‘ජනපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා හමුවීමට නියමිතව සිටි සමගි ජනබලවේගයේ නායකයින් අන්දමන්ද කළ පණිවුඩයක් පසුගිය සදුදා, හමුව පැවැත්වීමට පැය කිහිපයකට පෙර, ඔවුන් වෙත ලැබිණ.
ජනපති ලේකම් පී.බී. ජයසුන්දර මහතාගේ සහායකයෙක් සමගි ජන බලවේගයේ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාගේ කාර්යාල සහයකයකු අමතමින්, ප්‍රේමදාස මහතා කැටුව පැමිණීමට සිටි දූතයින් තිදෙනෙකුට එම හමුවට සහභාගීවීමට අවසර නොමැති බව දැනුම් දුන්නේය. එයින් දෙදෙනෙක් හිටපු අමාත්‍යවරුන් වූ පාඨළී චම්පික රණවක සහ රිෂාඕ බදුර්දීන් වූහ.
රණවක ජාතික හෙළ උරුමයේ මහලේකම්වරයා ලෙස කටයුතු කරන අතර බදුර්දීන් සමස්ත ලංකා ජනතා කොංග්‍රසයේ නායකයා වේ. තෙවැනියා වූයේ නීතිඥ සුරේන් ප්‍රනාන්දු මහතාය. හෙතෙම සමගි ජනබලවේගයේ ජාතික ලැයිස්තුවෙන් පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසීමේ පොරොත්තුවෙන් සිටින්නෙකි.
.. සිය නිලධාරී මණ්ඩලය සමග අදහස් දැක්වූ ජනපති ගෝඨාභය මහතා ඉහත කී තිදෙන හමුවට සහභාගී කරගැනීමෙන් වැළකීමට තමා තීරණය කළේ ඇයිදැයි පැහැදිලි කළේය. හිටපු අමාත්‍යවරුන් වන රණවකට සහ බදුර්දීන් සම්බන්ධයෙන් විමර්ශන පැවැත්වෙමින් තිබෙන බවත් ඔවුන් දෙදෙනම දැනට ඇප මත නිදහස් කර සිටින්නවුන් බවත් පෙන්වාදුන් ජනපතිවරයා, ”මම ඒ අයව මුණගැහුණොත් මම වැරදි පණිවිඩයක් දුන්නා වෙනවා. එහෙම කළොත්, අනෙක් අයත් මම වගේම කටයුතු කරන්න ගනීවි”යැයි පැවසුවේ ය.
ඉහතින් දක්වා ඇත්තේ අප්‍රේල් 12 වැනි ඉරිදා, සන්ඬේ ටයිම්ස් පුවත්පතේ දේශපාලන ලියුම්කරුගේ ලිපියෙහි උපුටනයකි. එය සිංහලට පරිවර්තනය කර පළකොට තිබෙන්නේ ලංකාදීප වෙබ් අඩවියේය.
මේ කතාව බොරුවක් බවට මේ වනතුරුත් සන්ඬේ ටයිම්ස් පුවත්පතට කිසිවකු දැනුම් දී නැත. ඒ අනුව ඒ කතාව ඇත්තක් නම්, කොවිඞ් 19 මර්දනය ගැන සාකච්ඡාවක්, රටේ ප්‍රධාන දේශපාලන පක්‍ෂයක් විසින් ඉල්ලා සිටින ලද අවස්ථාවක, ජනාධිපතිවරයාගේ ප්‍රතිචාරය වී ඇත්තේ ඔහුගේ නියෝජිත පිරිසට අයත් තිදෙනකුට තමා හමු විය නොහැකි බවටය. ඉන් දෙදෙනකු සම්බන්ධයෙන් (අපරාධ) විමර්ශන පැවැත්වීම ඊට හේතුවයි.
ජනාධිපතිවරයා තම කාර්ය මණ්ඩලයට කියා ඇත්තේ, අපරාධ විමර්ශන තිබෙන එවැනි අය හමුවුණොත් තමා වැරදි පණිවිඩයක් දුන්නා වන බවයි. රටේ ජනාධිපතිවරයා එවැනි පිරිසිදු, අකලංක ප්‍රතිපත්තියක සිටීම යහපත්ය. ආදර්ශවත්ය. ගරුකටයුතුය.
එහෙත්, ඒ ජනාධිපතිතුමාම අප්‍රේල් 21වැනිදා සවස, රටේ ජනමාධ්‍යවලින් විකාශනය කළ ආර්ථික ක‍්‍රියාකාරිත්වය පිළිබඳ සාකච්ඡාවේ, මුහුණට මුහුණ ලා යෙදී සිටියේ කවරකු සමගද?
ඔහු ජනාධිපති උපදේශක ලලිත් වීරතුංගය. ලලිත් වීරතුංග මහතා, කොළඹ මහාධිකරණයෙන් අවුරුදු තුනක බරපතළ වැඩ ඇතිව සිරදඬුවමක් ලැබ සිටින්නෙකි. එම තීන්දුවට එරෙහිව අභියාචනයක් කිරීම නිසා, දැන් ඇප ලබා සිටින්නෙකි. ඔහුට හා අනෙක් විත්තිකරු වුණු අනුෂ පැල්පිට මහතාට එරෙහිව එල්ල වී තිබුණු චෝදනා වුණේ, රුපියල් මිලියන 600ක් වන විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාව සතු රජයේ මුදල්, මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරණ අපේක්‍ෂකයාගේ ප්‍රචාරක කටයුතු වෙනුවෙන් සිල් රෙදි බෙදාදීමට අවභාවිත කිරීමය. එය පොදු දේපළ පනත යටතේ වූ වරදකි. අවුරුදු තුනක සිරදඬුවමට අමතරව, රුපියල් මිලියන දෙක බැගින් දඩයක්ද ඒ දෙදෙනාට නියම කෙරිණ. එපමණක් නොවේ. රුපියල් මිලියන 50ක් වන්දි හැටියට විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිසමට ගෙවන ලෙසද ඔවුන්ට නියම කෙරිණ.
ප්‍රධාන දේශපාලන පක්‍ෂයක්, රටේ පැතිර යන වසංගතයක් ගැන සාකච්ඡා කිරීමට ජනාධිපතිවරයාගෙන් අවසර ඉල්ලූ අවස්ථාවක, අපරාධ විමර්ශන නිසා එම පිරිසේ අහවල් අය හමුවීමට නොහැකියැයි ඍජුව තීරණය කරන ජනාධිපතිවරයකු, මහාධිකරණයකින් සිරදඬුවම්, දඩ හා වන්දි නියම කරනු ලැබ, දැන් ඇප පිට සිටින්නකු තමාගේ උපදේශකයකු හැටියට තබාගන්නේ කෙසේද? එවැන්නකු තමා ඉදිරියේ තබාගනිමින් මහජනතාව ඉදිරියේ රූපවාහිනී සාකච්ඡාවක් කරන්නේ කොහොමද? විපක්‍ෂයට පෙන්වන නීතිගරුක, ප්‍රතිපත්තිගරුක බව තමන්ගේ එවුන් සහ තමන්ගේ දේවල් සඳහා ජනාධිපතිතුමාට අදාළ නැද්ද?
මේ ආණ්ඩුවේ මුදුන්මල්කඩ වැනි උගතුන් හා වියතුන් මේ ‘කියන කොට එහෙමයි කරනකොට මෙහෙමයි’ වැඩ ගැන පැහැදිලි කරන්න යොදාගන්නා න්‍යාය කුමක්දැයි දැනගැනීමට රටේ බුද්ධිමත් මහජනතාව කැමති වනු ඇත.
අරුණ ජයවර්ධන
