රටට ඉතාමත් ම තීරණාත්මක හා මහජනයාට වැදගත් වන කරුණු කාරණා දේශපාලකයන් විසින් සහ, ඊටත් එහා ගොස් මාධ්‍ය සමාජය විසින් හුදු සරල සංදර්ශන බවට ඌනනය කොට, තොරොම්බල් කිරීමේ කනගාටුදායක තත්ත්වය මේ දිනවල අපට මැනැවින් ප්‍රදර්ශනය කරමින් සිටින්නේ මහ බැංකු බැඳුම්කර මංකොල්ලය විසිනි.
අද සියල්ලෝ ම දුවන්නෝ අර්ජුන් ඇලෝසියස් ගෙන් මුදල් ගත්තායැයි කියන පිරිස පසුපස ය. ඊට අදාළ නම් ලැයිස්තුව සොයා ගැනීම අද රටේ මාධ්‍යවලත්, දූෂණ විරෝධී ක්‍රියාකාරීන්ගේත් ක‍ෂණික වින්දනය මෙන් ම ජාතික ප්‍රශ්නය ද බවට පත්ව තිබේ.
ඇලෝසියස් සමාගමෙන් මුදල් ලබා ගත්තායැයි චෝදනා ලබා ඇති ආණ්ඩුවේ හා ආණ්ඩුවෙන් පිටත සිටින දේශපාලකයන්ගේ පිළිවෙත වන්නේ, එවැනි මුදල් ලබා ගැනීමක් ගණන් ගත යුතු තරම් දෙයක් නොවන බව සහතික කිරීම ය. හෝ නිශ්ශබ්ද ව සිටීම ය.
විරුද්ධ පක‍ෂ දේශපාලකයන්ගේ පිළිවෙත වී ඇත්තේ, නොදන්නා (සමහර විට නොපවතින) නම් ලැයිස්තුවක් ගැන කියමින්, එහි නම් සඳහන්යැයි දක්වමින් තමන්ට අවශ්‍ය සියලූම විවේචකයන් හා දේශපාලන විරුද්ධවාදීන්, සිවිල් සංවිධාන ක්‍රියාකාරිකයන් දඩයම් කර ගැනීමට උත්සාහ කිරීම ය. සමහර ලජ්ජා නැති දේශපාලකයන් ඒ දඩයම කරන්නේ උත්තරීතර පාර්ලිමේන්තුවේ වරප්‍රසාදවලට මුවා වී ගෙන සිටිමිනි. මහජන අවකාශය තුළට පැමිණ ඒ ගැන කියන්නටවත් කශේරුවක් ඔවුන්ට ඇති බවක් නොපෙනේ.
හාස්‍යයට කාරණය නම්, ආණ්ඩුවේ හා තමන් සමග නොසිටින දේශපාලකයන්ට මේ ප්‍රහාර එල්ල කරන විරුද්ධ පක‍ෂයේ දේශපාලකයන්, නිකම් හොරුන් නොව zකම්බා හොරුන් වීම ය. ඔවුන්ගේ පසුගිය දේශපාලන ඉතිහාසය කුණු ගඳ ගසන එකකි. අවාසනාවකට, මහජන මුදල් මංකොල්ලකෑවුන්ට විරුද්ධව නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ දී වර්තමාන ආණ්ඩුව දක්වන පක‍ෂපාතිකම් හා අලසබව නිසා, මේ කම්බා හොරුන්, නිදහසේ සිටිමින්, සුදු පිරුවට ඇඳගෙන ශ=ද්ධවන්තයන් ලෙස පෙනී සිටිමින් අනුන්ට ම දූෂණ චෝදනා එල්ල කරති.
ඒ අතර, බැඳුම්කර වංචාව හා ඒ ආශ්‍රිත මුදල් ගනුදෙනු ගැන විමර්ශනය කරන නිලධාරීන්ට, ආණ්ඩු පක‍ෂයෙන් ද, විපක‍ෂයෙන් ද ඇති තරම් බලපෑම් හා තර්ජන එල්ල වන බව දැනගන්නට තිබේ.
ඒ සියල්ලටමත් වඩා හාස්‍ය ජනක වන්නේ, මාධ්‍ය සමාජය මේ බැරෑරුම් කාරණය ගැන වැඩ කරන සරුවපිත්තල ආකාරයයි. තමන්ගේ මාධ්‍ය අයිතිකාරයන්ගේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය අනුව නැටවෙන රූකඩ බවට පත්ව ඇති බොහෝ ජනමාධ්‍යකරුවෝ, ජනමාධ්‍ය ආචාර ධර්ම, ජනමාධ්‍ය කලාවේ ප්‍රමිතීන්, තම තමන්ගේ වෘත්තිකභාවය ආදි සියල්ල පසෙක ලා දේශපාලන විරුද්ධවාදීන්ගේ කර ඇඹීමේ ක්‍රියාන්විතයන් හරහා, දේශපාලකයන්ගේ රෙදි කෙසේ වෙතත්, තමන්ගේ ම රෙදි ගලවා ගනිති.
එහෙත්, දේශපාලකයන් හා දූෂිත ව්‍යාපාරිකයන් එක් ව රටේ මහජන මුදල් මංකොල්ලකෑම එවැනි සරල දෙයක් නොවේ. එය දිගු කාලයක් තිස්සේ ලංකාවේ පවතින, ඉන්දියාව වැනි රටවල ගැඹුරට ම කිඳා බැස ඇති දේශපාලන පිළිලයකි. මේ කිසි ම සංදර්ශනයකින් ඒ පිළිලය මුළුමනින් ම උදුරා දැමිය හැකි නොවේ.
ඒ සඳහා සංදර්ශන වෙනුවට සංයුක්ත පියවර ගත යුතු ය.
දේශපාලකයන් කරන වියදම් ගැන සීමා පවත්වා ගැනීම, එම වියදම් හෙළිදරව් කිරීම, වත්කම් හා බැරකම් පිළිබඳ නීති ශක්තිමත් කිරීම, වරද කරනවුන්ට නීතිය තදින් ක්‍රියාත්මක කිරීම,
ඒ සඳහා ශක්තිමත් ආයතන පද්ධතියක් පවත්වා ගැනීම, වරදකරුවන් ප්‍රසිද්ධියේ ලජ්ජාවට පත් කිරීම හා මැතිවරණවල දී ඔවුන්ට ඡන්දය නොදෙන මහජනතාවක් අලූතෙන් ඇති කර ගැනීම ඒ සංයුක්ත පියවර අතර කිහිපයකි.
