■ ඇන්තනී වෙරංග පුෂ්පික
එක්සත් සමාජවාදී පක්ෂය රට මුහුණ දීලා තිබෙන අර්බුදය විග්රහ කරගන්නේ කොහොම ද ?
හැම දේශපාලන පක්ෂයක්ම කියන විදිහට මේ අර්බුදයට රට පාලනය කරපු සියලු දේශපාලන පක්ෂ වගකියන්න ඕනෑ. නමුත් අපි කියනවා එහෙම කියලා මේ ප්රශ්නෙන් මඟ අරින්න පුළුවන්කමක් නැහැ. 1977 වෙනකන් මේ රටේ දේශපාලනයේ ඉඳපු අය හොරකම් කිරීමක් ගැන මේ සමාජයේ තිබුණෙම නැහැ. 1977න් පස්සෙ තමයි හොරකම, වංචාව, දූෂණය, අතිවිශාල ණය ගැනීම් ආරම්භ වෙන්නෙ. ඒ නිසා මේ රට පාලනය කරපු සියලු පක්ෂ වගකිව යුතුයි කියන කාරණය කියමින් අර්බුදය අති සරල කරලා, ඇඟ බේරා ගැනීමේ උත්සාහයට ඉඩ දෙන්න පුළුවන්කමක් නැහැ.
අපි කල්පනා කරනවා ඒ නිසා වර්තමානයේ තියෙන ප්රධාන අර්බුදය ජාත්යන්තර අධිරාජ්යවාදී ආයතනවලින් හා රටවලින් අපේ රට අරගෙන තියෙන ණය කන්දරාව ගෙවන්නේ කොහොමද කියන කාරණය. මේ ප්රශ්නයට සෘජු පිළිතුරක් කවුරුත් දෙන්නෙ නැහැ. යම් ආකාරයකට හරි හෝ වැරදි පිළිතුරක් දෙන්නේ රනිල් වික්රමසිංහ පමණයි. ඔහු කියනවා අයිඑම්එෆ් එකට ගිහිල්ලා, ඒ ගැන කතා කරලා සහනයක් ලබා ගන්න කියලා. ඉන් ක්ෂණිකව යම් විසඳුමක් ලැබුණත් දිගු කාලීනව බෙල්ල මුලින්ම හිර කර ගැනීම තමයි මේ යෝජනාවෙ තියෙන්නේ. නමුත් ඔහුටත් විසඳුමක් තියෙනවා.
ඒ වුණාට මේ ආණ්ඩුව කරන කිසිම කෙනෙකුට පැහැදිලි විසඳුමක් නහැ කොහොමද මේ ණය ගෙවන්නෙ කියලා. විපක්ෂයේ ඉන්න ජාතික ජන බලවේගයටවත් විසඳුමක් නැහැ. සමගි ජන බලවේගයේ ආර්ථික ඔස්තාද්ලා කියන්නෙත් අයිඑම්එෆ් වන්දනාවේ යන්න කියන එකම විතරයි. මේකෙ විශේෂ දේ තමයි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ දරන අදහස මොකද්ද කියන කාරණාව. මේ රටේ ප්රධාන දේශපාලන පක්ෂවලින් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විතරමයි කිව්වෙ නෑ මේක ගෙවන්න ඕනෑ කියලා. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ යෝජනාවේ රහස තමයි ඔවුන් ජාත්යන්තර බලවේගවලට පෙන්නුම් කරන්න හදනවා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ දැන් හොඳ මහත්වරු, කැරලිකාරයෝ, දඩබ්බරකාරයෝ නෙමෙයි. හොඳ මහත්වරුන්ගේ සහතිකය ගන්න තමයි විජිත හේරත් ණය ගෙවන්න ඕනෑ කියන කාරණය ජාත්යන්තරයට යැව්වේ. එහෙමයි මේ අර්බුදය අද දක්වා දිග ඇරගෙන ඇවිත් තියෙන්නේ.
එහෙම නම් ණය අර්බුදයට තියෙන යෝජනාව මොකද්ද?
චීනය, ඉන්දියාව, ඇමරිකාව ඇතුළු අධිරාජ්යවාදී රටවලට ගෙවන්න තියෙන ණය වහාම අපි කපා හරින්න ඕනෑ. ඒ මොකද මේ ණය ගෙවීමෙන් අපිට කවදාවත් ණය උගුලෙන් බේරෙන්න බැහැ. එහෙම වුණොත් මේ බලවතුන් සම්බාධක, විවිධ නීති රීති පනවන්නට ඉඩකඩ තිබෙනවා. අපි ඒක වෙනුවෙන් ජනතාව දැනුවත් කරන්න ඕනෑ. මේ රටේ ආර්ථිකය දේශීය කර්මාන්තය නගා සිටුවීම ඇතුළත්ව කෙටි කාලීන වැඩපිළිවෙළකට ගමන් කරන්න ඕනෑ. ඒ වගේම ජාත්යන්තරව අපිට ඇති වෙන්න පුළුවන් සම්බාධක හා අනෙකුත් දේවල්වලට එරෙහිව අපි ජාත්යන්තර පරිමාණයෙන් කම්කරු පංතිය හා ප්රගතිශීලී ජනතාව ආමන්ත්රණය කරන්න ඕනෑ අපේ රටේ ආරක්ෂාවට ඉදිරිපත් වෙන්න කියලා. ඒ විදියට අපට ජාත්යන්තර දැක්මක් ඇති වැඩපිළිවෙළක් හරහා මේ ණය ගෙවන්නේ නෑ කියන සෘජු ප්රතිපත්තියක හිටගන්නේ අපේ පක්ෂය පමණයි කියන එකයි මේ දේශපාලන සංස්ථාවේ තිබෙන පක්ෂවලින් පෙනීයන්නේ.
මේ වෙලාවෙ රට අර්බුදයක වගේම ආණ්ඩුවත් තියෙන්නේ අර්බුදයක.
ආණ්ඩුව හැසිරෙන්නේ අර්බුදයක් නැති ගානටයි. නමුත් බැසිල් මුදල් ඇමතිවරයා කියනවා, ජාත්යන්තර මාධ්යයට අපිට අයිඑම්එෆ් එකට යනවා ඇරෙන්න විකල්පයක් නැහැ, ඒ ගැන අපි කලපනා කරමින් ඉන්නේ කියලා. ඒ වගේම ඔහු කියනවා රට මුහුණදෙන තත්වය ගැන ඒ විදිහටම ජනතාවට නොකිව යුතුයි කියලා. ඒ මොකද රටේ විශාල කැළඹිල්ලක් ඇති විය හැකි බව මේ රට පාලනය කරන අය දන්නවා. ඒ නිසා තමයි මේ රටේ වාචාල ඇමතිවරු අර්බුදයක් නැති බව පෙන්වමින් වාචාල කතා කියමින් ජනතාව මෝඩයන් බවට පත් කිරීමේ වැඩපිළිවෙළක ගමන් කරමින් ඉන්නේ. නමුත් අර්බුදය ඉතාම බරපතළයි. අත තියලා වක්කඩේ වහන්න පුළුවන් තැනක නෙමෙයි අර්බුදය තියෙන්නේ. ඒ නිසා තමයි ආණ්ඩුව ආර්ථිකයේ සියලු බර ජනතාවගේ කරපිට පටවන්න හදන්නේ. තව මාසයක් දෙකක් යනකොට නියඟයක් එනවා. පහුගිය කාලයේ අධික වැස්සක් වැස්සා. අපි දැනගන්න ඕනෑ අධික වැස්ස වහිනවා කියන්නෙ ඒක පිටිපස්සෙ නියඟයක් එන බව. ජලාශ හිඳී යනවාත් එක්ක බරපතළ විදුලි කප්පාදුවක් කරන්න සිද්ධ වෙනවා. නමුත් මේ ආණ්ඩුවට පාර්ලිමේන්තුවේ බලය තිබෙනවා. විධායකයේ බලය තියෙනවා. ඒ නිසා ශක්තිමත් ජනතා ව්යාපාරයක් හා විපක්ෂයක් මේ ආණ්ඩුවට නොමැති නිසා මේ ආණ්ඩුවට බලයේ එල්ලී ඉන්න හැකියාවක් තියෙනවා.
ඒ වුණත් මිනිස්සු පුදුමාකාර වෛරයකින් ඉන්නෙ මේ ආණ්ඩුවත් එක්ක. ඒ නිසා මේ ආණ්ඩුව ඇතුළේ යම් පිපිරීම් ඉරි තැලීම් ලක්ෂණ පහළවෙලා තියෙනවා. එම නිසා පාර්ලිමේන්තුවේ බල තුලනය ඉදිරි අවුරුදු එකහමාර තුළ ඇති වෙන්නට පුළුවන්. නමුත් මේ එකකින්වත් අපි මුහුණ දෙන ප්රශ්නෙට විසඳුමක් නැහැ. ඒ නිසා ආණ්ඩුවේ න්යාය පත්රය වෙන්නේ පුළුවන් තරම් ඉක්මනට ජනාධිපති ඡන්දයට පෙර මහා මැතිවරණයකට ගමන් කරන්න. බොහෝ අය දැන් ජනාධිපතිවරණය වෙනුවෙන් අමුඩය ගහනවා. දැන් ජනාධිපති වෙන්න බලන් ඉන්නවා දහ දෙනෙක් විතර. නමුත් ආණ්ඩුව ඒක පැත්තකට දාලා බොහෝ විට මහා මැතිවරණයක් තියන්නට ඉඩකඩ තියෙනවා. විපක්ෂයේ තියෙන අවුල් තත්වය තුළ ඉතාම සුළු බහුතර සංඛ්යාවකින් හෝ පාර්ලිමේන්තු බලය ලබා ගැනීමේ ඉලක්කය ඇතිව තමයි ආණ්ඩුව දැනට වැඩ කරගෙන යන්නෙ. නමුත් මේ මතුවන ජනතා විරෝධය තුළ ආණ්ඩුවට ඉන්න හිටින්නවත් තැන් හොයා ගන්න බැරි වෙනවා කියන එකයි මගේ අදහස.
විපක්ෂය විපක්ෂයේ කාර්යභාරය කරන්නෙ නැති මොහොතක වමේ කාර්යභාරය විය යුත්තේ මොකද්ද?
මම හිතනවා වමට ලොකු කාර්යභාරයක් තියෙනවා. අවාසනාවකට වගේ ශක්තිමත් වමේ ව්යාපාරයක් අද නැහැ. අපි පක්ෂයක් හැටියට ප්රබල තැනක අද නැහැ. අපි නිහතමානීව ඒක පිළිගන්නට ඕනෑ. නමුත් මේ රටේ ප්රබල කම්කරු පංතියක් ඉන්නවා. ඒත් කම්කරු පංතියත් බරපතළ ලෙස බෙදිලා ඉන්නේ. 1980 වැඩ වර්ජනය වෙලාවෙ කම්කරු පංතිය, සමසමාජ, කොමියුනිස්ට්, ශ්රී ලංකා හා වෙනත් ස්වාධීන හැටියට බෙදිලා හිටියත් එදා හිටිය බැටී වීරකෝන්, අලෙවි මව්ලානා, ෂන්මුගදාසන් වගේ නායකයන්ට ශක්තියක් තිබුණා කම්කරු පංතිය මුහුණදෙන ප්රශ්න ගැන එකට වාඩිවෙලා කතා කරලා, පොදු තීන්දුවකට එන්න. තමන් නියෝජනය කරන පක්ෂයේ දේශපාලනය තරමකට දෙවැනි තැනකට දාලා, කම්කරු පංතිය මුහුණදෙන ප්රශ්න ගැන පොදු තීන්දුවකට එළඹෙන්න. එහෙමයි 1980 වැඩ වර්ජනයට මේ සියලු නායකයින් එළඹුණේ එක්සත් වෘත්තීය සමිති ක්රියාකාරී කමිටුව හැටියට. හැබැයි අද එවැන්නක් නැහැ. අද යම් යම් වෘත්තීය සමිති දෙතුන් දෙනෙක් එකතුවෙලා වැඩ කටයුතු කරනවා තමන්ට ගැළපෙන අන්දමට. නමුත් මේ රටේ වෘත්තීය සමිති කම්කරු ව්යාපාරය එක මේසෙකට ගෙනෙල්ලා සාකච්ඡා කිරීම ලොකුම අභියෝගයක් වෙලා තියෙනවා.
ඒ අභියෝගයට මුහුණ දෙමින් වමේ තියෙන පක්ෂ, කණ්ඩායම් හා විවිධ ප්රවණතා ඒකරාශි කරමින් උතුරේ දෙමළ ජනතාවගේ ජාතික ප්රශ්නය, වතුකරයේ ජනතාව මුහුණදෙන දරිද්රතාවයේ ප්රශ්නත් ඒකරාශි කරගෙන පුළුල් මහජන විරෝධයක් ගොඩ නැගීමට තමයි අපි වමේ පක්ෂ හැටියට මේ දිනවල කටයුතු කරමින් ඉන්නෙ. මුහුද හත් ගව්වක් තියාගෙන ජනාධිපති වෙන්න බලාගෙන ඉන්නවා වෙනුවට ජනතා විරෝධය ඒකරාශි කරන මහජන විරෝධතා මධ්යස්ථානයක් ගොඩනැගීමේ කාර්යයට අපි අත ගහලා තියෙනවා කියන එක කියන්න පුළුවන්.
අර්බුදයට ජාතික ජන බලවේගය ඇතුළේ උත්තරයක් නැද්ද?
ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ජාතික ජන බලවේගය කියන නම පාවිච්චි කළාට අද ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ තමන්ගේ අතීතයට සම්පූර්ණයෙන්ම පයින් ගහලා, ඒක තවත් ධනපති පක්ෂයක් බවට පරිවර්තනය කරලා තියෙනවා. පවතින සාම්ප්රදායික ධනපති පක්ෂවලට වඩා තමන් පිරිසිදුයි දූෂණයෙන් තොරයි කියලා පෙන්වීම තමයි ඒ අයට තියෙන හැකියාව. දූෂණයෙන් හා වංචාවෙන් තොර පිරිසිදු පාලනයක් වෙනුවෙන් ධනේශ්වර ක්රමය ප්රතිසංස්කරණය කිරීමේ වැඩපිළිවෙළකට තමයි ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ හා ජාතික ජන බලවේගය අත ගහලා තිබෙන්නෙ. නමුත් ධනපති ක්රමය තුළ දූෂණය හා නාස්තිය නැති කරන්න බැහැ, දූෂණය හා නාස්තිය උපදින්නේ ධනපති ක්රමයේ ගර්භාෂයේ ඇතුළේ. ඒ නිසා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බලයට ආවත් දූෂණයේ නාස්තියේ පරිමාවේ අඩුවක් වෙන්න පුළුවන් සමහරවිට, නමුත් දූෂණය හා නාස්තියත් එක්ක ඒගොල්ලන්ට ගමන් කරන්න වෙනවා. අනෙක් පැත්තෙන් අධිරාජ්යවාදී ණය උගුල්වලින් ගැලවීම ගැන කිසිම අදහසක්, ජාත්යන්තර දැක්මක් ජාතික ජන බලවේගයට නැහැ. ඒ නිසා අර්බුදයෙන් ධනේශ්වරය බේරා ගැනීමේ කර්තව්යයට තමයි ජාතික ජන බලවේගය කර ගහලා තියෙන්නේ. ඒ නිසා ජාතික ජන බලවේගය වාමාංශික බලවේගයක් හැටියට හඳුන්වන්න අපි සූදානම් නැහැ.
ආණ්ඩුව මේ මොහොත වන විටත් සෑම ක්ෂේත්රයකටම මිලිටරිමය මදිහත් කිරීමක් තමයි කරන්නේ. මොකද්ද මෙතන තිබෙන අනතුර?
මේ වෙලාව වෙනකොටත් රටේ ප්රධාන ආයතනවලට හිටපු හමුදා නිලධාරීන්ගෙන් පත් කරලා තිබෙන්නේ. ඒ වගේම සෞඛ්ය වැඩපිළිවෙළ තනිකරම හමුදා නායකත්වයෙන් මේ ආණ්ඩුව ගෙනිච්චේ. දැන් ඒක පරිවර්තනය කරලා තියෙනවා කෘෂි කර්මාන්තයටත්. ඒකෙන් තේරෙන්නේ මේ රටේ හමුදා ආණ්ඩුවක් නැති වුණාට හමුදාව මේ රටේ තීරණාත්මක මර්මස්ථාන පාලනය කරන තැනකට ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ. මේ රටේ ජනතාවට ජීවන වියදම, අත්යවශ්ය භාණ්ඩ හිඟය, විදුලි කප්පාදුව, ජල කප්පාදුව හා අනාගතයේ ඇති වෙන්න පුළුවන් තත්වයන් එක්ක ජනතාව ලක්ෂ ගණනින් පාරට බහින්න නියමිතයි. කම්කරු පංතිය වඩ වර්ජනවලට එන්නට නියමිතයි. මේ තත්වයට ආණ්ඩුවට මුහුණ දෙන්නට තිබෙන එකම ආයුධය තමයි හමුදාව. අද තියෙන අනියම් හමුදා පාලනය, රට හමුදා පාලනයකට නතු කිරීම තමයි ගෝඨාභයට තිබෙන එකම සැලැස්ම. නමුත් මේ රටේ ජනතාව එදාට ලක්ෂ ගණනින් පාරට බැහැලා ඒකාධිපති යුධවාදී හමුදා පාලනය පරාජය කරන්නට සටන් කරන බව නම් ස්ථිරයි. හමුදාවේ කොටස් පවා ජනතාව සමග අත්වැල් බැඳගන්න බව කියන්න පුළුවන්.■