ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විසින් යෝජනා කර ඇති 20වැනි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස් ථා සංශෝධන කෙටුම්පත හෙටානිද්දා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් වීමට නියමිත ය.
කෙටුම්පතේ අන්තර්ගතය ගැන තව ම පැහැදිලි නැතත්, විධායක ජනාධිපති ධුරය ඉවත් කොට පාර්ලිමේන්තුවට බලය පැවරීමේ විධිවිධාන එහි අඩංගු වන බව දැනගන්නට තිබේ. සමහර විට, ඉන්දීය මොඩලයේ කිසියම් සීමිත බලයක් තිඛෙන ජනාධිපතිවරයකු ඇතිකොට, ජනතා පරමාධිපත්‍යය ක්‍රියාත්මක කිරීමේ සම්පූර්ණ බලය පාර්ලිමේන්තුව අතට පත් කිරීම මේ සංශෝධනයෙන් සිදුවනු ඇති බවට තේරුම් ගත හැකි ය.
දැන් පවතින ව්‍යවස්ථාවට අනුව, ජනතා පරමාධිපත්‍යයෙන් විධායක බලය පාර්ලිමේන්තුවට හිමි නොවන අතර, එය ජනතාවගෙ න් කෙලින් ම ලැඛෙන්නේ ජනාධිපතිවරයාට, ජන ාධිපතිවරණයක දී ය. මේ නිසා පාර්ලිමේන්තුවට ඉහළින් සිටීමේ පරම බලයක්, එක පැත්තකින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ද, ඊටත් එහා ගොස් දේශපාලන සදාචාරාත්මක වශයෙන් ද ජනාධිපතිවරයාට ලැබේ. මේ තත්ත්වය මත එක් පුද්ගලයකුට, විධායකයේ සම්පූර්ණ බලය හොබවන අතරේ ම, මුළු ව්‍යවස්ථ ාදායකයත්, අවශ්‍ය නම් අධිකරණයත් වුවමනා ආකාරයට පාලනය කිරීමේ වරම හිමි වෙයි. එක් පුද්ගලයකුගේ අධිකාරි බලය, පාර්ලිමේන්තුවට, එනම්, මහජන නියෝජිතයන්ගේ කණ්ඩායමකට හිමි වීම, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය පැත්තෙන් ගත්තත් යහපත් දෙයකි.
2015දී මේ ජනාධිපතිවරයාත්, අගමැතිවරය ාත් බලයට පැමිණියේ විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කරන බවට ශපථ කරමිනි. තමන්ගේ ධුර කාලයෙන් පසු විධායක ජනාධිපති ධුරය රටේ නොපවතිනු ඇති බවට ඔවුහු දෙදෙනා ම කියා සිටියෝ ය. එහෙත්, දින සියයේ ආණ්ඩුව තුළ පැවැති උද්යෝගයත්, මහජනතාවගේ බලවත් බල කිරීමත් මත ගෙනා 19 වැනි සංශෝධනයෙන්, ධුරයේ බලතල අඩු කළා විනා, ඉන් එහා යන, ධුරය අහෝසි කිරීමේ ප්‍රයත්නයක යෙදීමට මේ නායකයෝ දෙදෙනා ම මඟ හැරියාහ.
දැන් පැමිණ තිඛෙන්නේ ඔවුන්ගේ කතාවත් භාවිතයත් අතර ඇති වෙනස වටහා ගැනීමේ අම්ල පරීක‍ෂාවකට මුහුණ දීමේ අවස්්ථාවයි.
විධායක ජනාධිපති ධුරය රැක ගැනීමට ඉදිරිපත් කෙරෙන තර්ක සියල්ලට ම පාහේ ඉදිරිපත් කළ හැකි ප්‍රතිතර්ක තිඛෙන බව පැහ ැදිලි ය. විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කොට පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයකට යෑමෙන්, රටේ කුදුමහත් සකලවිධ ප්‍රශ්න අවසන් නොවන බව ද එතරම් ම පැහැදිලිය. පසුගිය දශක කිහිපය පුරා ම අන්ත පරිහාණියට පත් වුණු දේශපාලන සදාචාරයක් තිඛෙන පාර්ලිමේන්තුවේ, ශාන්තුවරයන් නොමැති බවද ඊටත් වඩා සැබෑ ය.
එහෙත්, විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කොට පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයකට යෑමෙන්, එක් පුද්ගලයකුගේ අධිකාරියට මුළු රටකුත්, රටේ සියලූ ම පුද්ගලයන් හා ආයතනත් යටපත් කිරීමට තිඛෙන අවස්ථාව නැති වන බව නම් කිව යුතු ය.
ඒ නිසා, 20 වැනි සංශෝධනය හරහා හෝ විධායක ජනාධිපති ධුරය අහෝසි කිරීම පිළිබඳ සංවාදය නැවතත් ඇරඹිය යුතු ය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ 20වැනි සංශෝධනය ගෙන එන්නේ තමන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයක් මත බව කිසිවකු කිව හැකි ය. එය රටේ සියලූ දේශපාලන පක‍ෂවල පොදු ස්වභාවයයි. අනාගතයේ දී 20 වැනි සංශෝධනයට එක් එක් පක‍ෂය ඡන්දය දෙනවාද නැද්ද යන්න තීරණය කරනු ඇත්තේ ද තමන්ගේ දේශපාලන බල න්‍යාය පත්‍රය අතේ තබාගෙන ය.
එහෙත්, අපට වැදගත් වන්නේ, කවරකුගේ දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රය මත වුව ද, අවසාන ප්‍රතිලාභය අත්වන්නේ කාට ද යන්නයි.
විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අවසන් කිරීමේ අවසන් ප්‍රතිලාභය අත්වන්නේ නම් මේ රටේ මහජනතාවට බව හරියට ම කිව හැකි ය.•
