මෙම ලියවිල්ලේ අරමුණ බටලන්ද කොමිසමේ නිර්දේශ පුස්සක් කොට අතීතයේදී අප සමාජය තුළ සිදුවූ ක්‍රෑර හා අමානුෂික හැසිරීම යටපත් කිරීමට නොවේ.
දැනට බටලන්ද කොමිසම හරහා මතුවන සාකච්ඡාව මගින් සිහිපත් කරන්නේ සමාජය තුළ දේශපාලන බලය අරබයා අප විසින් දිගින් දිගටම පවත්වා ගෙන එමින් සිටින ක්‍රෑරත්වයයි. සමාජයක් ලෙස මෙම සමාජ උවදුර අප තුළින්ම පරාජය කළ යුතුව තිබේ. නමුත් අදටත් විවිද මානයන්ගෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ අප සමාජයක් ලෙස විසම්මුතිය හසුරුවන්නට නොහැකි සමාජයක් වන බවය.
අපට අපගේ විරුද්ධවාදියා සැමවිටම පෙනෙන්නේ විනාශ කළ යුතු සතුරෙකු ලෙසටය. ඒ බව හොඳාකාරව පෙන්වන තැනක් වන්නේ ෆේස්බුක්ය. රටේ පවතින දේශපාලන ක්‍රෑරත්වය තේරුම් ගැනීමට බටලන්ද කොමිසම් වාර්තාව අවශ්‍ය නැත.
87-89 යුගයේදී ද ඊට පෙර යුගයන්හිද අප දේශපාලන ක්‍රෑරත්වය මනා කොට පෙන්නුම් කොට තිබේ.ජවිපෙ කැරැල්ල අරබයා රාජ්‍යයද, රාජ්‍යයට හා විසම්මුතියට එරෙහිව ජවිපෙයද එම ක්‍රෑරත්වය පෙන්වා තිබේ. එම නිසා එම ක්‍රෑරත්වයේ ආරම්භය සොයා එක් පාර්ශ්වයක් නිර්දෝෂී යයි කීම නිෂ්ඵලය.
30 අවුරුදු යුද්ධයේදී ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යයද එල්ටීටීඊයද එක හා සමානව තම ක්‍රෑරත්වය පෙන්නුම් කොට තිබේ. නමුත් සමාජය බොහෝ විට හැසිරෙන්නේ තමන් එවන් සමාජයක් පිළිබඳව නොදන්නා ගානටය. එසේ නොඇසූ කන්ව සිටින සමාජයක් හිටි අඩියේම (මෙහෙදි හසන් නිසා) බටලන්ද කොමිසම හරහා දේශපාලන ක්‍රෑරත්වය පිළිබදව කථිකාවක් අරඹා තිබේ. නමුත් එම කතාව ආංශිකය. අසම්පූර්ණය. එය අරඹා ඇත්තේ රනිල් වික්‍රමසිංහගේ ප්‍රජා අයිතිය අහෝසි කරන්නට පමණය.
ඒ අනුව එය දේශපාලනිකය. රජය හදන්නේ පුංචි ඡන්දයට බටලන්ද දඩමීමා කර ගැනීමටය. පෙර පරිදිම ඒ තුළ රජයේ දේශපාලනික වංචනිකත්වයද ඉස්මතුවී පෙනේ.
බටලන්ද කථිකාව අරබයා රජය ගත් පියවර වූයේ බටලන්ද කොමිෂන් වාර්තාව කැබිනට්ටුවේ සාකච්ඡාවවට ගත් බව කියමින් සිකුරාදා වන විට එම වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කරන බව කීමය.රජයේ මෙම ක්‍රියාමාර්ගය පූර්ණ ලෙසම සමාජය නොමග යවනසුලු ක්‍රියාවකි. නමුත් මාලිමාවුන් ප්‍රමුඛ සමාජය සිතන්නේ දැන් වැඩේ හරි බවය. රනිල්ගේ ප්‍රජා අයිතිය නැති කිරීමේ පළමු පියවර අරඹා ඇති බවය.
එය සමාජයේ දේශපාලන කාංසාවෙන් ප්‍රයෝජනය ගැනීමකි. (රට බංකොලොත් වීමෙන් ප්‍රයෝජන ගත්තේද මෙලෙසටය) නමුත් සැබෑ සත්‍යය වන්නේ දැන් කතා කරන සමස්ත ක්‍රියාමාර්ගයම නීතිය ඉදිරියේ පුස්සක් බවය. රනිල්ගේ ප්‍රජා අයිතිය නැති කිරීමට නම් ඊට අදාළ නීතිය වන්නේ 1978 අංක 07 දරන විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් විමර්ශන සභා පනතයි (සංශෝධිත). බටලන්ද කොමිසම සිය වාර්තාව සකස් කොට ඇත්තේ ඉහත කී පනත යටතේ නොව 1948 අංක 17 දරන පරීක්ෂණ කොමිෂෂන් සභා පනතේ (සංශෝධිත) දෙවන වගන්තිය යටතේය.
එනයින් තේරුම් ගත යුත්තේ බටලන්ද වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුව විසින් සම්මත කරනු ලැබුයේ වුවද ඒ හරහා රනිල්ගේ ප්‍රජා අයිතිය අහෝසි කරන්නට හැකි වන්නේ නැති බවය.එසේ කරන්නට නම් අනුර ජනාධිපතිවරයාට විශේෂ ජනාධිපති කොමිෂන් සභා පනත යටතේ නැවතත් නව කොමසාරිස්වරුන් පත් කරන්නට සිදු වන්නේය. එසේ පත් කරන කොමසාරිස්වරුන් සාක්ෂි ලබා ගෙන පනතේ 9 වගන්තිය යටතේ ප්‍රජා අශක්නුතාවට යටත් කිරීම සදහා නිර්දේශ නිකුත් කළ යුතුව තිබේ. එම නිර්දේශ ඉන් පසුව ජනාධිපතිවරයා විසින් ගැසට් ගත කළ යුතුය.
ඉන් පසුව එම ගැසට් ගත නිර්දේශ කැබිනට්ටුවට යොමු කොට කැබිනට්ටුව මගින් අනුමත කළ යුතුව තිබේ.
පාර්ලිමේන්තුව යෝජනා සම්මත කළ යුත්තේ එම කැබිනට් තීරණයයි.එම යෝජනාව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 81 වන වගන්තිය යටතේ තුනෙන් දෙකක බහුතරයක් මගින් සම්මත කිරීම හා කතානායක වරයා විසින් එම යෝජනාවට අත්සන් තැබීමෙන් අදාළ පුද්ගලයාගේ ප්‍රජා අයිතිය අහිමිවන්නේය.
සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ ප්‍රජා අයිතිය අහිමි කරනු ලැබුයේ එලෙසටය. සිරිමා මැතිනියගේ ප්‍රජා අයිතිය අහිමි කිරීමට එරෙහිව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියේ සිදුවූ නෛතික සංවාදය ගැන දැනගැනීමේ උනන්දුවක් තිබෙ නම් Bandaranayake vs Weerarathne 1978-79 (2) SLR 412 සහ 1981 (1) SLR 10 නඩු තීන්දු දෙක පරිශීලනය කළ හැකිය.
ඉහත තත්වයන් අනුව පෙනී යන්නේ ඇල්ජසීරා සාකච්ඡාවේදී මෙහෙදි හසන් බටලන්ද අරබයා යොමු කළ ප්‍රශ්නයට රනිල්ගේ ප්‍රතිචාරය සාර්ථක බවය. නමුත් රනිල් දුන් පිළිතුර අසම්පූර්ණය. රනිල් කීවේ වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවේ සම්මත නොකළ බවය.
බටලන්ද වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළද නොකළද ඒ තුළින් ප්‍රතිඵලයක් බිහි කරන්නේ නැත.
දැන් වර්තමාන රජය නැවතත් කරන්නේ රනිල් දුන් පිළිතුර (ලණුව) හරහා බටලන්ද පරීක්ෂණ කොමිෂන් සභා වාර්තාව පාර්ලිමේන්තුගත කිරීමය. එය නීතිය ඉදිරියේ නිෂ්ඵල ක්‍රියාවකි.
නමුත් බටලන්ද වාර්තාවෙන් මතුවන කරුණු පුස්සක් නොවේ. එම වාර්තාවට අනුවද රනිල්ට චෝදනා කරන්නේ රනිල් සහ පොලිස් අධිකාරී නලින් දෙල්ගොඩ වධකාගාර පැවැත්වීමට අනියමින් සහාය දුන් බව පමණය. සැබවින්ම බටලන්ද වාර්තාව අරබයා සිදුවු ක්‍රෑර ක්‍රියා (87-89 දෙපසින්ම සිදුවූ දේ මෙන්ම 30 අවුරුදු යුද සමයේ දෙපසින්ම සිදුවූ) පිළිබඳව අවංක සමාජ සංවාදයක් අවශ්‍යවී තිබේ.
ඒ අප තුළ පවතින ජානගත ක්‍රෑරත්වය පිළිබඳව අදහසක් ඇති කරගැනීමට හා අනාගතයේදී එවැන්නක් නැවත ඇතිවීම වළකා ගැනීමටය.එම නිසා දැන් වත් රනිල්ව දඬුකඳේ ගසා එවැනි ගැඹුරු සාකච්ඡාවක් ඇතිවීම වැළැක්වීමෙන් බැහැර වීම ප්‍රඥාගෝචරය. රනිල්ගේ ප්‍රජා අයිතිය බටලන්ද හරහා නැති වන්නේ නැත.
