ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී නම් ඔහු රජයේ සේවකයෙක් තමයි..
නජිත් ඉන්දිකගේ මන්ත්‍රීධුරයත් අවදානමේ..
මහජන ආරක්ෂක හා පාර්ලිමේන්තු කටයුතු ඇමති ආනන්ද විජේපාලගේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධුරය අභියෝගයට ලක්කරමින් ශ්‍රී ලංකා පොදු ජන පෙරමුණේ පාලක ලේකම් රේණුක පෙරේරා අභියාචනාධිකරණයට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කර තිබේ. එම පෙත්සම මගින් ඔහු කියා ඇත්තේ ආනන්ද විජේපාල මහතා ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගේ කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානියා ලෙස රජයේ තනතුරක් දරන බවත්, එය පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීධුරයක් දැරීමට නුසුදුසුකමක් වන බවත්ය.
විජේපාල මහතා ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානියා ලෙස කටයුතු කරන බව 2024 දෙසැම්බර් මස 19 වැනිදා සන්ඩේ ටයිම්ස් පුවත්පත වාර්තා කර ඇති බවත්, ඔහු තොරතුරු දැන ගැනීමේ පනත යටතේ ජනාධිපති කාර්යාලයෙන් කළ විමසීමකදී ද ආනන්ද විජේපාල මහතා ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී බව තහවුරු කළ බවත් එම පෙත්සමේ සඳහන් කර තිබේ.
එම පෙත්සමෙන් ඉල්ලා ඇත්තේ ආනන්ද විජේපාල මහතා පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීම සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ඡන්දය දීමෙන් වැළකීමේ නියෝගයක් නිකුත් කරන ලෙසයි. එමෙන්ම එම පෙත්සම විභාග කර අවසන් වනතුරු ආනන්ද විජේපාල මහතා මහජන ආරක්ෂක ඇමති වශයෙන් කටයුතු කිරීම වැළැක්වීමේ අතුරු නියෝගයක් නිකුත් කරන ලෙස ද ඉල්ලා ඇත.
මෙම පෙත්සමට නිමිත්ත වී ඇති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් නුසුදුසු වීම ගැන 66 (ඉ) ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් කරන්නේ ‘මන්ත්‍රීවරයකු රජයේ සේවයට පත්වීමෙන් නැතහොත් රාජ්‍ය සංස්ථාවක සේවකයකු බවට පත්වීමෙන් නැත්නම් රජයේ සේවයක නියුක්තව සිටියදී නැතහොත් රාජ්‍ය සංස්ථාවක සේවකයකුව සිටියදී පාර්ලිමේන්තුවට තෝරාපත් කරගනු ලැබූ නමුත් පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීමට පෙර රජයේ සේවයෙන් හෝ රාජ්‍ය සංස්ථා සේවයේ සේවක තනතුරින් බැහැර නොවීමෙන්’ ඔහුගේ හෝ ඇයගේ අසුන හිස්වන බවයි.
එමෙන්ම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 102හි සඳහන් වන්නේ ‘යම්කිසි මැතිවරණයකදී රජයේ නිලධරයකු හෝ රාජ්‍ය සංස්ථාවක නිලධරයකු අපේක්ෂකයකු වනවිට, අපේක්ෂකයකු වශයෙන් ඔහුගේ නම යෝජනා කරනු ලැබුවේ යම් දිනයකද, ඒ දිනයේ සිට මැතිවරණය අවසන් වනතෙක් ඔහු නිවාඩු පිට සිටින්නේ යැයි සලකනු ලැබිය යුත්තේය. එවැනි රජයේ නිලධරයකු හෝ රාජ්‍ය සංස්ථාවක නිලධරයකු එම කාලය තුළ තම ධුරයේ බලතල, කාර්ය හෝ කර්තව්‍ය ක්‍රියාත්මක කිරීම හෝ ඉටු කිරීම නොකළ යුත්තේය.’ යනුවෙන්ය.
ඒ අනුව පැහැදිලි වන කරුණ වන්නේ රජයේ නිලධරයකුට හෝ රජයේ සේවකයකුට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් එකවිට කටයුතු කළ නොහැකි බවයි. එසේම ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්ය මණ්ඩලය සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 41(1) හි සඳහන් කරන්නේ ‘ජනාධිපති ධුරයේ බලතල, කාර්ය සහ කර්තව්‍ය ක්‍රියාත්මක කිරීමේලා තමාට සහාය දීම පිණිස තම මතය අනුව, අවශ්‍ය වන ලේකම්වරයන් පත් කිරීමටද, අමාත්‍ය මණ්ඩලයේ අදහස් විමසා, වෙනත් නිලධරයන් සහ කාර්ය මණ්ඩලය පත් කිරීමට ද, ඔවුන්ගේ සේවා නියමයන් සහ කොන්දේසි නිශ්චය කිරීමට ද, ජනාධිපතිවරයාට බලය ඇත්තේය.’
(2) ‘ඒ ලේකම්වරයන්ගේ, නිලධරයන්ගේ සහ කාර්ය මණ්ඩලයේ වැටුප් ඒකාබද්ධ අරමුදලට වැය බරක් වන්නේය.’
(3) ‘ඒ ලේකම්වරයන්, නිලධරයන් සහ කාර්ය මණ්ඩලය සේවයෙන් පහ කිරීමේ සහ ඔවුන්ගේ විනය පාලනය කිරීමේ බලය ජනාධිපතිවරයා සතුවීම හැර ඒ ලේකම්වරයන්, නිලධරයන් සහ කාර්ය මණ්ඩලය රජයේ නිලධරයන් ලෙස සැලකිය යුත්තේය. එකී නිලධරයන් සහ කාර්ය මණ්ඩලය සේවයෙන් පහ කිරීම සහ ඔවුන්ගේ විනය පාලනය කිරීම පිළිබඳ බලතල ජනාධිපතිවරයා විසින් එවැනි යම් ලේකම්වරයකුට පවරනු ලැබිය හැක්කේය.’ යනුවෙන්ය.
ඒ අනුවද ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී රජයේ නිලධාරියකු ලෙස සලකන බව පැහැදිලි වේ.
තවදුරටත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ අර්ථ නිරූපණය යටතේ සඳහන් කරන්නේ ‘රජයේ නිලධරයා යන්නෙන්, අධිකරණ නිලධාරියකු හැර ජනරජය යටතේ වැටුප් ලබන ධුරයක් දරන තැනැත්තෙක් අදහස් වේ’ යන්න සහ එහෙත් ඊට,
ජනාධිපතිවරයා, අග්‍රාමාත්‍යවරයා, කතානායකවරයා, අමාත්‍යවරයෙක්, නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරයෙක්, පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙක්, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සභාවේ සාමාජිකයෙක්, අධිකරණ සේවා කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයෙක්, 41 වන ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් යම් කොමිෂන් සභාවක සභාපතිවරයා හෝ සාමාජිකයෙක්, පාර්ලිමේන්තුවේ මහ ලේකම්වරයා, පාර්ලිමේන්තුවේ මහ ලේකම්වරයාගේ කාර්ය මණ්ඩලයේ සාමාජිකයෙක්, විශ්ව විද්‍යාල කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයෙක්, රාජ්‍ය භාෂා කොමිෂන් සභාවේ සාමාජිකයෙක්, විගණකාධිපතිවරයා, ශ්‍රී ලංකා මහ බැංකුවේ අධිපතිවරයා ඇතුළත් නොවේ යන්නය.
මේ අනුවද ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්ය මණ්ඩල සාමාජිකයන් රජයේ නිලධාරීන් බව තවදුරටත් පැහැදිලිය.
රේණුක පෙරේරා මහතා සිය පෙත්සමේ සඳහන් කරන සන්ඩේ ටයිම්ස් පුවත්පතේ අන්තර්ජාල ප්‍රකාශනයට මහජන ආරක්ෂක ඇමති ආනන්ද විජේපාල ඔහුගේ ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී තනතුර සම්බන්ධයෙන් අදහස් පළකර ඇති අතර එහිදී ඔහු කියා ඇත්තේ ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානියා ලෙස ඔහු ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලයේ කටයුතු අවම කාර්ය මණ්ඩලයක් සමඟ කාර්යක්ෂමව හා සුමටව සිදු කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවයි. එමෙන්ම හැකිතාක් රාජ්‍ය අරමුදල් ඉතිරි කර ගැනීමේ රජයේ උපාය මාර්ගයට අනුකූලව එය සිදුකරන බවයි.
එම සන්ඩේ ටයිම්ස් පුවත මේ දක්වා මහජන ආරක්ෂක ඇමති ආනන්ද විජේපාල ප්‍රතික්ෂේප නොකිරීමෙන් පෙනී යන්නේ ඔහු ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී වශයෙන්ද කටයුතු කරන බවයි. එම තනතුරේ කටයුතු කිරීම වැටුප් හෝ දීමනාවක් රහිතව ඔහු ස්වෙච්ඡාවෙන් සිදුකළද, එම තත්වයද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු ලෙස කටයුතු කිරීමට නුසුදුසුකමක් බවට පත්වේ.
එම තත්වය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 91 (ඉ) යටතේ මෙසේ සඳහන් කර ඇත. ‘රජය විසින් හෝ රාජ්‍ය සංස්ථාවක් විසින් නැතහොත් රජය වෙනුවෙන් හෝ රාජ්‍ය සංස්ථාවකත් වෙනුවෙන් එළඹ ඇත්තා වූ යම්කිසි ගිවිසුමකට යම්කිසි තැනැත්තකුගේ යම් ආකාරයක සම්බන්ධතාවක් තිබීම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් තෝරා පත් කර ගනු ලැබීමට හෝ පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීමට සහ පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡන්දය දීමට හෝ නුසුදුසුකමක් යැයි පාර්ලිමේන්තුව විසින් නීතියෙන් නියම කරනු ලැබේද, එවැනි ගිවිසුමකට ඒ ආකාරයේ සම්බන්ධතාවක් ඇති තැනැත්තෙක් පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් තෝරා පත්කර ගනු ලැබීමට හෝ පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීමට සහ පාර්ලිමේන්තුවේදී ඡන්දය දීමට හෝ සුදුසුසෙක් නොවන්නේය.’
මෙහිදී කියන්නේ රජය සමඟ යම් ගිවිසුමක් තිබීම යන්න ගැනය. ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී හෝ වෙනත් ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩලයේ තනතුරක් දැරීම සඳහා වැටුපක් හෝ දීමනාවක් ලබා ගන්නේ නැතත් ගිවිසුමක් තිබිය යුතු අතර එම තනතුරට පත්වන තැනැත්තාට ඒ සඳහා ලැබෙන පත්වීම් ලිපිය එම ගිවිසුම ලෙස සැලකිය හැකිය. ඒ අනුව මහජන ආරක්ෂක ඇමති ආනන්ද විජේපාලට රජය සමඟ ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩල ප්‍රධානී තනතුර සඳහා ගිවිසුමක් ඇති බව කිව හැකිය.
එහෙත් ඉහත සඳහන් 91 (ඉ) ව්‍යවස්ථාව අනුව එසේ ගිවිසුමක් තිබෙන තැනැත්තකු පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් තෝරා පත්කර ගැනීමට හෝ පාර්ලිමේන්තුවේ අසුන් ගැනීමට සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ඡන්දය දීමට හෝ නුසුදුස්සෙකු වන්නේ, ඒ සම්බන්ධයෙන් පාර්ලිමේන්තුවට යෝජනාවක් ඉදිරිපත් කර එය සම්මත කිරීමෙන් පසු අභියාචනාධිකරණයෙන් ඒ පිළිබඳව නියෝගයක් ලබා ගැනීමෙන් පසුවය. එම අසීරු කඩඉම මෙතෙක් ක්‍රියාවට නඟන ලද්දේ හිටපු පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී රාජිත සේනාරත්නට එරෙහිව පමණක් වන අතර එය සාර්ථක වූයේ ඔහු එවකට විපක්ෂයේ මන්ත්‍රීවරයකු ලෙස කටයුතු කරමින් සිටි නිසාය. රාජිත සේනාරත්න මහතාද අධ්‍යක්ෂවරයකු වශයෙන් කටයුතු කළ සමාගමක් සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ වෛද්‍ය සැපයුම් සඳහා ලියාපදිංචි වී තිබීම එයට හේතු වූ අතර එවක ආණ්ඩු පක්ෂයේ මන්ත්‍රී ඩිලාන් පෙරේරා විසින් ඒ සම්බන්ධයෙන් අධිකරණ නියෝගයක් ලබා ගනු ලැබීය. ආනන්ද විජේපාල මහතා නියෝජනය කරන වත්මන් ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකකට වඩා වැඩි බහුතරයක් තිබෙන නිසා එවැනි තත්වයකදී නම් ඔහුගේ පිලේ සාමාජිකයන් ඔහුව බේර ගන්නවා යැයි ආණ්ඩුවේ වත්මන් හැසිරීම අනුව නම් අනුමාන කළ හැකිය.
මෙහිදී තවදුරටත් අපට මතකයට නැඟෙන්නේ මහා මැතිවරණයට පෙර ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු ආනන්ද විජේපාල මහතා ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකගේ පෞද්ගලික ලේකම්වරයා ලෙසද කටයුතු කළ බවයි. ජනාධිපතිවරයාගේ පෞද්ගලික ලේකම් ධුරයද ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩලයේ තනතුරක් වන අතර එම තනතුරද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව රජයේ නිලධාරීන්ගේ ගණයට වැටේ.
ඒ අනුව ගත් කලද එම තනතුරෙන් ඉවත් නොවී ආනන්ද විජේපාල මහතා මහ මැතිවරණයට තරග කළේ නම් එයද ඔහුගේ මන්ත්‍රී ධුරය අහිමි වීමට හේතුවක් වේ. කෙසේ වෙතත් ජනාධිපතිවරයාගේ නිල වෙබ් අඩවියද, ජනාධිපති කාර්යාලයේ නිල වෙබ් අඩවියද, ජනාධිපති මාධ්‍ය අංශයේ නිල වෙබ් අඩවියද ඊට පෙර ඒ සම්බන්ධයෙන් පැවති වෙබ් අඩවි මෙන් ජනාධිපති කාර්ය මණ්ඩලයේ ප්‍රධාන තනතුරුවල තොරතුරු පළකර නැති තත්වය තුළ පළමු අවස්ථාවේදී ආණ්ඩුව කියන දෙයක් විශ්වාස කර සිටින්නට අපට සිදුවනු ඇත. එසේම වත්මන් ආණ්ඩුව බලයට පත්වීමෙන් පසු එම වෙබ් අඩවිවල තිබූ ඊට පෙර තොරතුරු මකා දමා තිබෙන බවද සඳහන් කළ යුතුය.
මහජන ආරක්ෂක ඇමති ආනන්ද විජේපාලට එරෙහිව නැඟී ඇති මෙම චෝදනාවම ජනාධිපති මාධ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වශයෙන් ජනාධිපතිවරයා ධුරයට පත්වීමෙන් පසු පත්කරන ලද සහ මේ වනවිට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වශයෙන් පත්වී සිටින වෛද්‍ය නජිත් ඉන්දික සම්බන්ධයෙන්ද මතුකළ හැකිය. මන්ද ඔහුද රජයේ නිලධාරියෙකු ලෙස සැලකෙන ජනාධිපතිවරයාගේ කාර්ය මණ්ඩලයේ ජනාධිපති මාධ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් තනතුරට මහ මැතිවරණයට පෙර පත්වූ බැවින් සහ පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්වීමෙන් පසු හෝ පෙර එම තනතුරෙන් අස්වූ බවක් මෙතෙක් ප්‍රකාශයට පත්කර නැති නිසාය. එසේම ජනාධිපති මාධ්‍ය අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් තනතුරට එම තනතුරට වෙනත් අයෙකු පත්කර ඇති බවක් මෙතෙක් ප්‍රකාශයට පත්කර නැති නිසාය.
ජාතික ජන බලවේගයේ දේශපාලන පක්ෂය වන ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නම් පක්ෂයේ කටයුතු කරන ආකාරයට රාජ්‍යයේ කටයුතුවලදී කටයුතු කළ නොහැකි බව වත්මන් ආණ්ඩුව තේරුම් ගත යුතුය. රටක නීති රීති ඇත්තේ ඒ අනුව කටයුතු කිරීමටය. ස්වෙච්ඡා හෝ වෙන යම් සේවයක් යැයි කියමින් තමන්ට වුවමනා වුවමනා ආකාරයට කටයුතු කිරීමට නොවේ. නැඟෙන මෙවැනි චෝදනාවලින් ඉදිරියටත් එසේ නොවී කටයුතු කිරීමට ආණ්ඩුව පාඩම් ඉගෙන ගත යුතුය. තමන්ගේම ක්‍රමයකට පක්ෂය පාලනය කිරීමත්, නීති රීතිවලින් බැඳ ඇති රටක් පාලනය කිරීමත් දෙකක් බව තේරුම් ගත යුතුය. රටේ පාලනය පීල්ලෙන් පනින විට පුරවැසියන්ට අභියෝග කළ හැකි නීති රීති තිබෙන බවද තවදුරටත් වත්මන් ආණ්ඩුව තේරුම් ගත යුතුය.
