■ අමන්දිකා කුරේ
බොලිවුඩයේ ජනප්‍රිය නළු ශාරුක් ඛාන් මීට වසර කිහිපයකට පෙර පැවති ‘ටෙඩ් ටෝක්’ TED TALK වැඩසටහනක දී තම ජීවිතය ඇසුරින් මනුෂ්‍යත්වය පිළිබඳව කළ කෙටි අදහස් දැක්වීමේ සිංහල අනුවාදයක් පහතින් කියවන්න.
‘ඉතින් මම සිතින් පිරිසිදුයි, නමුත් මම හැසිරෙන්නේ මගේ චිත්‍රපටවල අවුරුදු 21ක තරුණයෙක් වගේ. මම සිහින විකුණන අතර, මම ලෝකයේ හොඳම පෙම්වතා යැයි උපකල්පනය කරන ඉන්දියාවේ සිටින මිලියන සංඛ්‍යාත මිනිසුන්ට ආදරය ලබා දෙනවා. මගේ වැඩ දැක නැති බොහෝ දෙනෙක් මෙහි සිටින බව මට හිතෙනවා- මට ඔබ ගැන ඇත්තෙන්ම කනගාටුයි.
මම වයස්ගත චිත්‍රපට තරුවක්. මා වටා ඇති සියලුම නව්‍යතාවන් සමඟ පොරබදමින්, එය මුලින් නිවැරදිව ලබාගත්තේ දැයි කල්පනා කරමින් සහ තවමත් බැබළෙන්නට මගක් සෙවීමට උත්සාහ කරමින් මා ඉන්නවා.
මම ඉපදුණේ ඉන්දියාවේ නවදිල්ලි අගනුවර සරණාගත ජනපදයක. මගේ තාත්තා සටන්කාමියෙක්.
අම්මාත් ජීවන අරගලයේ නිරත වුණ කෙනෙක්. ලෝකයේ මුල් කාලීන හෝමෝ සේපියන්ස්ලා වගේ අපිත් ජීවත් වෙන්න අරගල කළා. මගේ වයස 20 වෙන්නත් කලින්, මට මගේ දෙමාපියන් දෙදෙනාම අහිමි වුණා.
මට මතකයි තාත්තා මියගිය රාත්‍රිය. අපිව රෝහලට ගෙන ගිය අසල්වැසියෙකුගේ රියැදුරු මට මතකයි. මැරිච්ච මිනිසුන්ට ඔච්චර ආයේ පණ ගන්න බෑ වගේ යමක් මුමුණමින් ඔහු ගියේ. එතකොට මට අවුරුදු 14යි. මගේ පියාගේ මළසිරුර මෝටර් රථයේ පිටුපස අසුනේ තැබූ පසු මමත් මගේ අම්මාත් නිවසට එන්න පිටත් වුණා. ඒ වගේම එයාගේ නිහඬ හැඬීම මැද්දේ අම්මා මං දිහා බලලා කිව්වා, පුතා ඔයා කවද්ද ඩ්‍රයිව් කරන්න ඉගෙන ගත්තේ? මම ඒ ගැන කල්පනා කර තේරුම් ගත්තා, මම මගේ අම්මාට කිව්වා දැන් ඉඳන් අම්මා කියලා.
ඉතින් ඒ රාත්‍රියේ සිට මගේ නව යොවුන්වියේදී, මනුෂ්‍යත්වයට බොහෝ සෙයින් සමාන පැවැත්මක් ගැන ඉගෙන ගන්න පටන් ගත්තා.
මම කොහෙද හිටියේ? අපව ආරක්ෂා කිරීමට පෙර පරම්පරාවල වෙහෙස මහන්සි වී පරිත්‍යාග කිරීම තුළින් නිර්මාණය කරන ලද පද්ධති මත අපි විශ්වාසය තැබුවා. රජය සැබවින්ම අපගේ අභිවෘද්ධිය සඳහා ක්‍රියා කරන බව මට හැඟුණා. විද්‍යාව සරල සහ තාර්කික වූ අතර, ඇපල් පළමුව ඒවාට හිමි වූ අතර පසුව නිව්ටන්ට ලැබුණා. ස්ටීව් ජොබ්ස්ට හිමි වීමට පෙර එය පලතුරක්ව තිබුණා.
වයස 20-30 අතර මම මුම්බායි නගරයට ගියා. එහිදී මම මනුෂ්‍යත්වය තේරුම්ගත නොහැකි තත්වයකට පත් වුණා. කාර්මීකරණය හා ආත්මාර්ථකාමීත්වය මැද මගේ ජිවිතය ගොඩනගා ගන්න සිදුවුණා. නිදහස් අදහස් ඒ තුළින් වේගයෙන් ගමන් කළා. මගේම නිර්මාණශීලීත්වය සාමූහික උත්සාහයක් සහ සම්පත්දායකත්වයක් ඇතිව මාව සුපිරි තරුවක් බවට පත් කළා.
මම මම බවට පත් වෙන්න වයස 40ක් පමණ ගතවුණා. ජීවිතය අවබෝධ කරගත්තේ ඒ කාලයේ දී. මම ලෝකෙ හැමතැනම හිටියා. ඔයා දන්නවා ද? මම ඒ වන විට චිත්‍රපට 50 ක් සහ ගීත 200 ක් කළා. මට මැලේසියානුවන් නයිට් පදවිය පිරිනැමුවා. ප්‍රංශ රජය මට ඉහළම සිවිල් ගෞරවය ලබා දී ඇති අතර ඒ ගෞරව නාමය තවමත් මට කියවාගන්න බෑ. ඒ භාෂාව ඒ තරම් අමාරුයි.
ඊටත් වඩා මට තත්පර දෙකයි බාගයක කාලයකට ඇන්ජලීනා ජොලී හමුවෙන්න ලැබුණා. මම හිතනවා ප්‍රංශ ගෞරව නාමයට වඩා ඒක වටිනවා කියලා.
මම කළ හොඳ දේවල්, නරක දේවල් මේ හැම දෙයක් ම මිනිස්සු අන්තර්ජාලය හරහා විනිශ්චය කළා. හොඳම දේ මම නොකළ දේවල් පවා මගේ නමින් විනිශ්චය වුණා. මීට වසර කිහිපයකට පෙර අපි තෙවන දරුවා බලාපොරොත්තුවෙන් සිටි කාලයේ ප්‍රචාරය වුණා ඒ අපේ වැඩිමහල් දරුවාගේ දරුවෙක් කියලා.
ඔව්- මේ නව ලෝකයේ, සෙමින්, යථාර්ථය අතථ්‍ය බවටත්, අතථ්‍යය යථාර්ථයටත් පත් වූ අතර, මට අවශ්‍ය තැනැත්තා වීමට හෝ මා සිතන දේ පැවසීමට මට නොහැකි බව මට දැනෙන්නට පටන් ගත්තා. මේ අවස්ථාවේ දී මනුෂ්‍යත්වය කියන්නේ මොකක්ද කියා මා හඳුනාගත්තා. මම කෙස්වල ගල්වන තෙල්වල සිට ඩීසල් ජෙනරේටර් දක්වා සියල්ල විකුණන්න පටන් ගත්තා. මානව වර්ගයා බොරතෙල් සිට න්‍යෂ්ටික ප්‍රතික්‍රියාකාරක දක්වා සියල්ල මිල දී ගනිමින් සිටියා. ඔබ දන්නවා, මම මාවම ප්‍රතිනිර්මාණය කර ගැනීම සඳහා සම නැති සුපිරි වීරයෙකුගේ ඇඳුමකට පවා යාමට උත්සාහ කළා. මම දරුණු ලෙස අසාර්ථක වූ බව මම පිළිගත යුතුයි. ඔව්, මම අවංකයි.
ඒක ඇත්තටම කළා. ඔබ දකින පරිදි, මා හැර වෙන කිසිවකුට සිදුවෙමින් පවතින දේ පිළිබඳ කිසිදු හැඟීමක් ඇති කරගත නොහැකි වුණා.
එම අවබෝධයේ මොහොතේ, මම මනුෂ්‍යත්වයට සහ මට වඩාත්ම කේන්ද්‍රීය හා අදාළ ප්‍රශ්නය ඇසුවා. මට මගේ මුහුණ නිවැරදි කිරීමට අවශ්‍යද? ඇත්තටම. මම නළුවෙක්, මම ඔබට කිව්වා වගේ, මානව නිර්මාණශීලීත්වයේ නවීන ප්‍රකාශනයක්. මා පැමිණි දේශය පැහැදිලි කළ නොහැකි නමුත් ඉතා සරල ආධ්‍යාත්මිකත්වයේ උල්පතක්. අහම්බෙන් සිහින විකිණීමේ ව්‍යාපාරයට අවතීර්ණ වූ, බිඳුණු නිදහස් සටන්කාමියෙකුගේ මුස්ලිම් පුත්‍රයා වන මම, රටේ මෙතෙක් බිහි වූ ශ්‍රේෂ්ඨතම පෙම්වතා වන බොලිවුඩයේ බාද්ෂාල ආදර රජු බවට පත් විය යුතු බව ඉන්දියාව සිය අතිමහත් ත්‍යාගශීලීභාවය තුළ කෙසේ හෝ තීරණය කර තිබුණා. ඔවුන් එය දැක්කා මේ මුහුණෙන්.
මෙම පුරාණ දේශයේ මිනිසුන් ඔවුන්ගේ අසීමිත ආදරයෙන් මා වැළඳ ගත් අතර, බලයට හෝ දරිද්‍රතාවට ඔබේ ජීවිතයට වධහිංසා කළ හැකි බව මම මේ මිනිසුන්ගෙන් ඉගෙන ගත්තා. මිනිසකුගේ ජීවිතයක, සංස්කෘතියක, ආගමක, රටක ගෞරවය ඇත්ත වශයෙන්ම පවතින්නේ කරුණාව සහ දයාව සඳහා ඇති හැකියාව තුළ බව මම මගේ රටේ ජනතාවගෙන් ඉගෙන ගත්තා.
ඒ නිසා ඔබට ඔබේ බලය යොදාගෙන තාප්ප ගොඩනඟා මිනිසුන්ව එළිමහනේ තැබීමට හෝ බාධක බිඳදමා ඔවුන් පිළිගැනීමට එය භාවිත කළ හැකියි. ඔබ ඔබේ ඇදහිල්ල භාවිත කරමින් මිනිසුන් බියට පත් කර ඔවුන්ව බිය ගන්වා යටත් කර ගැනීමට හෝ ධෛර්යය දීමට එය භාවිත කළ හැකියි. ඔබට න්‍යෂ්ටික බෝම්බ තැනීමට සහ විනාශයේ අඳුර පතුරුවා හැරීමට ඔබේ ශක්තිය යෙදවිය හැකියි, නැතහොත් මිලියන ගණනකට ආලෝකයේ ප්‍රීතිය පැතිරවීමට ඔබට එය භාවිත කළ හැකියි. ඔබට සාගර අපිරිසිදු කළ හැකි අතර සියලු වනාන්තර කපා දමන්න හැකියි. නැතහොත් ආදරයෙන් ඔවුන් වෙත හැරී ජලයෙන් හා ගස්වලින් ජීවය පුනර්ජනනය කළ හැකියි. ඔබට අඟහරු ග්‍රහයා මත ගොඩ බැස සන්නද්ධ බලකොටු ගොඩනගා ගත හැකියි. අපි හැමෝම හම්බකරපු සල්ලි ඔක්කොම පාවිච්චි කරලා නිෂ්ඵල යුද්ධ කරලා පොඩි ළමයින්ගේ අතට තුවක්කු දීලා එක එකා මරාගන්න අවස්ථාවක් හදලා දෙන්න හැකියි. එහෙම නැත්තම් උන්ගේ බඩ පිරෙන්න තව කෑම හදන්න හදලා උන්ගේ බඩගින්න නිවන්න හැකියි. මම දැන් වියපත් සිනමා තරුවක්. මට විශාල ප්‍රේක්ෂකයන් පිරිසක් ඉන්නවා. මට දශක පහක් තිස්සේ අවබෝධ කරගන්න පුළුවන් වුණු මනුෂ්‍යත්වය ලෝකයට බෙදා හරින්න මම පටන් අරන් ඉන්නවා. ඔබ තීරණය කරන්න ඔබ සමාජයට දෙන්නේ වයින් ද වස ද කියලා.■
