■ වරලත් වාස්තු විද්‍යාඥ සුමුදු අතුකෝරල
‘නිර්මාණයක් කරන්න අවශ්‍ය ප්‍රබල උත්තේජනයක් දෙන්නේ භූමිය සහ ගොඩනැගිල්ලේ අවශ්‍යතායි. භූමිය දකින්නේ නැතුව මට වැඩ කරන්න බැහැ. එහි රැඳිය යුතුමයි. ඒ භූමියේ හෝරා දෙකක් රැඳී සිටීමෙන් පස්සේ මොන වගේ දෙයක් එහි නිර්මාණය කළ යුතුද සහ ඒ භූමිය කෙසේ වෙනස් විය යතුද යන්න ගැන මනස චිත්‍රයක් මට මැවෙනවා. ඒ චිත්‍රය වෙනස් වෙන්නේ නැහැ.’: ජෙෆ්රි බාවා
මේ විශිෂ්ට වාස්තු විද්‍යාඥ ජෙෆ්රි බාවා තම නිර්මාණකරණය සහ ඒ සඳහා තමා උත්තේජනය ලබන ආකාරය ගැන තැබූ සටහනක්. ගොඩනැගිල්ලක් නිර්මාණය කිරීමට පෙර එම ගොඩනැගිල්ල පිහිටන භූමිය වෙත ගොස් එහි ස්වභාවය, දේශගුණික ලක්ෂණ, එහි වටපිටාව, භූවිෂමතාව, ස්වාභාවික සහ නිර්මිත දෑ පිළිබඳ නිවැරදි අවබෝධයකින් තොරව තමන්ට ගොඩනැගිල්ලක් නිර්මාණය කළ නොහැකි බව මෙහිදී ඔහු අවධාරණය කරනවා. ‘අවැසිමය එහි රැඳුම’, නැතිනම් It is essentail to be there යන තේමාව යටතේ පැවැත්වෙන ජෙෆ්රි බාවා ප්‍රදර්ශනය අප්‍රියෙල් මස 3 වෙනිදා දක්වා කොළඹ පාරක් ස්ටී්‍රට් මිව්ස් (Park Street Mews)හිදී පැවැත්වෙනවා. ජෙෆ්රි බාවා මහතාගේ සියවෙනි ජන්ම දින සැමරුමට පසු විවරණයක් ලෙස පැවැත්වෙන මෙම ප්‍රදර්ශනයෙන් ජෙෆ්රි බාවා මහතාගේ නිර්මාණ චාරිකාව සහ ඔහු වාස්තු විද්‍යාව සහ ලාංකික නිර්මිත පරිසරය නිර්මාණශීලී ලෙස වෙනස් කිරීමට ගත් උත්සාහය නැවත සොයායාම මූලික අරමුණයි.
සාමාන්‍ය ප්‍රදර්ශනයක තිබිය හැකි ලක්ෂණ අබිබවා ගොස්, ආර්කිටෙක්චර් ගැන කතාකෙරෙන ප්‍රදර්ශනයක තිබිය යුතු අවකාශමය ලක්ෂණ හරහා සම්පූර්ණ ප්‍රදර්ශනයම ඉතා වෙනස් සහ නවමු ආකාරයකට සංවිධානය වී තිබීම මේ ප්‍රදර්ශනයේ ඉතාම වැදගත් ලක්ෂණයක්. මෙහිදී එක කුටියකින් නැතිනම් එක අවකාශයකින් අනිත් අවකාශය කරා ඔබව රැගෙන යන ආකාරය ඔබට අලුත්ම අත්දැකීමක් වනු ඇති. ‘අවැසිමය එහි රැඳුම’ ප්‍රදර්ශනය මූලික වශයෙන් කොටස් හතරක් යටතේ නිර්මාණය වී තිබෙනවා.
ප්‍රදර්ශනය වෙත ඔබ පිවිසෙන්නේ ‘ඇවැසිමය එහි රැඳුම’ යන තේමාව ගැන කෙරෙන හැඳින්වීමක් හරහායි. ජෙෆ්රි බාවා මහතා නිරතුරුවම තම නිර්මාණ අභ්‍යාස සිදුකළ අලුත්ගම පිහිටි ලුනුගඟ බංගලාව ගැන ජෙෆ්රි බාවා මහතා විසින් තම මිතුරකුට ලියන ලද ලිපියෙහි මුල් පිටපත මෙම පිවිසුමෙහි ප්‍රදර්ශනය කර තිබෙනවා. භූමිය සහ ස්වාභාවික පරිසරය කෙතරම් ඔහුගේ නිර්මාණකරණයට බලපෑවාද යන්න තහවුරු කරන එම ලිපිය ඔහුගේ නිර්මාණකරණය හඳුනාගැනීමට අපූරු දොරටුවක් විවරකරනවා වැනිය.
ප්‍රදර්ශනයේ පළමු පරිච්ඡෙදය තුළ ගොනුවෙන්නේ විවිධ භූවිෂමතා, ස්වාභාවික ලක්ෂණ, ආර්කිටෙක්චරල් අවශ්‍යතා සහ විවිධ ප්‍රමාණයේ ඉඩම් මත ජෙෆ්රි බාවා විසින් නිර්මාණය කෙරුණු ගොඩනැගිලි හතරක් හරහා ඒ ඒ විවිධ අවස්ථාවන්ට ඔහු විසින් නිර්මාණශීලී විසඳුම් සොයාගත් ආකාරය පැහැදිලි කිරීමටයි. ඊනා ද සිල්වා නිවස කොළඹ නගරයේ ජනාකීර්ණ ප්‍රදේශයක එවකට කුඩා යැයි සැලකුණු ඉඩමක ඉදි වුණු නිර්මාණයකි. කුඩා ප්‍රමාණයේ ඉඩමක් තුළ ඉතා විශාල විවෘත උද්‍යානයක් නිර්මාණය කරගැනීමට ඇති නොහැකියාව අභියෝගයක් කරගනිමින් ලාංකීය පාරම්පරික නිවසක දැකිය හැකි ලක්ෂණයක් වූ මැද මිදුලක් වටා නිවසෙහි අනෙකුත් අවශ්‍යතා සැලසුම් කිරීම මගින් ජෙෆ්රි බාවා 60, 70 දශකවල කොළඹ නගරයේ නව නාගරික නිවාස නිර්මාණයේ සංකල්ප වෙනස් කළා. ඉන් පසුව බොහෝ දෙනා එම මැද මිදුල සංකල්පයට අනුගත වෙමින් නාගරික නිවාස නිර්මාණය කිරීමට පෙළඹුණු බව නොරහසක්. එමෙන්ම නිවසෙහි ඉදිරිපස පදිකයන් සඳහා වෙනම ඉඩක් වෙන් කර නිවසෙහි පුද්ගලික වැරන්ඩාව නිවාස තුළට තල්ලු කර පාරෙහි ගමන් කරන අයට යම් නිදහස් ඉඩක් නිර්මාණය කිරීමත් මෙහිදී ඉතාම සුවිශේෂ අංගයක් ලෙස සලකන්න පුළුවන්.
මෙම කොටසට අයත් දෙවන උදාහරණය හංවැල්ලේ පිහිටි ගොවි කටයුතු පාසල් සංකීර්ණයි. එය විශාල ප්‍රමාණයේ ඉඩමක පිහිටි ගොඩනැගිලි වටා ඉදිකරන්නට යෙදුණු පෙර උදාහරණයට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් ආකාරයේ නිර්මාණයක්. විශේෂයෙන් එවකට පවතින අමුද්‍රව්‍ය සම්බාධක නිසාවෙන් ලාංකීය පරිසරය තුළින් ලබාගැනීමට හැකි පොල් කොට, කළු ගල්, වැනි දේශීය අමුද්‍රව්‍ය යොදාගෙන වියහියදම් සීමා කරගෙන මෙම ගොඩනැගිලි සංකීර්ණය නිර්මාණය වී තිබෙනවා.
මිරිස්ස House on the Red cliffලෙස හැඳින්වෙන ඊළඟට ප්‍රදර්ශනය කර ඇති නිවස, බාවා මහතාගේ අවසන් නිර්මාණ කිහිපයෙන් එකක් වන අතර එය ඔහුගේ නිර්මාණ භාවිතාවේ ඇති භූමියට වැඩි අවධානයක් දැක්වීම යන අදහස කදිමට කියාපාන්නක්. මුහුද වෙතට යොමු වුණු කඳු ගැටයක් මුදුනේ පිහිටි සමතලා ඉඩක නිර්මාණය වී ඇති මෙම සරල නිවස නිර්මාණය කරන විට සුවිසල් මුහුදත් ඔබත් අතරේ වෙන කිසිම දෙයක් නොතිබිය යුතු බව උද්දීපනය වන ලෙස එය ඉදිවිය යුතු බවට බාවා මහතා ප්‍රකාශ කළ බව කියවෙනවා. ඒ සංකල්පය සාක්ෂාත්කරමින් ඔහු නිර්මාණය කර ඇති නිවාස ඉතා සරල ජ්‍යාමිතික හැඩතලවලින් යුක්ත වන අතර තනි පලයේ ඇල වහලයක් මගින් එහි නිර්මිත බාධක අවම කිරීමට ඔහු ගෙන ඇති උත්සාහය කදිමයි. තමාගේ ආර්කිටෙක්චරල් විස්මයන් අත්හදා බැලීමට නොගොස් එම භූමියේ සිට මුහුද දෙසට ඇති ස්වාභාවික ආස්වාදය එලෙසටම රඳවා ගනිමින් ඉතා සරල සහ අවමයකින් යුතු ගොඩනැගිල්ලක් නිර්මාණය කිරීම තුළින් ඔහු තම මුහුකුරා ගිය නිර්මාණශීලීබව මෙම නිර්මාණය හරහා ප්‍රත්‍යක්ෂ කරනවා. සියලුම පොදු විවෘත අවකාශ ඉඩමේ මතුපිට මත සැලසුම් කර එම නිවසෙහි කාමර පොළව තුළට අඩක් ගෙනයාම මෙම ගොඩනැගිල්ලේ ඇති තවත් වැදගත් අංගයක්.
පොලොන්තලාව බංගලාව පිහිටා තිබෙන්නේ නිකවැරටිය ප්‍රදේශයේ. මුලින් පුද්ගලික ආයතනයක නිල නිවාසයක් ලෙස නිර්මාණය වුණු මෙම ගොඩනැගිල්ල බාවා මහතාගේ අනෙක් නිර්මාණවලට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස් ගොඩනැගිලි නිර්මාණයක්. මෙම ගොඩනැගිල්ල නිර්මාණය කිරීමේදී බාවා සමග කටයුතු කළ උල්රික් ප්ලේස්නේර් නම් වාස්තු විද්‍යාඥයා ගැනත් සිහිපත් කළ යුතුමයි. මූලික සැලැස්මක් සහිතව මෙම භූමිය වෙත ගිය බාවා සහ උල්රික් දෙදෙනාම ඒකමතිකව තීරණය කළේ එම සැලැස්ම එම භූමියේ ස්වාභාවික ලක්ෂණ සමග නොගැළපෙන බවයි. ඉන්පසුව ඔවුන් එම විශාල ඉඩමෙහි ගල් වැටියක් සහිත කොටස තෝරාගෙන එම ගල් කුට්ටි මතින් නූල් ඇද, ඉනි සිටවා ඉඩමෙහි සිටම එම ගොඩනැගිල්ල ඉදිකළ යුතු ආකාරය තීරණය කළ බව කියැවෙනවා. ගල් මතින් දිවෙන ප්‍රධාන කොන්ක්‍රීට් බාල්කයක් මත වහලය රඳවා එහි පවතින විශාල සහ කුඩා ගල් ගොඩනැගිල්ලේ කොටස් බවට පත්කරගනිමින් නිමවා ඇති මෙම ගොඩනැගිල්ල මගින් බාවා ඉඩමක ස්වාභාවික පිහිටීමට කෙතරම් අනුගත වුවාද යන්න වටහා ගන්න පුළුවන්.
ප්‍රදර්ශනයේ ඊළඟ පරිච්ඡේදය වන්නේ, එලෙස ස්වාභාවිකත්වයට නැඹුරුව නිර්මාණය වන සැලසුම් ඉදිකිරීම සඳහා ජෙෆ්රි බාවා යොදාගත් නැවුම් ඉදිකිරීම් තාක්ෂණ ක්‍රම පිළිබඳව විමසා බැලීමයි. එහිදී ඔහුගේ නිර්මාණ දිවිය තුළ අත්හදා බැලීම තුළින් ක්‍රමිකව උකහාගත් දැනුම සහ ලංකාවට ගැළපෙන ගොඩනැගිල්ලක් නිර්මාණය කරන්නේ කෙසේද යන්න ඉස්මතුකර ඇති ආකාරය කදිමයි. 1940 දශකයේ අගභාගයේ පමණ තම අධ්‍යාපනය හමාර කර ලංකාවට පැමිණෙන බාවා මුලදී එවකට යුරෝපයේ ප්‍රචලිත වෙමින් පැවති නූතනවාදී ආර්කිටෙක්චරල් ලක්ෂණ එලෙසින්ම ලංකාවට අනුගත කරන්නට දරන ලද උත්සාහය හඳුනාගන්න පුළුවන්. ගල්කිස්ස ශාන්ත තෝමස් විද්‍යාලය සඳහා ඔහු විසින් සැලසුම් කරන ලද ගොඩනැගිල්ල එයට කදිම උදාහරණයක්. මෙම කලාපයේ දේශගුණික ලක්ෂණවලට රිසි සේ අනුගත නොවන එම ගොඩනැගිල්ල නිමවා කෙටිකාලයක් තුල ජෙෆ්රි බාවා එය වටහාගෙන ක්‍රමයෙන් ලාංකික දේශගුණික තත්වයන්ට ඔරොත්තුදෙන අකාරයේ ඉදිකිරීම් ක්‍රමවේද සොයාගිය ආකාරය කොළඹ කාන්තා විද්‍යාලය සහ ශාන්ත බි්‍රජට් කන්‍යාරාමය සඳහා නිර්මාණය කළ ප්‍රාථමික පන්ති ගොඩනැගිලිවලින් නිවැරදිව වටහා ගන්න පුළුවන්. වැස්සට නිරාවරණය වීම වැළැක්වීම සඳහා පියසි භාවිත කර ඇති ආකාරයත්, පිටතට විහිදෙන ලෙස නිර්මාණය කරන ලද කුඩා බැල්කනි මගින් කුඩා දරුවන්ට අවට පරිසරය අත්විඳීමට සලස්වා ඇති ආකාරයත් කදිමයි.
වාස්තු විද්‍යාව හා සමග නිතර එක්ව ගැනෙන නව ව්‍යුහ ඉංජිනේරු ශිල්ප ක්‍රම අත්හදා බලමින් එවකට පැවති ගොඩනැගිලි සම්ප්‍රදාය නව දිශාවකට යොමුකිරීමට බාවා ගත් උත්සාහය සනිටුහන් කිරීම සඳහා ඔරුවල වානේ සංස්ථා සංකීරණයේ කාර්යාල ගොඩනැගිල්ල, බෙන්තොට බීච් හෝටලය සහ කොළඹ මහවැලි ගොඩනැගිල්ල යනාදියෙහි සැලසුම්, ඡායාරූප සහ කුඩා ප්‍රමාණයේ ආකෘති ප්‍රදර්ශනයට එකතුකර තිබෙනවා. ඒ ඒ ගොඩනැගිලි සඳහා ව්‍යුහමය සංරචනය පාරිසරික සහ සෞන්දර්යාත්මක කරුණු ඔප්නැංවීමට යොදාගෙන ඇති ආකාරය ඒ පරිච්ඡෙදය තුළ දී අත්විඳින්න පුළුවන්.
ප්‍රදර්ශනයේ ඊළඟ පරිච්ඡෙදය වෙන්වී ඇත්තේ ජෙෆ්රි බාවා තම නිර්මාණ හරහා අනාගතවාදී වීම නැතිනම් නව දිශානතීන් සොයා යාමට උත්සාහය අවබෝධකරගැනීම සඳහායි. මේ සඳහා ඔහු විසින් නිර්මාණය කරන ලද ප්‍රමාණයෙන් විශාල සහ සමාජීය වශයෙන් කතාබහට ලක්වුණු නිර්මාණ කිහිපයක් එකතුකරගෙන තිබෙනවා. 70 දශකයේ මුල් භාගයේ ජපානයේ ඔසාකාහි පැවති ‘එක්ස්පෝ’ ප්‍රදර්ශනය සඳහා ශ්‍රී ලංකාව වෙනුවෙන් ප්‍රදර්ශන කුටිය නිර්මාණය කිරීමට බාරවුණේ ජෙෆ්රි බාවාට. හුදෙක් තමන් එතෙක් නිර්මාණය කරමින් සිටි ආකාරයේ ලාංකිකත්වය පිරුණු ගොඩනැගිල්ලක් වෙනුවට ඒ සීමාවන් අතික්‍රමණය කරන සරල ජ්‍යාමිතික කුටියක් ඔහු නිර්මාණය කළා. සුදු පැහැති විශාල කොටුවක් වැනි අඩි තිහක් උස එම කුටිය ඉදිකිරීම සඳහා ඔහු යොදාගත්තේ යකඩ, වීදුරු වැනි අමුද්‍රව්‍ය. එම සරල ජ්‍යාමිතික අවකාශය තුළ ලාංකිකත්වයට උරුම සැරසිලි බතික්, වෙනත් කෞතුක භාණ්ඩ ප්‍රදර්ශනය කළ හැකි ස්ථාන සැලසුම් කර තිබීමත් වැදගත්. ඔහු අපට හුරු අටපට්ටම් වෙසක් කූඩු සුදු පැහැයෙන් සහ විවිධ ප්‍රමාණවලින් සකසා සිවිලිම මත රැඳවීම මගින් එම අවකාශයට අපූර්ව සුන්දරත්වයක් එක්කළේ ප්‍රදර්ශනය නැරඹීමට පැමිණි අයගේ අවධානය දිනාගනිමින්. එමෙන්ම එම කුටිය සඳහා එවකට ඔහු සමඟ නිර්මාණ කටයුතුවල යෙදුණු දක්ෂ කලාකරුවන් වන ලකී සේනානායක, බාබරා සන්සෝනි සහ ඊනා ද සිල්වා වැනි අයගේ නිර්මාණ යොදාගැනීමත් ලාංකීය තත්කාලීන කලාව ඔසවා තැබීමට ගත් කදිම උත්සාහයක්.
මෙහිදී ප්‍රදර්ශනය කෙරෙන තවත් නිර්මාණයක් වන්නේ ජෙෆ්රි බාවා විසින් නිර්මාණය කරන ලද බවට එතරම් ප්‍රකට නොමැති ගොඩනැගිලි සංකීර්ණයක්. ඒ මාතර පිහිටි රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලයයි. රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලය ප්‍රමාණයෙන් ඉතා විශාල සංකීර්ණයක්. ගාලු පාර සහ මුහුදට අද්දරව පිහිටි තරමක් උස බිමක පිහිටා ඇති මෙම නිර්මාණය සඳහා තමා විසින් ඊට පෙර නිර්මාණය කරන ලද සුවිශේෂ ගොඩනැගිලිවලින් ඔහු ඉගෙනගත් දේවල් අපූරු ලෙස භාවිත කර ඇති ආකාරය පැහැදිලිව දක්නට ලැබෙන කාරණයක්. සංකීර්ණය තුළ ගොඩනැගිලි සැලසුම් කර තිබෙන නිර්මාණශීලීබව නිසා එහි විවිධ ස්ථානවලින් මුහුද සහ අවට පරිසරය සමග දෙබසක් ඇතිකිරීම මනරම්. අධ්‍යාපනික ආයතනයක් වන මෙම සංකීර්ණය තුළ පන්ති කාමරවලට වැඩි ඉඩකඩක් කොරිඩෝර් සහ වෙනත් නිදහසේ ගැවසිය හැකි ස්ථානවලට ලබාදීම ගැන ඔහුට චෝදනා එල්ල වී තිබුණා. එහෙත් බාවාගේ පිළිතුර වුණේ ඔහු හිතාමතාම එය සිදුකළේ පන්ති කාමරයකට වඩා එකිනෙකා හා කතාකරමින් සහ නිස්කලංකව හිඳිමින් සිසුන් විෂයන්, ජීවිතය සහ ලෝකය ගැන ඉගෙන ගන්නා බව කියමින්. එම ගොඩනැගිල්ල සඳහා ප්‍රදර්ශනය කර ඇති සංකීර්ණයේ ආකෘතිය දැකබලා ගැනීමෙන් එහි පිහිටීම සහ ගොඩනැගිලි සම්පිණ්ඩනය ගැන ඉතා පැහැදිලි අවබෝධයක් ලබාගත හැකියි.
දඹුල්ල ප්‍රදේශයේ කන්දලම වැව් ඉවුරේ ඉදිවී ඇති කන්දලම හෝටලය තරම් ජෙෆ්රි බාවා නිර්මාණය කළ වෙන කිසිම ගොඩනැගිල්ලක් විවාදයට තුඩු දී නැති බව මගේ මතයයි. 90 දශකයේ මුල භාගයේදී කන්දලම වැව සහ අවට ස්වාභාවික පරිසරය විනාශ කරමින් ඉදිවෙන මෙම කොන්ක්‍රීට් යෝධයා ගැන විශාල උද්ඝෝෂණ සහ මාධ්‍ය අවධානය යොමුවුණා. එහෙත් වර්තමානය වන විට දෙස් විදෙස් සංචාරකයන් කන්දලම හෝටලය වෙනුවෙන්ම එහි සංචාරය කරන බව නොරහසක්. මෙම ප්‍රදර්ශනය තුළ දී එවකට පුවත්පත්වල පළවුණු ලිපි, කාටූන් වැනි දෑ හරහා මෙම ගොඩනැගිලි ව්‍යාපෘතියට එල්ල වුණු විරෝධය දැකගැනීමට පුළුවන්. ජෙෆ්රි බාවාගේ කාර්යාලය විසින් එම ලිපි කපා සකස්කරන ලද ලිපිගොනුවක් පවත්වාගෙන යමින් තිබුණා. එයින් පැහැදිලි වන්නේ බාවා එම විරෝධතා ගැන දැඩි අවධානයකින් සිටි බවත් ඒවාට නිවැරදි නිර්මාණශීලී පිළිතුරක් කාලය විසින් ලබාදෙනු ඇති බවට ඔහු තුළ තමාගේ නිර්මාණශීලී බව ගැන තිබුණු විශ්වාසයත් ගැන අදහසක්. තම හුරුපුරුදු ගොඩනැගිලි රටාවෙන් ඉවත්ව එම ස්ථානයට ගැළපෙන ලෙස එම පරිසරයේම කොටසක් ලෙස කන්දලම හෝටලය නිර්මාණය කිරීමට ඔහුට තිබුණු අදිටන වර්තමානය වන විට පසක් වී තිබෙනවා. එක අවස්ථාවක මේ ගැන අදහස් දක්වමින් බාවා ප්‍රකාශ කර තිබුණේ, මෙම ගොඩනැගිල්ල අනාගතයේදී නැවත වනාන්තරය විසින් අත්පත්කරගනු ඇති බවත්, දිනෙක දිවියන් මෙහි කොරිඩෝර් දිගේ ඇවිද යනු ඇති බවත් සහ වළසුන් මෙහි කාමර තුළ දිවිගෙවනු ඇති බවත්. එය කෙතරම් වියත් සහ විශ්වීය මතයක්ද? මිනිසා කෘත්‍රිමව නිර්මාණය කරන සියලුම දෑ දිනෙක ස්වාභාවිකත්වය විසින් අත්පත්කරගනු ඇති බවට ඔහු තුළ තිබුණු පෘථුල අදහසයි ඒ.
ප්‍රදර්ශනයේ අවසාන අංගය ලෙස බාවා නිර්මාණය කර ඉදි නොවුණු නිර්මාණ කිහිපයක සැලසුම් සහ අනෙකුත් රූප ප්‍රදර්ශනය කර තිබීමත් ඉතාම විරල සහ ජීවිතයේ එක වරක් පමණක් දැකගත හැකි අවස්ථාවක්. ඊට අමතරව ජෙෆ්රි බාවාගේ මිතුරන්, සේවාදායකයන්, වෘත්තීය සගයන් බාවා ගැන දක්වන අදහස් අඩංගු වීඩියෝ පටයක් මෙම ප්‍රදර්ශනය තුළ නිරතුරුව ප්‍රදර්ශනය වන අතර, බාවාගේම කටහඬින් ඔහුගේ නිර්මාණ ගැන විස්තර කෙරෙන එකම හඬපටයත් මෙහිදී අසන්නට සලස්වා තිබෙනවා. එමෙන්ම ක්ලාරා ක්‍රාෆ්ට් නමැති විදෙස් නිර්මාණකාරිනිය විසින් කන්දලම සහ ලුනුගඟ පාදක කරගෙන නිමවා ඇති වාර්තා චිත්‍රපට දෙකත් මෙම ප්‍රදර්ශනය තුළ දැකගන්න පුළුවන්.
මෙම ප්‍රදර්ශනයේ මූලික නිර්මාණකරණය ශයරි ද සිල්වා විසින්. තිලිනි පෙරේරා සහ ක්‍රිස්ටෝපර් සිල්වා සියලුම නිර්මාණ කටයුතු කර තිබෙනවා. චන්න දාස්වත්ත, සුහන්ය රැෆල් සහ මයිකල් ස්නේලින්ග් උපදේශකයන් ලෙස කටයුතු කරනවා. ප්‍රදර්ශනය පිලිබඳ වැඩි විස්තර geoffreybawa.com වෙබ් පිටුව හරහා දැනගත හැකියි.
ඉතින්, ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම වතාවට විධිමත් ලෙස මහජනතාව වෙනුවෙන් නොමිලේ පැවැත්වෙන මෙම ජෙෆ්රි බාවා ප්‍රදර්ශනය ඉතාම සුවිශේෂ අත්දැකීමක් වනු නොඅනුමානයි. එබැවින් ඇවැසිමය එහි රැඳුම.■
