මහ දවල් මහපාරේ හෙලුවෙන් ගිය මිනිහෙක් එම හෙලුව වසාගැනීමට පොතක් ලීවේය. හෙලුවෙන් ගියේ සාමාන්‍ය පිස්සෙකි. ඒ ගැන පොතක් ලීවේ ‘භින්නෝන්මාදී’ පිස්සෙකි. භින්නෝන්මාදය නමැති මානසික විකෘතියට ගොදුරු වන තැනැත්තාට, මොන තත්වයක් යටතේවත්, යථාර්ථය ප්‍රකෘති ස්වරූපයෙන් හමුවන්නේම නැත. හේතුව, ඔහුගේ චින්තන ක්‍රියාවලිය, භ්‍රාන්තිය සහ මායාව එකට සම්මිශ්‍රණය වීමේ ගූඪ යාන්ත්‍රණයකට හසුව තිබීමයි. එහි අවසාන ප්‍රතිඵලය වන්නේ, ව්‍යාකූල චින්තනය සේම දෛනික චර්යාවත් නිරතුරුව කබලෙන් ලිපට වැටීමයි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කිසිවෙකු ලවා ලියාගෙන දැන් ප්‍රසිද්ධියට පත්කර ඇති පොතේ, මෙතෙක් අප නොදන්නා කිසිවක් කිසි ලෙසකින් අඩංගු විය නොහැකි බව නොදැන සිටි කිසිවෙකු මේ රටේ සිටිය නොහැක. මන්ද යත්, ඇති වූ සිද්ධි දාමය රටවැසියන් කවුරුත් අත්දැකීමෙන් වින්දනය කළ බැවිනි. ‘පෝලිම’ එහි සංක්ෂිප්ත සංකේතය විය.
අනිත් අතට, පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන තවත් චිරාත් කාලයක් පොත්පත් ලිවීමට ඉඩ තිබේ. එසේ අලුත් පොතක් ලියැවෙන හැම අවස්ථාවකම නැතත්, ඉඳහිට හෝ අවස්ථාවක යම් අලුත් හෙළිදරව්වක් යම් පොතකින් අපට හමු වීමට හොඳටම ඉඩ තිබේ. මන්ද යත්, එම ත්‍රස්තවාදි ක්‍රියාව, සංකීර්ණ සිද්ධි මාලාවක් සහ දීර්ඝ රහස්‍ය භාවයක් ඔස්සේ, විවිධ ඉසව් වෙතින් ව්‍යුත්පන්න වූ ව්‍යාකූල සංසිද්ධියක් වන බැවිනි.
එහෙත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ බලයට පත්වීම කෙසේ වෙතත්, බලය හෙබවීම සහ අවසානයේ බලය අතහැර දිවි ගලවාගෙන රටින් පලායාම අතරතුර සිද්ධි මාලාවේ සෑම අංශුවක් ගානේම, ඒ ගැන සවිස්තරාත්මක පැහැදිලි කිරීමක් සමස්ත ජනතාව වෙත නිතිපතා ප්‍රායෝගිකව සන්නිවේදනය කෙරුණි. ඒ ඔහුගේ විවිධ කෙරුවාවල් වශයෙනි. ‘මම තමයි හොඳටම කළේ’ යැයි කියන තරමට ඔහුගේ ඒ චර්යාව කුප්‍රකට විය. ඔහුගේ ‘ගම සමග පිළිසදර’ වැඩසටහනේ පටන්, ඔහුගේ ළාමක දැක්ම සහ අඳබාල දේශපාලනය, සැඟවිය නොහැකි ලෙසින් රටට ප්‍රදර්ශනය වුණි. කොටින්ම, ගෝඨාභයගේ වැටීම තුළ, මෙරට වෙසෙන කිසිවෙකුට ‘රහසක්’ විය හැකි කිසිවක් නොවුණි.
කරුණු එසේ තිබියදී, ‘මහා හෙළිදරව්වක’ වේශයෙන් පොතක් ලිවීමට මේ මොහොතේ ඔහු තීරණය කර තිබීම අපට සැලකිය හැක්කේ, ඔහුගේ පාලන කාලය තුළ සිදු වූ අනන්තවත් ඔල්මාද පසුපස තිබුණු ‘විශේෂඥ උපදේශයකට’ සමාන තවත් එක් ‘විශේෂඥ උපදේශයක්’ මේ අවස්ථාවේ ඔළුවට ගෙන මේ පොත ලියවාගැනීමට ඔහු තීරණය කරන්නට ඇති බවයි.
අර පරණ කසිකබල් තැටිය
මේ පොත පුරා දිවෙන එකම හුය වන්නේ, ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක්’ මගින් තමාව බලයෙන් පහකළ බවයි. ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණ න්‍යාය, ඔහුගේ දෘෂ්ටිවාදී සගයන් කවුරුත් ඕනෑම දුෂ්කර සංසිද්ධියක් පහසුවෙන් අර්ථකථනය කිරීම සඳහා පාරම්පරිතව පාවිච්චියට ගන්නා සැහැල්ලු ප්‍රවාදයකි. ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක්’ යැයි කී පමණින්, විශාල සත්‍යයක් ‘ඔප්පු’ වෙතැයි මොවුහූ සිතති. ඒ වනාහී, ඔප්පු කිරීම සඳහා සාක්ෂි කිසිවක් අවශ්‍ය නොකරන, හුදු වචනය පමණක් සෑහෙන, යෙදුමකි. 83 කළු ජුලිය පවා, ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක’ ප්‍රතිඵලයක් යැයි මෙවැනි අය කියති. ගෝඨාභය මෙවර සිය පොතේ ගොඩනැඟීමට තතනන මේ කියන ‘කුමන්ත්‍රණය’ දියත් කෙළේ කවුරුන්ද, කුමන රටක්ද යන්න ගැන වචනයකවත් සඳහන් කිරීමට නොහැකි වීම මගින් ඔහු පෙන්වා දී ඇත්තේ, ඔහුගේම හෙලුවයි.
ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඊලාම් යුද්ධයේ එක් භයානකම අවස්ථාවකදී ව්‍යාජ සෞඛ්‍ය හේතුවක් ඉදිරිපත් කරමින් හමුදා සේවයෙන් ඉල්ලා අස්වුණි. ඔහුම පසුව කියා ඇති පරිදි, එසේ කෙළේ පවුලට ඇති ආදරය නිසාවෙනි. ඔහු එදා යුද්ධය හැර දා ගියා පමණක් නොව, ලංකාවද හැර දා ගොස් ඇමරිකානු පුරවැසියෙකු බවට පත්විය. ආපසු ඔහු ශ්‍රී ලාංකිකයෙකු වන්නේ, මහින්ද රාජපක්ෂ රටේ ජනාධිපති තනතුරට පත් වූ අවස්ථාවේදී (2005) ය. ඉන්පසුවත්, තවත් අවුරුදු පහළොවකට ආසන්න කාලයක්, ඇමරිකානු පුරවැසි භාවය ඔහු අතහැරියේ නැත. එය ඔහු අතහැරියේ, 2019 දී ලංකාවේ ජනාධිපති වශයෙන් පත්වීම සඳහා ය. මේ කාරණය මා ලියන්නේ, මේ දේශප්‍රේමියාට ලංකාව නමැති රට වැදගත් වී ඇත්තේ, බලය හෙබවිය හැකි මාර්ගයක පිහිටි තාවකාලික තිප්පොලක් වශයෙන් පමණක් වී ඇති බව කියාපෑමටයි.
දැන්, 2022 ජුලි මාසයට එන්න: මොහු, රට අර්බුදයකට පත්කළා පමණක් නොව, එයින් ඇති වූ ප්‍රතිවිපාකවලට මුහුණදීමට තරම් කොන්දක් නැතිව රට හැර දා පැනගියේද, ඊට දශක කිහිපයකට කලින් හමුදා සේවය හැරදා පලාගිය ආකාරයෙන්මයි. රටේ දෙස දෙසින් පැමිණි ලක්ෂ සංඛ්‍යාත ජනතාවක් කොළඹ ජනාධිපති මන්දිරය වට කිරීමට යද්දී, ඔහුගේ ජීවිතාරක්ෂාව පතා වහා කොළඹින් පිට විය යුතුව ඇතැයි ආරක්ෂක අංශ ඔහුට දැනුම්දුනි. ඒ අනුව, නාවික හමුදාපතිවරයා විසින් ජනාධිපති මන්දිරයේ පස්ස fදාරෙන් ඔහුත් ඔහුගේ බිරිඳත් කොළඹ වරායට රහස් උමගක් හරහා ගෙන ගොස්, නාවුක හමුදාවට අයත් නැවක නංවා ත්‍රිකුණාමලයට රැගෙන යන ලදි. ඉන් දින දෙකකට පසු, එනම්, 2022 ජුලි 11 වැනිදා ආරක්ෂක අංශ සමග තීරණාත්මක සාකච්ඡාවක් සඳහා, එතැනින් ගුවන් හමුදා හෙලිකොප්ටරයකින් ඔහුත් බිරිඳත් රත්මලානට ආහ. හැකි ඉක්මනින් රටින් පිටවිය යුතු බවට තීරණය ගැනුණේ එහිදී ය.
අහිංසක ගෝඨාට එරෙහිව
කුරිරු ලෝකයා එකට පෙළගැසීම!
ඒ අනුව, කටුනායකට පැමිණ ඇමරිකාවට යාම ඔහුගේ පළමු තේරීම විය. එහෙත් වරක් ඇමරිකානු පුරවැසි භාවය අතහැරිය කෙනෙකුට නැවත එම රටට යාමට අවසර ගැනීම හදිසියේ කළ හැකි දෙයක් නොවුණි. ඊළඟට ඔහුගේ තේරීම වුණේ ඩුබායි හෝ අබුඩාබි යන රටවල් දෙකෙන් එකකි. ඒ සඳහා ගුවන් ටිකට් පත් ගන්නා ලදුව, ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් යානයකින් ජුලි 12 වැනිදා උදේ 6.25 ට පිටත් වීමට නියමිතව සිටියදී, ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සේවයේ නියමුවන් සහ කාර්ය මණ්ඩලය මොහුව රැගෙන යාම ප්‍රතික්ෂේප කළහ. ඒ තරමට, ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයේ’ අඩුපඬු විහිදී තිබුණි!
ඉන්පසු එදාම උදෑසන 9.25 ට එතිහාඩ් ගුවන් සමාගමේ ගුවන් යානයකින් රටින් පිටවීමට කටයුතු පිළියෙල කෙරුණි. එහෙත්, ශ්‍රී ලංකා ආගමන විගමන නිලධාරීහු ඊට හරස් වූහ. ඉන්පසු කටුනායක ගුවන් හමුදා කඳවුරේ සිට ගුවන් හමුදා යානයකින් ඉන්දියාවේ තමිල්නාඩුවටත්, එතැනින් සිංගප්පූරුවටත් ගමන් කිරීමට කටයුතු යෙදුවත් අවසාන මොහොතේ ඉන්දියානු බලධාරීන්ගේ අනුමැතිය නොලැබීමෙන් එයත් වැළකී ගියේය. අවසානයේ ඔහුට යාමට හැකි රටක් වශයෙන් ඉතිරි වුණේ මාලදිවයින පමණි.
එයද, තාවකාලික අතරමැදි නැවතීමක් වශයෙන් පමණි. අවසානයේ, 2022 ජුලි 13 වැනිදා ඔහු මාලදිවයිනට ගොඩබැස්සේ එයාකාරයෙනි. මාලදිවයින් බලධාරීන් ඔහුට අවසර දී තිබුණේ දින කිහිපයක් පමණක් බැවින්, එතැනින් සිංගප්පූරුවට වහා යා යුතුව තිබුණි. ඒ සඳහා, කොළඹ සිට මාලදිවයින හරහා ගමන් ගන්නා ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් යානයක් තිබුණත් එවැනි යානයක ගමන් කිරීම ගෝඨාභය රාජපක්ෂ තරයේ ප්‍රතික්ෂේප කර සිටියේය. හේතුව, එහි සිටිය හැකි ශ්‍රී ලාංකිකයන් විසින් තමන්ට සහ බිරිඳට ශාරීරික හිංසා කළ හැකි බවට පැවති තදබල සැකයයි. ඒ නිසා අවසානයේ ඔහු සිංගප්පූරුවට ගියේ සෞදි අරාබි ගුවන් යානයකිනි. මේ සිද්ධි දාමය මා ලියූවේ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂට එරෙහිව, සිංගප්පූරුව හැරුණුකොට මුළු ලෝකයාම ‘කුමන්ත්‍රණයක’ යෙදී සිට ඇති බව පෙන්වීමටයි!
ඔහුව බලයෙන් පහකිරීමට නොව, පාස්කු ප්‍රහාරය හරහා ඔහුව බලයට පත්කිරීම සඳහා ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක්’ දියත් විණැයි කියමින්, අවශ්‍ය නම්, මීට වඩා සාරගර්භ පොතක් කෙනෙකුට ලිවිය හැකිව තිබේ. කෙසේ වෙතත්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂගේ සමස්ත රංගනය පැහැදිලි කිරීම සඳහා ඔහුට කුමන්ත්‍රණ න්‍යායක් අත්‍යාවශ්‍යම නම්, ඒ ‘කුමන්ත්‍රණයේ’ ප්‍රධාන චූදිතයා විය යුත්තේද ඔහුම ය.
‘අරගලයේ’ නිර්මාතෘ ගෝඨාභයම මිස අන් කවරහුද?
‘අරගලය’ යනු, ආරම්භයේදී මතවාදී ව්‍යාපාරයක් නොව, ආර්ථික හේතු පෙරදැරිව දියත් වූ ස්වායත්ත නැඟිටීමකි. මතවාදය පැමිණියේ, ඊට උඩින්, ඉන් පසුවයි. යම්තාක් දුරකට, ප්‍රංශ විප්ලවය තුළ පැරිස් නගරයේ බේකරිවල පාන් හිඟ වීම මත ගෘහනියන් විසින් රජුගේ වර්සායි මාලිගය වට කළා සේ ය. දෘෂ්ටිවාදය යනු, ඒ විප්ලවයට නායකත්වය සැපයූ දේශපාලනික ප්‍රවාහයයි. එය, ආර්ථික කෝපය පුපුරා යාමට කලින් සිට සමාජයේ පැවතියත්, එය ප්‍රායෝගිකව ප්‍රකාශයට පත්විය හැකි වාංදාරටුව විවර කෙරුණේ, පාන් හිඟකම වැනි දෛනික ආර්ථික හේතූන් මගිනි. ලංකාවේ ‘අරගලය’ තුළත් මහා ජන ගංගාව ගලන්නේ අහිංසක ‘බඩ’ මුල් කරගෙනයි. එය විස්තර කිරීම සඳහා ‘කුමන්ත්‍රණ’ න්‍යායයක් කෙනෙකුට අවශ්‍යම කරයි නම්, ගෝඨාභය රාජපක්ෂව පෙරමුණේ තියාගෙන පහත සඳහන් පරිදි එය අපට විස්තර කළ හැකිය.
ජනාධිපති වූ සැණින් ඔහු ගත් ප්‍රථම ප්‍රතිපත්තිමය තීරණය වුණේ එතෙක් රජයට අය වූ බදු ආදායම කපාහැරීමයි. ඒ අනුව, 2020 වන විට රජයේ ආදායම සියයට 30 කින් අඩු විය. ඊට සමපාතව, එම හිඟය පියවාගැනීම සඳහා, ඔහු බලයට පත්වීමේ සිට 2021 අගෝස්තු මාසය දක්වා සල්ලි අච්චු ගැසීමේ වේගය කෙතෙක් වේගවත් විණිද යත්, රටේ මුදල් සැපයුම සියයට 42 කින් වැඩි විය. මෙවැනි අධිකතර අමතර මුදල් කන්දරාවක් ආර්ථිකය තුළට පොම්ප වීම රටේ විනාශයට තුඩුදිය නොහැකිව තිබුණේ, ඒ අමතර මුදල් කන්දරාවට සමානුපාතිකව රටේ නිෂ්පාදනය සීග්‍රයෙන් වැඩි වෙයි නම් පමණි. මන්ද යත්, එසේ නොවුණොත්, ඒ අමතරව අච්චු ගසන මුදල් උද්ධමනයට (බඩු මිල වැඩි වීමට) අනිවාර්යයෙන් තුඩුදෙන බැවිනි.
කරුණු එසේ තිබියදී, ඔහුගේ දෙවැනි ප්‍රතිපත්තිමය තීරණය වුණේ, කාබනික වගාව හරහා කෘෂිකර්මාන්තය එක රැයකින් ඔළුවෙන් සිටුවීමයි. එනම්, රසායනික පොහොර ආනයනය තහනම් කර කාබනික වගාව දියත් කිරීමයි. දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ සහල්වලින් ස්වයංපෝෂිතව සිටි ලංකාවේ සහල් නිෂ්පාදනය මාස 6 ක් තුළ සියයට 20 කින් පහළ වැටුණි. එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන්, දේශීය සහල් මිල සියයට 50 කින් ඉහළ ගියේය. මේ අධික සහල් මිල පාලනය කිරීම සඳහා ඊළඟට සහල් ආනයනය කිරීමට සිදු විය. ඒ සඳහා දැරීමට සිදු වූ අමතර වියදම ඩොලර් මිලියන 450 කි. අනිත් අතට, ඒ අමතර ඩොලර් ප්‍රමාණය උපයා දෙමින් සිටි තේ කර්මාන්තය, මේ පොහොර තහනම නිසා, සහල් නිෂ්පාදනයටත් වඩා අගාධයට ගියේ එතෙක් ලැබෙමින් තිබුණු විදේශ විනිමය ප්‍රමාණයත් අපට අහිමි කරමිනි. ඒ මගින් පමණක් රටේ ආර්ථිකයට සිදු වූ වසරක අලාභය ඩොලර් මිලියන 425 කි. ඔව්, කෝවිඩ් වසංගතය පැමිණි බව ඇත්ත. එහෙත්, ඒ අපට පමණක් නොව, මුළු ලෝකයටම ය.
එය පැමිණියේ, ඉහත කී ඔලමොට්ටල ප්‍රතිපත්ති හේතුවෙන්, රටත් ජනතාවත් ගිනි කබලට වැටී සිටි අවස්ථාවකයි. මුළු ලෝකයෙන්ම, රටක් විදිහට නිල වශයෙන් බංකොළොත් බව ප්‍රකාශ කිරීමට තරම් අසරණ වුණේ ලංකාව පමණක් ය යන කාරණයෙන් පෙන්නුම් කරන්නේ, කෝවිඩ් වසංගතයට පරිබාහිර හේතු ඊට හේතු වී ඇති බවයි. ඒ කෝවිඩ් උවදුරටත් මේ රාජපක්ෂ මුහුණදුන්නේ කෙසේද? මුලින්ම ඔහු සිය සෞඛ්‍ය ඇමතිනිය සහ වර්තමාන කතානායකවරයා ලවා රටටම ‘ධම්මික පැණිය’ පෙව්වේය. ඥානක්කා වැනි තිරශ්චීන මායාකාරියන්ගේ බස් අසමින්, ජප කළ වතුර කළ ගංගාවලට ඉස්සේය. වාසුදේව නානායක්කාර වැනි දේශපාලනඥයන් ලවා, අපට කෝවිඩ් එන්නත් අවශ්‍ය නැතැයි පාර්ලිමේන්තුවේදී කියවාගත්තේය. (අදාළ කාලයේ හැන්සාඩ් බලන්න). කොටින්ම, කෝවිඩ් වසංගතය නිසා හොම්බෙන් ගිය, දූපතක් වන ලෝකයේ ඇති එකම රට ලංකාවයි! (දූපත් රටක් යනු, වසංගතයකට ස්වභාවික ආවරණයක් සපයන වාසිදායක පිහිටීමකි).
‘කුමන්ත්‍රණයේ’ සැබෑ විත්තිකරුවෝ
ඔව්, ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක්’ මේ පසුපස තිබිය හැකිය. ඕනෑම ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයක් සාමාන්‍යයෙන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ අදාළ රටේ අභ්‍යන්තරික අනුග්‍රහයෙනි. ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ගත් විට, ඒ අනුග්‍රහය වූ කලී ජාතිකවාදී ව්‍යපෘතියක මුහුණුවර ගත්තේය. එය, ආර්ථික සහ සමාජයීය යන අංශ ද්වයෙන්ම ක්‍රියාත්මක විය. ‘වියත් මඟ’ නමැති ඊනියා බුද්ධි ස්ථරයක් ඒ ජාතිකවාදී ව්‍යාපෘතියේ ඉදිරියෙන් සිටියේය. රටේ ආර්ථිකය පමණක් නොව, සංහිඳියාවත් ඒ ජාතිකවාදය මගින් නට්ටං කෙළේය. කෝවිඩ් වසංගතයේ මළ සිරුරු ආදාහනය නොකර භූමදානය කිරීමෙන්, පස හරහා කෝවිඩ් වසංගතය බෝ වෙතැයි කී එකම ‘විද්‍යාඥවරිය’ (මහාචාර්ය මෙත්තිකා විතානගේ) සිටියේද ඒ ‘වියත් මඟේ’ ය. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් පවා ඒ අදහස ප්‍රතිකේෂප කර තිබියදී, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ අර ‘විද්‍යාඥවරියගේ’ අවිද්‍යාත්මක මතය පිළිගෙන, සියලු භූමදාන තහනම් කරමින්, මේ රටේ මුස්ලිම් ජාතිකයන්ට එරෙහි ජාතිකවාදයටත්, කෝවිඩ් අලකලංචි සියල්ල අස්සේ උඩගෙඩි දුන්නේය.
‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයට’ සම්බන්ධ විදේශ බලවේග හෝ විදේශීය රට කුමක්දැයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ඔහුගේ ඊළඟ පොතෙන්වත් අපට කියාදෙන තෙක්, ඒ ‘ජාත්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණය’ රට ඇතුළෙන් දියත් කළ පුද්ගලයන් අධිකරණයක් ඉදිරියට පැමිණවිය හැකි නම් එය රටට සිදු විය හැකි සේවයකි. එවැනි නඩුවක් වෙතොත් එහි විත්තිකරුවන් අනුපිළිවෙලින් මෙසේ විය හැකිය: අමු ජාතිකවාදයක් හැරුණුවිට, වෙන කිසිවක් ගැන බාලාංශ දැනුමක්වත් නැතිව රටක් කරවිය හැකි යැයි විශ්වාස කළ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ, රටේ විදේශ සංචිතය හිස් වන තෙක් අහක බලාගෙන සිටි මහබැංකු අධිපතිවරුන් දෙන්නා (අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල්, මහාචාර්ය ඩබ්. ඩී. ලක්ෂ්මන්) සහ මුදල් අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයා, නියමිත කාලයේදී ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල වෙත යාම වැළැක්වූ ජනාධිපති ලේකම් පී. බී. ජයසුන්දර ඇතුළු සියලු දෙනා, කෘෂි විශේෂඥ අනුරුද්ධ පාදෙනිය සහ අතුරලියේ රතන, ‘වියත් මඟ’ භවතුන් සහ ඥානක්කා!
