Off Road ආර්ථික talks
මේ දවස්වල රාජ්‍ය විසින් ජනතාවට ‘හෝල්සෙල්’ උපදෙස් දෙමින් සිටී. ලංකාවේ පමණක් නොවේ ලෝකයේ සෑම රාජ්‍යයක්ම පාහේ මේ දවස්වල දිසාපාමොක් පන්නයේ ගුරුවරයෙකු බවට පත්වී සිටී. ජනතාවට ඇත්තේ ඉතා පහසු කටයුත්තකි. ආණ්ඩුව කියන දේවල් හොඳින් අහගෙන ඉන්න. ආණ්ඩුව ගැන හිතමින් නින්දට යන්න. ආණ්ඩුව ඔබ වෙනුවෙන් සිහින දකිනු ඇත. දකින හීනවලට ඔබ බය වෙනවා නම් ඒ ආණ්ඩුවේ වරද නොවේ. ආණ්ඩුව දකින්නේ ආර්ථික හීනයි. ඔබේ සිහින සහ ආණ්ඩුවේ ආර්ථික සිහින අතර දුරස්ථය ඉවසා වදාරන්න කියා ආණ්ඩුව ඔබට කියමින් සිටී. සමහර විට මේ ඉවසීම මාරාන්තික විය හැකිය.
නේපාලය කියන්නේ කොරෝනා මරණ කිසිවක් වාර්තා නොවූ රටකි. ආසාදිත පුද්ගලයන් පවා වාර්තා වෙලා තියෙන්නේ පණහක් විතරය. ලංකාව වගේම සමාජ ආර්ථික ප‍්‍රශ්න මෙන්ම ශක්‍යතා සහ දුබලතා තිබෙන රටක් කොරෝනා ජයගත්තේ කොහොමද? නේපාල රාජ්‍යය සහ එරට ජනතාව අතර ආදරණීය සම්බන්ධය මෙහි තිබෙනවාද? ජනතාව සහ රාජ්‍යය අතර සම්බන්ධය ආදරය සහ ආර්ථික ප‍්‍රමුඛතා අතර දෝලනයකි. නේපාලය සහ ලංකාව මෙහි ලිලිපුට් වර්ගයේ උදාහරණ දෙකකි.
කොරෝනා ආසාදනයේ මුල් කාලයේදීම නේපාලය ඉතා දැඩි ලෙස තම දේශසීමා සහ ගුවන් තොටුපොළවල් වසා දැමූ අතර විදේශයන්හි සිරවී සිටි නේපාල ජාතිකයන්ට පවා රටට ඇතුළු වීමට දුන්නේ නැත. ලොක්ඩවුන් සමයේ මහමග ගමන් කරන නේපාල ජාතිකයන්ට එරට පොලීසිය එලව එලවා පහර දුන් අතර ඉන්දියාව වගේ මාධ්‍යයේ අවධානයට ලක් නොවී ඇති රටක් නිසා මේ පුවත් ලෝකය පුරා සංසරණය වුණේ නැත.
නෙදර්ලන්ත ජාතික ආර්ථික විශේෂඥයෙකු වන Barend ter Haar කියා සිටින විදියට වර්තමානයේ රාජ්‍යයක බලවත්කම මනින්නේ එම ආර්ථිකයේ දරාගැනීමේ ශක්තිය පිළිබඳ සාධකයෙනි. ඒ අනුව ඔහු කියා සිටින්නේ යුරෝපයේ ඇති බලවත්ම රාජ්‍යය නෙදර්ලන්තය බවයි. (නෙදර්ලන්තය කොරෝනා වෙරස් ආසාදනය පාලනය කොට ඇත*
ලෝකයේ බලවත්ම රාජ්‍යය ලෙස ප‍්‍රසිද්ධ ඇමරිකාවේ ඩොනල්ඞ් ට‍්‍රම්ප් කෙලින්ම කියා සිටින්නේ ජනතාවගෙන් කොටසක් ජීවිතක්ෂයට පත්වීමෙන් හෝ ආර්ථිකය ආරක්ෂා කරගත යුතු බවය. බි‍්‍රතාන්‍ය රජයද නොකියා කියන්නේ ඒ ටිකමය. මේ රාජ්‍යයන් දෙකම ජාතිකවාදී ලයින් එක රාජ්‍යයේ සන්නිවේදන උපක‍්‍රමය බවට පත්කරගෙන සිටී.
රටේ ජනතාවට වඩා ආර්ථික කාරණා ලොකු වූ විට රටේ නායකයන්ගේ මුවින් බොහෝ ආදරණීය වචන එළියට එයි. ඇමරිකාවේ නායකයා නිතරම කියන්නේ එරට සිටින්නේ ශ්‍රේෂ්ඨ ජනතාවක් බවයි. බි‍්‍රතාන්‍ය නායකයා කියන්නේ නිර්භීත ජනතාව අර්බුදය ජයගනිමින් සිටින බවයි.
ලංකාවේ රෙජීමයේ සන්නිවේදන ලයින් එක තිබෙන්නේද පුදුම විදිහේ ආදරණීය ලෙසය. ඔවුන් ආදරයෙන් කියා සිටින්නේ පුළුවන් තරම් කරබාගෙන සිටින්න – ගෙදරට වී සිහින දකින්න කියාය.
රාජ්‍යයේ සිහින අණ නොතැකූ ෆෙස්බුක් ක‍්‍රියාකාරීන් විසිහය දෙනෙක් මේ වනවිට අත්අඩංගුවේ සිටිති. ඒත් ඒ පිළිබදව කිසිම සමාජ සංවාදයක් හටනොගන්නේ අර්බුදය අබිමුවේ රාජ්‍යය විසින් නිර්මාණය කොට ඇති සිහින දකින කීකරු බැටළුවන් බවට අප හැමෝම පත්වී ඇති නිසාද?
