ඉසබෙල් අයියන්දේ කියවමු

■ ධනුෂි ලිහිණිකඩුව

කලා ලොවේ සිය නාමය ලියවූ චිලී ජාතිකයින් කිහිපදෙනෙකුම ඉතිහාසය තුළ අපට මුණගැසේ. ඒ අතර සංගීතයෙන් ලොව මුසපත් කළ වික්ටර් හාරා, කවියෙන් දන මනමත් කළ පැබ්ලෝ නෙරූඩා අමතක නොවන චරිත වේ. චිලි රාජ්‍යයේ මේ අභිමානය මීළඟ පරම්පරාවටත් ගෙන යන ගත්කතුවරිය නමින් ඉසබෙල් අයියන්දේ ය. ඉසබෙල් අයියන්දේ ස්පාඤ්ඤ ජාතික ලේඛිකාවක වන අතර මායා යථාර්ථවාදී ශානරයෙන් ලියන්නියක ලෙස ඈ ප්‍රකට ය. The House of the Spirits (1982), Of Love and Shadows (1987), Eva Luna(1987), Two Words (1989),The Infinite Plan (1991),Daughter of Fortune (1999), Portrait in Sepia (2000),Zorro (2005),Ines of My Soul (2006),Island Beneath the Sea (2010), Mayazs Notebook (2011), Ripper (2014) සහ The Japanese Lover (2015) ඒ අතර ප්‍රධාන වේ. ලෝකය පුරා වැඩියෙන් ම කියැවූ ස්පාඤ්ඤ ජාතික ලේඛිකාව ඇයයි ලෙස සැලකේ. ඇයගේ නවකතා මිලියන 56කට අධික පිටපත් ප්‍රමාණයක් විකිණී ඇති අතර භාෂා 30ට අධික සංඛ්‍යාවකට පරිවර්තනය වී ඇත. අද අප විමසන්නේ එකී අපූර්ව කතා ලියන්නිය පිළිබඳවයි.

ඉසබෙල් අයියන්දේ නම් විශිෂ්ට ලේඛිකාව ගැන ගොඩක් අය හඳුනා ගන්නේ ඊවා ලූනා කෘතිය හරහායි. මායාවාස ඇගේ මුල්ම කෘතිය සහ එය ඉසබෙල් අයියන්දේගේ විශිෂ්ටතම කෘතිය ලෙස සැලකෙයි. එමෙන් ම එය මායා යථාර්ථවාදය අපූර්ව අයුරින් භාවිත කරමින් ඉතා රසවත්භාවයකින් යුතුව ලියවුණු, පරම්පරා කිහිපයක් පුරා දිගහැරෙන කතාවකි.

අයියන්දේගේ වතගොත සොයා ගිය අපට පළමුව මුණගැසෙන්නේ ඊවා ලූනා සහ The house of the spirits කෘතිය මායාවාස නමින් පරිවර්තනය කරමින් ලාංකික පාඨක ප්‍රජාව අතරට අයියන්දේ කුළුඳුලේ ම රැගෙන ආ ලේඛක ගාමිණී වියන්ගොඩයි. ඔහු සිය කතාව ඇරඹුවේ මෙලෙසිනි.

‘මුලින්ම කියන්න ඕනෑ ඉසබෙල් අයින්දේ කියන්නෙ චිලී ජාතික කෙනෙක්. නමුත් එයා ඉපදුණේ පේරු රාජ්‍යයෙ. ඇයගෙ දෙමව්පියන්ට චිලී සම්බන්ධතා තිබුණා. ඇගේ ඥාතියෙක් තමයි චිලී රටේ හිටපු ජනාධිපති සැල්වදෝර් අයියන්දේ. ඔහු ඝාතනය වෙනවා හමුදා කුමන්ත්‍රණයකින්. මැය ඔහුගේ ලේලි.

දැන් වෙනකොට අයියන්දේ ඇමෙරිකාවෙ පදිංචි වෙලා ඉන්නෙ. ඇගේ නවකතාවක් පරිවර්තනය කරන්න මම තෝරගන්නකොට සිංහල පාඨකයන්ට ඇගේ කතා සිංහල බසින් කියවන්න ඉඩ ලැබිලා තිබුණෙ නැහැ. දෙවනුව මම ඇගේ The house of the spirits කෘතිය පරිවර්තනය කළා. ඒ පොත් දෙකට ම තවමත් ඉතාම ඉහළ පාඨක ප්‍රතිචාරය ලැබෙනවා. මායා යථාර්ථවාදී රීතියෙන් ඇගේ රචනා කිරීම් කිහිපයක් සිදුවෙලා තියෙනවා. මේ මායා යථාර්ථවාදය ගැන විවිධ පරස්පර මත ප්‍රකාශ වුණත් අයියන්දේ සැලකෙන්නේ මායා යථාර්ථවාදී රීතියෙන් ලියන ලේඛිකාවක් ලෙස.’

ඇගේ පොත් ප්‍රධාන සහ අප්‍රධාන භාෂා 56කට පමණ පරිවර්තනය වී ඇති බව ඔහු කියයි. ලතින් ඇමෙරිකාවෙන් ලෝක සාහිත්‍යයට ගිය පළමු කාන්තාව ලෙස ද ගාමිණී වියන්ගොඩ ඉසබෙල් හඳුන්වා දුනි.

‘කාන්තාවක් ලෙස ලෝක සාහිත්‍යය තුළ කිසිවෙක් හිටියෙ නෑ. ඇය තමයි පළමුවැනියා ලෝක සාහිත්‍යයට ගිය. ඇයට තිබුණා හොඳ වෙළඳපොළක්. එයට හේතුවක් තමයි ඇය චිලී වැසියෙක් වුණත් භාවිත කළ භාෂාව ස්පාඤ්ඤ. අපි දන්නවා දකුණු ඇමෙරිකානු මහද්වීපයෙ බ්‍රසීලය හැරුණු විට අනෙක් සියලු ම රටවල ප්‍රධාන භාෂාව ස්පාඤ්ඤ භාෂාව. එම නිසා යමෙක් ස්පාඤ්ඤ බසින් යම් කතාවක් ලිව්වොත් ඒ සඳහා හොඳ වෙළඳපොළක් දකුණු ඇමෙරිකානු මහද්වීපය තුළ නිර්මාණය වෙනවා නිතැතින් ම. ඒ නිසා ඇගේ පොත් විශාල වශයෙන් අලෙවි වුණා. මේක ම ඇයට විරුද්ධ ව විවේචනයක් ලෙසත් ගෙන එනවා සමහර අය. අයියන්දේව ලෝකය ම හඳුනන්නෙ ටිකක් සීරියස් රයිටර් කෙනෙක් විදිහට. තමන් බොළඳ නවකතාකාරියක් නෙවෙයි කියන නම ඇය ගොඩනගාගෙන තියෙනවා. මිනිස් සංස්කෘතිය, දේශපාලන මතිමතාන්තර, සමාජය යනාදිය පිළිබඳ ඉතා නිර්භයව තම නවකතා තුළින් කතා කරන කාන්තාවක ලෙසයි ඇයව ලොව හඳුනන්නෙ.

මේ මතය පිළිගන්නෙ නැති සමහර අය තර්කයක් ගේනවා ඇය ජනප්‍රිය ලේඛිකාවක් කියලා. ඒ තර්කයට හේතුව ඇයගෙ නවකතා ලක්ෂ ගණන් අලෙවි වෙනවා. එහෙම අලෙවි වන නවකතා බොළඳ ඒවා විදිහටයි ඔවුන් සලකන්නෙ. නමුත් මම එම තර්කයට එකඟ නැහැ. මොකද ලෝකයේ විශිෂ්ට නවකතා තියෙනවා ඉහළින් ම අලෙවි වාර්තා තිබෙන. පොතක් වැඩි වශයෙන් අලෙවි වූ පමණින් අපට කියන්න බැහැ එය බොළඳ එකක් කියලා. අය්යන්දෙගේ නවකතා සමාජය ඉතා ආදරයෙන් වැළඳගත්තේ ඒවායෙ බොළඳබවක් නිසා නෙවෙයි. සෑම සමාජයක ම ප්‍රශ්න පිළිබඳ සමීපස්ථ බවක් ඇගේ නවකතා තුළ තිබුණා. මම ඊවාලූනා නවකතාව තුළ අපේ සමාජයට ගැළපිය හැකි ලක්ෂණ දැක්කා. ඒ වගේ ම එයාගෙ ආඛ්‍යාන ශෛලිය සරලයි; සුගමයි. ඇගේ නවකතා ලොව බොහෝ කලාපවල ඉතාම ජනප්‍රියයි අද වන විට. සෑම නවකතාවක ම දේශපාලන පරිවර්තනය පිළිබඳ සමාජමය කියවීමක් තියෙනවා. ඇය හුදෙක් කතාවක් කියන කෙනෙක් නෙවෙයි. ඒ කතාව සැමවිටම යම්කිසි සමාජයක පවතින යථාර්ථය එක්ක ගැඹුරු විදිහට බද්ධ කරන නවකතාකාරිනියක්. මේ කාරණාත් මට හේතු වුණා ඇගේ නවකතා පරිවර්තනයට තෝරගන්න.’

අද අයියන්දේ සිටින තැන ගැන ඔහු දැරුවේ මෙවන් අදහසකි.

‘ලතින් සාහිත්‍යයේ මහා බලකණු ලෙස සැලකෙන ගාබි්‍රයෙල් ගාෂියා මාකේස් සහ මරියෝ වර්ගාස්යෝසා යන දෙන්නා තමයි මෑත කාලයේ ලතින් ඇමෙරිකාව ලෝකයට රැගෙන ගිය දෙදෙනා. ඉසබෙල් අයියන්දේ ඒ දෙන්නාට සම කරන්න පුළුවන් කමක් නෑ. නමුත් ඒ දෙදෙනාගෙන් පස්සෙ, විශේෂයෙන් ම කාන්තාවක් ලෙස ලෝක සාහිත්‍යයට ඇය කරලා තියෙන බලපෑම ඉතාම විශිෂ්ටයි. ඉතින් ඒ නිසා ඇයව සලකන්න පුළුවන් ලතින් ඇමෙරිකානු සාහිත්‍යයේ මහා බලකණු අතරේ කෙනෙක් විදිහට.’

මීළඟට අයියන්දේ කියැවීමට අප සමග එකතු වූයේ ලේඛක රෝහණ වෙත්තසිංහය. ‘සයුරු තෙර සහන් බිම’ නමින් ඉසබෙල් අයියන්දේගේ මෑතකදී රචනා වුණු A Long Petal of the Sea (2019) කෘතියේ සිංහල පරිවර්තනය සිදුකරන ලද්දේ ඔහු විසිනි. පසුගිය වසරේ මුද්‍රණයෙන් එළිදැක්වුණු මෙයට පාදක වෙන්නේ ඇගේ අනික් කෘතීන්වලට වඩා වෙනස් කතා පුවතකි.

‘අයියන්දේ කියන්නෙ ලෝකයේ ඉන්න ප්‍රබල ම කතා කියන්නියක් වගේ ම කාන්තා ක්‍රියාකාරිනියක් විදිහට ප්‍රසිද්ධ වූ චරිතයක්. ඉසබෙල්ගේ තවත් වටිනා ම දෙයක් වෙන්නේ ඇය වියපත් වුණත් තවමත් පෙර ජවයෙන් ම තමන් ලියන බව ඇය විසින් ම පැවසීම. මම දැක්කා ඇගේ අලුත් ම නවකතාව පළකරලා තියෙනවා ‘වයලේටා’ කියලා. මට එය කියවන්න ලැබුණේ නැහැ තවමත්. මං හිතන්නෙ වයලේටා කියන්නෙ කාන්තා චරිතයක්. නවකතාකාරිනියක් විදිහට ඇය කතා ගොඩනැගීමේ ප්‍රබල හැකියාවක් තියෙන කෙනෙක්. මම කියවලා තියෙන විදිහට ඇයට ලොකු පන්නරයක් වෙලා තියෙනවා ඇයගෙ අත්තම්මා. ඇය ජ්‍යොතිෂ්‍යවේදිනියක්. ඉසබෙල් ගොඩක් පරණ කතා පොතපත කියවන්න මෙන් ම ගොඩක් අද්භූත කතාවලට නැඹුරු වෙලා තියෙනවා ඒ අත්තම්මා නිසා.

ඉසබෙල්ගෙ කතාවලින් පාඨකයන් අතර ගොඩක් ජනප්‍රිය වුණා ඊවාලූනා, මායාවාස, පෝලා වගේ නවකතා. ඒ සමහර කතාවල මායා යථාර්ථවාදී රීතිය ගැබ් වෙලා තිබීම ම පාඨක ආකර්ෂණයට හේතුවක් වෙන්න ඇති.

මම තෝරගත්ත පොතේ නම තිබුණෙ The long petale of the sea කියලා. ඒක මම පරිවර්තනය කළේ ‘සයුරුතෙර සහන් බිම‘ නමින්. එය තෝරගන්න ප්‍රධාන ම හේතුව තමා අයියන්දේගෙ මෑතක ම ලියවුණු නවකතාවක් පිළිබඳව මගේ තිබුණු උනන්දුව. අනික තමයි මේකෙ ප්‍රබල චරිතයක් යොදාගෙන තියෙනවා, පැබ්ලෝ නෙරූදා. ඒ වගේ ම චිලියේ සමාජවාදී රජයක් පිහිටුවීමට උත්සාහ දරා 1973දී ඝාතනය වුණු සැල්වදෝර් අයියන්දේ. මේ වගේ ප්‍රබල චරිත යොදාගෙන තියෙන නිසා මම හිතුවා පාඨකයාට මේවා සමීප කියවිමක් තිබුණ මාතෘකා වේවි කියලා. නෙරූදගෙ කවි ගැන එහෙම, සැල්වදෝර්ගෙ චරිතය වුණත් අපට ආගන්තුක නැහැ.

මම මුල් වරට මේ පොත කියෙව්වාට පස්සෙ ඇත්තට ම පාඨකයාට මේ චරිත සමීප නිසා සහ කතාවේ තියෙන විශේෂත්වය මෙන් ම මේ යුගයට තියෙන අදාළත්වය කියන කරුණු ගැන හිතලා තමයි සයුරුතෙර සහන්බිම කෘතිය පරිවර්තනය කළේ.

අයියන්දේ පෙර යොදාගෙන තිබෙන මායා යථාර්ථවාදී රීතිය මේ පොතේ දක්නට ලැබෙන්නෙ නැහැ. මේ පොත තුළ තියෙන කතාව වෙනත් කතාවලින් තරමක් වෙනස්. දෙබස් සහ අවස්ථාවලට වඩා වාර්තාකරණයක් තමයි බෙහෝදුරට තියෙන්නෙ. කතාව එක දිගට ගෙතීගෙන යන්නෙ නැහැ. ගෙතෙන කතාව එක්තරා සංධිස්ථානයකට ඇවිත් ඒ කතාවට ම අනුබද්ධ වෙනත් පැත්තකට යනවා. ඒකෙත් විශේෂත්වයක් තියෙනවා.

ඇය යථාර්ථවාදී සහ මායා යථාර්ථවාදී යන රීති දෙකෙන් ම රචනයේ නියැලිලා තියෙනවා. කතා ලිවීමේ දී අය්යන්දෙගෙ වෙනස් ම ස්වරූපයක් තිබෙන බව පැහැදිලියි.

කතාවකින් ගොඩක් පැති අනාවරණය කරන්න පුළුවන් සමත්කමක් තියෙන කතාකාරයො හරි අඩුයි. කතාව ගොඩනගන අතර ම දේශපාලනය, සමාජ විෂමතා, ස්පාඤ්ඤ සිවිල් යුද්ධය ආදි සියලු පරාසයන් සංකලනය කරගෙන ප්‍රබල කතාවක් ඈ ගොඩනගනවා. එය ලොකු සමත්කමක්. ඉසබෙල්ගෙ මූල භාෂාව ස්පාඤ්ඤ. ඉතින් ඉංග්‍රීසියෙන් ම ලියන රචිකාවකගෙ තියෙන ඒ ලක්ෂණ අඩු වෙන්න පුළුවන්. නමුත් එය ඇගේ කතා කලාවට බාධාවක් වෙලා නැහැ. ඉසබෙල් කියන්නෙ අදටත් ඇයට ලිවීමේ දී අදහස නිරායාසයෙන් ම ප්‍රකාශ කරන්න පුළුවන් තමන්ගෙ මව් බසින් කියලයි.

සාම්ප්‍රදායික කතා කලාවේ ලක්ෂණ ඇගේ කතා තුළ නැතුවා නෙවෙයි. ඇගේ කතා තුළ ඇගේ අත්දැකීම් තියෙනවා. පෝලා කියන්නෙ අයියන්දේගේ දියණිය අසනීපයෙන් සිටි කාලය ගැන වගේම අයියන්දේ පරම්පරාව ගැන අඩු වයසින් මිය ගිය තම දුවණියට හෙළි කරන අයුරින් ගෙතුණු කතාව. සමාජ දේශපාලන ආදි සියලු දේ මතු කරමින් ඒ තුළ වුවත් ඇය මානුෂීය මිනිස් බැඳීම් ප්‍රබලව ප්‍රකාශ කරන්න උත්සාහ කරනවා.

අනෙක් අතට ඉසබෙල් හුඟක් ස්ත්‍රීවාදී ලේඛිකාවක විදියට මට හැඟෙන්නෙ. ඇගේ කතා තුළ ගැහැනු චරිත බොහොම ප්‍රබල විදියට මතු වෙනවා. තවත් දෙයක් තමයි ඇගේ කතාවල කාන්තාවගෙ ස්ත්‍රී ගුණාංගත් සමග ම ලිංගික ජීවිතයේ කරුණුත් ඇතැම්විට යෙදී තිබෙනවා.’
ඔහු ඉන් අනතුරුව උදාහරණයට ගත්තේ සයුරුතෙර සහන්බිම නවකතාවේ එන රෝස බුගීරා චරිතයයි. ඇය එඬේර ජීවිතයක් ගෙවූ තැනැත්තියක වන අතර මහාචාර්යවරයෙකු සහ ඔහුගේ බිරිඳ විසින් හදාවඩා ගෙන අනතුරුව වෙනිසියුලාවට ගොස් ජගත් මට්ටමේ පියානෝ වාදන ශිල්පිනියක බවට පත්වෙයි. ඉන් මතු වන කාන්තා ගුණය ඉසබෙල් ඉස්මතු කරයි.

‘අයියන්දේගෙ පොත්වලට කැමති පිරිසක් ලංකාවෙ ඉන්නවා. ඒ අය ආසයි සම්පුර්ණ සිද්ධි සහිත කතා කියවන්න. මේ ගුණය ඇගේ කතාවල තියෙනවා. නවකතාකරණයේ නියැලෙන අයට පවා ඉසබෙල් අයින්දේගෙ නවකතා හොඳ අත්පොතක්.’

මීළඟ කතාබහ පරිවර්තක ගුණදාස යාපා සමගිනි. සිය පරිවර්තක ජීවිතයේ මුදුනක සිටින අයියන්දේ ආවර්ජනය කළ ඔහු අපට දැක් වූ අදහස් මෙලෙසිනි.

‘මම දැනට පරිවර්තන පනහක් පමණ කරලා තියෙනවා. ඒවා බහුතරයක් ඉතා විශිෂ්ට ගණයේ ලේඛිකාවන්ගේ පොත්. ඒ අතරින් ඉතා විශිෂ්ට, අපූරු එමෙන් ම ඉතාම දුර්ලභ ගණයේ පරිකල්පන ශක්තියකින් හෙබි ලේඛිකාවක් ලෙස අයියන්දේ හඳුන්වන්න පුළුවන්. ඒ වගේ පරිකල්පන ශක්තියක් මම දැකලා තියෙන්නේ කිහිප දෙනෙක්ගෙන් විතරයි. ඇගේ රචනා කොහොම හිතාගත්තා ද කියලා අපිට සිතාගන්න පවා අපහසු වෙන අවස්ථා තියෙනවා. ඒ වගේ ම ඇයගෙ රචනා බොහොම දුර්ලභයි.

Daughter of fortune තමයි මම පරිවර්තනය කළ ඇගේ නවකතා කෘතිය. 1800 ගණන්වල උතුරු ඇමරිකාවෙ බටහිර වෙරළේ තියෙන කැලිෆෝනියා ප්‍රාන්තයේ රන් ඉල්ලම් සොයා ගැනීම නිසා ඇති වූ මහා කලබගෑනියක් වටා තමයි ඒ පොතේ කතාව ගෙතෙන්නෙ. ඒ සත්‍ය සිද්ධිය ඇසුරු කරගෙන ඇය ගෙතූ කතාව අතිවිශිෂ්ටයි.

ඉතා ප්‍රසිද්ධ ලේඛක ලේඛිකාවො අතරෙ ඉසබෙල් කියන්නෙ එයාට ම ආවේණික විදිහට රචනාවල නියැලුණු කෙනෙක්. මම ඉසබෙල් අයින්දේගෙ නවකතා හඳුනා ගන්නේ ගාමිණි වියන්ගොඩ පරිවර්තනය කළ ඊවාලූනා නවකතාවෙන්.

ඉසබෙල්ගෙ බාල කාලය ඉතා දුෂ්කර එකක්. එවන් දුෂ්කරතා මැද ජීවිතය ගෙවලා අවසානයේ ඉතා ශක්තිමත් දක්ෂ පරිකල්පනයකින් යුක්තව නිර්මාණ බිහි කරන්නට ඇයට හැකි වීම ම අපට ඇයගේ චරිතයෙන් ගන්න පුළුවන් ආදර්ශයක්. ජීවිතයේ බාධක මැඩගෙන ඒ බාධකවලට බාධාවක් වෙමින් ඒවා අතරින් මතු වුණු මැණිකක් විදිහට ඇයව හඳුන්වන්න පුළුවන්. ඒ වචනයට ඇය වටිනවා.’

ඉසබෙල්ගේ නවකතාවන් පාඨකයන් වෙත රැගෙන එන විදර්ශන පොත් ප්‍රකාශන ආයතනයේ අධිපති ජනක ඉනිමංකඩ ද හඬ අවදි කළේ ය.

‘1990 ගණන් මුල් වකවානුවේ ලංකාවෙ ක්‍රමානුකූලව ජනප්‍රිය වුණා ලතින් ඇමෙරිකානු සාහිත්‍යය. ලතින් ඇමෙරිකානු කතා කලාව, ලංකාවට සමීප අපේ චිරන්තන සාහිත්‍ය කෘතීන්වල තිබුණු නිර්මාණාත්මක හැඩයන් සමග බොහෝ සමීපතා තිබුණා. 1980 ගණන් අග වන විට ගබි්‍රයෙල් ගාෂියා මාකේස්ට නොබෙල් ත්‍යාගය හිමි වීමත් එක්ක ඔහු ආසියානු කලාපය තුළ ජනප්‍රිය වුණා. ලංකාව තුළ ලතින් ඇමෙරිකානු සාහිත්‍ය ජනප්‍රිය වෙන්න හේතුව මාකේස්ගේ කෘති. ඔහුගේ කතා කලාවත් එක්ක සමීපව ගමන් කළ කතා කලාවක් තමයි ඉසබෙල් අයින්දේට තියෙන්නේ. ඇගේ රචනා ගාෂියාගේ රචනා ශෛලිය තරම් සංකීර්ණ එකක් නෙවෙයි. නමුත් ලතින් ඇමරිකානු කතා කලාවේ පවතින සුවිශේෂතාවලට මැද මට්ටමෙන් සමීප වුණු රචනා රටාවක් ඇයට තිබුණා.

ස්ත්‍රිය පිළිබඳව තියෙන සාකච්ඡාව 1990 වකවානුවේදී ඉතා විශාල වශයෙන් වැඩි වෙද්දි ලතින් ඇමෙරිකානු ලේඛිකාවක් ලෙස අයියන්දේගේ කෘතින් ලංකාව ඇතුළේ ජනප්‍රිය වුණා. 90 දශකයේ මාකේස්ගේ ‘කරුමක්කාර කතාවක්’ කෘතිය පරිවර්තනය කළාට පස්සෙ ගාමිණි වියන්ගොඩ මහත්මයා මීළඟ පරිවර්තනය විදිහට කළේ අයියන්දේගෙ ‘ඊවාලූනා’ නවකතාව. ඒ අනුව ලතින් ඇමෙරිකානු සාහිත්‍යය ඊවාලූනා හරහා ලාංකික පාඨකයන් වෙතට සමීප වෙනවා.
ඉසබෙල් නවකතාකාරිනියක් ලෙස ජනප්‍රියයි. නමුත් එයා නවකතාවේ නිර්මාණාත්මකභාවය අතින් ප්‍රධාන පෙළේ ලේඛිකාවක් ලෙස ලෝකය පිළිගෙන නැහැ මට අනුව. ලතින් ඇමරිකානු කලාපයේ ඉන්න ලේඛක ලේඛිකාවන් සහ ලතින් ඇමෙරිකාව තුළින් බිහි වෙලා ආව මායා යථාර්ථවාදය, කතා කලාව ඇතුළේ භාවිත කළ ප්‍රමුඛ පෙළේ ලේඛක ලේඛිකාවන් අතරෙන් කෙනෙක් ලෙස ඇය සැලකෙන්නේ නැහැ. නමුත් ඇය ජනප්‍රිය ලේඛිකාවක්.

හැම වසරක ම කෘතීන් කිහිපයක් පළ කරනවා වගේ ම ඇය හැම ජනවාරි 08 වන දිනක ම අලුතින් නවකතාවක් ලිවීම ආරම්භ කරනවා. 1980 වකවානුවේ මියයන ඇගේ සීයා වෙනුවෙන් ලියන ලද ලිපියක් ඇසුරින් රචනා කරන ලද The house of the spirits නවකතාව ගාමිණී වියන්ගොඩ විසින් ‘මායාවාස‘ නමින් පරිවර්තනය කරනු ලැබුවා. ඉතින් ඇය එම දිනය ශුභ දිනයක් ලෙස සලකනවා. ඇයට කතා කීමේ විශිෂ්ට ගුණයක් තියෙනවා. ඇය දක්ෂ කතන්දර කියන්නියක් ලෙස හැඳින්වුවොත් මම නිවැරදියි. ඇයට ම වූ පාඨක සමාජයක් ඉන්නවා. මාකේස්ගේ මායා යථාර්ථවාදී කතා කලාව ඇය විසින් රචිත මායාවාස කෘතියෙන් සරලව ග්‍රහණය වීම නිසා තමයි ඇය වටා ලාංකීය පාඨකයන් එකතු වුණේ.

ඇය නවකතා කිහිපයක් සහ කෙටිකතාවක් ලිව්වා. ඒ කෙටිකතා සංග්‍රහයේ කතා කිහිපයක් මීට කලකට ඉහතදී පරිවර්තනය කළා ජයතිලක කම්මැල්ලවීර මහත්මයා. ‘ඊවාලූනා කියූ කතන්දර’ නමින් ඒවා නැවත වතාවක් පරිවර්තනය වෙලා තියෙනවා.’

ඔහු පැවසූ පරිදි ඊවාලූනාගෙන් පසුව මෑත යුගයේ ජනප්‍රිය වූ ලාංකීය පාඨකයන් ඉතා ආදරයෙන් වැළඳගත් නවකතාවක් ලෙස Island Beneath the sea හෙවත් ‘මුහුද යට දිවයින’ කෘතිය දැක්විය හැකි ය. එය සිංහල බසට පරිවර්තනය කරන ලද්දේ නිලූක කදුරුගමුව විසින් වනා’තර ඉසබෙල්ගේ මායාවාසවලින් පසු ලියැවුණු විශිෂ්ට ගණයේ කෘතියක් ලෙස එය හඳුන්වා දිය හැකි ය.■