මෙතෙක් නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් කොළඹ මහ නගර සභාවට මහජන ඡන්දයෙන් තේරී පත්වූ එකම මන්ත්‍රීවරයා වූ ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් ජනවාරි 29 වැනිදා කොළඹ මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භුමියේදී අවසන් ගමන් ගියේය. ඔහු ජීවිතයේ වැඩිම කාලයක් ජීවත් වූ මට්ටක්කුලිය සමිට්පුර ප්‍රදේශයේ ආදරණීයයන්ගේ විශාල සහභාගිත්වයක් අවසන් කටයුතු අවස්ථාවේදී මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භූමියේදී දක්නට ලැබුණත්, නව සම සමාජ පක්ෂයේ දේශපාලන සගයෝ නම් එහි දක්නට නොවූහ. ඔහුට එම පක්ෂය උදාකළ ඉරණම එම පක්ෂයටද අත්වී තිබෙන බව ඉන් පැහැදිලි විය.
ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් හෙවත් ජීවා 1991 පැවති කොළඹ මහ නගර සභා මැතිවරණයෙන් තේරී පත්වන තෙක්ම එම පක්ෂයේ ක්‍රියාකාරිකයෙක් නොවීය. වතුකරය හා අනෙකුත් ප්‍රදේශවලින් පැමිණ කාලාන්තරයක් තිස්සේ කොළඹ මූලික කරගනිමින් ජීවත්වන අඩු කුල දෙමළ ජනතාව වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීමේ යම් ව්‍යාපාරයක් එම දිනවල ජීවාගේද සහභාගිත්වය ඇතිව කටයුතු කරමින් සිටි අතර නව සම සමාජ ලැයිස්තුවෙන් එම කණ්ඩායමේ කිහිප දෙනෙකුටද ඡන්දය ඉල්ලීමේ අවස්ථාව උදා වී තිබුණි.
එම මැතිවරණයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය විශිෂ්ට ජයක් ලැබූ අතර රත්නසිරි රාජපක්ෂ නගරාධිපති විය. ඒ ආසන 30ක් ලබා ගනිමින්ය. කොළඹ හිටපු නගරාධිපතිවරයෙකු වූ ඒඑච්එම් ෆවුසිගේ නායකත්වයෙන් ස්වාධීන කණ්ඩායමක් ලෙස ඉදිරිපත් වූ ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය ප්‍රමුඛ සන්ධානය දෙවන ස්ථානයට පත්වූ අතර ඒ ආසන 17ක් ලබා ගනිමිනි. ලංකා සම සමාජ පක්ෂයේ හා ශ්‍රී ලංකාවේ කොමියුනිස්ට් පක්ෂයේ සාමාජිකයන්ද තේරී පත්වූයේද එම ස්වාධීන කණ්ඩායමෙනි. ශ්‍රී ලංකා මුස්ලිම් කොංග්‍රසය වෙනම තරග කර ආසන 02ක් දිනාගත් අතර ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂයද වෙනම තරග කර ආසන 03ක් දිනා ගත්තේය. ඊට අමතරව එක් ආසනයක් දිනා ගැනීමට හැකි වූයේ නව සම සමාජ පක්ෂයට පමණි. ඒ සඳහා මනාප ඡන්දයෙන් තේරී පත්වූයේ ජීවා හෙවත් ෂන්මුගම් ජීවරත්නම්ය.
එවක නව සම සමාජ ක්‍රියාකාරීන් වූ අප ඔහු දැන සිටියේ නැති අතර ලැබුණු ආරංචිය අනුව මෝදර පදිංචිව සිටි අපි එම ප්‍රදේශයේම පදිංචිව සිටි ඔහු සොයා ගියෙමු. විදුලි බලයද නොමැති, පේළි ලෑලි ගෙයක ඔහු පදිංචිව සිටියේය. (එම ඉඩම පෞද්ගලික අයිතිකාරයෙකුට අයත් එකක් වූ අතර පසු කලෙක එහි පදිංචිව සිටි පිරිසට ඉවත් වීමට සිදුවිය.) ජීවා නම් එහි සිටියේ අනවසරයෙන් පදිංචි වූ අයෙකුගෙන් එම පේළි ලෑලි නිවස කුලී පදනම මත ලබා ගනිමින්ය. පසු කලෙක ආණ්ඩුවෙන් නිවාස නොමැති පිරිස් වෙත මට්ටක්කුලිය ශ්‍රී වික්‍රමපුරෙන් බිම්කැබලි ලබාදීමේදී එවක පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙකු වූ නව සම සමාජ පක්ෂයේ සංවිධායක ලේකම් වාසුදේව නානායක්කාරගේ මැදිහත්වීමෙන් ජීවාට පර්චස් දෙකක ඉඩම් කැබැල්ලක් ලැබුණ අතර ඔහු වියයන තුරුම ජීවත් වූයේ එම නිවසේය. එහෙත් ජීවාගේ උපන් ගම වූයේ කොළඹ කොම්පඤ්ඤවීදියේ වොක්ෂෝල් වීදියයි. ඔහු තමාගේ ජනතාව සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කර තිබුණේද එහි සිටය. නව සම සමාජ පක්ෂය කොම්පඤ්ඤ වීදියේ බැරැක්ක පටුමගේ හා කිව් පාරේ සිය කාර්යාල පවත්වාගෙන ගිය නිසා ජීවා ඇතුළු කණ්ඩායම ගැන දෙපාර්ශ්වයටම යම් අවබෝධයක් තිබෙන්නට ඇත.
නව සමසමාජ පක්ෂයේ ඒ වනවිටත් ක්‍රියාකාරිකයෙකු නොවූ ජීවා තේරී පත්වීම සම්බන්ධයෙන් එම පක්ෂයෙන් තරග කළ මනාප ලැයිස්තුවේ ඊළඟට සිටින අපේක්ෂකයින් අතර නොමනාපයක් ඇතිවී තිබුණ අතර ඔවුන්ගේ ඉල්ලීම වූයේ ජීවාට එම මන්ත්‍රී ධුරය ලබානොදී ඔවුන්ට ලබාදෙන ලෙසයි. ඒ අතර සිටි එක් අයෙකු වූයේ අද බොහෝ අය දන්නා චරිතයක් බවට පත්වී සිටින මහින්ද කහඳගමයි. (මෑතකදී ඔහු කොළඹ මහ නගර සභාවේ මන්ත්‍රීවරයෙකු බවට පත්වූයේ වාසුදේව නානායක්කාරගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී වාමාංශික පෙරමුණේ අපේකෂකයෙකු ලෙස එක්සත් ජනතා නිදහස් සන්ධානයෙන් තරග කරමිනි.)
ජීවා මන්ත්‍රීවරයෙකු ලෙස තේරී පත්වීමෙන් පසු එතෙක් කරමින් සිටි පෞද්ගලික අංශයේ රැකියාවද ඔහුට අහිමි විය. ඔහු නගර සභාවෙන් ලැබෙන අඩු දීමනාවෙන් ඉතා අමාරුවෙන් ජීවත් වූ අතර සිය නගර සභා මන්ත්‍රී කාර්යයද නිසියාකාරයෙන් ඉටු කළේය. අනෙකුත් නාගරික මන්ත්‍රීවරුන් නගර සභාවේ මාසික රැස්වීමට හා කාරක සභා රැස්වීම්වලට පමණක් සහභාගි වුවද ජීවා එසේ නොවීය. ඔහු සෑම දිනකම පාහේ නගර සභා කාර්යාලයට ගොස් එහි රැඳී සිටියේය. සිය අවශ්‍යතා ඉටුකර ගැනීම සඳහා නගර සභා කාර්යාලයට පැමිණි නගරයේ පුරවැසියන් වෙනුවෙන් අවශ්‍ය ලියකියවිලි පුරවා දී ඒවාට අත්සන් යොදා ඔහුගේ කාර්යය කළේය. එහිදී ඔහුට පක්ෂ භේදයක් තිබුණේ නැත. ඒ නිසාම ඔහු නාගරික මන්ත්‍රීවරුන් අතර මෙන්ම නිලධාරීන් අතරද ප්‍රියමනාප පුද්ගලයෙක් විය.
මේ කාර්යයන්වලට තිත තැබුණේ නව සම සමාජ පක්ෂයේ ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න වෙනුවෙන් පෙනී සිටි පුද්ගලයින් කිහිප දෙනෙකු ගත් අමනෝඥ තීරණයක් නිසාවෙනි. ඔවුන් මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කළේ ෂන්මුගම් ජීවරත්නම් පක්ෂයේ ප්‍රතිපත්තිවලට විරුද්ධව කටයුතු කිරීම හේතුවෙන් ඔහු පක්ෂයෙන් ඉවත් කළ බවයි. මෙම පුවත්පත් නිවේදනය දුටු විට මම ජීවාට කතා කළෙමි. ඔහුට කනගාටුව තිබුණේ මාධ්‍ය නිවේදනයක් නිකුත් කර ඔහු අපහසුතාවට පත්කිරීම සම්බන්ධයෙන්ය. ඔහු කීවේ ‘ලසා, මට අඬගහලා බාහුට දේශපාලන වශයෙන් ඉදිරියට යන්න නගර සභාවට යවන්න ඕනෑ කිව්වා. මම ඒකට හා කියලා අස්වෙන්නම් කියලත් කිව්වා. ඒක කතා කරලා එනකොටම අස්වෙන්න ඉස්සර මේ කරලා තියෙන්නේ මාව නැති කරන දෙයක්’ කියාය. ජීවාට ඒ වනවිටත් නගර සභාවේ සිටි වෙනත් පක්ෂවල මන්ත්‍රීවරුන් කියා තිබුණේ නඩුවක් දමා මන්ත්‍රීධුරයේ සිටින ලෙසය. නඩු සඳහා අවශ්‍ය මුදල් ඔවුන් ලබාදෙන්නම් කියාය. එහෙත් ජීවා කීවේ එසේ නොකරන බවත්, බාහු සහෝදරයාට එරෙහිව තමා කිසිවක් නොකරන බවත් හා බාහු සහෝදරයාට නගර සභාවට යෑමට ඉඩදෙන බවත්ය. (ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් 1991 කොළඹ නගර සභාවට ඉදිරිපත් කළ අපේක්ෂක ලැයිස්තුවේ සිටි අයෙක් නොවේ. එකල පැවති පළාත් පාලන ආයතන ඡන්ද නීතිය අනුව වසරක කාලයකින් පසු ලැයිස්තුවෙන් පිට පත් කිරීමේ හැකියාවක් පක්ෂයේ ලේකම්වරුන්ට තිබුණි)
ජීවා ඉවත් කිරීමේ තීරණයට හේතු වී තිබුණේ පුරප්පාඩු වන මන්ත්‍රී ධුරයට පක්ෂ නායක ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්න පත්කිරීමය. ජාතික දේශපාලනයේ ඒ වනවිට ජනප්‍රිය චරිතයක් වී සිටි ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්නට කොළඹ නගර සභාවට ගොස් කළ හැකි කිසිවක් තිබුණේ නැත. ඒ මගින් ඔහුගේ ප්‍රතිරූපය අමුතුවෙන් ගොඩනගා ගැනීමට හේතුවක්ද තිබුණේ නැත. වාසුදේව නානායක්කාර යම් සේද ආචාර්ය වික්‍රමබාහු කරුණාරත්නව රට දැන සිටියේය. ඒ මගින් සිදුවූයේ ආචාර්ය වික්‍රමබාහුගේ දේශපාලනය හෑල්ලුවට ලක්වීම පමණය. ඉන්පසු ජීවා ඉවත් කිරීමට උපදෙස් ලබාදුන් පක්ෂයේ කණ්ඩායම විසින් ආචාර්ය වික්‍රමබාහුගේ නමට ඉදිරියෙන් නව සම සමාජ පක්ෂ නායක යන හැඳින්වීමට අමතරව කොළඹ මහ නගර සභාවේ නාගරික මන්ත්‍රී යන කෑල්ලද එල්ලනු ලැබීය. ඒ ගැන හිරිකිතයක් මෙන්ම ජීවාගේ මන්ත්‍රීධුරය උදුරා ගැනීම ගැන හිරිකිතයක් හෝ ලැජ්ජාවක් ආචාර්ය වික්‍රමබාහුටද දැනුණේ නැත.
දරු පවුල ජීවත් කිරීම සඳහා ඉන්පසු ඔහු සමග සිටි නගර සභාවේ මන්ත්‍රීවරුන් කිහිප දෙනෙක් ළඟ ඔහු සේවය කළත්, ඒ වෙනත් දේශපාලන පක්ෂවලින් ඔහුට දේශපාලනය කිරීම සඳහා පැමිණි ඉල්ලීම් ඔහු බාරගත්තේ නැත. ආදායම් මාර්ගයක් හෝ රැකියාවක් නොමැතිව ඔහු අමාරුකම් මාධ්‍යයේ, අවසානයේ දරුවන්ගෙන් යැපෙමින් හුදකලා ජීවිතයක් ගතකළේය.
ජීවාලගේ මූලිකත්වයෙන් ආරම්භ කළ කොළඹ අඩු කුල දෙමළ ජනතාවගේ එම ව්‍යාපාරය ගැන ඉන්පසු අසන්නට ලැබුණේ නැත. එහෙත් පසු කාලයක මනෝ ගනේෂන් ආමන්ත්‍රණය කළේ කොළඹ එම ජනතාවටය. නව සම සමාජ පක්ෂයට හෝ පසුකාලීනව නව වාමාංශික පෙරමුණ ලෙස මැතිවරණවලට ඉදිරිපත් වූ එම පක්ෂයට කොළඹ මහ නගර සභාවට මන්ත්‍රීවරයෙකු පත් කිරීමට හැකි වූයේ නැත. ජීවාගෙන් ඔහු නියෝජනය කළ එම ධාරාවේ ඡන්ද නව සම සමාජ පක්ෂයට ලබාගැනීම අවසන් විය.
සාමදාන විනිසුරුවරයෙකු ලෙස සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම් නිර්ප්‍රභූ මිනිසුන්ගේ අවශ්‍යතා ඉටුකරමින් කාගේත් හිත දිනාගෙන හුදකලාව වූවත් ජීවා ජීවත් විය. ඒ කිසිවකට ඔහු කිසිවක් බලාපොරොත්තු නොවූ අතර කිසිවක් ලබා ගත්තේද නැත. ඔහුගේ අවසන් කටයුතු සිදුවූ ජනවාරි 29 වැනිදා මාදම්පිටිය පොදු සුසාන භූමියේදී දැකගන්නට හැකි වූයේ එකී නිර්ප්‍රභූ මිනිසුන්ගේ කෘතගුණ සැලකීමයි.
