ඔබ මෙවර සුමති සම්මාන උලෙළේ හොඳම නිළිය සඳහා නිර්දේශ වෙලා තියෙනවා. ඒ ගැන මොකද හිතෙන්නේ?
මුලින්ම කියන්න ඕනෑ, මෙවර සුමති සම්මාන උලෙළේ මාව නිර්දේශවෙලා තියෙන්නේ ‘තත්පරයක් දෙන්න’ ටෙලිනාට්‍යයේ පූජනී කියන චරිතය සඳහා. ඒක මට සම්මාන රාත්‍රිය එනකන් බලාගෙන ඉන්නේ නැතුව සමරන්න පුළුවන් දෙයක්. මම විශ්වාස කරනවා ඒ සම්මානය මට මේ වෙනකොටත් ලැබිලා කියලා. මොකද ක්ෂේත්‍රයේ අති දැවැන්තයන් දෙදෙනෙක් සමග තමයි මාව නිර්දේශවෙලා තියෙන්නේ. උමයංගනා මහත්මිය සහ සේමිණි ඉද්දමල්ගොඩ මහත්මිය සමග මාව නිර්දේශ වීමම සම්මානයක් හිමි වුණා හා සමානයි. ඒ ගැන නිහතමානී ආඩම්බරයක් තියෙනවා. මම කළ කැපකිරීම්, කඩඉම්, ඒ හැම දේත් එක්කම අද මම මේ තැනට ඇවිල්ලා ඉන්න එක ගැන ගොඩක් සතුටු වෙනවා. සම්මාන බලාපොරොත්තුවෙන් වැඩ නොකළත් අපිට යම්කිසි අගය කිරීමක් ලැබෙනවා කියන්නේ ඉස්සරහට තවත් හොඳින් වැඩ කරන්න ඒක හොඳ උත්තේජනයක්.
ඉස්සරහට වැඩකරගෙන යන්න අගය කිරීම් උත්තේජනයක් වනවා සේම රංගනයට එන්න මොකද්ද ලැබුණ උත්තේජනය?
මම පාසල් යන කාලයේ ඉඳන්ම මගේ විෂයානුකූල දේවල් ඇරෙන්න ස්පෝර්ට්ස්, ඩාන්සින්, ස්ටේජ් ඩ්‍රාමා, වගේ ගොඩක් බාහිර ක්‍රියාකාරකම්වල නියැලිච්ච කෙනෙක්. පාසල් අධ්‍යාපනය අවසන් කරලා රැකියාවට ගිය බැංකුවේ වුණත්, බාහිර ක්‍රියාකාරකම්වලට විශේෂිත කෙනෙක් හැටියට තමයි අනෙක් අය මාව හඳුනා ගත්තේ. කලාවට මට කොහොමත් කැමැත්තක්, ආදරයක් සහ ගෞරවයක් තිබුණා. මම ඕලෙවල්වලට කළේ ඩාන්සින්. ඩාන්සින් පැත්තෙන් මම ගොඩක් දුර හදාරලා තියෙනවා. ඒ නිසා කලාව මගේ ජීවිතයේම කොටසක් වගේ තමයි තිබුණේ. උසස් පෙළට වාණිජ විෂය හදාරපු නිසා මම බැංකු ක්ෂේත්‍රයේ නියැලුණාට, එක්තරා තැනක දී මාව කලා ක්ෂේත්‍රයට එන්න ඉඩ සැලැස්සුවා. මම පාසල් කාලයේ ඉඳන්ම ඩාන්සින්වලට ගොඩක් ආස කළ නිසා මම හිතනවා ඒ බැංකු නිලධාරිනියගේ හිත ඇතුළේ කලාකාරයෙක් හිටියා කියලා.
රංගනය පිළිබඳව හැදෑරීමක් නොමැතිවත්, ඔබ ටෙලිනාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ ඉතාමත් කෙටි කාලයකින් ලොකු දුරක් ඇවිල්ලා තියෙනවා. ඔබ ක්ෂේත්‍රයට ඇවිල්ලා රංගනය අල්ලා ගත්තේ කොතැනින්ද සහ ඔබට දැනෙන විදියට රඟපෑම කියන්නේ මොනවගේ දෙයක් ද?
මම බැංකු ක්ෂේත්‍රයේ වැඩකරමින් ඉද්දි එක් තැනකදි මගේ අම්මාගේ වියෝවත් එක්ක මගේ ජීවිතයේ පොඩි බ්‍රේක් එකක් හම්බවෙනවා. ඒ කාලයේ දී තමයි මම රංගනයට පිවිසෙන්නේ සහ මගේ ජීවිතයේ හැරවුම් ලක්ෂ්‍යය උදා වෙන්නේ. මම මුලින්ම රංගනය පිළිබඳව අවබෝධයක් ගන්න සහ මූලික හැදෑරීමක් කරන්න මහේන්ද්‍ර පෙරේරා මහත්මයාගේ වර්ක්ෂොප් එකකට ගියා. එතැනදී රිලැක්සින්, වර්ක්ෂොප් එකේ හැමෝම ඉස්සරහ කරන ඇක්ටිවිටීස් එක්ක පිරිසක් මැද සබකෝලයක් නැතිව හැසිරෙන විදිය, වොයිසින්, බී්‍රදින් හසුරවන විදිය, රංගනයේදී කොහොමද ඒවා හසුරවන්නේ කියලා යම්කිසි අවබෝධයක් ගත්තා. එතැනින් එහාට ක්ෂේත්‍රයේ මට වැඩ වැඩිවීමත් එක්ක ඒ වැඩමුළුවට සහභාගි වෙන්න නොහැකි වුණා.
එතැනින් එහාට රඟපානකොට තමයි රංගනය කියන එක ඉගෙන ගත්තේ. රංගනය කියන්නේ මොන වගේ දෙයක්ද ඇහුවොත්, මට දැනෙන විදියට සවිඤ්ඤාණිකව කරන අවිඤ්ඤාණික දෙයක් කියන එක. අපි රඟපානවා කියලා දැනගෙන රඟපානවා කියලා අනිත් අයට දැනෙන්න නොදී ඒ චරිතය නිරූපණය කරන එක තමයි රඟපෑම සම්බන්ධයෙන් මට හිතෙන දේ. අපි මොකද්ද රඟපාන්නේ, ඒ චරිතය මොකද්ද? අංග ලක්ෂණ මොනවාද? චරිතයේ ඉරියව් මොනවාද? කියලා දැනගෙන, හැබැයි ඒ සියලු දේවල් කරන්නේ දැනගෙන කියලා අනිත් අයට නොපෙන්වා අපේ රංගනය ඉදිරිපත් කිරීම තමයි මම රංගනය විදියට දකින්නේ. මම රංගනය ගැන විෂයානුකූලව ලොකු හැදෑරීමක් නොකළත් මට ලබාදෙන ඕනෑම චරිතයක්, ඒ චරිතය ඇතුළේ ජීවත්වෙලා රඟපෑමේ හැකියාවක් මට තිබෙනවා කියලා මම විශ්වාස කරනවා.
විශේෂයෙන්ම අපේ ඇඳුම් පැළඳුම්, අපේ ආභරණ, තිරපිටපත වගේ දේවලුත් බලපානවා හරියට රංගනයේ නියැලෙන්න. ඒ වගේම චරිතය පිළිබඳව මූලික හැදෑරීමක් මම කරනවා. මොකද මම රංගනය කියන්නේ මොකද්ද කියලාවත් නොදැනයි මේ ෆීල්ඩ් එකට ආවේ. නමුත් මට ජ්‍යෙෂ්ඨයන්ගෙන් ලැබෙන අත්දැකීම්, සහෝදර නළු නිළියන්, සහ අධ්‍යක්ෂවරුන් සමග එකට වැඩ කරලා, චිත්‍රපට, වේදිකා නාට්‍ය නරඹලා ඒ හැම දේකින්ම ගන්න පුළුවන් දේවලුත් අරගෙන තමයි මම මට ආවේණික වූ රංගන වින්‍යාසයක් හදා ගත්තේ.
ඔබ දැනටමත් ටෙලි නිර්මාණ ගණනාවකටම සම්බන්ධවෙලා තියෙනවා. මේ දක්වා පැමිණි ගමන් මගේ නැවතිලා කතා කරන්න පුළුවන් සන්ධිස්ථානයක් විදියට හඳුනාගන්නේ මොකද්ද සහ ඒ මොන වගේ දෙයක්ද?
මම 2016 තමයි රංගන ක්ෂේත්‍රයට පිවිසෙන්නේ. මට කියන්න සතුටුයි මේ දක්වා ලැබිච්ච සියලු චරිත එකිනෙකට හාත්පසින්ම වෙනස් විදියේ චරිත තමයි මට ලැබුණේ. ඒ හැම චරිතයකින්ම කුමක් හෝ අලුත් දෙයක් එකතු කරන්න, අලුත් දෙයක් හොයන්න පුළුවන් විදියේ අභියෝගයක් ඒ චරිත ඇතුළේ හැංගිලා තිබුණා. මම සාමාන්‍යයෙන් චරිතයක් තෝරා ගනිද්දී මීට කලින් කළ චරිතවලට සමාන චරිත භාර ගන්නවා අඩුයි. මොකක් හෝ වෙනස්කමක් මම හෝ ඒ චරිත ඇතුළේ හදාගන්නවා. මේ වෙනකන් මම ටෙලිනාට්‍ය ගණනාවකට දායකවෙලා තියෙනවා. විශිෂ්ට අධ්‍යක්ෂවරු, ජ්‍යෙෂ්ඨ රංගන ශිල්පීන් ශිල්පිනියන් එක්ක වැඩ කරන්න ලැබිලා තියෙනවා.
ඒ හැම දෙයක්ම අතරින් මගේ රංගන ජීවිතයේ සංධිස්ථානයක් විදියට මම දකින්නේ චරිත ලක්ෂණ, මගේ කතා විලාසය, ඇවිදීම පවා ලොකු අභියෝගයක් වුණ චරිතයක් තමයි අයිටීඑන් නාලිකාවේ විකාශය වුණ ‘මහපොළව’ ටෙලිනාට්‍යයේ අනෝහාමිගේ චරිතය. ඒ චරිතය මට ලොකු අභියෝගයක් වුණා. මට ඒ වෙනුවෙන් කැපකිරීම් සිද්ධ කරන්න වුණා. ඒ නිසා මගේ සංධිස්ථානයක් විදියට දකින්නේ මහපොළොව ටෙලි නාට්‍යයේ අනෝහාමි. මම අනෝහාමිගේ චරිතය නිරූපණය කළාට පස්සේ එන චරිතත් මට ලොකු අභියෝගයක්. මොකද ඊට පස්සේ එන චරිත මම අනෝහාමිගේ චරිතයේ ලෙවල් එකෙන් එහාට රඟපාන්න ඕනෑ.
එතැනින් එහාට රඟපාන චරිත විශිෂ්ට විදියට කරන්න ඕනෑ කියන අභියෝගය මම මටම දුන්නා. එතැනින් එහාට ලැබුණු ගොඩක් චරිතවලට උපරිම ශක්ති ප්‍රමාණයෙන් දේවල් අධ්‍යයනය කරලා කරන්න මම වගබලා ගත්තා. මම පෞද්ගලිකව මටම දා ගත්තු කොන්දේසි සීමාමායිම් තියෙනවා. ඒ අනුව තමයි මම චරිතයක් ගොඩනගා ගන්නේ.
රූපවාහිනියේ එකම කාල රාමුවක් තුළ විවිධ ටෙලි චරිතවලින් ප්‍රේක්ෂකයා ඔබව දකිනවා. මේ දවස්වලත් ඉන්නේ ටෙලිනාට්‍ය කිහිපයකම ෂූටින්වල. රංගන ශිල්පිනියක් විදියට ඒ චරිතවල තිබෙන අනන්‍යතා ආරක්ෂා කරගෙන රංගනයේ යෙදීම මොන වගේ අභියෝගයක්ද?
මේ අවස්ථාව තමයි වෘත්තීය රංගන ශිල්පියෙකුට හෝ ශිල්පිනියකට, එහෙමත් නැතිනම් චරිතාංග නළුවෙක් හෝ නිළියක් වෙන්න ආසාවෙන් ඉන්න රංගන ශිල්පියෙකුට හෝ ශිල්පිනියකට අභියෝගාත්මකම අවස්ථාව. මොකද මෙතැනින් ෆේල් වෙන්නත් පුළුවන්, කඩඉම පහු කරලා සාර්ථකත්වය කරා ළඟා වෙන්නත් පුළුවන්. එකම වෙලාවක රිමෝට් කන්ට්‍රෝල් එකෙන් චැනල්ස් මාරු කර කර මම නිරූපණය කරන චරිත බලන ප්‍රේක්ෂකයාට අපේ අඩුපාඩු හඳුනාගන්න ගොඩක් ලේසියි. රංගනය හැදෑරුවාට, කොච්චර අත්දැකීම් තිබුණත් අපිත් මිනිස්සුනේ. මොන චරිතය කළත් අපේ අතිනුත් අඩුපාඩු වෙන්න පුළුවන්. එක චරිතයක තිබෙන දේවල් අනෙක් චරිතයටත් ආරෝපණය වෙන්න පුළුවන්. මෙන්න මේ කඩඉමේ තමයි දැන් මම ඉන්නේ. මම ගොඩක් දුරට උත්සාහ කරනවා එකිනෙකට වෙනස් වූ චරිතවලින් ප්‍රේක්ෂකයා ඉදිරියට යන්න. අඩුපාඩු ඇති. නමුත් මම ඒ අභියෝගය සාර්ථකව බාර අරගෙන කරගෙන යනවා.
මේ වෙනකොට ඔබ රංගනයෙන් දායක වෙන නිර්මාණ හරහා යම් කිසි ජනප්‍රියත්වයක් ගොඩනැගිලා තියෙනවා. ඒ ජනප්‍රියත්වය කියවා ගන්නේ කොහොමද?
ගොඩක් අය ජනප්‍රිය යැයි කියලා හිතාගෙන ඉන්නේ ප්‍රසිද්ධියට. ප්‍රසිද්ධිය කියන දේ අපිට නෙගෙටිව් මාර්කටින් හරහා ලබා ගන්නත් පුළුවන්. පොසිටිව් මාර්කටින් හරහා ලබා ගන්නත් පුළුවන්. ඕනෑම දෙයක් කරලා ප්‍රසිද්ධ වීමේ හැකියාවක් මනුස්සයෙක්ට තියෙනවා. තමන්ගේ ටැලන්ට් එකක් නිසා හෝ ටැලෙන්ට් එකක් නැතුව හෝ මොනයම් හෝ දෙයක් කරලා මනුස්සයෙක්ට ප්‍රසිද්ධ වෙන්න පුළුවන්. හැබැයි ජනප්‍රිය වෙන්න පුළුවන් ඉතාමත් කිහිප දෙනාටයි. ජනප්‍රිය වෙනවා කියන එක ලේසි දෙයක් නෙමෙයි. ඒක අපේ මහන්සියත් එක්ක අපි කරන වැඩත් එක්ක ඉබේම හැදෙන දෙයක්. ඒක අපිට බලෙන් හදන්නත් බැහැ. ඒකට කාලයක් යනවා. කාලයක් ගිහිල්ලා වුණත් ඒ හැදෙන ජනප්‍රිය බව නැති වෙන්නෙත් නැහැ.
ඉතින් මම හිතනවා මට දැනට හැදිලා තියෙන මගේ ජනප්‍රියත්වය මම නිරූපණය කරන චරිතවලට තියෙන ආදරය නිසා හැදිච්ච ජනප්‍රියත්වයක්. ඒක මට කවදාවත් නැති වෙන්නේ නැහැ. මගේ ක්ෂේත්‍රයට ඇවිල්ලා මම කළ පළවෙනි ටෙලිනාට්‍යයේ ඉඳලා, දැන් මම කරගෙන යන ටෙලිනාට්‍යය වෙනකන්ම මට ප්‍රේක්ෂකයෝ පිරිසක් හැදිලා ඉන්නවා. මගේ ජීවිතයේ වැටිච්ච තැන්වල, රිදිච්ච තැන්වල, මම පරාජය වෙච්ච තැන්වල මට ප්‍රිය කරන ජනයා නිසා තමයි මම මෝටිවේෂන් එකක් ගත්තේ. මම වැඩ කළේ. ඔවුන්ගේ විවේචන, උපදෙස්, අවවාද නිසා තමයි මම මෝටිවේට් වෙවී මගේ වැඩ ටික කරගෙන ආවේ. ජනප්‍රිය වෙනවා කියන එක ලේසි නැහැ. ඒ ජනප්‍රියත්වය කියන්නේ මට අනුව ලොකු ජයග්‍රහණයක්.
