අගමැතිවරයා විසින් කැඳවන ලද, මැයි 4වැනිදා සාකච්ඡාවට දැනටමත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සහ සමගි ජන බලවේගය සහභාගි නොවන බව තහවුරු කර තිබේ. එය ගත යුතුව තිබුණු බුද්ධිමත් දේශපාලන තීන්දුවකි.
මේ මොහොතේ අවශ්‍යව තිබෙන්නේ පාර්ලිමේන්තුව නීත්‍යනුකූලව කැඳවීම ම පමණකි. ඒ වගකීම එන්නේ ජනාධිපතිවරයාට, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව යටතේය. අපේ‍්‍රල් 30 වැනිදායින් පසු ජනාධිපතිවරයා වුවමනාවෙන්ම ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව නොසලකා කටයුතු කරමින් සිටියි. නීත්‍යනුකූල බලය නැතිව මුදල් වියදම් කරමින් සිටියි. එය වළක්වාගත හැකිව තිබෙන එකම ක‍්‍රමය විසුරුවා හැර තිබෙන පාර්ලිමේන්තුව නැවත කැඳවීමයි. එය කළ හැක්කේ කෙසේද යන්න ගැන රටේ ඵ‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, නීතියේ පාලනය ගරුකරන ව්‍යවස්ථා විශේෂඥයන් මෙන්ම දැනුවත් පුරවැසියන්ද පැහැදිලිව පෙන්වා දී තිබේ.
පාර්ලිමේන්තුවේ සිටින ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හැර අනෙක් සියලූම දේශපාලන පක්‍ෂ, පාර්ලිමේන්තුව කැඳවුවහොත් තමන් ආණ්ඩුවට සහයෝගය දෙන ආකාරය පැහැදිලිව කියා ලියුමක් ජනාධිපතිට යැව්වේ, යළි කැඳවුවහොත්, පාර්ලිමේන්තුවෙන් ආණ්ඩුවේ පැවැත්මට තර්ජනයක් එල්ලවේය කියන අදහස පිළිබඳ සැක දුරුකිරීමටය. එය මෙවැනි අවස්ථාවක විපක්ෂයක් විසින් ගත් ඉතාම ඥානාන්විත පියවරකි. එහි ගෞරවය, ඒ සඳහා මූලිකව කටයුතු කළ විපක්‍ෂ මන්ත‍්‍රීවරුන්ටත් ඊට අත්සන් කළ සියලූ පක්‍ෂවල නායකයන්ටත් හිමිවෙයි.
එහෙත්, ජනාධිපතිවරයා දුන් පිළිතුර කුමක්ද? කිසිම හේතුවක් නිසා පාර්ලිමේන්තුව කැඳවන්නේ නැති බව කියන අහංකාර පිළිතුරයි.
එවැනි තත්වයක් තිබියදී අගමැතිවරයා හිටපු මන්ත්රීවරුන් 225ම එක්රැස් කිරීමට මහන්සි වීම එක පැත්තකින්, ජනාධිපතිගේ අදහසට පිටින් යාමක් බවත්, ඒ නිසා අගමැතිවරයාගේ ආරාධනය පිළිගෙන රැස්වීමට යා යුතු බවත්. සමහරුන්ගේ මතයයි. එයින් විපක්‍ෂයට විශේෂ ගෞරවයක් ලැබෙන බවටද මතයකි. එහෙත්, ජනාධිපති-අගමැති අතර බල විභේදනයක් ඇති බවත්, මේ මොහොතේ ආණ්ඩුව තුළ ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී පාර්ශ්වය නියෝජනය කරන්නේ මහින්ද රාජපක්‍ෂ බවත්, ඔහු සමග එකට සිටීමෙන් ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා කොටුකළ හැකි බවත් කියැවෙන මේ මතය රාජපක්‍ෂවරුන්ගේ දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන් එතරම් බලධාරී නැත. ජනාධිපතිවරයාගේ දළදඬු බවත්, අගමැතිවරයා ‘පෙන්වන’ සුමට බවත් අවසානයේ එකම මර්දනීය ආණ්ඩුවක මුහුණුවර දෙකක් බව ඔවුන් මේ වන විට හැසිරී ඇති ආකාරයෙන් පවා පහසුවෙන් තේරුම් ගත හැකිය.
මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා, ඒ තරම් ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදියකු නම්, ඔහු කළ යුත්තේ තම බාල සහෝදරයාට ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව නොසලකා කටයුතු නොකොට, පාර්ලිමේන්තුව රැස්කරන ලෙස උපදෙස් දීමයි. දශක ගණනාවක් තිස්සේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරයකු මෙන්ම නීතිඥවරයකු ද වූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ සමහතාට ව්‍යවස්ථාවත්, පාර්ලිමෙන්තු සම්ප‍්‍රදායත් පැහැදිලි කරදීමේ මෙන්ම රැකගැනීමේ වගකීමක් තිබේ. එහෙත්, ඒ වගකීම ඔහු ඉටු නොකරන්නේ වුවමනාවෙනි.
එසේනම්, අගමැතිවරයා පාර්ලිමේන්තු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ රැස්වීමක් කැඳවීමේ අරමුණ කුමක්ද? රටට වැරදි පණිවුඩයක් දීමයි.
එනම්, තමන් ප්රජාතන්ත්රවාදය අගයන බව, මෙවැනි තීරණාත්මක අවස්ථාවකදී මුළු පාර්ලිමේන්තුවේම සිටින සියලූ නියෝජනයන් එකතුකොට ගෙන වසංගතය මැඬලීමේ යෙදෙන බව ලංකාවට පමණක් නොව ලෝකයටද චිත‍්‍රණය කිරීමයි. එය අමූලික ව්‍යාජයක් බව අලූතෙන් කිවයුතු නොවේ. ආණ්ඩුව මුල සිටම අද දක්වාද සිටින්නේ, වසංගතය මැඬලීමේ සම්පූර්ණ කීර්තිය තමන් වෙත තබාගැනීමේත්, විරුද්ධ පක්‍ෂ ඉන් පිටුවහල් කර තැබීමේත් පමණක් නොව, විපක්‍ෂයට හැකි තරම් අවලාද නගමින් හා අවමන් කරමින් පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී වැඩිම වාසියක් ලබාගැනීමේත් කෛරාටික දේශපාලන ස්ථාවරයකය.
ජනාධිපතිවරයාත්, අගමැතිවරයා ඇතුළු ඔහුගේ භාරකාර ඇමති මණ්ඩලයත්, ආණ්ඩු ගැති භික්‍ෂූන් සහ ඊනියා විද්වතුන් හා රාජ්‍ය හා රාජ්‍ය ගැති මාධ්‍යත් එකතුටකොට ගෙන පසුගිය දිනවල ආණ්ඩුව දිගටම කෙළේ හිටපු පාර්ලිමේන්තුව ‘මහා විනාශයක්’ බව කියන ප‍්‍රචාරක ව්‍යාපෘතිය සමාජගත කිරීමයි.
එහෙත්, දැන් මගහැර යා නොහැකි ව්‍යවස්ථාමය අර්බුදය ඉස්මත්තට පැමිණ තිබේ. ආණ්ඩුව හදන්නේ විපක්‍ෂයේ යටිබඩ අත ගා ඔවුන් සනසා, තමන් විපක්‍ෂය සමගද වැඩකරන ව්‍යාජය රටට පෙන්වීමටය. ඒ උගුලේ නොවැටීම ගැන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණටත්, සමගි ජන බලවේගයටත් ගෞරවය හිමිවෙයි. සහභාගිත්ව ක‍්‍රමවේදයේ අගය වසංගතය මැඬලීම සඳහා අප නිරන්තරයෙන් පෙන්වූවත්, ඇත්ත සහභාගිත්වය වෙනුවට අටවන ව්‍යාජ උගුල්වලට හසුනොවීමට පරෙස්සම වැදගත් වෙයි.
මේ ව්‍යාජ රැස්වීමට යාමෙන් විපක්‍ෂයට ලැබෙන අලූත් කිසිවක් නැත. කිසිම කීර්තියක් නැත. ඇතිවන අලූත් වාසි සහගත මහජන මතයක් නැත. මහජන අනුකම්පාවකුත් නැත. එවැනි කිසිවක් ඔවුන්ට ගන්නට ආණ්ඩුවත් ඔවුන්ගේ ප‍්‍රචාරක යාන්ත‍්‍රණයත් ඉඩ දෙන්නේද නැත. නොයා සිටීමෙන් අලූත් කිසිම අපවාදයකට විපක්‍ෂය ලක්වන්නේද නැත. වසංගතය මැඬලීමේදි සියලූ සහාය දැනටමත් විපක්‍ෂය සහතික කර තිබේ. එනිසා මේ රාජපක්‍ෂ උගුලේ නොවැටී සිටීම ගැන මහජනතාවගේ ගෞරවය නම් විපක්‍ෂයට හිමිවනු ඇත.
‘සාකච්ඡාවට නීතියෙන් බලය හිමි පාර්ලිමේන්තුව නොකැඳවා හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්රීවරුන් 225ම අගමැති නිල නිවසට කැඳවා කරන සාකච්ඡාවක් ඵල සහිත දෙයක් ලෙස අපි නොදකිමු. විශේෂයෙන්ම මෙම ව්‍යසනයට මුහුණදීම සඳහා පොදු යාන්ත‍්‍රණයක් සකස් කරන ලෙස අප පක්ෂය ඇතුළු බොහෝ දෙනා ඉල්ලා තිබියදී එවැන්නක් නිර්මාණය කිරීමට පවා මේ වන තෙක් කටයුතු නොකළ තත්වයක් තුළ මෙලෙස සියලූ හිටපු මන්ත‍්‍රීවරුන්ගේ හමුවක් ඵලදායී නොවන බව අපේ අදහසයි.’ යනුවෙන් කියමින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ අගමැතිගේ ආරාධනය ප‍්‍රතික්‍ෂෙප කළේය.
‘..අනෙක් අතට අපේ‍්‍රල් 30වැනිදාට පසු රාජ්‍ය මුදල් වියදම් කිරීමට බලයක් නොමැති බවට අදහසක්ද පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැර මාස 3ක් තුළ අභිනව පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීමට නොහැකි වීම මගින් මතුවන ව්‍යවස්ථාමය ගැටලූවක් පිළිබඳවද සමාජය තුළ මේ වනවිට සාකච්ඡාවක් මතුවී තිබේ. පාර්ලිමේන්තුවේ හිටපු මන්ත‍්‍රීවරු 225ම අරලියගහ මැදුරට කැඳවනු ලබන්නේ ඉහත ගැටලූව පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීමට නම් එවැනි සාකච්ඡාවකින් ව්‍යවස්ථාමය ගැටලූවකට විසඳුම් ලබාගත හැකි වන්නේ නැත.
මෙම රැස්වීම කැඳවන්නේ ඉහත ගැටලූව සඳහා නම් ඒ සඳහා ගත යුතු නිවැරදි පියවර වන්නේ, ජනාධිපතිවරයා ව්‍යවස්ථාවට අනුව හදිසි තත්වයක් තුළ පාර්ලිමේන්තුව යළි කැඳවීම හෝ නොඑසේ නම්, මෙවැනි තත්වයක් තුළ ගත හැකි ව්‍යවස්ථානුකූල ක‍්‍රියාමාර්ග පිළිබඳව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමයි.’ ජවිපෙ කියයි.
එසේ නොමැතිව ව්‍යවස්ථාවට අනුව කටයුතු නොකිරීම මගින් ආණ්ඩුව විසින්ම නිර්මාණය කරමින් තිබෙන අර්බුදය පිළිබඳව හිටපු මන්ත්රීවරුන් දැනුවත් කිරීම ප‍්‍රතිඵලදායක නොවන බව අප විශ්වාස කරන හෙයින් රැස්වීමට අප පක්ෂයේ හිටපු මන්ත‍්‍රීවරු සහභාගි නොවන බව මෙයින් දන්වා සිටිමු.’ යැයිද ජවිපෙ කියයි.
සමගි ජන බලවේගය මැයි 1 වැනිදා අගමැතිට ලියුමක් යවමින් කියන්නේ, අදාළ හමුවට සහභාගි වීමට අදහසක් නැති බවයි. ‘මේ මොහොතේ කළ යුතු ප‍්‍රායෝගික ක‍්‍රියාවලිය වන්නේ හිටපු කතානායකවරයාගේ ප‍්‍රධානත්වයෙන් පාර්ලිමේන්තුව කැඳවීම බව අප වගකීමෙන් යුතුව නැවත අවධාරණය කරමු’යි බලවේගය කියයි.
ජනාධිපතිවරයා දැඩි ස්ථාවරයක සිටින අතර අගමැතිවරයා මන්ත‍්‍රීවරු 225 කැඳවීමට තීරණය කිරීමේ රජයේ දෙබිඩි පිළිවෙත පිළිබඳව විමතිය පළ කරන බවද එම ලියුමේ සඳහන් වේ.
‘මේ ව්‍යසනය තුරන් කිරීමට ආණ්ඩුව ගනු ලැබූ බොහෝ ක‍්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් ගැටලූ පැවතියද අප ඒවා සැලකිල්ලට නොගෙන ආණ්ඩුවට සහාය දැක්වීමු. සති හයක කාලයක් තිස්සේ ආණ්ඩුව විසින් නීත්‍යනුකූල නොවන අන්දමින් ඇඳිරිනීතියක් පැනවූවද කොරෝනා මර්දනය නමැති අත්‍යවශ්‍ය කාරණය හේතුකොටගෙන ඒ පිළිබඳව පවා අපි උපේක්ෂාවෙන් කටයුතු කළෙමු. නමුත් ආණ්ඩුව බොහෝ විට ඇඳිරි නීතිය අවභාවිත කළ අතර සමාජජාල ක‍්‍රියාකාරීන් අත්අඩංගුවට ගැනීමටත්, තමන්ගේ හිතවතුන්ට ව්‍යාපාරික ඇඳිරිනීති බලපත‍්‍ර ලබාදීමටත්, ඇඳිරි නීතියට මුවා වී සහන ක‍්‍රියාවලිය දේශපාලනීකරණය කිරීමටත් කටයුතු කළේය…
.. කොරෝනා මර්දන ක‍්‍රියාවලිය තුළ ලෝකයේ බොහෝ රටවල සෞඛ්‍ය ක්ෂේත‍්‍රයේ පිරිස් බොහොමයකට කොරෝනා ආසාදනය වූ නමුදු ලංකාවේ කොරෝනා ආසාදනය වී ඇත්තේ ආරක්ෂක අංශවල සාමාජිකයන් පිරිසකටය. මෙයින් ගම්‍ය වන්නේ කොරෝනා මර්දන ක‍්‍රියාවලියට ආරක්ෂක හමුදා යොදා ගත්තද ඔවුන්ට අවශ්‍ය නිසි ප‍්‍රමිතියක් සහිත ආරක්ෂිත සෞඛ්‍ය මෙවලම් හෝ වසංගත සම්බන්ධයෙන් පුහුණුව ලබා නොදී එම රණවිරුවන්ගේ ජීවිත අනතුරේ හෙළා ඇති බවය. ’
ආණ්ඩුවට සහාය පළකිරීම සඳහා ජනාධිපතිවරයාට යැවූ ලියුමට කිසිසේත්ම ආචාරශීලී නොවන පිළිතුරක් ඔහුගේ නිලධාරියෙකු හරහා යොමුකොට තිබීම ගැන තමන් කනගාටු වන බවද බලවේගය කියයි.
