පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක එකඟතාවෙන් වහාම ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවන ලෙස විපක්ෂ නායක හා සමගි ජන බලවේගයේ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස මාර්තු 15 වැනිදා කොළඹ ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය ඉදිරිපිට පැවැත්වූ උද්ඝෝෂණයේදී ප්‍රකාශ කළේය.
පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකක ඡන්දයක් මගින් ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවිය හැකි බවට වත්මන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහනක් නැත. ජනාධිපතිවරයාගේ ධුරය හිස්වීම සම්බන්ධයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් දෑ අතරින් මේ වනවිට වත්මන් ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සම්බන්ධයෙන් වලංගුව පවතින්නේ අවස්ථා තුනක් පමණය.
ඒ ජනාධිපතිවරයාගේ මිය යෑම, කතානායකවරයා වෙත තමාගේ අත්සනින් යවනු ලබන ලිපියකින් මගින් ජනාධිපතිවරයා තම ධුරයෙන් අස් වන බවට කරන දැනුම් දීම හා දෝෂාභියෝගයක් මගින් ඔහුව ධුරයෙන් ඉවත් කිරීම යන අවස්ථා තුන පමණය.
මේ අවස්ථා කිසිවක් තුනෙන් දෙකේ ඡන්දයකින් ජනාධිපතිවරණයක් කැඳවීමට අදාළ වන්නේ නැත.
ඉහත සඳහන් කළ අවස්ථාවන්ද, ජනාධිපතිවරයාගේ ධුරය හිස්වීම සම්බන්ධයෙන් සඳහන් නොකළ අවස්ථාවන් එළඹීමෙන් පසු ජනාධිපති ධුරය පිරවීම සම්බන්ධ ඊළඟ ප්‍රතිපාදනය වශයෙන් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් කරන්නේ පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රීවරුන් අතරින් වැඩිම කැමැත්ත ලබා ගන්නා තැනැත්තා ජනාධිපති ධුරයට පත්වන බවයි. ඒද ධුරය දැරූ ජනාධිපතිවරයාගේ ඉතිරි ධුර කාලය සම්පූර්ණ කිරීම සඳහාය.
මේ විස්තර මෙසේ සඳහන් කරනු ලැබුයේ විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසගේ එම ප්‍රකාශයේ ඇති අතාර්කික බව පෙන්නුම් කිරීමට පමණක් නොව විධායක ජනාධිපතිකම සම්බන්ධයෙන් ඇති ඔහුගේ කැමැත්ත පෙන්නුම් කිරීම සඳහාය. ඔහු එම ප්‍රකාශය මගින් තමා විධායක ජනාධිපති ධුරයට පත්වන්නේ එම ධුරය අහෝසි කිරීම, එහි ඇති අධික බලතල ඉවත් කිරීම, එය අඩුම තරමින් පාර්ලිමේන්තුවට වගකියන තනතුරක් බවට පත් කිරීම සඳහාවත් කියා කියන්නේ නැත.
ඒ අනුව ජනාධිපති සිහිනයේ සළුපිළි මසාගෙන සිටින විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාසගෙන්ද අපට මෙතෙක් සිටි ජනාධිපතිවරුන්ට වෙනස් දෙයක් බලාපොරොත්තු විය නොහැකි බව දැනටම පෙන්වා ඇත.
අප රටක් වශයෙන් විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය සමඟ ලබා ඇති අත්දැකීම අනුව ඉදිරියට රටට අවශ්‍ය වන්නේ ජනතාවගේ සෘජු ඡන්දයෙන් තේරී පත්වී ඒකාධිපතියකු සේ පාර්ලිමේන්තුවද නොතකා හරිමින් හිතුමතයට වැඩ කරන ජනාධිපතිවරයෙක් නොවේ. ඒ සඳහා මේ ජනාධිපති ක්‍රමය වෙනස් නොකර යා නොහැකිය.
එහෙත් එවැන්නකට කැමැත්තක් ඇති බව විපක්ෂ නායක සජිත් ප්‍රේමදාස සිය කතාවෙන් හා ක්‍රියාවෙන්ද එදා කොළඹ උද්ඝෝෂණයේදී පෙන්නුවේ නැත. ඔහුගේ පක්ෂයේ අනිකුත් නායකයින්ට කෙසේ වෙතත් ඔහු සමඟ කටයුතු කරන අනිකුත් පක්ෂවල නායකයින්ටවත් එහිදී එහිදී රැස්ව සිටි ජනයා ඇමතීමේ සුළු කතාවකටවත් ඉඩක් ලැබුණේ නැත.
පක්ෂ නායකත්වයක් තුළ එසේ කටයුතු කරන නායකයෙක් රටේ විධායක ජනාධිපතිකම ලැබුණ විට කෙසේ කටයුතු කරනු ඇතිද?■
