■ පුරවැසියා
මෙම කොලමේ පසුගිය සතියේ නිමිත්ත වූයේ විමල් වීරවංශ හා උදය ගම්මන්පිල අමාත්‍ය ධුරවලින් ඉවත් කිරීම සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් සමඟ එක්ව කටයුතු කරන අමාත්‍ය වාසුදේව නානායක්කාර විරෝධය පළකරන්නට ගත් තීන්දුවය. එකී තීන්දුව වූයේ ඔහු කැබිනට් මණ්ඩල රැස්වීම්වලට සහභාගි නොවීමත්, අමාත්‍යවරයකු ලෙස තවදුරටත් කටයුතු කිරීමත්ය. එසේ ඔහු එම තීන්දුවට පැමිණ තිබුණේ ඔහුගේ පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාව ගත් තීන්දුවක් අනුවය. එම පක්ෂයේ මධ්‍යම කාරක සභාව ඔහුට දැනුම් දී ඇත්තේ මහජන ඡන්දයෙන් තේරීපත්වූ මහජන නියෝජිතයකු වශයෙන් ඔහු තවදුරටත් මහජනයාට සේවය කළ යුතු බැවින් විරෝධය පළකිරීම සඳහා කැබිනට් මණ්ඩලයට නොගියත් අමාත්‍යවරයකු ලෙස තවදුරටත් කටයුතු කළ යුතු බවයි.
අප පසුගිය සතියේ සාකච්ඡා කළේ එම තීන්දුව හා පක්ෂයේ එම තීන්දුවට පෙර ඒ සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ ස්ථාවරය පිළිබඳව හෙවත් එහි තිබූ හාස්‍යජනක හා අතාර්කිකභාවය ගැනය. පක්ෂයේ තීන්දුවට පෙර ඔහු කීවේ අමාත්‍යාංශ කටයුතුවලටද ඔහු සහභාගි නොවන බවය. අමාත්‍ය ධුරයේ කටයුතුද නොකරන බැවින් අමාත්‍ය වරයකුට ලබාදෙන වැටුප අත්හැර දැමිය හැකි බවය. මන්ත්‍රී වැටුපෙන් පමණක් ඔහුට ජීවත්විය හැකි බවය.
ඔහුගේ පක්ෂය ගත්තේ යැයි කී එම තීන්දුවත් අත්හරිමින් මේ වනවිට ඔහු අමාත්‍යාංශයට නොයෑම යන කාරණය මත අමාත්‍යවරයකු ලෙස ලැබෙන නිල රථයද, නිල නිවසද, අමාත්‍යාංශයේ අනිකුත් බඩුබාහිරාදියද අමාත්‍යාංශ ලේකම්වරයාට බාරදෙමින් ඉන් සමුගෙන ඇත. එහෙත් අමාත්‍ය ධුරයෙන් නම් ඉල්ලා අස්වී නැත. ඔහු තවමත් කියන්නේ ඔහු අමාත්‍ය ධුරයේ කටයුතු නොකරන හෙයින් ඉන් ඔහුව ඉවත් කිරීමට ජනාධිපතිවරයාට හැකි බවය. එසේ කරන ලෙසද ඔහු කියයි.
විරෝධයක් උදෙසා අමාත්‍ය ධුරයේ කටයුතු නොකරන හා අමාත්‍ය ධුරයේ ඇති වරප්‍රසාද අත්හැරි පුද්ගලයකු තවදුරටත් අමාත්‍යවරයකු ලෙස කටයුතු කිරීම තේරුම්ගත නොහැකි අපබ්‍රංසයකි. එය හරියටම මීට වසර ගණනාවකට පෙර සබරගමු පළාත් සභා මැතිවරණයේදී එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ මහා ඇමති අපේක්ෂකත්වය බාරගන්නැයි උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගලට කළ ආරධනයේදී ඒ සම්බන්ධයෙන් මාධ්‍යයට ඔහු කළ ස්ථාවරය පැහැදිලි කිරීම මෙනි. එහිදී උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල කීවේ ඔහු එම අරාධනාව බාරගන්නේ නැති බවත් ප්‍රතික්ෂේප නොකරන බවත්ය.
වාසුදේව නානායක්කාරගේ ඉහත සිදුවීම තවදුරටත් විග්‍රහ කිරීම මෙවර නිමිත්ත නොවේ. එහෙත් එම සිදුවීමේ අවසන් නාටකීය අවස්ථාවක් තවදුරටත් විග්‍රහ කිරීම මෙවර අරමුණය. එකී නාටකීය අවස්ථාව වන්නේ වාසුදේව නානායක්කාර සිය නිල රථය බාරදී කුඩා මරුටි රථයකින් අමාත්‍යාංශයෙන් පිටවීම හා ඒ සම්බන්ධයෙන් කියූ දේය. ඔහු කීවේ මහජන නියෝජිතයකු ලෙස ඉදිරියටත් මහජනයාට සේවය කිරීමට සිය හිතවතකුගේ හෝ පවුලේ අයකුගේ මෝටර් රථයක් භාවිතයට ගන්නා බවකි.
මෙයද තනතුරුවලින් ඉවත් කරන හා ඉවත් වූ ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලනඥයින් ජනතාව ගොනාට ඇන්දවීම සඳහා ප්‍රයෝජනයට ගන්නා තවත් අවස්ථාවකි. රාජ්‍ය අමාත්‍ය ධුරයෙන් ඉවත් කරන ලද සුසිල් ප්‍රේම්ජයන්තද එම ඉවත් කිරීමෙන් පසු ත්‍රීවීල් රථයක් ගෙන්වාගෙන අමාත්‍යාංශයෙන් පිටත් වීමෙන් පෙන්වූයේ එවන් නාටකීය අවස්ථාවකි. අමාත්‍ය, රාජ්‍ය අමාත්‍ය හෝ අධීක්ෂණ මන්ත්‍රී යන තනතුරු සඳහා ලැබෙන රජයේ නිල වාහනයකට අමතරව පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සෑම දෙනාටම අති සුඛෝපභෝගි වාහනයක් ගෙන්වීමට අවශ්‍ය වාහන බලපත්‍රයක් ලැබේ. ඒ සඳහා අවශ්‍ය නම් රාජ්‍ය බැංකුවකින් රුපියල් කෝටියකට ආසන්න ණය මුදලක්ද ලැබේ. මන්ත්‍රීවරු බොහෝ දෙනෙකු කරන්නේ මෙම වාහන බලපත්‍රය රුපියල් කෝටි ගණනකට විකිණීමය. එසේ විකුණා සමහරුන් ඊට වඩා අඩු වටිනාකම ඇති වාහනයක් ඔවුන්ගේ පාවිච්චිය සඳහා ගනිති.
බොහෝ කාලයක් ඇමති ධුර දැරීමට හැකි අයට එය අවශ්‍ය වන්නේම නැත. ඔවුන් ඔහුට අමතරව සිය පවුලේ අනිකුත් සාමාජිකයින්ටද පාවිච්චියට ගතහැකි පරිදි රජයේ වාහන කිහිපයක් භාවිතයට ගනී. ඒ සඳහා අවශ්‍ය නම් සිය පවුලේ සාමාජිකයින්ම රජයේ වාහනයක් හිමි තනතුරකට පත්කර ගනිති. යථාර්ථය වන්නේ එයය.
උදාහරණයකට වාසුදේව නානායක්කාරවම ගතහොත් ඔහුගේ පාර්ලිමේන්තු කාලය ආරම්භ වන්නේ 1970 පාර්ලිමේන්තුවෙන්ය. එකී පාර්ලිමේන්තු කාලයේදී මන්ත්‍රීවරුන්ට වාහන ගෙන්වීමේ බලපත්‍ර ලැබුණේ නැත. මන්ත්‍රීවරුන්ට වාහන බලපත් ලබාදීමේ ක්‍රමය ඇතිකරන ලද්දේ ජේආර් ජයවර්ධන 1977 බලයට පත්වීමෙන් පසුය. ජේආර් ජයවර්ධන මහතාව විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය ඇතුළු විවිධ දේ සම්බන්ධයෙන් පතුරු ගසන මේ මහජන නියෝජිතයින් යැයි කියා ගන්නා කිසිවකු එතැන් පටන් මේ දක්වා මෙම වාහන බලපත් ප්‍රතික්ෂේප කර නැත. සිදුකරන්නේ යම්කිසි හේතුවක් නිසා එම බලපත්‍රය ලබාදීම ප්‍රමාද වූ විට එය ඉක්මණින් ලබාදෙන ලෙස ඉල්ලීම් කිරීම පමණී. 1989 සිට මේ දක්වා පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ අවස්ථා හතෙන් හයකම පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්වූ වාසුදේව නානායක්කාර මන්ත්‍රීවරයා ඒ එකදු අවස්ථාවකදීවත් වාහන බලපත්‍රය ප්‍රතික්ෂේප කළ බවක් අපට අසන්නට ලැබී නැත. ඒ අනුව ඔහු අවුරුදු 33ක පමණ කාලයකදී වාහන බලපත් හයක් ලබාගෙන තිබිය යුතුය. අප දන්නා තරමින් අලුත් වාහනයක ජීව කාලය අවුරුද්දකින් දෙකකින් අවසන් වන්නේ නැත. අවුරුදු විසි තිසි ගණනක් වුවද එවැනි වාහනයක් භාවිත කළ හැකිය. (එහෙත් ඇමතිකම් ඇතුළු ආණ්ඩුවේ තනතුරු දරද්දී මේ අය පෞද්ගලික වාහන භාවිත කරන්නේ නැත. භාවිත කරන්නේ රජයේ වාහනය)
ඉතිං ඇමතිවරුන්ගේ ත්‍රීවීල්, මරුටි ආදි මේ නාටකීය අවස්ථා අප හඳුනාගත යුත්තේ ජනතාව තවදුරටත් ගොනාට ඇන්ඳවීමට කරන උත්සාහයන් මිස වෙනකක් ලෙස නොවේ.■
