ධම්මික ප්‍රියදර්ශන
පොලිස්පතිවරයා භාවනා කරන්නට උපදෙස් දෙන සාන්තුවරයෙකු බඳුය. සැකකරුවන්ට පහරදීම නවත්වා විද්‍යාත්මක ලෙස අපරාධ පරීක්ෂණ විසඳන්නට වැඩසටහනක් යෝජනා කෙරුණේ මේ පොලිස්පතිවරයාගේ සමයේය. ඒ වැඩ සැලසුම් පොත්වලට සහ කතාවලට සීමා විය. නිලධාරීන් කිහිපදෙනෙකුගේ වුවමනාව නිසා වැඩමුළු කිහිපයක් දක්වා පමණක් ඒ වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කෙරු‚.
ලංකාවේ පොලීසියේ ඇඟට හුරුවී ඇත්තේ පහරදීමයි. දකින්නට ලැඛෙන්නේද එවැනි සිදුවීම්ය. ඒ පුරුද්ද නවත්වන්නට නම් වැඩමුළු නැවැත්වීමෙන් නොහැකි වනු ඇත. කළ යුත්තේ මීට පෙර සිදුවූ එවැනි නීතිවිරෝධී පහරදීම් සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමයි. මෑත කාලයේ එවැනි සිදුවීම් පසෙකට දමමු. මේ කතාව වසර 18කට පෙර සිදුවූ අමානුෂික පහරදීමක් ගැන කතාවකි.
නඩුවක්
චූදිතයෙක් නැතිව කළුතර මහාධිකරණයේ විභාගවන නඩුවකි. නඩුවේ අංකය එච්.සී.570/13 වෙයි. තවම නඩු විභාගය ක්‍රියාත්මක වෙයි. මේ නඩුව අත්අඩංගුවේදි අමානුෂික ප්‍රහාරයකට ලක්ව මියගිය පුද්ගලයෙකු සම්බන්ධයෙනි.
මේ නඩුවේ ප්‍රධාන සැකකාරයා පයාගල පොලීසියේ අපරාධ අංශයේ ස්ථානාධිපතිවරයා ලෙස කටයුතු කර ඇති වල්පොලගෙදර ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න නමැති නිලධාරියෙකි. වසර දහතුනක් තිස්සේ අධිකරණයෙන් සැඟවෙමින්, අත්අඩංගුවට හසුනොවී සිටින්නට ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්නට හැකිව ඇත.
ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න මීට පෙර විදේශගත වී ඇත්තේය. දැන් මෙරටට පැමිණ නිදැල්ලේ සිටින්නේය. පොලීසිය ඔහු සැකකරුවෙකු බවත්, අත්අඩංගුවට ගත යුතු බවත් දන්නේය. එහෙත් අත්අඩංගුවට නොගන්නේය. මේ ගැන විමසද්දී පොලීසිය කියන්නේ මෙවැනි සැකකරුවන් තවත් සිටින බවයි. එය අපූරු නිදහසට කරුණකි. යමෙකුට වැරැද්දක් පෙන්වූ විට ඒ වැරැද්ද අප තව තවත් කරන බව කීම අමන සහ විකාරසහගත ක්‍රියාවක් බව අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ.
අපරාධයේ සුල මුල
පයාගල පොලීසියේ අපරාධ අංශයේ ස්ථානාධිපති ලෙස කටයුතු කළ වල්පොලගෙදර ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න ඇතුළු නිලධාරීන් පිරිසක් විසින් ඉල්ලංකන්ද ලසන්ත ජගත් කුමාර නමැත්තා පයාගලදී අත්අඩංගුවට ගෙන තිබු‚. ඒ 2000 අවුරුද්දේ ජුනි 12 වැනිදාය. හේතුව හමුදා සේවය හැරයෑමයි. එහෙත් ජගත් යුදහමුදාවට බාර නොදෙයි. ඒ වෙනුවට දින 5 කට පසු එනම් ජුනි 17 කළුතර මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරනු ලබයි. ඒ ලසන්ත ජගත් පයාගල පොලීසියට ලැබී තිබූ සැකකරුවන් හඳුනා නොගත් සුළු වැරදි කීපයකට අදාල පැමි‚ලි සම්බන්ධයෙන් වැරදිකරු වශයෙන් නම් කරමිනි. ඒ වන විටත් ජගත් කුමාරට අමානුෂික ලෙස වදදී තිබු‚. දකුණු අත සම්පූර්ණයෙන්ම නොපිට අඹරා කඩා වෙන්කිරීම නිසා හමෙන් එල්ලෙමින් තිබී ඇතැයි වෛද්‍ය වාර්තාවල සඳහන්ය.
‘අම්මේ යුද හමුදා පොලීසියට ගිහින් කියන්න මාව ඇවිත් අරගන යන්න කියලා.ජුනි 14 දින පොලීසියට පැමි‚ මවට අත්අඩංගුවේ සිටි ලසන්ත ජගත් කුමාර පවසා තිබුණු බව ලසන්ත ජගත්ගේ මව පවසයි. ඒ වන විටත් ලසන්තන්ට ඇවිදයාමට නොහැකිවන ලෙස පහරදී තිබූ අතර ඔහු සිය මව පැමි‚ විට සිරකූඩුවේ දොර ළඟට පැමිණ ඇත්තේ බිම වාඩිවී පසුපසින් ඇදෙමිනි.
ඔහුගේ ඉල්ලීමට අනුව එදිනම නරාහේන්පිට යුද හමුදා පොලීසියට පැමිණ මේ පිළිබඳව දැනුම්දෙන ලසන්තගේ මවට යුද හමුදා පොලීසිය පවසන්නේ මෙවැනි අත්අඩංගුවට ගැනීමක් ගැන පොලීසිය යුද හමුදාව දැනුවත් කර නොමැති හෙයින් වහාම කළුතර ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරිවරයා හමුවී මේ බව දැනුම් දෙන ලෙසය. එදිනම නැවත කළුතර පොලිස් අධිකාරී කාර්යාලයට පැමිණෙන ලසන්තගේ මව සහ සොයුරිය විසින් මේ බව කළුතර පොලිස් අධිකාරිවරයාට දැනුම් දෙනු ලැබීය.
එහිදී පයාගල පොලීසිය අමතන කළුතර පොලිස් අධිකාරිවරයා මෙම අත්අඩංගුවට ගැනීම විමසා සිටින අතර පයාගල පොලිස් ස්ථාධිපතිවරයා පවසන්නේ ලසන්ත ජගත්ට වෙනත් වැරදි ඇති නිසා ජුනි 17 අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන බවයි. ඒ අනුව පෙර කී ලෙස ලසන්ත ජගත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරනු ලැබීය. පසුව ජගත් කළුතර මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමෙන් පසු 18 වෙනි දින කොළඹ මැගසින් බන්ධනාගාරයට ගෙනැවිත් තිබු‚. ලසන්ත ජගත් ජුනි 20 දා බන්ධනාගාර රෝහලේදී මරණයට පත්විය.
හොර වාර්තාවක්
ලසන්ත ජගත් මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කිරීමට පෙර කළුතර මහ රෝහලේ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී ඩබ් ආර් පියසෝම ලවා පයාගල පොලීසියේ අපරාධ අංශ ස්ථානාධිපති ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න විසින් ව්‍යාජ වෛද්‍ය වාර්තාවක් ලබා ගෙන තිබු‚. එම වාර්තාවේ සඳහන් වන්නේ ලසන්ත ජගත් කුමාරගේ ශරීරයේ සුළු සීරීම් 5ක් පමණක් ඇති බවත් එම සුළු සීරිම් වැටීමකින් සිදුව ඇති බවත්ය.(පසුව මෙම ව්‍යාජ වෛද්‍ය වාර්තාව සැකසීමේ වරදට අධිකරණ වෛද්‍ය ඩබ්.ආර්. පියසෝම වැරදිකරු විය. ඔහුගේ වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචිය ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව විසින් වසර 3 කට අත්හිටුවනු ලැබීය.)
සැබෑ වාර්තාව
ජුනි 20 බන්ධනාගාර රෝහලේදී ලසන්ත ජගත් කුමාර මියාමෙන් පසු ඔහුගේ මෘත ශරීරය සම්බන්ධයෙන් කොළඹ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී කාර්යාලයේ සහකාර අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරිනී එච්.ෙජ් එම්.ෙජ්. රත්නායක විසින් පස්චාත් මරණ පරීක්ෂණ වාර්තාවක් සකස් කරනු ලබන්නීය. එම වාර්තාවට අනුව මොට ආයුධයක බලය යෙදීමෙන් ලසන්තගේ සිරුරේ මාංශපේශි හා මෘදු පටක තැලී තිබී ඇත. සිරුරේ තැලීම් 20ක් පමණ තිබී ඇති අතර තැලීම් හේතුවෙන් වකුගඩු අක්‍රියවීම නිසා ලසන්තගේ මරණය සිදුව ඇත. මරණ වාර්තාවෙහි සඳහන්ව ඇති ආකාරයට ඔහු මියයාමට පෙර පහරදීම නිසාම දකුණු අත නරක්වී හම ගැලවී තිබීමෙන්ම පහරදීමේ දරුණු බව අවබෝධ කරගත හැකිය.
ඔහුගේ ප්‍රකාශය
ලසන්ත ජගත් කුමාර බන්ධනාගර රෝහලට ඇතුළත් කිරීමට පෙර බන්ධනාර අධිකාරීවරයාට ලබාදුන් ප්‍රකාශයේ සඳහන් වන්නේ මෙලෙසය.
2000.06.12 දින පයාගල පොලීසිය අත්අඩංගුවට ගත්තා. අත්අඩංගුවට අරන් මාව 17වැනිදා දක්වා රඳවාගෙන හැම දවසකම පහර දුන්නා. ඒ අය මට අඳුනන්න පුළුවන්. ඒ අයගේ නම් මම දන්නවා. එක්කෙනෙක් අයී.පී. වික්‍රමරත්න. (සහ) සාජන් ආනන්ද. මේ දෙන්නාට අමතරව පොලීසියේ දහ දෙනෙක් විතර මට ගැහුවා.
මෙහිදී බන්ධනාගාර අධිකාරීවරයා එම වාර්තාවේ මෙලෙස සටහන් යොදා තිබේ.
සැකකරුට පයාගල පොලීසියේ නිලධාරීන් පහර දුන් බවට සඳහන් කර ඇත. තුවාලවලට ප්‍රතිකාර ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලා ඇත. පොලිස් පහර දීමට ලක්ව ඇති ඔහුගේ ඇඟ පුරාම තැලීම් පවතී. සැකකරු ඔහුගේ පපුව දෑත් දෙපා ඇතුළු මුළු ශරීරයම වේදනාකාරී බව ප්‍රකාශ කර සීටී. යනුවෙනි.
මෙම අපරාධය සම්බන්ධයෙන් 2004 වසරේදී ලසන්තගේ ඥාතීන් විසින් පොලිස් කොමිසමට පැමි‚ලි කිරීම නිසා 2004 වසරේදී පොලිස් කොමිසම විසින් ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්නගේ වැඩ තහනම් කරනු ලැබීය. 2005 වසරේ ජනවාරි 12 වන දින සිට ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න අතුරුදන්ව ඇති බව වික්‍රමරත්නගේ බිරිඳ වන හටන්ගලගේ විරාජිනි සුගන්දිකා විසින් කළුතර දකුණ පොලීසියට පැමි‚ල්ලක් කරමින් සඳහන් කර ඇත. ඇගේ පැමි‚ල්ලෙහි සඳහන් වන්නේ 2005 ජනවාරි 10 දින මවගේ නිවසට ගිය ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න අතුරුදහන් වී ඇති බවයි.
ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්නගේ මෙම අතුරුදහන් වීම සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ බිරිඳ, හටන්ගලගේ විරාජිනී සුගන්දිකා පෙරේරා කළුතර මහඅධිකරණයට ලබාදී ඇති ප්‍රකාශයෙන් උපුටාගත් කොටසක් මෙසේය.
මහාධිකරණ නඩු අංක 570/13 දරන නඩුවේ වරෙන්තුකරු වන්නේ මාගේ පුරුෂයාය. ඔහු මෙම නඩුවට සම්බන්ධ වීමෙන් අනතුරුව 2005.01.10 සවස 3ට පමණ නිවසින් පිටවූයේ නුවර අම්මලාගේ ගෙදර යනවා කියලා. ගියා මිසක් මේ වන තෙක් පැමි‚යේ නැහැ.
ආගමන විගමන පාලකවරයාගේ වාර්තා අනුව මේ ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න 2005.8.8 දින විදෙස්ගතවී ඇත. මෙලෙස අතුරුදන් බව කියන ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න අවස්ථා තුනකදී විදෙස්ගතවී නැවත මෙරටට පැමිණ තිබේ. අවසාන වතාවට ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න 2009.3.8 දා යළි ලංකාවට පැමිණ ඇතත් යළි විදේශගත වී නැතැයි ආගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තුව පවසයි.
ආගමන විගමන පාලකවරයාගේ වාර්තාවට අනුවත් වෙනත් වාර්තා අනුවත් තහවුරු වන්නේ සුගන්ධිකා පෙරේරා අධිකරණය හා පොලීසිය නොමග යවා ඇති බවයි. 2005 වසරේ අතුරුදහන්වූ බවට සඳහන් ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න 2007 වසර දක්වාම ඔහු පදිංචිව සිටි කළුතර, 723/ඒ අල්විස් වත්ත ග්‍රාම නිලධාරී වසමේ ඡන්ද හිමි නාමලේඛනයේ ලියාපදිංචිව සිටි බව ග්‍රාම නිලධාරිනිය වන නිල්මිණි අබේරත්න මහත්මිය කළුතර මහාධිකරණයට ලබාදුන් ප්‍රකාශයේ සඳහන්ය. එහෙත් 2005 වසරේ ගුවන් ගමන් බලපත්‍රය ලබාගැනීම ආගමන විගමන දෙපාර්තමේන්තුව වෙත ඉදිරිපත් කරන දත්ත අනුව ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්න පදිංචිව සිටින්නේ පාදුක්ක ප්‍රදේශයේ ලිපිනයකය.
ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්නගේ බිරිඳ අධිකරණය නොමඟ යවා ඇති බව පෙනෙන්නට ඇති කාරණයකි. එහෙත් ඇය සම්බන්ධයෙන්ද, අතුරුදන්යැයි ව්‍යාජ ලෙස හඟවා කට්ටි පනින ප්‍රසන්න සම්බන්ධයෙන්ද කළුතර පොලීසිය ක්‍රියාත්මක නොවෙයි.
ඒ සියල්ල අතරේ 2018 ජූලි 6 වෙනිදා සවස අලූත්ගම මොරගොල්ල 6 වන පටුමගේදී මෙම අපරාධ නඩුව හා සම්බන්ධ ලිපිගොනු පැහැරගනු ලැබ ඇත. ඒ මෙම අපරාධයේ මරණකරු වන ලසන්ත ජගත් කුමාගේ සොයුරිය සතුව තිබුණු ලිපිගොනුය. මෙම අවසන් නඩු වාරය තිබී ඇත්තේ පසුගිය ජූලි 3 දිනය.
හිටපු පොලිස් නිලධාරියෙකු වන ප්‍රසන්න වික්‍රමරත්නගේ වෘත්තීය සගයෝ් බොහෝ දෙනෙක් තවත් ඉහළ නිලතල සමඟ පොලීසියේ සිටින්නෝය. පොලීසියේ අභ්‍යන්තර ආරංචි මාර්ග අනුව ප්‍රසන්නට ආරක්ෂාව ලැඛෙන්නේ ඔවුන්ගෙන්ය. ඇතැම්විට ලිපිගොනු අතුරුදන් කිරීමද චූදිතයන්ගේ පැත්තේ වික්‍රමයක්ම විය හැකිය.
ලංකාවේ පොලීසිය වධහිංසනයට කිරුළු දරා ඇත. පොලිස් වධහිංසනය නවත්වන්නට හිටපු නීතිය හා සාමය භාර අමාත්‍යවරයා පොරොන්දු දුන්නද අපට අසන්නට ලැබුණේ මහමඟදී පොලීසිය නීතියට අතට ගෙන සිදුකළ වෙඩි තැබීම් ගැන කතන්දරය. එවැනි වෙඩි තැබීම් සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්‍රියාත්මක වන්නේද නැත.
ඒ සියල්ල මැද ලසන්ත ජගත්ගේ කතාවට යුක්තිය ඉටු නොවී වසර ගණනාවක් ඉදිරියට ගෙවී යන්නේය. ලසන්ත ජගත්ගේ ජීවිතය ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය විසින් උදුරාගෙන වසර දහඅටකි.•
