– එහෙත් අලුත් ආයතන ඒ යටතට
– ඒ යටතේ ආයතන 37ක් අණපනත් 38ක්
ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැයි මස 22 දින අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රයක් මගින් අමාත්‍යාංශවලට අයත් විෂයන් වෙනස් කිරීම සිදුකර තිබේ. මීට පෙර පසුගිය ජනවාරි මස 22 දිනද අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රයක් මගින් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් අමාත්‍යාංශවලට අයත් විෂයන් වෙනස්කිරීම සිදුකරනු ලැබීය.
2019 දෙසැම්බර් 10 දින අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රයක් මගින් අමාත්‍යාංශවලට අයත් විෂයන් ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් පසු ජනවාරි මස සිදුකළ පළමු විෂයන් වෙනස් කිරීමද විශේෂත්වයක් ගත්තේය. එයින් කරනු ලැබුයේ තොරතුරු සන්නිවේදන තාක්ෂණ අමාත්‍ය යන අමාත්‍යාංශ නාමය තොරතුරු හා ජනමාධ්‍ය තාක්ෂණ අමාත්‍යාශය වශයෙන් වෙනස් කිරීමත්, තොරතුරු තාක්ෂණ අමාත්‍යාංශය යටතේ තිබුණු සියලුම තොරතුරු තාක්ෂණ උද්‍යාන ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට ගැනීමත්ය.
එහි විශේෂත්වය වූයේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට සියලු තොරතුරු තාක්ෂණ උද්‍යාන ලබා ගැනීමය.
මැයි මස 22 දින ගැසට් පත්‍රයෙන් සිදුකර ඇති විශේෂත්වය වන්නේද රාජ්‍ය පරිපාලන, ස්වදේශ කටයුතු, පළාත් සභා හා පළාත් පාලන අමාත්‍යාංශය යටතේ තිබූ මිලෝදා ආයතනය (ඇකඩමි ඔෆ් ෆයිනෑන්ෂල් ස්ටඩීස්) ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට ගැනීමත්, තවත් අලුත් ආයතන 4ක් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට ගැනීමත්ය.
එම අලුත් ආයතන වන්නේ බහුකාර්ය සංවර්ධන කාර්ය සාධක බලකා දෙපාර්තමේන්තුව, රසායනික අවි සම්මුතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ ජාතික අධිකාරිය, අපි වෙනුවෙන් අපි අරමුදල, ජාතික පොලිස් අභ්‍යාස ආයතනය හා ශ්‍රී ලංකා ජාතික ආරක්ෂක විද්‍යායතනය යන ඒවාය.
ඒ අනුව දැන් ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආයතන සංඛ්‍යාව 37කි. එයට පෙර ඊට අයත්ව තිබුණේ ආයතන 31ක් පමණි. ඉනුත් එක් ආයතනයක් වන ආගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තු ආරක්ෂක රාජ්‍ය අමාත්‍යවරයා වශයෙන් කටයුතු කළ චමල් රාජපක්ෂට රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්ට විෂයන් පැවරීම යටතේ පවරාදෙනු ලැබීය. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමත් සමඟ රාජ්‍ය අමාත්‍යවරුන්ද අහෝසිවීම හේතුවෙන් දැන් එම දෙපාර්තමේන්තුවද ආරක්ෂක අමාත්‍යවරුන්ද අහෝසිවීම හේතුවෙන් දැන් එම දෙපාර්තමේන්තුවද ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතට පත්වී ඇත. ඒ අනුව අග්‍රාමාත්‍ය මහින්ද රාජපක්ෂගේ මුදල්, ආර්ථික හා ප්‍රතිපත්ති සංවර්ධන අමාත්‍යාංශයට පසු වැඩිම ආයතන සංඛ්‍යාවක් ඇති අමාත්‍යාංශය වන්නේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයය. (අගමැතිවරයාගේ අමාත්‍යාංශයට ආයතන 48ක් අයත්ය.) ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයට එම ආයතනවලට අමතරව ක්‍රියාත්මක කිරීමට අණපනත් 38ක් පැවරී තිබේ.
ඉහත ගැසට් පත්‍ර දෙකේම විශේෂත්වය යැයි සඳහන් කළේ මීට පෙරද අවස්ථා කිහිපයකදී පෙන්වාදී ඇති විශේෂත්වයක් නිසාය. ඒ රටේ ප්‍රමුඛතම අමාත්‍යාංශය වන ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය සම්බන්ධයෙන් වගකීම් දැරීමට අමාත්‍යවරයෙකු ජනාධිපතිවරයා පත්කර නොමැති තත්වය තුළ ජනාධිපතිවරයා තවදුරටත් එම අමාත්‍යාංශය යටතට වෙනත් අමාත්‍යාංශ සතු ආයතනත්, අලුත් ආයතනත් පත් කිරීමය.
පසුගිය ජනාධිපතිවරණය පැවැත්වූයේ 2019 නොවැම්බර් 16 වැනිදාය. ජනාධිපතිවරයා දිවුරුම්දුන්නේ නොවැම්බර් 18 වැනිදාය. කැබිනට් මණ්ඩලය දිවුරුම් දුන්නේ නොවැම්බර් 22 වැනිදාය. කැබිනට් මණ්ඩලයේ ප්‍රධානියා වන ජනාධිපතිවරයාත් සමඟ එම කැබිනට් මණ්ඩලයේ සාමාජිකයන් සංඛ්‍යාව 17කි. කිසිදු අමාත්‍යාංශයක් ජනාධිපතිවරයාට දැරිය නොහැකි නිසා අමාත්‍යාංශවල වගකීම් ඇත්තේ කැබිනට් මණ්ඩලයේ ඉතිරි සාමාජිකයන් 16 දෙනාටය. එම 16 දෙනා අතර ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයේ වගකීම් දරන අමාත්‍යවරයෙකු නැත. එය කාහට හෝ තවදුරටත් තහවුරුකරගත යුතු නම් ජනාධිපතිවරයාගේ වෙබ් අඩවිය හෝ කැබිනට් මණ්ඩල කාර්යාලයට අයත් වෙබ් අඩවිය පරීක්ෂා කිරීමේන්ද ඒ බව දැනගත හැකිය.
අමාත්‍යාංශවලට විෂයන් වෙන්කිරීමේ ගැසට් පත්‍රයේ හැමදාම අංක එකට දක්වන්නේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයය. එසේ වන්නේ එහි ඇති අත්හැර නොහැකි වගකීම නිසාය. මුලින් කී ලෙස රටේ ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශයක් ස්ථාපිත කර ඇත. ඊට ලේකම්වරයෙකු ඇතුළු කාර්ය මණ්ඩලයක් ඇත. එහෙත් ඇමතිවරයෙකු නැත. මෙවැනි තත්වයක් ශ්‍රී ලංකාවේ පමණක් නොව ලෝකයේම ඇතිවූ පළමු අවස්ථාව විය හැකිය.
ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සේනාධිනායකයා බව ඇත්තය. එහෙත් ඔහු රටේ ආරක්ෂක ඇමතිවරයා නොවේ. සේනාධිනායකයා යනු රටක යුදමය වාතාවරණයක් පවතිද්දී ත්‍රිවිධ හමුදාවට අණ දීමට සමත්වන්නා පමණය. යුද්ධයක් නොපවතින අවස්ථාවක අණදීමට හැකි තත්වයක්ද නැත. ජනාධිපතිවරයාට සාමාන්‍ය තත්වයකදී ඇත්තේ ත්‍රිවිධ හමුදා නිලධාරීන් සේවයේ පිහිටුවීම, උසස් කිරීම, සේවා දිගු ලබාදීම හා සේවයෙන් විශ්‍රාම ගැන්වීම යන කටයුතුය. ත්‍රිවිධ හමුදාවේ සෙසු නිලයන් සේවයේ පිහිටුවීම, උසස් කිරීම හා විශ්‍රාම ගැන්වීමේ බලය ජනාධිපතිවරයාට නැත. එම බලය ඒ ඒ හමුදාපතිවරුන් සතු අතර ඔවුන් ඒ සඳහා ආරක්ෂක විෂයභාර අමාත්‍යවරයාගේ උපදෙස් අනුව කටයුතු කළ යුතුය. ඒ ඒ හමුදාවන්ට අදාල පනත් හා සේවා රෙගුලාසි පරිශීලනය කිරීමේදී මේ බව තේරුම්ගත හැකිය.
රටේ ආරක්ෂක විෂයභාර අමාත්‍යවරයෙකු නොමැති තත්වයක් තුළ ජනාධිපතිවරයා එම අමාත්‍යාංශය යටතට තව තවත් ආයතන හා කාර්යභාරයන් එක් කරන්නේ ඇයිද යන ප්‍රශ්නය පැන නගී. එසේම ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාව, ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාව, ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාව හා ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය ඇතුළු ආයතන එම ආයතන පවත්වාගෙන යෑමට උපදෙස් ලබාගන්නේ කාගෙන්ද යන පැනය පැනනගී. එම අමාත්‍යාංශයේ ලේකම්වරයා ලෙස විශ්‍රාමික මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න ඉන්නා බව සැබෑය. ලේකම්වරයා යනු අමාත්‍යාංශයක ප්‍රධාන ගණන් දීමේ නිලධාරියා මිස දේශපාලන නායකත්වය හෙවත් විෂයභාර අමාත්‍යවරයා නොවේ. ලේකම්වරයාටත් ක්‍රියාත්මක කිරීමට හෝ තවදුරටත් අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආයතනවලට උපදෙස් දීමට විධායක බලය හොබවන අමාත්‍යවරයෙකුගෙන් නියෝග හා උපදෙස් ලැබිය යුතුය. ඒ අනුව ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශ ලේකම් කමල් ගුණරත්න උපදෙස් ලබාගන්නා විෂයභාර අමාත්‍යවරයා කවුද?
කනගාටුවට කරුණ වන්නේ මේ භයානක සත්‍යය හෙවත් රටේ ආරක්ෂක විෂයභාර ඇමතිවරයෙකු නොමැතිකම ප්‍රධාන විපක්ෂයට මෙතෙක් ප්‍රශ්නයක් වී නොතිබීමය. පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවාහැරීමට පෙර ඒ ගැන ප්‍රශ්න කිරීමක් හෝ කළේ ජවිපෙ හිටපු පා.ම. විජිත හේරත් පමණය. හරි නම් විපක්ෂය කළ යුත්තේ මෙම කරුණ ගැන වඩා හොඳින් ජනතාව දැනුවත් කිරීමය. ගත හැකි නෛතික පියවරක් තිබේ නම් ඒ ගැන සොයා බැලීමය. සියලු ප්‍රසිද්ධ සංවාදවලදී රටේ ආරක්ෂක විෂයභාර ඇමතිවරයා කවුදැයි ආණ්ඩු පක්ෂයෙන් ප්‍රශ්න කිරීමය. ආරක්ෂක විෂයභාර ඇමතිවරයෙකු පත්කරන ලෙස ආණ්ඩුවට බලකිරීමය.
එහෙත් විපක්ෂයද ඒ ගැන හාංකවිසියක් නැතිව සිටිනා අයුරු දැකීම කනගාටුදායකය. විපක්ෂයේ කාර්යභාරය එයද යන්න එමගින් ප්‍රශ්නාර්ථයක් මතුකරනු ලබයි. මන්ද රටක ආරක්ෂක විෂයභාර අමාත්‍යවරයෙකු නොමැතිව අමාත්‍යාංශයක් පවත්වාගෙන යෑමට ආණ්ඩුවට ඉඩදීම විපක්ෂයක කාර්යභාරය නොවන නිසාය.
ආරක්ෂක අමාත්‍යාංශය යටතේ ඇති ආයතන
1* ආරක්ෂක මාණ්ඩලික ප්‍රධානී කාර්යාලය
2* ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදාව
3* ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාව
4* ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාව
5* ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය
6* සිවිල් ආරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුව
7* රාජ්‍ය රහස් තොරතුරු සේවය
8* රණවිරු සේවා අධිකාරිය
9* සර් ජෝන් කොතලාවල ආරක්ෂක විශ්වවිද්‍යාලය
10* ආරක්ෂක සේවා අණ හා මාණ්ඩලික විද්‍යාලය
11* ආරක්ෂක සේවා පාසල
12* ජාතික ශිෂ්‍යභට බලකාය
13* ජාතික ආරක්ෂක අරමුදල
14* ආරක්ෂක පර්යේෂණ හා සංවර්ධන මධ්‍යස්ථානය
15* ශ්‍රී ලංකා ජාතික ආරක්ෂක අධ්‍යන ආයතනය
16* ශ්‍රී ලංකා වෙරළාරක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුව
17* ලංකා ලොජිස්ටික්ස් ලිමිටඞ්
18* රක්නා ආරක්ෂක ලංකා ලිමිටඞ්
19* ජාතික අන්තරායකාර ඖෂධ පාලක මණ්ඩය
20* ආගමන හා විගමන දෙපාර්තමේන්තුව
21* පුද්ගලයන් ලියාපදිංචි කිරීමේ දෙපාර්තමේන්තුව
22* ජාතික මාධ්‍ය මධ්‍යස්ථානය
23* රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන සඳහා වන ලේකම් කාර්යාලය
24* ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාව
25* තොරතුරු හා සන්නිවේදන තාක්ෂණ නියෝජිතායතනය හා ඊට අනුබද්ධිත ආයතන
26* ශ්‍රී ලංකා පරිගණක හදිසි ප්‍රතිචාර සංසදය
27* ව්‍යසන කළමණාකරණය සඳහා වූ ජාතික සභාව
28* ආපදා කළමණාකරණ මධ්‍යස්ථානය
29* ජාතික ආපදා සහන සේවා මධ්‍යස්ථානය
30* කාලගුණ විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව
31* ජාතික ගොඩනැගිලි පර්යේෂණ සංවිධානය
32* බහුකාර්ය සංවර්ධන කාර්යසාධක බලකා දෙපාර්තමේන්තුව
33* මිලෝදා ආයතනය (ඇකඩමි ඔෆ් ෆයිනෑන්ෂල් ස්ටඩීස්)
34* රසායනික අවි සම්මුතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ ජාතික අධිකාරිය
35* අපි වෙනුවෙන් අපි අරමුදල
36* ජාතික පොලිස් අභ්‍යාස ආයතනය
37* ශ්‍රී ලංකා ජාතික ආරක්ෂක විද්‍යායතනය
