීවත් වුණා නම්, සියලු වරප්‍රසාද හා අයිතිවාසිකම් වැඩි වැඩියෙන් තහවුරු වුණා නම් ඔබ කියන තර්කය හරි. එහෙත් ඉස්පිරිතාලෙට ගියාම බෙහෙත් නැතිනම්, ඇති තරම් වෛද්‍යවරුන් නැතිනම්, පාසල් පද්ධතිය කඩාවැටිලා නම්, පන්තිකාමරවල පහසුකම් නැතිනම්, පාසල්වල විද්‍යාගාරයක් නැතිනම් වැඩක් නෑ. පළාත් ආණ්ඩුවට ඇළ මාර්ගයක්වත් සුද්ධ කරගන්න බැරි නම් ප්‍රයෝජනය මොකක්ද? උතුරු නැගෙනහිර ජනතාව කලබල වෙන්න ඕනෑ ඒ ඒ පළාත් සභාවලින් තමන්ගේ රාජකාරිය කළා නම් විතරයිනේ.

එහෙත් ජනතාවට බලය තමා සතු බව දැනෙන්නේ බලය බෙදීමක් තිබුණොත් නේද?

පළාත් පාලන ආයතනවලට බලය දෙන්න පුළුවන්නේ. ඒ ආයතන තවත් කිට්ටුයි. පළාත් සභාවලට කොහොමත් නීති සම්පාදනය කිරීමේ බලයක් නෑ. අපි මේ වගේ ආයතනයක් නඩත්තු කරන්නේ ඇයි? දෙමළ ජනතාවට අවශ්‍ය දේශපාලන නියෝජනය ලබාදෙන්නටත් ප්‍රාදේශීය පාලනයටත් පළාත් පාලන ආයතන හා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ ක්‍රමය පාවිච්චි කරන්න පුළුවන්.

විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම ගැන අදහස මොකක්ද?

අපි ශ්‍රීලනිපයෙන් ආ අය. ශ්‍රීලනිපයේ ඇතැම් ප්‍රතිපත්තිවලට අදටත් අපි එකඟයි. ඉන් එකක් තමයි මැතිවරණ ක්‍රමය වෙනස් කිරීම. අනෙක විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කිරීම. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය යම්කිසි කාල රාමුවක් ඇතුළත අහෝසි කළ යුතු බව අපි හිතනවා. මොකද දැනට ඡන්දයෙන් පත්වෙච්ච විධායක ජනාධිපතිවරයෙක් ඉන්නවා. ඒ නිසා යම්කිසි කාල රාමුවක් තුළ මේ විධායක ජනාධිපතිධුරය අහෝසි විය යුතුයි. එහෙත් පොඩි ප්‍රශ්නයක් තිබුණා. 13 වැනි සංශෝධනය ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී රටේ ආරක්ෂාව සැලසෙන්නේ විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය නිසා බව නීති තර්කයක් තියෙනවා. ඒ නිසා 13 වැනි සංශෝධනය අහෝසි කළොත් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන්න පුළුවන්. පළාත් සභා ක්‍රමයත් නැත්නම් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය මොකටද? හැත්තෑඅටේ ව්‍යවස්ථාව නිසානේ විධායක ජනාධිපති ධුරයක් ලැබුණේ. හැත්තෑඅටේ ව්‍යවස්ථාව එපා නම් මොකටද විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයක්. විධායක ජනාධිපති ක්‍රමයක් ඕනෑ වෙන්නේ ඇමෙරිකාව වගේ ප්‍රාන්ත රාජ්‍යයන් ගොඩක් තියෙන රටවලට. චීනය වැනි දැවැන්ත රටවලට. හැත්තෑඅටෙන් ගෙනාපු විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අපට එපා.

හැත්තෑදෙකේ හා හැත්තෑඅටේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා ආණ්ඩුවේ වුවමනාවට ගෙනා බව කීවා. මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා ගෙනා දහඅටවැනි සංශෝධනයත් නායකයන්ගේ වුවමනාවට ගෙනා එකක් බව කියනවා. ඊළඟ ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයත් ආණ්ඩුවේ වුවමනාවට ගෙනාවොත්…

අනෙක් ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පැත්තකින් තියමුකෝ. අපි කතාකරමු අලුත් ව්‍යවස්ථාව ගැන. එහෙම එකක් නිර්මාණය කරනකොට ගැඹුරින් සමාජ කතිකාවක් ඇතිවිය යුතුයි. සියලු ජන කොටස්වල වුවමනා, අපේක්ෂාවන් හා අරමුණු පිළිඹිඹු කෙරෙන ව්‍යවස්ථාවක් වෙන්න ඕනෑ. අපේ උරුමයන් හා අතීත පාඩම් එක්ක සම්බන්ධ වෙච්ච වර්තමානයක් වගේම අනාගත බලාපොරොත්තු හා ඉලක්ක සම්පූර්ණ කරගැනීමට වර්තමානයේ යොදන පදනම ලෙස තමයි ව්‍යවස්ථාව සකස් කළ යුත්තේ. යම් කල්ලියක අභිමතය පමණක් මෙතැනදී ක්‍රියාත්මක නොවිය යුතුයි. අපි ඒක පැහැදිලිව කියනවා. මොකද මේවා වෙනස් කරන්න ගියාම ප්‍රශ්න. අපි අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ මේක වෙනස් කරන්න ඕනෑ බව කියනවා. එහෙත් අවස්ථාවක් ලැබුණේ නෑ. ඒ තත්වයම තමයි 1948 ව්‍යවස්ථාවටත් තිබුණේ. එදා අපේ රට තිබුණේ එංගලන්ත කිරීටයට වගකියන රටක් හැටියට. හරි බලයක් ලැබිලා වෙනසක් කළේ හැත්තෑවේ මැතිවරණයෙන් පස්සේ. ජනරජ ව්‍යවස්ථාවක් ආවේ ඊට පස්සේ. එදා ඉඳන් අපි බලනවා ජනතාවාදී ව්‍යවස්ථාවක් හදාගන්න.

ඔබ ඇතුළු මන්ත්‍රීවරුන් තුනෙන් දෙක සම්පූර්ණ කරන්න ඔළුගෙඩි විතරක් වුණොත්…

එහෙම වෙන්න බැහැ. අපටත් හරි වැරැද්ද පෙන්වාදීමේ අයිතිය තියෙනවා. අපි නියෝජනය කරන්නේ ජනතාව. ජනතා සිතුම් පැතුම් අනුව. පාර්ලිමේන්තුවේ දොරටුවෙන් ඇතුළුවෙනකොට අපි යම් පක්ෂයකට ලැදි නම්, එහෙම නැත්නම් වෙන කෙනෙකුගේ ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීම හෝ අපේ අභිමතය ඉහළට ගෙන ඒම නෙවෙයි පාර්ලිමේන්තුවේදී විය යුත්තේ. ඒ සියලු දේවල් දොර ළඟ තියලයි අපි ඇතුළට යන්න ඕනෑ. එතැනින් පස්සේ අපි රට වෙනුවෙන් ක්‍රියාත්මක විය යුතුයි. මම ලංකාවේ හැම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකුගෙන්ම ඉල්ලීමක් කරනවා. ඔබ යම් පක්ෂයක් නියෝජනය කරමින් මැතිවරණයේදී ජයග්‍රහණය ලැබෙන්න පුළුවන්. එහෙත් පාර්ලිමේන්තුව පක්ෂ කාර්යාලයක් නෙවෙයි. පාර්ලිමේන්තුවේ උත්තරීතරභාවය තිබෙන්නේ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ස්වාධීන ක්‍රියාකලාපය උඩ. එයාලා මොනතරම් දුරට ස්වාධීනව, හෘදය සාක්ෂියට එකඟව කටයුතු කළොත් පමණයි අපේ රටට ඵලදායී දෙයක් කරන්න පුළුවන්කමක් ලැබෙන්නේ.

ඔබ ඇතුළු ඡන්ද වැඩිපුර ලැබුණ අයට සුදුසු අමාත්‍යධුර ලබා නොදුන් බවට චෝදනා තියෙනවා නේද?

මම අනෙක් අය ගැන කතාකරන්නේ නැහැ. මොකටද ඡන්දය පැවැත්වුවේ. මහජන නියෝජිතයන් තෝරා පත් කරගැනීමට. ඇමතිවරුන් පත් කරගැනීමට නෙවෙයි. ඇමතිවරුන් පත් කිරීම් වරප්‍රසාදය හිමිවන්නේ ජනාධිපතිවරයාට සහ අගමැතිවරයාට. ඊට අමතරව ඒ ඒ පක්ෂවල නායකයන් එක්ක සාකච්ඡා කරයි. ඔවුන්ගේ තීන්දුවට ගරු කරමින් අපි කටයුතු කරන්න ඕනෑ. මන්ත්‍රීවරයෙකුගේ කාර්යභාරය ඔය ඇමති තනතුරට සීමා වෙන්නේ නෑ. මම අමාත්‍යාංශවල විෂයන් වෙන් කිරීමේදී යහපතක් දකිනවා. රටේ ප්‍රගමනය ගැන හිතමින් මේ තෝරාගැනීම් කරලා තියෙන බව මම හිතනවා. රටේ ප්‍රගමනය ගැන හිතලා අමාත්‍යාංශ නම් කරලා තියෙනවා. මැටි ඇමති වගේ විහිළු කරන එක වැරදියි. ඒ අපේ රටේ සම්පත් උපයෝගි කරගෙන අපේ රටේ ජනතාව කරන දේශීය කර්මාන්ත. ඒ කර්මාන්තවලට විශේෂ අවධානයක් යොමු කළාට වරදක් නැහැ.■